Kot tajski, czyli tradycyjny syjamski, jest pierwszym kotem syjamskim, który powstał w starożytnym Syjamie, który dziś jest tajlandią. Koty te pojawiły się w XIV wieku, gdzie były bardzo cenionymi, a nawet świętymi kotami. Ten kot dał początek nowoczesnemu kotu syjamskiemu, który znamy dzisiaj, kiedy został wywieziony do Europy. Jest kotem średniej wielkości, bardziej krzepkim niż współczesny syjamski, o orientalnych rysach i wesołym, komunikatywnym, czułym i towarzyskim charakterze. Ma długą oczekiwaną długość życia, chociaż jest predysponowany do chorób typowych dla ras orientalnych.
Kontynuuj czytanie tego artykułu na naszej stronie, aby poznać wszystkie cechy kota tajskiego, jego pochodzenie, charakter, pielęgnację, zdrowie i gdzie to zastosować.
Pochodzenie tradycyjnego kota tajskiego lub syjamskiego
Kot tajski syjamski pochodzi ze świątyń starożytnego Syjamu, należących do dzisiejszej Tajlandii. W roku 1350 istniały już koty podobne do obecnego syjamskiego, które ze względu na turkusowy kolor oczu nazywano „diamentami księżyca”. King Siam uważał koty tajskie za przyciągające szczęście i odpędzające złe duchy, a jednocześnie uważał je za święte, ponieważ uważały, że otrzymały dusze wysokiej klasy ludzi.
Koty te przyjechały do Wielkiej Brytanii w 1880 roku przez angielskich ambasadorów zostały zaprezentowane na pierwszych targach kotów w Crystal Palace, gdzie zafascynował europejską arystokrację. Cztery lata później brytyjski konsul Sir Owen Gould zdobył parę tajskich bliźniaków syjamskich, które zostały skrzyżowane i weszły do konkursu, który wygrali. Na kontynent amerykański przybyli w 1890 r., a w 1892 r. powstał oficjalny wzorzec współczesnego syjamskiego.
Właściwości fizyczne tradycyjnego kota tajskiego lub syjamskiego
Kot tajski to koci średniej wielkości i waży od 3 do 5 kg. Jest bardziej wytrzymały, solidny i krągły niż współczesny syjamski, ale mimo to ciało zachowuje atletyczny i smukły typ o drobnych proporcjach, choć z jędrną cerą nadaną przez jego muskularna szyja. Nogi są długie i cienkie, ale muskularne. Całe ciało jest proporcjonalne, ogon jest cienki z grubszą końcówką i jest krótszy niż u współczesnego syjamskiego.
głowa Tajskiego Syjamczyka ma orientalny, średni i trójkątny kształt lub w kształcie klina, z długim, płaskim czołem i długą, cienką kufą z prostym nosem. Policzki są zaokrąglone niż u współczesnego syjamskiego. Uszy są duże, spiczaste i szerokie u nasady. Z kolei oczy są skośne i mają kształt migdała, charakteryzują się intensywnym niebieskim kolorem
Kolory kotów tajskich
Sierść kota tajskiego jest krótka, cienka, lśniąca i przylega do ciała. Kolor jest zgodny z wzorcem barwnym, charakteryzującym się ciemniejszym tonem obszarów o niższej temperaturze ciała (twarz, uszy, nogi i ogon) ze względu na gen „cs”, który jest aktywowany w pierwszych miesiącach życia. Wzorce kolorów kota syjamskiego tajskiego mogą wyglądać następująco:
- Punkt uszczelniający
- Niebieski punkt
- Liliowy punkt
- Czerwony punkt
- Punkt szylkretowy
- Punkt do kremu
- Czekoladowy punkt
Tradycyjny kot syjamski lub tajski
Kot tajski to mały kotek bardzo komunikatywny miauczy za wszystko, co chce powiedzieć lub zapytać swoich przewodników. Uwielbia podążać za swoim opiekunem w domu, ponieważ jest bardzo znajomy i czuły Jest bardzo troskliwy i wrażliwy, więc wymaga ludzkich towarzyszy zaangażowanych w poświęcanie mu wszelkiej uwagi, troski i miłości, na jaką zasługuje.
