Jeśli myślisz o włączeniu do swojej rodziny Mastifa Tybetańskiego, znanego również jako Mastif Tybetański, konieczne będzie uzyskanie wyczerpujących informacji na temat charakteru, cech i opieki, których wymaga ta rasa. W tej zakładce naszej strony postaramy się wyjaśnić wszystkie szczegóły, które należy wziąć pod uwagę przed rozważeniem posiadania tego zwierzęcia lub przydatne informacje dla każdego miłośnika tej rasy.
Czytaj dalej i dowiedz się wszystkiego o mastifie tybetańskim lub mastifie tybetańskim:
Pochodzenie mastifa tybetańskiego
Mastif Tybetański, znany również jako Mastif Tybetański lub Do-Khyi, jest jedną z najstarszych istniejących ras orientalnych. Wiadomo, że jest to pracująca rasa starożytnych himalajskich pasterzy koczowniczych, a także pies ochronny klasztorów tybetańskich. Kiedy Tybet został najechany przez Chiny w latach pięćdziesiątych, buldogi te praktycznie zniknęły ze swoich pierwotnych ziem. Na szczęście dla rasy wiele z tych ogromnych psów trafiło do Indii i Nepalu, skąd rasa została ponownie zaludniona. Wraz z eksportem mastifów tybetańskich do Anglii i Stanów Zjednoczonych rasa zyskała popularność wśród hodowców psów na Zachodzie.
Mastif tybetański jest uważany za przodka wszystkich mastifów i wysokich psów górskich, chociaż nie ma na to dowodów. Jego kora jest z pewnością wyjątkowa i jest uważana za bardzo cenioną cechę rasy.
Ten niesamowity starożytny pies jest wspomniany po raz pierwszy w historii dzięki Arystotelesowi (384 - 322 pne), jednak Pochodzenie hodowla rasy jest nieznana. Wspomina o nim również Marco Polo, który w swoich podróżach do Azji (1271 n.e.) chwali psa o wielkiej sile i wielkości. Później, w XIX wieku, królowa Wiktoria z Anglii otrzymała jeden z pierwszych mastifów tybetańskich w Europie, konkretnie w 1847 roku. Taki był jego wpływ, że po latach, w 1898 roku, pierwszy miot mastifów został zarejestrowany w Berlinie Tybetańczyków europejskich, konkretnie w berlińskim zoo.
Charakterystyka fizyczna mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański wyróżnia się tym, że jest silnym i potężnym psem, o gigantycznych rozmiarach, bardzo wytrzymałym i imponującym. We wzorcu rasy opisują go jako psa o uroczystym i poważnym wyglądzie, o majestatycznej sile.
Głowa tego mastifa jest szeroka, ciężka i mocna, z lekko zaokrągloną czaszką. Guz potyliczny jest bardzo wyraźny, a depresja nosowo-czołowa (stop) dobrze zaznaczona. Kolor nosa zależy od koloru sierści, ale powinien być jak najciemniejszy. Kufa jest szeroka. Oczy są średnie, brązowe i owalne. Uszy o średniej przyczepności są trójkątne, średnie i zwisające.
Ciało jest mocne, mocne i nieco dłuższe niż jest wysokie. Grzbiet prosty i muskularny, klatka piersiowa bardzo głęboka i średniej szerokości. Ogon średniej długości, wysoko osadzony. Gdy pies jest aktywny, nosi go luźno zwinięty na plecach.
Sieć mastifa tybetańskiego składa się z dwóch warstw. Włos okrywowy jest szorstki, gruby i niezbyt długi. Podszerstek jest gęsty i wełnisty w chłodne dni, ale staje się delikatny w czasie upałów. Sierść może być czarna z lub bez podpalania, niebieska z podpalaniem lub bez, sobolowa lub złota. Dopuszczalna biała gwiazda na piersi i minimalne białe znaczenia na łapach.
Minimalny rozmiar samic to 61 cm w kłębie, podczas gdy samce mają minimum 66 cm w kłębie. Nie ma limitu wysokości.
Mastifa tybetańskiego
Mastif tybetański jest psem postaci niezależnej, ale bardzo lojalnym i opiekuńczym wobec rodziny, do której należy. Chociaż nie jest psem przywiązanym, cieszy się obecnością swoich bliskich, których nie zawaha się chronić. Wręcz przeciwnie, zwykle jest podejrzliwy wobec obcych. Ma tendencję do dogadywania się dobrze z innymi psami i zwierzętami, zwłaszcza psami jego własnego wzrostu, chociaż to zachowanie jest ściśle związane z socjalizacją, którą otrzymał jako szczenię.
