Mastif Neapolitański lub Mastif Neapolitański to duży, krzepki i muskularny pies, z wieloma fałdami skóry i dłuższy niż jest wysoki. Dawniej te psy były używane do wojen i jako psy stróżujące ze względu na ich wielką lojalność, potężny temperament i siłę fizyczną. Ale dziś są świetnymi zwierzakami, szczególnie dla tych ludzi, którzy mają dużo miejsca w swoich domach i dużo czasu, aby poświęcić się tym zwierzakom.
Ponadto, od kiedy są szczeniętami, muszą być socjalizowane i edukować je poprzez pozytywne szkolenie, dlatego zaleca się, aby były zwierzętami domowymi osób, które mają już doświadczenie w opiece nad psami. Jeśli myślisz o adopcji zwierzaka i jesteś bardzo zainteresowany Mastifem Neapolitańskim, spójrz na ten plik rasy Mastifa Neapolitańskiego i upewnij się, że jest historia, jej charakterystyka i m.in. opieka.
Pochodzenie mastifa neapolitańskiego
Gdy Rzymianie najechali Wyspy Brytyjskie, przywieźli ze sobą swoich ogromnych molosów, których używano jako psy bojowe, bezlitośnie atakując gospodarzy wrogowie. Jednak napotkali jeszcze zacieklejsze psy broniące wysp. Rzymianie byli pod takim wrażeniem tych przodków mastifa angielskiego, że skrzyżowali ich ze swoimi molosami i tak pojawili się poprzednicy współczesnego mastifa neapolitańskiego. Te psy były dzikie, krwiożercze i idealne do wojny.
Z czasem te mastify zostały zdegradowane prawie wyłącznie do regionu Neapolu i były używane głównie jako psy stróżujące. W 1946 roku w Neapolu odbyła się wystawa psów i kynolog Piere Scanziani rozpoznał w tym mieście, do tej pory ukrywanego przed światem, mastifa neapolitańskiego. Następnie poświęcił się wraz z innymi fanami promocji rasy i powiększaniu jej populacji.
Dziś Mastif Neapolitański jest dobrze znanym psem na całym świecie i stracił wiele z agresywnego i gwałtownego temperamentu swoich przodków.
Charakterystyka fizyczna mastifa neapolitańskiego
Ten ciężki, krępy, krępy pies ma ciekawy wygląd ze względu na obfite luźne futro i podgardle. Jego głowa jest krótka i ma wiele zmarszczek i fałdCzaszka jest szeroka i płaska, natomiast zagłębienie nosowo-czołowe (stop) dobrze zaznaczone. Kolor nosa odpowiada szacie, czarnej u osobników czarnych, brązowej u psów brązowych i ciemnobrązowej u psów innego koloru. Oczy są okrągłe, dobrze oddzielone od siebie i lekko zapadnięte. Uszy są trójkątne, małe i wysoko osadzone. W przeszłości były one przycinane, ale na szczęście ta praktyka wyszła z użycia i jest nawet nielegalna w wielu krajach.
Korpus tego mastifa jest dłuższy niż wysoki, przez co prezentuje prostokątny profil. Jest bardzo wytrzymały i mocny. Klatka piersiowa jest szeroka i otwarta. Ogon jest bardzo gruby u nasady i stopniowo zwęża się ku końcowi. Okrutny zwyczaj amputacji go do około 2/3 jego naturalnej długości nadal istnieje, ale zwyczaj ten również wyszedł z użycia i jest coraz bardziej odrzucany.
Sieć mastifa neapolitańskiego jest krótka, szorstka, twarda i gęsta Może być szara, ołowianoszara, czarna, brązowa, czerwonawy i czerwonawy podniesiony. Każdy z tych kolorów może również wydawać się pręgowany. Ponadto mogą mieć małe białe plamki na klatce piersiowej i czubkach palców.
Charakter mastifa neapolitańskiego
Mastif Neapolitański to bardzo domowy pies o temperamencie nieugięty, zdecydowany, niezależny, ostrożny i lojalny powściągliwy i nieufny wobec obcych, ale może stać się bardzo towarzyskim psem, jeśli zachęcimy go od szczenięcia poprzez dobrą socjalizację. Jest spokojnym psem, który lubi życie domowe z rodziną i lubi wszelkiego rodzaju zajęcia na świeżym powietrzu, ponieważ potrzebuje sporej dawki codziennej aktywności fizycznej.
