Acepromazyna to lek należący do rodziny fenotiazynowych leków uspokajających. U psów jest zwykle stosowany jako łagodny środek uspokajający lub w połączeniu z innymi lekami (takimi jak opioidy) w celu osiągnięcia głębszej sedacji. Działa również przeciwwymiotnie (zapobiega wymiotom i nudnościom). Jego działanie przeciwbólowe praktycznie zerowe.
Jest to lek, który wymaga recepty weterynaryjnej i nie powinien być podawany bez nadzoru lekarza weterynarii. Jeśli Twojemu psu przepisano acepromazynę, prawdopodobnie zastanawiasz się, jakie ma skutki uboczne lub przeciwwskazania. W tym artykule na naszej stronie przedstawimy szczegóły najwybitniejszych w tym gatunku, odkryj poniżej skutki uboczne acepromazyny u psów:
1. Hipotermia
Jest to jeden z głównych działań niepożądanych acepromazyny, ze względu na wywołane przez nią rozszerzenie naczyń obwodowych. Dlatego nie zaleca się jego podawania jako pojedynczego leku i należy zadbać o to, aby utrzymywać zwierzę w cieple tak długo, jak utrzymuje się działanie leku.
dwa. Niedociśnienie
Są rasy bardziej wrażliwe na głębokie niedociśnienie, zespół wazowagalny i dłuższą sedacjęTak jest w przypadku ras brachycefalicznych (takich jak bokserzy czy buldogi) i innych dużych ras, takich jak charty. U tych ras należy stosować niższe dawki lub należy unikać podawania acepromazyny.
W każdym przypadku, ze względu na jego działanie rozszerzające naczynia krwionośne, każdy pacjent jest podatny na hipotensję po przyjęciu tego leku, co może powodować towarzyszącą odruchową tachykardię i osłabienie tętna. Unikamy stosowania go u zwierząt z hipowolemią (na przykład z krwotokami) ze względu na wysokie ryzyko wstrząsu
3. Zmniejszony próg napadowy
W przeszłości acepromazyna wiązała się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia drgawek u wrażliwych zwierząt, takich jak te z padaczką. Jednak przy dawkach stosowanych u psów ryzyko to jest obecnie uważane za bardzo niskie [1] W każdym przypadku jest to zalecane unikaj stosowania go u pacjentów z padaczką
4. Wypadanie trzeciej powieki
Trzecia powieka lub migająca błona zwykle pozostają na zewnątrz przez cały czas trwania efektu, ale powraca do swojej naturalnej pozycji samoczynnie, gdy efekt mija. Nieistotne klinicznie.
5. Przedłużona sedacja
Może wystąpić u osłabionych lub starszych pacjentów, którzy są bardziej wrażliwi na jego działanie, a także u ras, o których wspominaliśmy w poprzednich punktach, takich jak brachycefalia, działanie uspokajające może być bardziej przedłużone i głębokie i musimy wziąć to pod uwagę podczas monitorowania tych pacjentów po podaniu leku i przy dostosowywaniu dawki.
6. Zmniejszony hematokryt
Może to zmniejszyć średnio o 17,8% [2], z powodu sekwestracji śledziony czerwonych krwinek, która występuje, czego należy unikać u zwierząt z anemią, ważne jest zmierzenie hematokrytu przed interwencją, szczególnie u tych, u których szacuje się, że może wystąpić znaczna utrata krwi.
7. Niekoordynacja
Ze względu na działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy i zmniejszoną reakcję motoryczną zwierzę może wykazywać niestabilność i brak koordynacji chodu, zwłaszcza tylna trzecia.
8. Odhamowanie zachowań agresywnych
Jest to tak zwana „reakcja paradoksalna”, w której zwierzę zamiast być zrelaksowanym i spokojnym, staje się nadpobudliwe, a nawet agresywne Ta reakcja występuje częściej u kotów, ale może również wystąpić u psów. Dlatego musimy zachować ostrożność podczas obchodzenia się ze zwierzętami pod wpływem acepromazyny.
Przeciwwskazania
Ponadto acepromazyna jest przeciwwskazana u zwierząt z niewyrównaną niewydolnością serca (z powodu wspomnianego rozszerzenia naczyń krwionośnych), w hepatopatie (ponieważ metabolizm tego leku zachodzi głównie w tym narządzie i może wystąpić hepatotoksyczność) oraz u pacjentów z znaną alergią na fenotiazyny, w okresie ciąży i laktacji (ponieważ na tym etapie nie ma pewności co do jego działań niepożądanych), a także w przypadkach, w których przeprowadzane są testy alergiczne skóry (ze względu na hamowanie receptorów histaminowych H1)
Wreszcie lek ten był często stosowany w leczeniu różnych fobii, takich jak głośne hałasy, burze czy petardy. W oparciu o aktualne dowody i biorąc pod uwagę, że odpowiedź ruchowa jest osłabiona, ale percepcja sensoryczna pacjenta nie jest zmniejszona, uważa się to za leczenie, które nie jest dobrze wskazane w leczeniu tego typu fobii, ponieważ zwierzę w dalszym ciągu dostrzega wszystko, co go przeraża, podczas gdy jego zdolność do ucieczki jest zmniejszona, więc często fobia pogarsza.
