Historia B alto to jedno z najbardziej urzekających prawdziwych wydarzeń w Ameryce i udowadnia, że psy są zdolne do niesamowitych wyczynów. Przygoda B alto była tak medialna, że w 1995 roku ukazał się film opowiadający o jego historii zatytułowany „B alto: legenda psa Eskimosa”.
Następnie na naszej stronie opowiemy Ci prawdziwą historię wilczaka B alto, który stał się bohaterem. Nie możesz przegapić całej historii!
Nome Husky
B alto był mieszanką Siberian Husky, która urodziła się w Nome, małym miasteczku na Alasce w 1923 roku. z Rosji, został sprowadzony do Stanów Zjednoczonych w 1905 roku, aby pracować głównie w mushingu (psy ciągnące sanie), ponieważ były bardziej wytrzymałe i lżejsze niż malamute z Alaski, oryginalne psy tego regionu.
W tym czasie bardzo popularna była loteria All-Alaska, która odbywała się z Nome do Candle i obejmowała 657 kilometrów, nie licząc okrążenia. W tym czasie przyszły właściciel firmy B alto, Leonhard Seppala, był doświadczonym trenerem mushingu i brał udział w różnych zawodach i wyścigach.
W 1925 roku, gdy temperatury oscylowały wokół -30°C, miasto Nome zostało dotknięte , poważna choroba bakteryjna i które mogą stać się śmiertelne, co zwykle występuje głównie u małych dzieci. W wiosce szczepionka przeciw błonicy nie była dostępna, więc telegram wykorzystano, aby dowiedzieć się, gdzie można znaleźć więcej zastrzyków. Najbliższe znajdowały się w mieście Anchorage, w 865, 17 kilometrów od niego i niestety nie można było skorzystać z przepustów powietrznych i morskich, ponieważ uniemożliwił zimowy sztorm korzystanie z tras.
Historia B alto
Nie mogąc otrzymać niezbędnych szczepień, około 20 mieszkańców miasta Nome zaangażowało się w niebezpieczną podróż, w której ponad 100 psów zaprzęgowych zostałoby użytych do pobrania zastrzyków. Udało się przenieść materiał z Anchorage do Nenany, miasta położonego nieco bliżej Nome, do 778.74 kilometry
W 20 przewodnikach zaprojektowano system przekaźnikowy, który umożliwił transport szczepionek. Jednym z najwybitniejszych był Gunner Kaassen, przewodnik oddziału B, w którym znajdował się wilczak B alto. Podczas improwizowanego wyścigu wszyscy zaangażowani znosili temperatury około -40ºC, silne wiatry, oblodzone przełęcze i naprawdę skomplikowane tereny górskie. W rzeczywistości wielu ludzi i psów zginęło próbując uratować populację dzieci Nome.
Istnieje kilka teorii na temat tego, co stało się z ostatnią grupą psów kierowaną przez Gunnera: niektórzy sugerują, że to B alto prowadził psy przez całą drogę (choć nie był psem prowadzącym), inni że pies przewodnik nie był w stanie się zorientować, a w ostatnich sugeruje się, że przewodnik złamał nogę. Pewne jest to, że B alto był tym, który objął dowództwo wyścigu, mimo że wielu nie wierzyło w niego.
W ciągu zaledwie pięciu i pół dnia Oddział B w końcu dotarł do Nome z posiadaną szczepionką przeciw błonicy. Być może było to spowodowane jego hybrydyzacją lub nie spodziewano się, że pies, który nigdy wcześniej nie był przewodnikiem, może poprowadzić resztę psów, ale prawda jest taka, że B alto był w stanie znaleźć drogę i w znacznie krótszym czasie niż oczekiwano.
Ostatnie dni B alto
Trzeba zaznaczyć, jako ciekawostkę, że tak naprawdę B alto nie było oryginalnym imieniem tego psa, ale Togo. Nazwa ta została nadana na pamiątkę norweskiego odkrywcy Samuela B alto, który był popularny w Nome podczas gorączki złota.
Niestety B alto został sprzedany wraz z innymi psami do Cleveland Zoo (Ohio), gdzie mieszkał do 14 roku życia, zmarł 14 marca 1933. Został później zabalsamowany i można go teraz znaleźć w Muzeum Historii Naturalnej w Cleveland.
Od tego czasu co roku w marcu odbywa się Wyścig Psów Polarnych Iditarod, który biegnie od Anchorage do Nome, ku pamięci historii B alto, wilczak, który stał się bohaterem, a także wszyscy, którzy brali udział w tym niebezpiecznym wyścigu.
Pomnik B alto w Central Parku
Relacjonowanie historii B alto w mediach było takie, że pomnik został wzniesiony w Central Parku w Nowym Jorku przez FG Rotha, poświęcony wyłącznie temu czworonożnemu bohaterowi, który, jak się uważa, uratował życie wielu dzieciom Nome. Można go przeczytać:
Poświęcony niezłomnemu duchowi tych polarnych psów, które przekazywały antytoksynę przez prawie tysiąc mil ostrego lodu, zdradliwych wód i arktycznych śnieżyc w Nenanie, aby przynieść ulgę opuszczonemu miastu Nome podczas zimy z 1925 roku.
Opór – Lojalność -Inteligencja"