Z drugiej strony charakter kota tajskiego charakteryzuje się również byciem bardzo ekstrawertyczny i towarzyski, więc cieszy z ludzkim towarzystwem. Właśnie z tego powodu nie lubi siedzieć sam w domu, ani siedzieć w bezruchu przez długi czas; zawsze szukając czegoś do zrobienia lub o coś zapytać, melodyjnym miauczeniem.
Tradycyjna pielęgnacja kotów tajskich lub syjamskich
Jak już wspomnieliśmy, charakter tych kotów wymaga dużo codziennej uwagi, dlatego ważne jest, aby opiekunowie spędzali cały czas dni na zabawę i interakcję z nimi, nie zostawiając ich samych dłużej niż powinni. W przypadku, gdy muszą być pozostawione same przez wiele godzin dziennie, konieczne jest zagwarantowanie prawidłowego wzbogacanie środowiska, które obejmuje różne drapaki, wysokie miejsca i zabawki interaktywne.
Z drugiej strony kuweta musi być na tyle duża, aby koty mogły same się obrócić, bo pamiętamy, że mamy do czynienia z kotami raczej średniej wielkości. Ze swej strony piasek musi im się podobać, ani nie drażnić, ani nie pachnieć, ponieważ mają tendencję do odrzucania go. Odkryj wszystkie rodzaje żwirków dla kotów w tym innym artykule i wybierz ten, który najbardziej spodoba się Twojemu tajskiemu kotu.
Tradycyjną sierść kota syjamskiego należy czesać co najmniej dwa lub trzy razy w tygodniu aby poprawić jego wygląd i usunąć nadmiar martwego sierści, w przeciwnym razie połykałyby je podczas pielęgnacji, przechodząc do przewodu pokarmowego, gdzie mogą wytwarzać kule włosowe. Czyszczenie zębów, uszu i oczu jest również ważne, aby zapobiegać infekcjom i chorobom.
Dieta tych kotów musi być zbilansowana, kompletna i przeznaczona dla gatunku kotów. Dzienne zapotrzebowanie energetyczne jest obliczane zgodnie z indywidualnymi cechami każdego tajskiego syjamskiego i musi być podzielone na kilka dziennych porcji ze względu na ich odżywczy charakter. Oczywiście zawsze muszą mieć czystą i świeżą wodę.
Zdrowie tradycyjnego kota tajskiego lub syjamskiego
Koty tajskie żyją długo, osiągając 20 lat. Jednak, podobnie jak współcześni syjamscy, są predysponowani do pewnych chorób związanych z rasami orientalnymi i syjamskimi, takimi jak:
- Zez: utrata wyrównania i równoległości oczu, która nie utrudnia kotom widzenia. Jest również powszechny w rasie syjamskiej.
- Oczopląs: szybki, mimowolny ruch gałek ocznych, szybko od dołu do góry lub od lewej do prawej. Wydaje się być powiązany z genem "cs".
- Rak piersi: gruczolakorak sutka jest najczęstszym nowotworem sutka u kotów tajskich, ze zdolnością do tworzenia przerzutów, zwłaszcza w płucach.
- Kardiomiopatia przerostowa: choroba serca, w której mięsień lewej komory pogrubia się powodując dysfunkcję rozkurczową (rozluźnienie komory).
- Infekcje dróg oddechowych: wirusy i bakterie, które atakują układ oddechowy tych kotów są powszechne, powodując kaszel, wydzielinę z nosa, kichanie i duszność.
- Wodogłowie: nagromadzenie nadmiaru płynu mózgowo-rdzeniowego w mózgu, które może uszkadzać korę mózgową i powodować objawy neurologiczne i oczne, takie jak zez i oczopląs.
Aby poprawić jakość ich życia, ważne jest kontrolowanie tych chorób poprzez odpowiednią profilaktykę, dzięki której lekarz weterynarii ustali harmonogram szczepień i odrobaczenia, a także rutynowych badań kontrolnych.
Gdzie adoptować tradycyjnego kota tajskiego lub syjamskiego?
Kota tajskiego można adoptować w opiekunowie i schroniska jeśli mają kopię lub szukają w Internecie stowarzyszeń ratujących koty syjamskie lub reklamy schroniska. Oczywiście przed podjęciem decyzji o adopcji kota tajskiego warto jeszcze raz podkreślić potrzeby tych kotów, ponieważ wymagają one oddanego i bardzo czułego opiekuna, który może poświęcić całą uwagę, jakiej potrzebują, aby czuły się dobrze i były szczęśliwe.
