Obecnie wielu psich opiekunów zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne jest odrobaczanie. Pasożyty nie tylko szkodzą zarażonemu psu, ale mogą przenosić choroby lub wpływać na inne zwierzęta, a nawet ludzi. Dlatego utrzymanie ich pod kontrolą jest niezbędne. Ale czasami szczenięta są pomijane w harmonogramie odrobaczania, ponieważ opiekunowie nie są pewni, kiedy i jak rozpocząć leczenie.
W tym artykule na naszej stronie wyjaśniamy, kiedy odrobaczyć szczeniaka. Podobnie powiemy Ci, które wewnętrzne i zewnętrzne środki przeciwpasożytnicze dla szczeniąt i porozmawiamy o dwumiesięcznym odrobaczaniu jako jednym z najskuteczniejszych.
Dlaczego odrobaczanie jest ważne?
Szczeniaki potrzebują odrobaczenia wewnętrznego i zewnętrznego od pierwszych tygodni życia. Odrobaczanie wewnętrzne to takie, które działa przeciwko pasożytom, które znajdują się w ciele psa. Najbardziej znane są te, które są popularnie nazywane obleńcami lub robakami jelitowymi. Ale istnieją inne robaki, które znajdują się w sercu, w układzie oddechowym, a nawet w oczach. Więcej informacji znajdziesz w naszym artykule na temat GUSOC, robaków ocznych i nicieni sercowych.
Z drugiej strony odrobaczanie zewnętrzne skierowane jest przeciwko pasożytom obecnym na ciele psa. Najbardziej znane i najbardziej rozpowszechnione są pchły i kleszcze, ale, zwłaszcza u szczeniąt, mogą również pojawić się roztocza wywołujące świerzbowce lub świerzbowce. Ponadto należy liczyć się z coraz częstszym występowaniem moskitów i komarów, które gryzą psa i mogą przenosić inne pasożyty, takie jak m.in. Leishmania czy heartworm.
Prawdą jest, że wiele psów zarażonych wewnętrznie i zewnętrznie nie rozwija poważnych objawów klinicznych, zwłaszcza jeśli są już dorosłe i mają zdrowy układ odpornościowy. Jednak u szczeniąt intensywne inwazje mogą być nawet śmiertelne Są to zwierzęta bardziej wrażliwe, ponieważ ich układ odpornościowy jest jeszcze niedojrzały, co w przypadku zaatakowania przez pasożyty, takie jak robaki jelitowe mogą cierpieć z powodu biegunki, wymiotów, niedożywienia, problemów ze wzrostem, złego wyglądu włosów, anemii, a nawet niedrożności jelit, jeśli w układzie pokarmowym występuje duża liczba robaków, które tworzą kulkę. W najpoważniejszych przypadkach nie da się odwrócić sytuacji i szczeniak umiera.
Oprócz tych wszystkich uszkodzeń, jak już wspomnieliśmy, istnieją pasożyty (ektopasożyty), które przenoszą inne pasożyty. Na przykład pchły mogą przenosić na psa tasiemca Dipylidium caninum. Moskity przenoszą leiszmanię, a komary przenoszą robaczycę serca. Z kolei kleszcze przenoszą choroby tak poważne jak babeszjoza, erlichioza, anaplazmoza czy borelioza. I pamiętaj, że zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne pasożyty mogą wpływać na inne zwierzęta, w tym ludzi. Grupą najbardziej zagrożoną są dzieci i osoby z osłabionym układem odpornościowym. Jednym z przykładów jest robak Toxocara canis, który wywołuje u ludzi chorobę zwaną zespołem larw migrujących.
Odrobaczanie nie tylko chroni naszego psa, ale także przerywa cykl życiowy pasożyta, zapobiegając w ten sposób jego proliferacji i możliwości oddziaływania na pozostałych członków rodziny. Nie wolno nam zapominać, że jesteśmy świadkami ekspansji chorób pasożytniczych. Wszystkie te dane nie pozostawiają wątpliwości co do znaczenia odrobaczania przez całe życie psa.
Kiedy odrobaczyć szczeniaka?
Szczenięta, jak każdy inny dorosły pies, są narażone na zarażenie pasożytami znajdującymi się w środowisku. W środowisku można znaleźć jaja pasożytów w glebie, w odchodach innych zwierząt lub w różnych naczyniach. Pasożyty zewnętrzne, takie jak pchły, przechodzą również znaczną część swojego cyklu życiowego poza psem. W łóżkach, kanapach czy podłogach możemy znaleźć jaja, larwy i poczwarki, które gdy dorosną, ponownie zarażą zwierzę. Inne pasożyty są przenoszone przez ukąszenia owadów, takie jak komar przenoszący nicienie sercowe. Ponadto suka może przenosić pasożyty na swoje szczenięta przez macicę lub mleko matki.
