Jednorożce były obecne zarówno w dziełach kinematograficznych, jak i literackich na przestrzeni historii kultury. Obecnie znajdujemy je również w opowiadaniach i komiksach dla dzieci. To piękne i atrakcyjne zwierzę niewątpliwie przykuwa uwagę ludzi, ponieważ zawsze było przedstawiane w uderzający sposób i w wielu przypadkach było powiązane z wyczynami tych, którzy występują w tych historiach. Jednak obecnie nie jest to zwierzę, które naprawdę istnieje, nie występuje w obszernym opisie żywych gatunków zamieszkujących planetę.
Ale skąd pochodzą opowieści o tych zwierzętach?Czy kiedykolwiek zaludniły one Ziemię? Zapraszamy do przeczytania tego artykułu na naszej stronie, abyśmy mogli wspólnie odkryć, czy jednorożce istniały, czy nie
Legenda jednorożca
Historie o jednorożcu sięgają wielu lat wstecz, w rzeczywistości istnieją od wieków Istnieją różne podejścia do możliwych początki legendy o tym mitycznym zwierzęciu. Jeden z nich odpowiada mniej więcej 400 rpne i znajduje się w historii napisanej przez greckiego lekarza o imieniu Ctesias z Cnido, którą nazwał Indica. W tej narracji dokonuje się opisu północnych Indii, podkreślając faunę kraju, a jednorożec jest wymieniany jako dzikie zwierzę, podobne do konia lub osła, ale białe, z niebieskimi oczami i obecnością rogu o Długość 70 cm. Według referencji róg ten miał właściwości lecznicze, mógł więc łagodzić niektóre dolegliwości. Innymi greckimi postaciami, które również nawiązywały do jednorożnych zwierząt, byli Arystoteles i Strabon; oprócz rzymskiego Pliniusza Starszego. Również rzymski pisarz Eliano, w swojej pracy o naturze zwierząt, cytuje Ktezjasza i wspomina, że w Indiach można spotkać konie z pojedynczym rogiem.
Z drugiej strony niektóre tłumaczenia Biblii interpretowały hebrajskie słowo "reʼém" jako "jednorożec", podczas gdy inne wersje pism nadało mu znaczenie „nosorożca”, „wół”, „bawół”, „byk” lub „uro”, prawdopodobnie dlatego, że nie było jasności co do prawdziwego znaczenia tego terminu. Później jednak specjaliści przetłumaczyli to słowo jako „dzikie woły”.
Inna historia związana z istnieniem tych zwierząt jest taka, że w średniowieczu domniemany róg jednorożca był bardzo pożądanyze względu na jego pozorne korzyści, ale także dlatego, że stał się obiektem prestiżu dla każdego, kto go posiadał. Obecnie stwierdzono, że wiele z tych fragmentów znalezionych w niektórych muzeach odpowiada zębom narwala (Monodon monoceros), czyli walenie ząbkowane, w którym to obecność dużego spiralnego kła u samców, który wystaje znacznie, osiągając średnią długość 2 metrów. W ten sposób szacuje się, że ówcześni Wikingowie i mieszkańcy Grenlandii, aby zaspokoić zapotrzebowanie na rogi jednorożca w Europie, nosili te elementy dentystyczne podając je jako rogi, ponieważ ówcześni Europejczycy nie znali narwala, który był rodzimym obszarem Arktyki i Północnego Atlantyku.
Sugerowano również, że wiele rogów sprzedawanych jako rogi jednorożca w rzeczywistości należało do nosorożców. Czy jednorożce naprawdę istniały? Teraz, gdy znamy niektóre z najpopularniejszych legend i opowieści, które umieściły to zwierzę na planecie, przyjrzyjmy się rzeczywistości.
Królewski Jednorożec
Prawdziwa historia jednorożców jest związana ze zwierzęciem znanym jako elasmotherium, jednorożec olbrzymi lub syberyjski, które tak naprawdę byłoby zwierzęciem, które możemy nazwać jednorożcem, który, nawiasem mówiąc, wymarł i należał do gatunku Elasmotherium sibiricum , więc był bardziej jak nosorożec olbrzymi niż na koniu. Ten gigantyczny nosorożec żył w późnym plejstocenie i zamieszkiwał Eurazję. Został on taksonomicznie umieszczony w kolejności Perissodactyla, rodzina Rhinocerotidae i rodzaju, również wymarłego, Elasmotherium.
