Myszołów andaluzyjski, pochodzący z prowincji Kadyks, był dawniej widywany w winnicy, stąd jego nazwa, ponieważ od inwazji gryzoni. Właśnie z tego samego powodu znamy tę rasę psów jako "andaluzyjskiego winiarza", "andaluzyjskiego myszy" lub "andaluzyjskiego myszy winiarskiego". Obecnie jest stałym towarzyszem rodziny, szczególnie odpowiednim dla osób z dziećmi, ponieważ jest bardzo zabawny i towarzyski. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tej wspaniałej i uśmiechniętej rasie, ten artykuł na naszej stronie jest stworzony dla Ciebie, ponieważ wyjaśniamy wszystko o andaluzyjskim winiarzu
Pochodzenie andaluzyjskiego psa winiarskiego
Andaluzyjscy winiarze mają silne korzenie na południu półwyspu, ale przede wszystkim w Rejon Sherry i cała prowincja Kadykszazwyczaj. Kiedyś pracowali w piwnicach, ponieważ są wytrawnymi łowcami gryzoni , więc trzymali ich z dala od tych małych zwierząt, które mogłyby uszkodzić beczki, w których znajdował się cenny gryzoń przyszły przechowywane.
Jego przodkami są teriery brytyjskie, które zostały sprowadzone przez angielskich kupców w okolice Kadyksu. To głównie gładkowłose foksteriery i Jack Russells krzyżowały się z lokalnymi psami, dając początek tej rasie tak biegłej w polowaniu na gryzonie. Jako ciekawostkę możemy powiedzieć, że ci, których futro było białe, są wybierane tak, aby można je było zobaczyć, gdy są w ciemnych piwnicach.
Jednak ich początki są już bardzo dalekie od dzisiejszej rzeczywistości, ponieważ myszołowy winiarskie przeszły ze zwierząt hodowlanych do psów domowych przeznaczonych do towarzystwa, ponieważ ich uśmiechnięty charakter i uległość, oprócz wielkości, sprawiły, że są idealnym wyborem dla rodzin i osób mieszkających na obszarach miejskich.
Obecnie andaluzyjska rasa winiarska została uznana przez Królewskie Hiszpańskie Towarzystwo Psów, ale nie została jeszcze uznana przez Międzynarodową Federację.
Charakterystyka andaluzyjskiego winiarza
Bodegueros to psy małe-średnie, ważące około 7 lub 8 kilogramów i o wzroście około 40 cm do kłąb. Jego ciało jest naprawdę smukłe i atletyczne, z cienkim ogonem, a jego włosy są krótkie i cienkie, zwykle białe kolor i czarne lub brązowe plamy na szyi i głowa.
W zależności od długości nóg, możemy znaleźć osobniki, które mają mniej lub bardziej długie nogi, od długonogich do proporcjonalnych, krótkonogich lub ultrakrótkich. Z drugiej strony, kontynuując cechy myszołowa andaluzyjskiego, jego głowa jest trójkątna, z długim pyskiem i małymi ciemnymi oczami. Uszy są ustawione pionowo i spiczaste, a końcówki opadają do przodu i często mają kolor inny niż biały.
Charakter myszołowa andaluzyjskiego winiarni
Najbardziej charakterystyczną cechą andaluzyjskiego psa winiarskiego jest jego witalność , który nie jest niespokojny ani nerwowy, co pozwala mu bądź doskonałymtowarzyszem zabaw dla dzieci w rodzinie. Ponadto jest czuły i lojalny, bardzo uważny i wesoły. Podobnie jest zawsze czujny na hałasy i ruchy wokół siebie.
Myszołów andaluzyjski jest również bardzo inteligentnym, odważnym psem o silny charakterJest to zwierzę o doskonałej zdolności przystosowania się do różnych miejsc i sposobów życia. W ten sposób jest to rasa towarzyska zarówno z ludźmi, jak iz innymi zwierzętami, ponieważ tradycyjnie jest przyzwyczajona do pracy w grupach i dzielenia się swoim siedliskiem.