Na podstawie tych danych rozumie się potrzebę wczesnego odrobaczenia. Tak więc odrobaczanie wewnętrzne u szczeniąt rozpoczyna się w 2-3 tygodniu życia. Jeśli chodzi o odrobaczanie zewnętrzne, to na ogół może się ono rozpocząć, gdy szczeniak zacznie wychodzić z domu, około 8 tygodnia. Ale jedna administracja nie wystarczy, aby ją chronić. Odrobaczanie należy powtarzać zgodnie z instrukcjami producenta przez całe życie zwierzęcia, aby zagwarantować ochronę zarówno jego, jak i całej rodziny.
Jak często odrobaczyć szczeniaka?
Psy (szczenięta i dorosłe) należy odrobaczyć co miesiąc przed pasożytami zewnętrznymi, ponieważ pchły i kleszcze są obecne przez cały rok. W stosunku do pasożytów wewnętrznych, głównie robaków żołądkowo-jelitowych, szczenięta w pierwszych miesiącach życia powinny być często odrobaczone. Tak więc od 2-3 tygodnia życia i do 2 tygodni po odsadzeniu zaleca się odrobaczanie co 2 tygodnie Od tego momentu do 6 miesięcy zaleca się odrobaczanie co miesiąc. U dorosłych psów z dostępem na zewnątrz, co zwykle ma miejsce w większości przypadków, zalecane jest również comiesięczne odrobaczanie. W ten sposób zostaje przerwany cykl życiowy pasożytów wewnętrznych, zapobiegając w ten sposób ich wpływowi na psa, zarażaniu ludzi i rozprzestrzenianiu się w środowisku. Aby uzyskać więcej informacji, nie przegap tego innego artykułu: „Jak często odrobaczyć psa?”.
Z drugiej strony, chociaż przyjęło się odrobaczanie szczeniąt i dorosłych psów zewnętrznymi i wewnętrznymi środkami przeciwpasożytniczymi, należy zauważyć, że mamy również tzw. „ dwumiesięczne odrobaczanie”, polegające na podaniu jednej tabletki, która pozwala uchronić zwierzę przed pasożytami wewnętrznymi i zewnętrznymi. W następnej sekcji lepiej zobaczymy, o co chodzi.
Odrobacze dla szczeniąt
Nie chodzi tylko o odrobaczenie szczeniaka, ale musisz to zrobić dobrze. W tym celu konieczne jest stosowanie bezpiecznych produktów dla tego wieku. W przeciwnym razie ryzykujemy wywołanie negatywnych skutków. Dlatego zawsze idziesz do weterynarza Ten profesjonalista zważy psa i wybierze najodpowiedniejszy środek przeciwpasożytniczy dla każdego przypadku.
Do wyboru są różne opcje. Insektycydy, akarycydy i repelenty są sprzedawane do zewnętrznego odrobaczenia. Wewnętrznie stosuje się środki przeciwrobacze. Dodatkowo w zależności od trybu administracji znajdujemy:
- Miejscowe środki przeciwpasożytnicze: generalnie działają na powierzchnię skóry. W tej grupie środków przeciwpasożytniczych dla szczeniąt znajdują się pipety, spraye lub obroże, które zwykle stosuje się do zewnętrznego odrobaczenia.
- Doustne środki przeciwpasożytnicze: w tym przypadku produkty są wchłaniane. Są one prezentowane w tabletkach i chociaż lata temu działały głównie przeciwko pasożytom wewnętrznym, obecnie mamy doustne środki przeciwpasożytnicze, które działają również przeciwko pasożytom zewnętrznym lub przeciwko obu, jak w przypadku doustnych produktów endektocydów, które opisujemy poniżej. Oprócz podwójnej ochrony, tabletki są bardzo łatwe w stosowaniu, ponieważ w dzisiejszych czasach są bardzo smaczne i dlatego pies może je traktować jako smakołyk. Ponadto doustne środki przeciwpasożytnicze są optymalne dla psów, które często się kąpią, ponieważ skuteczność produktu nie ulega zmianie.
- Endektocydy: ten rodzaj środka przeciwpasożytniczego może działać zarówno przeciwko pasożytom wewnętrznym, jak i zewnętrznym. Występują one w podawaniu miejscowym i doustnym, takim jak na przykład podwójne odrobaczanie w jednej smacznej tabletce i comiesięczne podawanie. Te endekty oferują wygodę leczenia zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych pasożytów w jednym podaniu. Podobnie łatwiej jest pamiętać, że kolejna administracja to kolejny miesiąc, a nie po pewnych miesiącach. Kolejną zaletą tej opcji jest to, że niektóre pasożyty kończą swój cykl życiowy w około miesiąc. Dlatego miesięczna administracja udaje się utrzymać je pod kontrolą. Chronią przed robakami jelitowymi, kleszczami, pchłami i roztoczami, a także zapobiegają chorobom przenoszonym przez pasożyty zewnętrzne, takim jak robaczyca serca i inne.
Aby uzyskać więcej informacji na temat odrobaczania dwa razy w miesiącu, nie wahaj się zapytać swojego weterynarza.