Mastif neapolitański zwykle nie szczeka bez powodu i nie jest zbyt aktywny ze względu na swój rozmiar, ale może być bardzo destrukcyjny, jeśli nie ma towarzystwa i sympatii, których wymaga. Jak wszystkie rasy, jest to bardzo towarzyski pies, który musi mieć rodzinę, aby być częścią być szczęśliwym. Jest lojalny do granic możliwości, bardzo wierny pies, który troszczy się o niego i kocha go tak bardzo, jak on.
Musimy pamiętać, że pomimo bycia psem towarzyskim i wiernym swojej rodzinie, Mastif Neapolitański może nie być w pełni świadomy swoich dużych rozmiarów, więc zabawy z dziećmi i nieznajomymi zawsze muszą być nadzorowane, rozumiejąc to jako element bezpieczeństwa samego psa i tych, którzy nie są świadomi jego wielkiej siły fizycznej.
Jest to pies, który powinien zostać adoptowany przez osobę doświadczoną i posiadającą wiedzę na temat psiego zachowania, pozytywnej edukacji i szkolenia oraz wymaga opieki. Rasa nie jest polecana dla tych, którzy nie wiedzą nic o opiece nad psami.
Pielęgnacja mastifa neapolitańskiego
Pielęgnacja sierści mastifa neapolitańskiego nie wymaga dużego wysiłku, wystarczy okazjonalne szczotkowanie do usunięcia zmarłych włosy. Jednak konieczne jest częste czyszczenie fałdów skóry (zwłaszcza te w pobliżu ust, które mogą zatrzymywać resztki jedzenia), aby zapobiec rozwojowi grzybów i innym problemom skórnym. Te psy dużo ślinią się, więc nie są idealne dla osób, które mają obsesję na punkcie czystości.
Chociaż nie są to najbardziej aktywne psy, Mastify Neapolitańskie potrzebują długich spacerów każdego dnia i nie przystosowują się dobrze do ograniczonego życia w mieszkaniu. Potrzebują średniej lub dużej przestrzeni, aby czuć się komfortowo. Zdecydowanie zaleca się, aby mogli cieszyć się dużym ogrodem. Nie znoszą dobrze wysokich temperatur, dlatego muszą mieć dobre schronienie z cieniem. Zapoznaj się z objawami udaru cieplnego, aby dowiedzieć się, jak je wykrywać i im zapobiegać.
Edukacja mastifa neapolitańskiego
Bardzo ważne jest, aby uspołeczniać mastifa neapolitańskiego od najmłodszych lat ze wszystkimi rodzajami ludzi, zwierząt i środowiskaby uniknąć przyszłych obaw lub reakcji reaktywnych. Ważne jest, aby zrozumieć, że socjalizacja jest kluczem do cieszenia się stabilnym i zdrowym dorosłym psem. Z drugiej strony musimy również pamiętać, że bardzo ważne jest, aby unikać sytuacji, które pies może kojarzyć jako złe Złe doświadczenie z psem lub samochód, na przykład, mogą spowodować, że twoja postać zmieni się i stanie się reaktywna.
Zawsze będziemy używać pozytywnego wzmocnienia i Unikać kar, dławić obroże lub obrażeń fizycznych. Pies z tymi cechami nigdy nie powinien być brutalnie poddawany lub zmuszany. Zanim pojawi się jakiekolwiek podejrzenie pojawienia się problemów behawioralnych, powinieneś udać się do psiego pedagoga lub etologa i pozwolić się kierować doświadczeniem profesjonalisty.
Będziemy kontynuować jego edukację, aby uczyć go podstawowych nakazów posłuszeństwa, niezbędnych dla dobrych relacji z nami, ze środowiskiem iz innymi ludźmi. Zdecydowanie zaleca się spędzanie od 5 do 10 minut dziennie na przeglądanie już wyuczonych poleceń i naukę nowych. Promowanie gier inteligencji, nowych doświadczeń oraz stymulowanie rozwoju fizycznego i psychicznego psa pomoże nam uszczęśliwić psa i mieć dobre nastawienie.
Zdrowie mastifa neapolitańskiego
Ta rasa jest podatna na następujące choroby:
- dysplazja stawu biodrowego,
- kardiomiopatie
- demodikoza
- udar cieplny
- dysplazja łokci
Ponadto rozród tych psów często wymaga pomocy ze względu na ich dużą wagę. Często zapłodnienie odbywa się poprzez sztuczne zapłodnienie, a porody wymagają cięcia cesarskiego. Aby zapobiec problemom zdrowotnym i szybko je wykryć, najlepiej co 6 miesięcy odwiedzać weterynarza i ściśle przestrzegać harmonogramu szczepień.
