+20 BONY RYBY - Przykłady i charakterystyka (Z OBRAZAMI)

2024 Autor: Carl Johnson | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-08 06:18

Ryba kostna - przykłady i charakterystyka

ryby kostne lub osteichthyany to duża grupa zwierząt, które wraz z chondrichthyanami lub rybami chrzęstnymi i rybami bezszczękowymi tworzą grupa, którą zwykle nazywamy „rybą”. Ryby te wyewoluowały ze zwierząt zwanych ostrakodermami, które są uważane za najstarsze kręgowce.

W tym artykule na naszej stronie omówimy cechy ryb kostnych i pokażemy kilka przykładów z obrazkami i ciekawostkami. Czytaj dalej!

Czym są ryby kostne lub kości kostne?

Ryby kostne lub kostne to kręgowce gnatotomiczne których szkielet składa się głównie z całkowicie uwapnionych kości i nielicznych części chrzęstnych. Ryby te są znane jako kręgowce gnatotomowe, ponieważ mają szczęki przegubowe Do tego czasu nieliczne kręgowce, które istniały, nie miały tej cechy i były kręgowcami agnatycznymi, czyli, zwierzęta ze szkieletem, ale bez szczęki.

Wygląd przegubowej szczęki był dla tych zwierząt przełomem. Zwiększając muskulaturę jamy ustnej, zwiększa się ssanie, co pomaga drapieżnikom. Ponadto pojawiły się również zęby prawdziwe lub kostne i sparowane płetwy, które usprawniają ruch.

Różnice między rybami kostnymi i chrzęstnymi

Ryby kostne i chrzęstne mają kościste, przegubowe szczęki. Główna różnica między obiema grupami polega na tym, że u chondrichthyanów reszta szkieletu jest chrzęstna.

Chociaż wszystkie te zwierzęta oddychają przez skrzela (z wyjątkiem ryb dwudysznych), istnieją istotne różnice między tymi dwiema grupami. Skrzela mają rozszerzenia zwane przegrodami skrzelowymi, chondrichthyans nie oddychają aktywnie i muszą być w ciągłym ruchu, aby woda mogła przepływać przez skrzela. Ryby kostne mają aktywny oddech, mogą oddychać i wydychać, więc prawie nie ma w nich przegród skrzelowych.

Kolejną różnicę między rybami kostnymi a chrzęstnymi można znaleźć w układzie moczowo-płciowym. W chondrichthyans wszystkie kanały opróżniają się do kloaki, aby usunąć produkty odpadowe. W przypadku samców stosowany jest również jako plemnik (przewód Wolffa) i jest dzielony z przewodem wydalniczym. U samic to się nigdy nie zdarza, nie dzielą się tym, bo mają oddzielny kanał Müllera od odpadowego. U mężczyzn przewody wydalnicze i plemnik nie występują u samców. U samic istnieje komunikacja między przewodem Müllera (jajowodem) a jajowodem. Z drugiej strony niektóre gatunki ryb kostnych mają pęcherz pławny. Tego nigdy nie widać u chondrichthyanów.

Obie grupy mają skale, ale różnią się od siebie od siebie. Łuski Chondrichthyan nazywane są placoidami lub ząbkami skórnymi i można je modyfikować, tworząc kolce na przednim poziomie płetw grzbietowych lub żądła połączone z trującymi gruczołami. W łuskach osteichthyes znajduje się wewnętrzna warstwa kostna pochodząca z muszli małżowin (wymarła klasa ryb agnatycznych, uważanych za najstarsze kręgowce). Ta warstwa staje się bardzo cienka, tworząc łuski doskonałokostnych. Ponadto istnieją dwa rodzaje wag:

Skale cykloidalne: z gładką krawędzią.
Łuski prostopadłościenne: z ząbkowanymi krawędziami.

Klasyfikacja ryb kostnych

Najstarsze skamieniałe szczątki kości ostejtych pochodzą z okresu dewonu. Osteichthyes ewolucyjnie dzieli się na dwie klasy:

Actinopterygia

Promieniowce charakteryzują się pokrytymi skórą płetwami wspieranymi przez promienie rogowe. Ewolucyjnie dzielą się na chondrosteany, holostemy i doskonałokostne.

