Chociaż nie jest to powszechna praktyka, jako opiekunowie możemy znaleźć się w sytuacji, w której nasz pies połknie ślimaka lub ślimaka, zwłaszcza jeśli mamy sad lub ogród, w którym te mięczaki się rozmnażają i, dlatego zwierzę ma do nich łatwy dostęp. Choć może to wydawać się drobnym żartem, w tym artykule na naszej stronie zobaczymy co się stanie, jeśli pies zje ślimaka, ponieważ te mięczaki mogą przenosić choroby życie groźny. Niezbędne jest unikanie połknięcia i prawidłowy harmonogram odrobaczania.
Czy psy jedzą ślimaki?
Niektóre pasożyty docierają do naszych psów przenoszone przez inne zwierzęta. Najbardziej znane to kleszcze lub komary, ale ślimaki mogą również zarażać nasze psy dwoma nicieniami lub glistymi, które pasożytują na sercu i płucach. Są to Angiostrongylus vasorum, znany również jako francuski heartworm, oraz Crenosoma vulpis. W ten sposób źle, że psy jedzą ślimaki lub ślimaki.
Chociaż zakażone psy mogą pozostać bezobjawowe, u innych rozwijają się objawy krwi i układu oddechowego, takie jak koagulopatie, które mogą zabić psa. W kolejnych sekcjach zobaczymy, co się stanie, jeśli pies zje ślimaka lub ślimaka i zarazi się którymkolwiek z tych pasożytów.
Choroby przenoszone przez ślimaki na psy: angiostrongyloza
Grobak Angiostrongylus vasorum może powodować koagulopatie u naszego psa, zmniejszenie liczby płytek krwi, niedrożność tętnic płucnych, zakrzepica, urazy do migracji larw, zastoinowej niewydolności serca, kaszlu, niewydolności oddechowej, nietolerancji wysiłku, anemii, krwawień, siniaków, objawów neurologicznych, utraty wagi, a nawet śmierci.
Ten pasożyt pochodzi z Europy, ale rozprzestrzenia się i można go już znaleźć w innych krajach. Co się dzieje jeśli pies zje zainfekowanego ślimaka z tym robakiem to połknie jego larwy L3 które dotrą do Twojego serca, a konkretnie do prawej komory i tętnicy płucnej, gdzie zakończą swój rozwój do stadium dorosłego. Dojrzałe samice składają jaja, które poprzez krwiobieg docierają do naczyń włosowatych płuc, gdzie wylęgają się larwy L1, które przemieszczają się do pęcherzyków płucnych. Kiedy pies kicha lub kaszle, larwy te docierają do ust i są połykane, trafiając do układu pokarmowego i wydalane z kałem. Z nich larwy uzyskują dostęp do różnych rodzajów ślimaków lub nagich ślimaków, gdzie rozwijają się do poziomu L3, rozpoczynając cykl ponownie, jeśli pies je zje.
Czasami pies zaraża się jedząc żaby, jaszczurki, a nawet myszy, ponieważ te zwierzęta mogą być również zarażone, jeśli zjadły skorupiaki. Jak widzieliśmy, objawy tej parazytozy są dość niespecyficzne, więc to lekarz weterynarii musi dotrzeć do diagnozy. Larwy mogą być widoczne w kale, chociaż ta technika daje wyniki fałszywie ujemne, ponieważ ich eliminacja jest przerywana. Można wykonać badania krwi, prześwietlenia lub ultradźwięki, chociaż ze względu na ich niewielkie rozmiary robaki te nie będą widoczne.
Ze względu na poważne konsekwencje, jakie może mieć ta choroba pasożytnicza, konieczne jest utrzymanie prawidłowych wytycznych dotyczących odrobaczania w celu ich zapobiegania, zgodnie z zaleceniami naszego lekarza weterynarii. W tym sensie i pomimo tego, że istnieje wiele produktów przeciwpasożytniczych, specjaliści zalecają comiesięczne odrobaczanie, zwłaszcza u psów z codziennym dostępem do pól, ze ślimakami, ślimakami, kleszczami i pchłami. Podobnie, aby uniknąć podawania zwierzęciu więcej niż jednego produktu, należy zauważyć, że dochodzi do podwójnego odrobaczenia, dzięki któremu udaje się uchronić psy przed najczęstszymi pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi za pomocą jednej tabletki. Ponieważ je kochamy, chronimy je, pytamy weterynarza i odrobaczamy zwierzaka.
Choroby przenoszone przez ślimaki na psy: krenosomoza
Ta choroba, znana również jako robaczywe zapalenie płuc, jest wywoływana przez innego glisty lub nicienie, Crenosoma vulpis, który działa na płuca i dociera do naszych psów, jeśli zjadają zaatakowane mięczaki. Co się stanie, jeśli pies zje ślimaka lub ślimaka, jest podobny do cyklu opisanego dla Angiostrongylus vasorum, z tą różnicą, że te pasożyty trafiają do oskrzeli, oskrzelików oraz, w niektórych przypadkach, do tchawicy , miejsc, w których dorosłe samice składają jaja, które rozwijają się w larwy L1.
Tak samo jak w poprzednim przypadku, poprzez kaszel, kichanie lub odkrztuszanie, larwy te trafiają do układu pokarmowego i są wydalane z kałem, skąd przenikają do ślimaków, kontynuując rozwój do larw L3. Jeśli pies połknie skażonego ślimaka lub nagiego ślimaka, larwy przedostaną się z jelita do płuc przez krwioobieg w ciągu trzech tygodni, o. W płucach zakończą swój cykl. Dorośli mogą żyć do 10 miesięcy.
Ze względu na swoje położenie objawy kliniczne, które znajdziemy u psów, będą miały wpływ na oddychanie, pojawiając się nietolerancja kaszlu i ćwiczeń , chociaż wiele psów pozostaje bezobjawowych. Choroba ta zwykle występuje na terenach wiejskich z bydłem, ponieważ to one są zwykle najbardziej dotknięte i chociaż zwykle nie jest poważna, należy jej zapobiegać poprzez odpowiednie odrobaczanie. Należy zauważyć, że nie jest zaraźliwa dla ludzi.
Ogólne zalecenia dotyczące zapobiegania jedzeniu ślimaków przez psa
Teraz, gdy wiemy, co się stanie, jeśli nasz pies zje ślimaka lub ślimaka, zobaczymy, jak możemy zminimalizować ryzyko:
- Szkolenie naszego psa tak, aby nie jadł niczego, co znajdzie poza domem.
- Jeśli masz częsty dostęp do obszaru z dużą ilością ślimaków lub ślimaków, musimy upewnić się, że ich nie zjadają.
- Życie w miejscach w pobliżu populacji lisów również zwiększa ryzyko, ponieważ zwierzęta te mogą pełnić rolę rezerwuarów.
- Ślady pozostawione przez mięczaki na powierzchniach, po których się poruszają, również mogą być źródłem zarażenia.
- Biorąc pod uwagę trudność w zwalczaniu robaków u lisów lub mięczaków, konieczne jest ustalenie i postępowanie zgodnie z wytycznymi dotyczącymi odrobaczania zalecanymi przez naszego lekarza weterynarii.
- W końcu musimy udać się do kliniki weterynaryjnej w przypadku jakichkolwiek objawów.
