Przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów jest czasami postrzegane przez opiekunów kotów, ponieważ zauważają nieświeży oddech, krwawiące dziąsła, anoreksję lub krzyki, gdy próbują jeść jedzenie, zwłaszcza paszę, ze względu na większą twardość. Wewnętrznie kot będzie prezentował zmiany w jamie ustnej, od kamienia nazębnego, zapalenia dziąseł, zmian uzębienia po proliferacyjne zapalenie jamy ustnej i owrzodzenia w różnych miejscach błony śluzowej jamy ustnej kota, które powodują silny ból, nadmierne ślinienie, utratę wagi i osłabienie. Choroba ma podłoże immunologiczne, a niektóre wirusy powszechne u kotów i pewne anomalie mogą nasilać ten proces.
Czytaj dalej ten artykuł na naszej stronie, aby dowiedzieć się więcej o kocim zapaleniu dziąseł, jego przyczynach, objawach i leczeniu.
Co to jest przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów?
Przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów to patologia, która występuje u kotów z pewną częstotliwością i składa się z rozlane zapalenie w jamie ustnej kota trwające dłużej niż sześć miesięcy W szczególności wpływa na dziąsła i błonę śluzową jamy ustnej, czasami może wpływać na język lub podniebienie miękkie. Częściej występuje u dorosłych osobników i nie ma predyspozycji rasowych, chociaż wydaje się, że osoby syjamskie, perskie, birmańskie i himalajskie wydają się być bardziej predysponowane.
Ta choroba może być łagodna, umiarkowana lub ciężka i zwykle objawia się owrzodzeniami. Jednym ze schorzeń charakteryzujących tę patologię jest ogonowe zapalenie jamy ustnej, zapalenie najgłębszej części jamy ustnej, czasami proliferacyjne, które może również dotyczyć języka.
Został on nazwany innymi terminami, takimi jak wrzodziejące-rozrostowe zapalenie dziąseł u kotów, przewlekłe zapalenie dziąseł-zapalenie jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej, plazmacytyczne zapalenie jamy ustnej, przewlekłe zapalenie dziąseł-zapalenie gardła, plazmacytyczne limfocytarne zapalenie dziąseł i przewlekłe zapalenie jamy ustnej.
Przyczyny przewlekłego zapalenia dziąseł u kotów
Ta choroba była związana z przewlekłą infekcją , chociaż obecnie wiadomo, że około 70% kotów z przewlekłe zapalenie dziąseł jest pozytywne dla tego wirusa, ale nie dla wszystkich, a zmniejszenie stanu zapalnego jest odpowiedzią na terapie, które nie zmniejszają miana wirusa. Uważa się, że może sprzyjać przedostawaniu się innych czynników chorobotwórczych poprzez uszkadzanie błon komórkowych, dlatego jest bardziej obciążający niż przyczyna. Również retrowirusy kotów (wirus białaczki kotów lub wirus niedoboru odporności kotów) mogą nasilać odpowiedź prozapalną, predysponując do tej choroby.
Stres spowodowany obniżeniem odporności oraz w domach z kilkoma kotami lub w koloniach wielu kotów, które sprzyjają bliskim kontaktom między kotami, zwiększa ryzyko rozwoju przewlekłego zapalenia dziąseł, ze względu na większe zarażanie predysponującymi lub nasilającymi się wirusami kotów.
Najbardziej obecnie akceptowaną przyczyną jest pochodzenia immunologicznego, z przesadną reakcją układu odpornościowego i zmianą w odporności miejscowej od kociej śliny. Chociaż koty z przewlekłym zapaleniem dziąseł mają podwyższone immunoglobuliny w surowicy, poziom IgA w ślinie jest niski. IgA odpowiada za zakłócanie przylegania bakterii oraz neutralizuje patogeny i toksyny uwalniane przez bakterie w jamie ustnej.
Doustne antygeny związane z nadmierną reakcją układu odpornościowego to:
- Bakterie płytki nazębnej (Pasteurella multocida jest najczęściej izolowaną).
- Choroba przyzębia.
- Resorpcja zębowa u kotów pod wpływem odontoklastów.
- Alergeny pokarmowe.
Objawy przewlekłego zapalenia dziąseł u kotów
Objawy kliniczne u kota z przewlekłym zapaleniem dziąseł nie ograniczają się tylko do jamy ustnej, ale ból spowodowany tym procesem sprawia, że koty z przewlekłym zapaleniem dziąseł nie jedzą nie jedzą apetyt, w konsekwencji utrata wagi; lub jeśli spróbują, mają problemy z połykaniem (dysfagia). Ból ust sprawia, że nie czesują powodują zły wygląd włosów.
Przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów charakteryzuje się następującymi objawami:
- Ptyalizm.
- Cuchnący oddech choroba.
- Krwawienie w ustach.
- Wrzody na błonie śluzowej jamy ustnej.
- Zapalenie warg lub jamy ustnej, od pęcherzyków zębowych do błony śluzowej dziąseł (zapalenie dziąseł).