Główną cechą charakterystyczną tego zwierzęcia była obecność duży róg o długości około 2 metrów, dość gruby, prawdopodobnie produkt połączenie dwóch rogów, które mają niektóre gatunki nosorożców. Ta cecha, według niektórych naukowców, może być prawdziwym początkiem historii jednorożca.
Nosorożce olbrzymie dzieliły siedlisko z innymi wymarłymi gatunkami nosorożców i słoni. Zostało określone przez odkrycie jego zębów, że było to zwierzę roślinożerne specjalizujące się w spożywaniu trawy. Te olbrzymy z epoki lodowcowej były dwa razy cięższe od swoich krewnych, więc szacuje się, że ważyły średnio 3,5 tony. Ponadto miały wydatny garb i najprawdopodobniej mogły biegać z dużą prędkością Chociaż z różnymi wcześniejszymi poprawkami, ostatnio twierdzi się, że gatunek ten żył co najmniej do około 39 000 lat. Doniesiono również, że istniał w tym samym czasie, co ostatni neandertalczycy i współcześni ludzie.
Chociaż nie jest wykluczone, że masowe polowania mogły spowodować jego wyginięcie, nie ma na to konkretnych dowodów. Wskazania wskazują bardziej na to, że był to gatunek rzadki, o niskiej liczebności populacji oraz że doznał ówczesnych szoków klimatycznych, które ostatecznie spowodowały jego zanik.
Dowody na istnienie jednorożców
Biorąc pod uwagę gatunek Elasmotherium sibiricum jako prawdziwego jednorożca, jest ich kilka dowody skamieniałościjego istnienia. Jednorożce, jakie znamy dzisiaj, nie istniały, a zatem nie ma dowodów na ich obecność na planecie. Wracając do obecności nosorożca olbrzymiego skatalogowanego jako „jednorożec”, w Europie i Azji znaleziono dużą liczbę szczątków szkieletowych tego gatunku, głównie części zębów, kości czaszki i szczęki; wiele z tych szczątków znaleziono w miejscowościach w Rosji. Specjaliści sugerowali, że gatunek wykazywał dymorfizm płciowy ze względu na pewne różnice i podobieństwa występujące w różnych czaszkach dorosłych osobników, szczególnie związane z wielkością pewnych obszarów struktury kostnej.
W ostatnim czasie naukowcom udało się wyizolować DNA jednorożca syberyjskiego, co pozwoliło ustalić lokalizację Elasmotherium sibiricum, a także reszty grupy należącej do rodzaju Elastrotherium, a także wyjaśnienie ewolucyjnego pochodzenia nosorożców. Dowiedz się o aktualnych rodzajach nosorożców w tym innym artykule.
Jednym z najważniejszych wniosków z badań jest to, że Współczesne nosorożce odeszły od swoich przodków około 43 miliony lat temu i gigantyczny jednorożec był ostatnim gatunkiem tej starożytnej linii zwierząt.
W artykułach takich jak te widzimy, że zwierzęta zadziwiają nas nie tylko swoim prawdziwym istnieniem, ale także pojawieniem się mitów i legend, które choć niejednokrotnie mają swój początek w prawdziwej obecności jakiegoś zwierzęcia, dodając fantastyczne aspekty, wzbudzają atrakcyjność i ciekawość, co ostatecznie promuje chęć dowiedzenia się więcej o gatunkach, które zainspirowały te historie. Z drugiej strony widzimy również, że zapis kopalny jest nieocenionym aspektem, ponieważ tylko z jego badań można wyciągnąć ważne wnioski na temat ewolucyjnej przeszłości gatunków zamieszkujących planetę i możliwych przyczyn, które doprowadziły do wyginięcia wielu, jak w przypadku prawdziwego jednorożca.