Chondrosteos: obecnie występują w bardzo zredukowanej formie, podobnie jak w przypadku jesiotrów i biczirów. Chondrosteany charakteryzują się ciałem pokrytym płytkami kostnymi i szkieletem głównie chrzęstnym.
Holósteos: w tej grupie ryb gar aligatora obecnie przeżywa.
Teleósteos: wyewoluowały z holosteos w okresie mezozoiku, zastępując najstarsze grupy ryb w kredzie, stanowiąc zdecydowaną większość dzisiejszych ryba.

Sarkopterycy

Sarkopterygi są najważniejszą grupą pod względem ewolucji kręgowców lądowych. Charakteryzują się klapowanymi i mięsistymi płetwami. Są one podzielone na:

Actinistos: jego pierwsze zapisy kopalne odpowiadają dewonie i zostały zastąpione pod koniec paleozoiku przez aktynopteryków. Są to ryby kostne najbliższe kręgowcom lądowym. Ich płetwa ogonowa jest podzielona na trzy płaty.
Morze: Są to ryby przystosowane do życia w płytkich basenach i rzekach. Oprócz skrzeli mają płuca, więc są rybami dwudysznymi. Znaleźliśmy rodzaje Neoceratodus, Protopterus i Lepidosiren.

Ryby kostne - Przykłady i cechy - Klasyfikacja ryb kostnych

Charakterystyka ryb kostnych

Do tej pory omówiliśmy niektóre z głównych cech ryb kostnych lub osteichthyes. Zwierzęta te tworzą bardzo niejednorodną grupę, chociaż mają wiele wspólnych cech, które definiują je jako grupę.

Jak wskazuje ich nazwa, steichthye charakteryzują się głównie szkieletem złożonym z części zwapnionych Ponadto ich głowy mają dwie Części. Puszka mózgowa, która chroni mózg i splanchnocranium, która tworzy przegubową szczękę. W tej szczęce znajdujemy dwie bardzo ważne kości.

Kość kwadratowa: daje początek młotkowi ucha środkowego ssaków.
Kość stawowa: tworzy kowadełko ucha środkowego ssaków.

Inną cechą ryb kostnych jest to, że ich skóra składa się z naskórka, w którym znajdują się gruczoły śluzowe, oraz skóry właściwej. W skórze właściwej powstają łuski. Jak widzieliśmy, łuski te pochodzą z cienkiej warstwy kości, która powstała w starożytnej grupie ryb zwanych masłowcami. U niektórych gatunków gruczoły śluzowe mogą nabywać toksyczne białko, stając się gruczołami trującymi.

Niektóre ryby kostne, zwłaszcza te, które żyją na dużych głębokościach, mogą mieć narząd zwany fotoforem Fotofor to narząd, który emituje światło. Organ może być prosty lub tak złożony jak ludzkie oko, wyposażony w soczewki, przesłony, kolorowe filtry i reflektory. Światło może być wytwarzane przez własne reakcje metaboliczne zwierzęcia lub związane z bakteriami symbiotycznymi w fotoforze. Charakter fotoforów jest ważny w identyfikacji ryb bentosowych. Fotofory w rybach służą przede wszystkim do wabienia ofiar lub zmylenia drapieżników.

W obrębie części ryb kostnych wyróżniają się płetwy. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa są dziwne, ponieważ są ustawione zgodnie z płaszczyzną strzałkową zwierzęcia. Płetwy piersiowe i brzuszne są sparowane.

Pęcherz pływacki ryb kostnych

Ryby kostne mają również narząd pływalności zwany pęcherzem pławnym. Jest to worek o elastycznych ściankach, wypełniony gazem, umieszczony grzbietowo poniżej kręgosłupa i powyżej przewodu pokarmowego. Kontroluje pływalność poprzez złożony system wymiany gazowej z krwią i pozwala rybom wynurzać się lub schodzić w wodzie bez konieczności używania mięśni. Pęcherz pływacki składa się z 1 lub 2 komór gruczołów gazowych.

