Ssaki przybyły, aby podbić różne obszary na poziomie globalnym, takie jak morskie i lądowe. Jednak w przypadku powietrza nietoperze lub nietoperze są jedynymi ssakami, które rzeczywiście mają aktywny lot, ze względu na ich skrzydła, które mają pewne podobieństwo do skrzydeł ptaków. Jest to grupa zróżnicowana i na ogół krążyły o nich historie, które w wielu przypadkach wykraczają poza rzeczywistość. Na tej stronie naszej witryny chcemy przedstawić jednego z najbardziej osobliwych nietoperzy, który istnieje, znany pod nazwą Filipiński latający lis Czytaj dalej i odkryj, dlaczego jest to gatunek wyróżniający się wśród latających ssaków.
Klasyfikacja taksonomiczna filipińskiego latającego lisa
Znany również jako filipiński nietoperz diademowy lub nietoperz złotogłowy. Aby poznać filipińskiego latającego lisa, najpierw określmy jego klasyfikację taksonomiczną:
- Królestwo Zwierząt
- Filo: Chordata
- Klasa: Mammalia
- Zamówienie: Chiroptera
- Rodzina: Pteropodidae
- Rodzaj: Acerodon
- Gatunek: Acerodon jubatus
- Podgatunki: A. j. jubatus, A. j. mindanensis i A. j. lucyfer (wymarły)
Charakterystyka filipińskiego latającego lisa
Następnie poznamy niektóre cechy filipińskiego latającego lisa, które czynią go tak osobliwym nietoperzem. Wśród nich wyróżniamy:
- Waga tego nietoperza waha się od 1 kilograma do około 1,2 kilograma.
- Rozpiętość skrzydeł wynosi 1,5 do 1,7 metra.
- Wysokość łącznie z głową i ciałem może osiągnąć wymiary od 18 do prawie 30 centymetrów. Te cechy sprawiają, że jest to jeden z największych i najcięższych nietoperzy na świecie.
- Mężczyźni są zwykle więksi niż samice. Cechę tę znamy jako dymorfizm płciowy. Więcej informacji na temat dymorfizmu seksualnego: definicji, ciekawostek i przykładów można znaleźć w tym artykule na naszej stronie, który polecamy.
- Uszy zewnętrzne są stosunkowo proste.
- Uszy są długie i spiczaste.
- Pysk jest wydatny z bardzo małą ilością sierści wokół niego.
- Oczy są duże i jasne. Masz wątpliwości, czy nietoperze są niewidome? Odpowiedź znajdziesz w tym innym artykule.
- Skrzydła mają pazur na drugim palcu.
- Zęby są spiczaste, z wyjątkiem ostatnich trzonowców.
- Futro okrywa całe ciało z wyjątkiem skrzydeł, wokół oczu i uszu.
- Kolor może się różnić, ponieważ ma tendencję do ciemnobrązowego do czarnego zarówno na czole, jak i po bokach głowy. Łopatki są czerwonawo brązowe i ciemniejsze u dołu. Z drugiej strony na karku występują wariacje od kremowego do złocistożółtego i generalnie żółte włosy są rozsiane po całej sierści.
Filipińskie siedlisko latających lisów
Filipiński nietoperz z diademem jest endemitem Rejon Filipin, jak sama nazwa wskazuje. Mimo to istnieją trzy wyspy, na których nie występuje: wyspa Palawan oraz wyspy Batanes i Babuyan.
Główne siedlisko składa się z obszary zalesione i chociaż zwykle przecina tereny rolnicze lub naruszone, zazwyczaj nie przysiada na nich. Najlepiej jest umieścić go wśród drzew liściastych, w pobliżu klifów, strome przestrzenie, do których ludzie mają bardzo utrudniony dostęp. Występuje również w roślinach bambusowych, namorzynach, lasach bagiennych i innych małych wyspach w pobliżu wybrzeża.
Filipiński Flying Fox Customs
Typowym zwyczajem filipińskiego latającego lisa jest to, że przysiada z innymi gatunkami nietoperzy, takimi jak Pteropus vampyrus i Pteropus hypomelanus, przy czym te ostatnie występują liczniej na wspólnych przestrzeniach. Jego zwyczaje są głównie nocne, więc opuszcza kolonię w nocy, aby się pożywić i zwykle wraca przed świtem. W ciągu dnia większość czasu spędza na spaniu i pielęgnacji.
Jeśli chodzi o zachowanie latającego lisa, należy zauważyć, że ma on niewielką interakcję z innymi osobnikami, z wyjątkiem okresu krycia. Ponadto szacuje się, że wykorzystuje komunikację wizualną i ma charakterystyczny zapach, sugerujący możliwą komunikację chemiczną
Hodowla filipińskich latających lisów
W aspekcie reprodukcyjnym filipińskiego latającego lisa pewne dane są nieznane, więc brak jest badań na ten temat. Dzisiaj dokładny czas ciąży nie jest znany, ale poródy występują między kwietniem a majem, w którym rodzi się tylko jedno cielę. W niewoli samice rodzą co dwa lata,więc szacuje się, że w naturze reprodukcja może być rzadsza.
Samice zaobserwowano zachowanie opiekuńcze, utrzymując młode przylegające do futra, które jest podtrzymywane przez pazury, podczas gdy matka wachluje ją jednym ze skrzydeł, co ma ją odświeżyć.
Tu znajdziesz więcej informacji na temat Jak rozmnażają się nietoperze?, jeśli jesteś bardziej ciekawy.
Filipińskie karmienie latających lisów
Jest to rodzaj nietoperza owocożernego, który żywi się głównie figami, takimi jak figi. Gatunkiem, na którym żywi się preferencyjnie, jest Ficus subcordata, w mniejszym stopniu Ficus variegate. Z drugiej strony zjada również niektóre rodzaje liści, które miażdży i połyka. Niektórzy wykorzystują również pewne płyny, które wydobywa z tej części roślin.
Możesz dowiedzieć się więcej o tym, co jedzą nietoperze? w tym innym artykule.
Stan ochrony filipińskiego latającego lisa
Filipiński latający lis jest wymieniony jako Zagrożony przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody, ze spadkiem populacji. Główne zagrożenia dla gatunku to:
- Zniszczenie jego siedliska: Nietoperz ten jest specjalistą w zakresie żerowania, więc spadek roślinności okrywowej wpływa bezpośrednio możliwość rozwoju z powodu utraty możliwości karmienia Wylesianie lasów na Filipinach było dramatycznym faktem, ponieważ miało miejsce w większości terytorium. Pozostała niewielka ilość pokrywy roślinnej rozprzestrzenia się na wysokich obszarach, gdzie nietoperz złotogłowy prawdopodobnie nie dotrze.
- Bezpośrednie polowanie na te zwierzęta: chociaż komercjalizacja gatunku spadła, nadal jest alarmująca, ponieważ jest nadal konsumowana jako pokarm, a także ze względu na jego domniemane właściwości leczniczeDodatkowo, masowe polowania znacząco przyczyniły się do spadku populacji.
- Turystyka: jest gatunkiem bardzo wrażliwym na hałas i zakłócenia, dlatego w niektórych obszarach turystycznych uczestnicy mają tendencję do niepokojące hałasem a nawet ruchy na drzewa, aby te nietoperze latały. W efekcie wpływa to na gatunek, zwłaszcza gdy są samice z młodymi.
Biorąc pod uwagę wszystkie te fakty, gatunek jest chroniony na Filipinach i jego polowanie jest zabronione, chociaż to się nie skończyło. Z drugiej strony, od 1995 r. jest ujęty w Załączniku I Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES).