- Ogonowe zapalenie jamy ustnej, czasami z zapaleniem języka i gardła oraz ziarninowaniem w części ustnej gardła.
Diagnostyka przewlekłego zapalenia dziąseł u kotów
Pierwszą rzeczą, jaką należy zrobić w przypadku wystąpienia objawów zapalenia dziąseł, wrzodziejącego lub proliferacyjnego zapalenia jamy ustnej, anoreksji, bólu w jamie ustnej lub krwawienia, jest wykluczenie jakiejkolwiek przyczyny, która może wywołać te objawy. W szczególności należy wykluczyć następujące patologie które mogą mieć wpływ na koty:
- Koci kompleks ziarniniaków eozynofilowych.
- Nowotwory jamy ustnej.
- Uraz.
- Podrażnienie spowodowane spożyciem substancji żrących.
- Choroba przyzębia.
- Pęcherzyca.
- Toczeń rumieniowaty układowy.
- Mocznicowe owrzodzenia jamy ustnej spowodowane niewydolnością nerek.
- Cukrzyca.
- Hiperwitaminoza A.
- Zakażenie z niedoborem odporności u kotów lub ciężka białaczka u kotów.
W tym celu należy wykonać serię testów diagnostycznych w celu zidentyfikowania bodźców antygenowych odpowiedzialnych za odpowiedź immunologiczną, jak a także aby wykluczyć wyżej wymienione choroby. A więc należy to zrobić:
- Calicivirus PCR i test w celu wykluczenia białaczki i niedoboru odporności kotów.
- Zdjęcie rentgenowskie do oceny stanu zębów i wykrywania chorób przyzębia lub resorpcji zębów.
- Biopsje zmienionej tkanki do analizy histopatologicznej, która pozwoli określić owrzodzenie błony śluzowej z przewagą gęstego nacieku zapalnego w błonie podśluzowej komórek plazmatycznych, limfocytów, histiocytów i neutrofili. Stosowane są głównie w celu wykluczenia nowotworów, takich jak rak płaskonabłonkowy jamy ustnej.
- Hodowla bakteryjna do określenia dominującej flory bakteryjnej i antybiogramu.
W przypadku zapalenia dziąseł u kotów badanie krwi i biochemia wykażą podwyższony poziom immunoglobulin, łagodną anemię, podwyższoną liczbę białych krwinek z neutrofilią (podwyższona liczba granulocytów obojętnochłonnych) lub eozynofilia (podwyższona liczba eozynofilów), podczas gdy w innych przypadkach limfopenia (zmniejszona liczba limfocytów). Około 10% kotów z przewlekłym zapaleniem dziąseł ma współistniejącą chorobę nerek, z obserwowanymi zmianami parametrów nerek.
Jak leczyć przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów? - Leczenie
Należy wziąć pod uwagę, że przewlekłe zapalenie dziąseł u kotów jest trudne do leczenia a terapie mają na celu ograniczenie gromadzenia się bakteryjnej płytki nazębnej, leczyć choroby zębów i kontrolować stany zapalne.
Zabieg, który należy zastosować, będzie składał się z:
- Analgezja stosowanie opiatów, takich jak buprenorfina i NLPZ, takich jak meloksykam.
- Usuwaj płytkę nazębną codziennie szczotkując i używając chlorheksydyny, ale początkowo nie jest to możliwe ze względu na ból, jaki odczuwa kot.
- Klindamycyna jako antybiotyk na zapalenie dziąseł u kotów jest zwykle skuteczny, jednak idealne będzie to, co mówią posiewy i antybiogram.
- Czyszczenie jamy ustnej.
- Płukać wodą z chlorheksydyną lub nakładać żele adhezyjne z tą substancją czynną.
- Pokarm dla kotów z zapaleniem dziąseł musi być hipoalergiczny lub stanowić nową dietę.
Kortykosteroidy, mimo że są użyteczne w zmniejszaniu stanu zapalnego, nie są skuteczne, ponieważ zwiększają miano wirusa poprzez powodowanie immunosupresji i są potrzebne w coraz wyższych dawkach.
W łagodnych lub umiarkowanych przypadkach ekstrakcja zmienionych zębów może być przeprowadzona z powodu choroby przyzębia lub resorpcji zębów u kotów, ale w W ciężkich przypadkach przewlekłego gynivostomatitis lub w których po kilku miesiącach nie ma poprawy, należy przeprowadzić ekstrakcję wszystkich zębów trzonowych i przedtrzonowych. Ta ekstrakcja jest uważana za najlepszą terapię na tę chorobę, leczy 50-60% kotów, niektóre koty nie są całkowicie wyleczone, ale ich ból i stany zapalne są zmniejszone i jedzą. W bardzo małym odsetku pozostaną takie same, ale można użyć mezenchymalnych komórek macierzystych lub interferonu omega, niezależnie od tego, czy są one dodatnie, czy ujemne dla kaliciwirusa kotów, co generalnie daje dobre wyniki.
