kot manx jest jednym z najbardziej osobliwych ze względu na swój ogon i ogólny wygląd. Dzięki delikatnemu wyglądowi i puszystej sierści ta kocia rasa podbiła serca wielu ludzi dzięki zrównoważonemu i czułemu charakterowi. Aby jednak zwierzę było szczęśliwe, konieczne jest poznanie wszystkich cech kota Manx, jego podstawowej opieki, temperamentu i ewentualnych problemów zdrowotnych. Z tego powodu w tym artykule na naszej stronie dzielimy się wszystkim, co musisz wiedzieć o kocie Manx jeśli rozważasz mieszkanie z jednym lub już go adoptowałeś.
Pochodzenie kota manx
Kot Manx jest pochodzi z Wyspy Man, która leży między Irlandią a Wielką Brytanią. Swoją nazwę dzieli z tubylcami wyspy, ponieważ „manx” oznacza „Manes”, czyli nazwę mieszkańców wyspy, i jest to jedna z najpopularniejszych ras na świecie.
Istnieją różne legendy o przyczynie braku ogona. Jedna z nich mówi, że kiedy Noe zamknął drzwi swojej słynnej arki, złapał ogon kota, który spóźnił się na polowanie na mysz, aby zabawiać Noego, stając się pierwszym kotem rasy manx. Inni twierdzą, że kolejka przepadła, ponieważ przejechał po niej motocykl, co tłumaczy się dużą liczbą motocykli krążących po wyspie. A jeszcze inny mówi, że ta rasa pochodzi ze skrzyżowania kota i królika.
Poza mitami i legendami otaczającymi pochodzenie kota Manxa, uważa się, że przyczyną istnienia tych kotów są stare hiszpańskie galeonyże zawsze mieli na pokładzie koty do łapania myszy. Uważa się, że przybyły one na Wyspę Man i przeszły tam naturalną mutację, którą przeniosły na kolejne pokolenia.
Charakterystyka fizyczna kota Manx
Jedną z najbardziej osobliwych cech fizycznych kota Manx jest jego ogon. Chociaż tradycyjnie był to kot bez ogona, obecnie i ponieważ jego długość i obecność różni się w zależności od okazu, można wyróżnić pięć typów kotów manx w zależności od ogonaoni mają:
- Rumpy: u tych kotów ogon jest całkowicie nieobecny, tworząc dziurę na końcu kręgosłupa.
- Rumpy riser: w tym przypadku za znak ogona można uznać wydłużenie kości krzyżowej, która jest odchylona do góry.
- Kroplasty: jest to obecność szczątkowego ogona, nie dłuższego niż 3 cm, którego kształt zwykle nie jest jednolity i jest w stanie aby zróżnicować długość pomiędzy różnymi okazami.
- Długi: byłby to normalny ogon, chociaż krótszy niż u innych ras.
- Ogon: w tym przypadku ogon miałby standardową długość.
Chociaż te typy ogonów istnieją, wszystkie mieszczą się w standardach rasy, tylko pierwsze trzy zostaną zaakceptowane do udziału w zawodach.
Kontynuując cechy fizyczne kota Manx, wysokość jego tylnych kończyn jest większa niż przednich, tak że tylne nogi wydają się nieco dłuższe niż przednie. Jego futro jest podwójne, co nadaje mu puszysty wygląd i jednocześnie służy jako izolacja przed warunkami atmosferycznymi. Kolor tego samego może obejmować całe możliwe spektrum, przy czym wszystkie kolory i wzory powłoki są akceptowane. Istnieje długowłosa odmiana o nazwie cymric.
Jest to średnia rasa z okrągłą, szeroką i dużą głową, muskularnym, mocnym, mocnym i okrągłym ciałem, małymi uszami i lekko spiczasty, długi nos i okrągłe oczy. W ten sposób pysk kota Manx nie jest ostry jak u zwykłego kota europejskiego, bardziej przypomina koty angielskie, takie jak brytyjski krótkowłosy, ponieważ koty z Anglii mają zwykle szerszą twarz.