Zwykle potulny i przyjacielski z dziećmi w domu i choć w domu jest cichym psem, dla Ich duży rozmiar i siła mogą je nieumyślnie zranić, dlatego zaleca się zawsze nadzorować zabawę między dziećmi i psami, a także oferować zabawkę, która jest „pośrednikiem” w ich związku i chwilach zabawy.
W domu jest spokojnym psem, jednak poza domem wymaga sesji umiarkowanej aktywności, aby utrzymać mięśnie w formie i ulżyć stres dnia codziennego. Poprzez długie spacery przeprowadzimy niezbędną aktywność fizyczną dla naszego Mastifa Tybetańskiego. Ciekawym faktem, o którym należy pamiętać, jest to, że te psy mają tendencję do szczekania ze względu na ich przeszłość jako psy stróżujące, a także destrukcyjne, gdy są same, jeśli są cierpią na problemy lękowe, a nawet behawioralne.
Odnośnie zaleceń, nie jest to rasa odpowiednia dla niedoświadczonych właścicieli, polecana dla osób z zaawansowaną wiedzą o psach, dobrostanie zwierząt i posiadanie dużych psów.
Tybetański Bulldog Care
Mastif tybetański wymaga regularnej pielęgnacji sierści, którą należy czesać trzy razy w tygodniuW okresach linienia zaleca się codzienne szczotkowanie, aby uniknąć zobaczenia sierści w złym stanie. Kąpiel powinna odbywać się mniej więcej co 2-4 miesiące.
Mimo że mogą mieszkać w mieszkaniu, zdecydowanie zaleca się, aby ta rasa mieszkała w dużym domu z ogrodem, do którego mogą uzyskać dostęp, kiedy tylko chcesz. Jednak niezależnie od tego, czy mieszkasz w mieszkaniu, czy w dużym domu, zdecydowanie zaleca się codzienne, długie i jakościowe spacery z Mastifem Tybetańskim. Rasa ta doskonale przystosowuje się do różnych klimatów, zarówno zimnych, jak i umiarkowanych, chociaż zwykle nie czuje się dobrze w szczególnie wilgotnych i gorących miejscach.
Musimy pamiętać, że rasa ta, głównie ze względu na duże rozmiary, będzie wymagała również dużych przedmiotów: łóżka, karmnika czy zabawek, które zazwyczaj mają znacznie wyższy koszt ekonomiczny. Również codzienna karma dla psa jest dodatkiem do wzięcia pod uwagę.
Edukacja mastifa tybetańskiego
Jak wspomnieliśmy wcześniej, ten pies potrzebuje odpowiedzialnego i bardzo doświadczonego właściciela w postępowaniu z dużymi psami i zaawansowanym szkoleniu. Dlatego niedoświadczony właściciel musiałby skorzystać, nawet przed adopcją, z edukatorem i trenerem psów.
Konieczne będzie niezwłoczne podjęcie pracy nad socjalizacją szczeniąt i zahamowaniem gryzienia, a także podstawowe ćwiczenia z posłuszeństwa Pamiętajmy też, że szczenię wkrótce osiągnie znaczny rozmiar, więc musimy unikać wzmacniania zachowań, których nie chcemy w dorosłym stadium, takich jak np. wspinanie się na ludzi.
Gdy pies zrozumie podstawowe komendy, możemy zacząć od psich umiejętności lub innych ćwiczeń, które go stymulują, jednak konieczne będzie codzienne lub cotygodniowe sprawdzanie posłuszeństwa, zapewniając w ten sposób jego bezpieczeństwo i ochronę środowiska. W przypadku jakichkolwiek nienormalnych zachowań lub problemów z zachowaniem należy jak najszybciej udać się do specjalisty i nigdy nie próbować samodzielnie przeprowadzać terapii.
Zdrowie buldoga tybetańskiego
W przeciwieństwie do innych starożytnych ras, Mastif Tybetański nie jest szczególnie podatny na problemy zdrowotne, ponieważ jest to ogólnie dość zdrowa rasa. Wciąż najczęstsze choroby mastifa tybetańskiego to:
- Dysplazja stawu biodrowego
- Niedoczynność tarczycy
- Entropia
- Problemy neurologiczne
Również w tej sekcji musimy podkreślić cechę, która sugeruje, że ta rasa jest bardzo prymitywna: samice mają tylko jedną ruję w roku, w przeciwieństwie do większości ras psów i jak wilki.
Aby zapewnić dobre zdrowie mastifowi tybetańskiemu, musisz przestrzegać harmonogramu szczepień psa, rutyny odrobaczania i odwiedzać lekarza weterynarii tak regularnie, jak tego wymaga twój pies, chociaż zwykle jest to w 6. i 12. miesiącu. Zgodnie z tymi wskazówkami oczekiwana długość życia mastifa tybetańskiego wynosi od 11 do 14 lat
