Karłowatość to brak produkcji hormonu wzrostu, choroba, która może wystąpić u psów. Jest to proces, który jest diagnozowany, gdy pies rośnie i jest obserwowany jako wzrost, który nie jest taki, jaki powinien być w zależności od wieku i rasy. Ponadto mogą jednocześnie wystąpić niedobory innych hormonów, które prowadzą do innych procesów endokrynologicznych, takich jak niedoczynność tarczycy czy problemy z rujnością u kobiet, a u mężczyzn zanik jąder; oprócz problemów dermatologicznych i wtórnych infekcji. Diagnozę stawia się za pomocą pomiarów laboratoryjnych, a leczenie progestagenami w celu zwiększenia poziomu hormonu wzrostu.
Jeśli nigdy nie widziałeś psa z karłowatością, oto zdjęcie owczarka niemieckiego z karłowatością. Tuż obok tego futrzaka pojawia się drugi w tym samym wieku, ale zdrowy. W rzeczywistości oba psy są braćmi z tego samego miotu. Czytaj dalej ten artykuł na naszej stronie o karłowatość u psów, przyczynach, objawach i leczeniu, aby dowiedzieć się więcej o tym problemie endokrynologicznym, który może mieć wpływ na nasze psy.
Czym jest psi karłowatość?
Karłowatość lub karłowatość przysadkowa u psów to choroba endokrynologiczna, w której występuje niedobór hormonu wzrostu (GH), który czasami występuje razem z niedoborami hormonów wytwarzanych w podwzgórzu, takich jak TSH i prolaktyna.
To powoduje karłowatość lub brak normalnego wzrostu w miarę upływu miesięcy.
Przyczyny karłowatości u psów
To choroba wrodzona: szczenięta dziedziczą ją po rodzicach w sposób autosomalny recesywny.
Najbardziej predysponowaną rasą wydaje się być Owczarek niemiecki, chociaż można go również spotkać u wyżeł weimarski, pinczerów i szpiców.
Objawy karłowatości psów
Objawy karłowatości przysadkowej pojawiają się, gdy psy osiągną dwa lub trzy miesiące, zanim wyglądają jak normalne szczenięta. Jednak od tego momentu nadal mają szczenięcą sierść, potem zaczynają ją tracić, powodując obustronne łysienie na tułowiu i prezentują zmniejszony, ale proporcjonalny rozmiar Dodatkowo w pies z karłowatością przysadkową można zaobserwować:
- Wydłużenie zamknięcia nasad kości długich.
- Czcionki otwierają się dłużej niż u normalnego szczeniaka.
- Zwapnienie kości prącia.
- Opóźniony wygląd zębów.
- Hiperpigmentacja.
- Cienka i hipotoniczna skóra.
- Postępujące złuszczanie skóry.
- Zaskórniki i grudki na skórze.
- Wtórne zakażenia bakteryjne skóry lub układu oddechowego.
- Niedoczynność tarczycy w wieku 2-3 lat.
- Zaburzenia reprodukcji: anestrus (brak rui) u suk i zanik jąder u psów.
Chociaż karłowatość nie jest sama w sobie śmiertelna, skraca średnią długość życia do mniej niż 10 lat. Jeśli jednak Twój pies nie rośnie, może to wynikać z innych powodów, jak wyjaśniamy w tym innym artykule Dlaczego mój pies nie rośnie?
Diagnoza karłowatości u psów
Rozpoznanie karłowatości przysadki opiera się na objawach klinicznych i diagnostyce laboratoryjnej.
Diagnoza różnicowa
Diagnostyka różnicowa karłowatości u psów obejmuje następujące choroby:
- Młodzieńcza niedoczynność tarczycy.
- Niedoczynność kory nadnerczy.
- Jatrogenny nadczynność kory nadnerczy.
- Cukrzyca młodzieńcza.
- Niedożywienie.
- Bocznik portosystemowy.
- Dysgeneza gonad.
- Choroba kości.
- Choroby nerek.
Diagnoza kliniczna
Rozpoznanie kliniczne opiera się głównie na obserwacji proporcjonalnego zmniejszenia wielkości psa zgodnie z cechami rasy i wieku, co często łączy się z innymi wymienionymi przez nas objawami klinicznymi, takie jak problemy skórne.
Analiza laboratoryjna
Analiza laboratoryjna będzie oparta na badanie krwi z pomiarem określonych czynników i hormonów:
- Liczba komórek i biochemia: morfologia i biochemia krwi u tych psów są zwykle prawidłowe, chociaż występuje hipofosfatemia, łagodna hipoalbuminemia i W niektórych przypadkach może wystąpić azotemia (podwyższona kreatynina lub mocznik), ponieważ niedobór hormonu wzrostu może wpływać na rozwój kłębuszków nerkowych, które są odpowiedzialne za filtrowanie moczu.
- Test hormonów: Testy hormonów tarczycy zwykle odzwierciedlają wzrost wolnej i całkowitej T4, ale w przeciwieństwie do oczekiwanych w niedoczynności tarczycy, co oznacza wzrost TSH, u psów z karłowatością występuje spadek TSH z powodu braku uwalniania przez podwzgórze w tym zaburzeniu.
- Test insulinopodobnego czynnika wzrostu-Test insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1) jest najlepszym sposobem pośredniego odzwierciedlenia wartości hormonu wzrostu. U psów z karłowatością czynnik ten jest znacznie zmniejszony i wynosi poniżej 50 ng/ml.
Inne formy diagnozy
Innym sposobem na postawienie ostatecznej diagnozy jest stymulowanie uwalniania hormonu wzrostu za pomocą ksylazyna lub GNRH U zdrowych zwierząt poziom hormonu wzrostu wzrasta po tym podaniu jednak w karłowatości efekt ten nie występuje.
Leczenie psiego karłowatości
Karłowatość psów jest leczona podawaniem progestagenów, takich jak medroksyprogesteron, w dawce 2,5-5 mg/kg co trzy tygodni w 6 dawkach. Następnie, jeśli to konieczne, powtarza się co 6 tygodni. Lek ten indukuje produkcję hormonu wzrostu w gruczole sutkowym. Psy powinny być kontrolowane i sprawdzane co tydzień, ponieważ może to powodować akromegalię lub cukrzycę. Generalnie kliniczne objawy skórne ulegają poprawie, włosy dorosłych rosną i przyrost masy ciała.
Dzisiaj odradza się leczenie bydlęcym, świńskim lub ludzkim hormonem wzrostu, ponieważ oprócz wysokiej ceny może pojawić się insulinooporność lub nadwrażliwość. W razie potrzeby należy również rozważyć podanie hormonów tarczycy lub glikokortykosteroidów.