Na koniec, jak udało nam się to zweryfikować w odmianach Manx, warto wspomnieć mutację genetyczną, że ten kot ma w kręgosłupie. Całkowicie naturalna mutacja, która pojawia się, gdy gen ogona, zamiast być całkowicie dominujący, jest spowodowany recesywnym allelem, który nie rozwija całego ogona i uzyskuje się kota o tych cechach.
postać kota manx
Te koty mają dość wyraźny charakter, mimo to są bardzo towarzyskie, zarówno z ludźmi, jak i innymi zwierzętami, są bardzo inteligentne i czułe, zwłaszcza gdy zostały wychowane w domu ze szczeniąt, zawsze szukają swoich opiekunów do zabawy i przytulania. Kiedy są wychowywane na obszarach wiejskich, żyjąc na świeżym powietrzu, mają świetne umiejętności, takie jak łowca gryzoni, co czyni go doskonałym wyborem jako kot zarówno dla dla tych, którzy mieszkają na wsi, jak i dla rodzin mieszkających w miastach, ponieważ doskonale dopasowuje się do życia w mieszkaniu.
Pielęgnacja kota Manx
Pielęgnacja kota Manx jest prosta, sprowadza się do uważnego rozwoju szczeniąt, ponieważ pierwsze dni będą kluczowe, jeśli chodzi o wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych specyficznych dla rasy. Po usunięciu tego są silnymi osobnikami, cieszącymi się dobrym ogólnym zdrowiem. Podobnie w tych pierwszych miesiącach życia musimy pracować nad socjalizacją kociaka tak, aby nauczył się odnosić do wszelkiego rodzaju ludzi, zwierząt i środowiska.
Ponieważ jego sierść jest krótka, wystarczy mycie go raz w tygodniu, aby uniknąć niewygodnych kul włosowych. U tych kotów stripping nie jest konieczny, a kąpiel powinna być wykonywana tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Z drugiej strony, jak w każdej innej rasie, musimy okresowo sprawdzać oczy, uszy i pysk naszego kota Manx. Ponadto zdecydowanie zaleca się przestrzeganie harmonogramu szczepień ustalonego przez lekarza weterynarii.
Teraz, ponieważ jest to inteligentne zwierzę o wielkim instynkcie łowieckim, bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na wzbogacanie środowiska i spędzaj czas prowadząc sesje gry, które dokładnie symulują to polowanie. W tym celu ważne jest, aby nie używać rąk, ponieważ mogą szybko przyjąć takie zachowanie jak zwykle i zacząć je gryźć bez ostrzeżenia; zawsze należy używać odpowiedniej zabawki. Tak więc, biorąc pod uwagę brak terenu do biegania, musimy kazać mu ćwiczyć w domu i mieć drapaki o różnych poziomach.
Zdrowie kota Manx
Cechy rasy kotów Manx wynikają ze szczególnej mutacji genetycznej, która zmienia kształt kręgosłupa kociaka, co udało nam się zweryfikować. Dlatego szczególną uwagę należy zwrócić na kotowate Manx podczas ich rozwoju, ponieważ mogą one wykazywać wady rozwojowe w obrębie kręgosłupa Ten typ wad rozwojowych może prowadzić do tak znaczących zaburzeń jak rozszczep kręgosłupa lub wodogłowie, z objawami takimi jak drgawki, oprócz wpływania na różne narządy. Osoby dotknięte tymi wadami rozwojowymi są klasyfikowane w ramach choroby zwanej „zespołem Isle Man”. Z tego powodu kontrole weterynaryjne powinny być dość częste w okresie wzrostu naszego szczeniaka.
Aby pokrewieństwo nie powodowało większych problemów przy narodzinach ze względu na ich genetykę, zaleca się krzyżowanie tych kotów z rasami z długimi lub normalnymi ogonami.