Opieka andaluzyjskiego winiarza
Ze względu na wysoki poziom energii, andaluzyjski Bodeguero potrzebuje codziennej aktywności fizycznej, aby zachować równowagę zarówno fizyczną, jak i psychiczną. W ten sposób będziesz cieszyć się spacerami, niezależnie od tego, czy trwają wiele godzin, oraz zabawami z maluchami w domu.
Musimy szczególnie dbać o jego dietę, ponieważ jest psem ze skłonnością do obżarstwa, więc musimy kontrolować jego spożycie i zapewnić mu zbilansowaną dietę, która uchroni naszego winiarza przed nadwagą i otyłością, co doprowadziłoby do różnego rodzaju problemów zdrowotnych.
Musimy również zachować ich futro, paznokcie, a zwłaszcza ostrogi, które wiele ma, ponieważ mogą rosnąć, aż utkną w nogach naszego malucha. Zwrócimy uwagę na stan jego ust i uszu aby były zdrowe i czyste, ponieważ ma tendencję do gromadzenia się więcej kamienia nazębnego niż inne rasy.
Szkolenie andaluzyjskiego winiarza
Aby wyszkolić andaluzyjskiego winiarza, najlepiej byłoby rozpocząć jego szkolenie kiedy jest jeszcze szczeniakiem, ponieważ będzie to stosunkowo łatwiej zapewnić, że zarówno ich socjalizacja, jak i wykształcenie są jak najbardziej satysfakcjonujące. Jeśli jednak adoptujemy dorosłego myszołowa andaluzyjskiego, to musimy wiedzieć, że na jego edukację nigdy nie jest za późno, dlatego też będziemy przeprowadzać urozmaicone sesje, aby go odpowiednio stymulować. Pamiętajmy, że jest to rasa inteligentna i aktywna, z silnym instynktem łowieckim, więc wykonywanie czynności takich jak siew może być bardzo przydatne w pracy nad stymulacją umysłową.
Aby Twój trening był owocny i przyjemny dla obu stron, zaleca się stosowanie technik takich jak pozytywne wzmocnienie, unikanie kar i przede wszystkim przemoc wszelkiego rodzaju. Głównym aspektem, nad którym musimy popracować, będzie posłuszeństwo, ponieważ ze względu na ich silny charakter może być trudno zmusić ich do przestrzegania naszych nakazów behawioralnych.
Dla dobrej socjalizacji ważne jest, aby nasz andaluzyjski winiarz współpracował z jak największą liczbą psów i jak największą liczbą gatunków zwierząt, w tym sposób, w jaki zapewnimy, że będzie przyjaznym i tolerancyjnym zwierzęciem dla wszystkich.
Zdrowie andaluzyjskiego winiarza
Andaluzyjscy winiarze są dość odpornymi zwierzętami, co nie znaczy, że mogą cierpieć na różne choroby. Ponieważ ich włosy są białe, a skóra różowa, są narażone zarówno na oparzenia słoneczne, jak i na różne alergie, widoczne przede wszystkim dlatego, że na nogach pojawiają się łuski, które są mniej lub bardziej duże i zauważalne w zależności od podatności na alergen. pytanie.
Nie są wolne od chorób dziedzicznych, takich jak dysplazja stawu łokciowego, niedoczynność tarczycy lub dysplazja stawów biodrowych W tym przypadku, jeśli nie znamy jej pochodzenia, konieczne będzie regularne przeprowadzanie badań weterynaryjnych w celu wykrycia tych patologii tak szybko, jak to możliwe, a tym samym być w stanie przeprowadzić działania mające na celu ich wyeliminowanie lub utrzymanie.
Oczywiście byłoby pożądane przestrzeganie zaleceń weterynaryjnych dotyczących harmonogramu szczepień oraz innych czynników, takich jak dieta, przycinanie paznokci lub konieczność przeprowadzanie czyszczenia ust.