Jeśli istnieje połączenie (przewód pneumatyczny) z przewodem pokarmowym, mówimy o Pęcherz pławny physostoma Gazy zostaną uwolnione do przewód pokarmowy. Z drugiej strony, jeśli nie masz połączenia, mówimy o fizjolorze pęcherzu pławnym, który uwolni gazy przez układ krążenia. W obu przypadkach pęcherz jest silnie nawodniony.

Układ krążenia ryb kostnych

Mają prosty układ krążenia. W tym krążeniu krew przechodzi przez serce tylko raz na każdy obrót. Serce jest kanalikowe i ma zatokę żylną, która gromadzi krew, przedsionek i komorę napędzającą. Krew pochodzi z żył ciała obciążonych dwutlenkiem węgla w kierunku serca. Komora pompuje krew do skrzeli, gdzie jest natleniana i krąży w tętnicach, aby rozprowadzić ją po całym ciele. Powrót krwi do serca odbywa się przez żyły. Tętnica skrzelowa przenosi krew do skrzeli w celu natlenienia. Dlatego krążenie u tych zwierząt jest zamknięte, proste i niepełne, to znaczy jest tylko jeden obwód i będzie mieszanie się krwi.

Ryby kostne mają specjalne narządy zmysłów zwane liniami bocznymi. Składają się z kanałów biegnących po bokach głowy i tułowia i są połączone z zewnątrz małymi porami. Główną funkcją linii bocznej jest wykrywanie drgań o bardzo niskiej częstotliwości, ale w przypadku niektórych gatunków może również wykrywać pola elektryczne o małej mocy.

Siedlisko kostnych ryb

Ryby kostne to zwierzęta wodne. Potrzebują wody, aby utrzymać nawodnienie, oddychać i wykonywać inne funkcje życiowe.

Zwierzęta te skolonizowały wszystkie środowiska wodne Możemy je zobaczyć w wodach słodkich, takich jak rzeki, jeziora lub laguny, w morzach i oceanach mogą żyć na różnych poziomach, w najpłytszych i najgłębszych obszarach. Tak więc istnieją ryby kostno-słonowodne i ryby kostno-wodne słodkowodne.

Karmienie kostnych ryb

Jako duża grupa zwierząt, dieta jest bardzo zróżnicowana. Niektóre ryby są roślinożerne i żywią się glonami, inne filtrują wodę, pobierając małe cząstki pokarmu. Niektóre ryby są prawdziwymi drapieżnikami, takimi jak tuńczyk.

Ryby kostne mają poczucie smakuTen zmysł może rozciągać się na poziom skóry, a także wewnątrz ust. Mają chemoreceptory, które są kubkami smakowymi rozsianymi po powierzchni nabłonka bruzd brodawek języka. Każdy kubek smakowy składa się z kilkudziesięciu komórek różnego typu: komórek podporowych, komórek podstawnych i komórek sensorycznych smaku. Wierzchołkowa powierzchnia tych komórek jest usiana mikrokosmkami, które wystają z powierzchni nabłonka. Z tymi komórkami powiązany jest również szereg włókien nerwowych, które przenoszą informacje do mózgu.

Ryby kostne - Przykłady i cechy charakterystyczne - Karmienie ryb kostnych

Rozmnażanie ryb kostnych

W kościach kostnych narządy męskie i żeńskie nie są zróżnicowane. Zapłodnienie jest prawie zawsze zewnętrzne i są to zwierzęta jajorodneSamice i samce uwalniają swoje gamety na zewnątrz iw ten sposób zapładniają. Zwykle samica składa swoje niezapłodnione jaja w chronionym obszarze, a samiec zapładnia je, wyrzucając na nie swoje gamety. W przypadku zapłodnienia wewnętrznego ryby mają organ zwany gonopodium, który służy jako kotwica. Zapłodnienie wewnętrzne jest u tych ryb bardzo rzadkie.