Witamy w tym pliku dotyczącym rasy na naszej stronie, w którym opowiemy o wszystkim, co jest związane z parva goldfinch znanym również jakoCarduelis carduelis parva . To piękne i piękne zwierzę, cenione za śpiew i intensywne kolory, które posiada.
Szczygiel zamieszkuje w szczególności Hiszpanię, Portugalię i Afrykę Północną, chociaż czasami może podróżować na południe Francji lub do Europy Wschodniej. Jest to ptak stadny.
Następnie opiszemy wygląd tego ptaka, jego dietę i „ulubione smakołyki” lub niektóre ciekawostki, o których być może nie wiedziałeś.
Fizyczny aspekt szczygieł
Wszystkie szczygły mają szereg wspólnych cech fizycznych, które czynią je wyjątkowymi i różniącymi się od innych rodzimych ptaków europejskich. Wśród tych wspólne cechy fizyczne szczygła znajdujemy:
- Głowa: Ma jasnoczerwoną maskę. Reszta jest biała z czarnymi obwódkami.
- Ciało: od podgatunku będzie zależało na niektórych odcieniach lub innych.
- Skrzydła: Całkowicie czarne z intensywnie żółtym paskiem.
- Ogon: całkowicie czarny z przerywanymi białymi paskami.
Zwykle mierzą od 12 do 14 centymetrów, a ich waga to około 15 lub 20 gramów. Zwracamy również uwagę, że jest to ptak bardzo długowieczny, który może żyć nawet do 10 lat.
Główna różnica między Carduelis carduelis parva a innymi podgatunkami szczygieł polega na kolorze ciała zwierzęcia, który zwykle jest bardziej brązowawy odcień z odcieniami brązu i ciemności zamiast bieli, na przykład w przypadku Carduelis carduelis major.
Wygląd fizyczny szczygieł może się nieznacznie różnić, jeśli mówimy o samcu lub samicy. Z tego powodu i aby móc odróżnić obie płcie, nasza strona oferuje podstawowe instrukcje, jak odróżnić samca szczygła od samicy. Aby to zrobić, musimy spojrzeć na czerwoną maskę, dziób zwierzęcia, ramiona skrzydeł, żółty pasek skrzydeł i kształt ogona. Oczywiście może to być nieco skomplikowane, jeśli nie mamy wcześniejszego doświadczenia w fizycznym aspekcie szczygła.
Zachowanie Szczygieł Parva
W naturze szczygły zwykle preferują lasy i gęste tereny, zwłaszcza jeśli mają osty, jeden z ich ulubionych przysmaków. Jednak ze względu na wylesianie szczygieł może przystosować się do wszystkich rodzajów obszarów, w tym ogrodów i sadów, o ile istnieją drzewa, które mogą schronić się. Oczywiście preferuje gorące miejsca o klimacie umiarkowanym.
Szczygiel żyje w otoczeniu swoich kongenerów, tworząc osiadłe populacje osobników migrujących we wrześniu i listopadzie do Afryki Północnej lub innych cieplejszych obszarów śródziemnomorskich. Wiosną i jesienią szczygieł powraca z siłą, aby rozpocząć swój cykl reprodukcyjny.
Na poziomie indywidualnym są to bardzo niespokojne i pełne życia osobniki które lubią śpiewać i gadać bez przerwy. To mężczyzna ma najpiękniejszą pieśń, choć kobieta również wydaje pewne eleganckie wymowy. Oprócz komunikowania się z innymi osobnikami w swojej populacji, szczygły wydają również dźwięki, aby ostrzegać się nawzajem lub inicjować zaloty.
Dzwoki zwykle rozmnażają się podczas wiosny lub przed nią. Składają średnio 4 jaja, które wykluwają się w ciągu zaledwie 12 dni. Z zadziwiającą szybkością pisklęta parwy szczygieł uniezależniają się od rodziców, aby zapewnić sobie przetrwanie. Dopiero jesienią młody szczygieł osiągnie ostateczne upierzenie.
Dbanie o szczygieł
Posiadanie szczygła w domach jest całkowicie zabronione, ponieważ jest ptakiem chronionym Jeśli jednak jesteś obrońcą przyrody, który ma prawo jazdy i odpowiedni wiek, możesz mieć szczygieł w swoim domu. na naszej stronie znajdziesz informacje na temat opieki nad szczygłem:
Pamiętaj, że schwytany dorosły szczygieł może cierpieć na poważne problemy ze stresem, gdy zostanie znaleziony zamknięty w małym pokoju po życiu na wolności. Z tego powodu wielu z nich ginie. Warto zaopatrzyć się w aviatora, w którym będziemy mogli swobodnie i regularnie latać. Podczas ćwiczeń będzie nadal pokazywać cały splendor, jaki posiada gatunek
Szczygły żywią się mieszankami, które możemy kupić na targu lub przygotować w domu. Wśród nasion, które możemy Ci zaoferować znajdziemy negrillo, kanar, konopie, pachnące i rzepak. Istnieją również naturalne pokarmy, które możemy zebrać z pola i które z pewnością sprawią, że będziesz bardzo szczęśliwy. Mówimy o oście, ulubionym przysmaku szczygieł, ale także o oście lub mniszku lekarskim. Różne warzywa, owoce i delikatne pędy są doskonałym uzupełnieniem diety, ponieważ dostarczają dużej ilości witamin, które będą miały bezpośredni wpływ na jakość upierzenia i samopoczucie.
Oprócz samego jedzenia musimy dodać kości mątwy Jest to całkowicie naturalne zaopatrzenie w minerały, że jest źródłem wapnia dla ptaka. Jest zalecany nie tylko dla szczygieł, jest idealny dla wszystkich rodzajów ptaków i preferuje nienaturalne związki.
Kolejnym aspektem diety szczygła, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że w okresie lęgowym zwykle potrzebuje dodatkowej podaży w oparciu o zaopatrzenie owadów Możesz zdecydować się na żywą karmę dostępną w każdym sklepie lub gotową pastę owadożerną. nasza strona poleca drugą, ponieważ unikniemy owadów, które przetrwały w klatce (a także ich odchodów). Jako dodatki do ich diety możemy od czasu do czasu (zwłaszcza w okresie lęgowym) dodać pastę jajeczną dla dodatkowego białka oraz grys dla dodatkowego wapnia.
Klatka szczygła również musi mieć świeżą, czystą wodę i musi być bardzo regularnie czyszczona, aby uniknąć pojawienia się infekcji i chorób. Zalecamy również stosowanie naturalnych ograniczników gałęzi, aby zwierzę mogło naturalnie ścierać paznokcie.
Zdrowie i choroby szczygieł
Jak już wspomnieliśmy bardzo ważne jest, aby zwracać uwagę na higienę środowiska szczygieł, w przeciwnym razie narażamy nasze zwierzę na choroby. Poniżej przedstawiamy najczęstsze choroby szczygieł parwa:
- Biegunka może pojawić się u zwierząt niedożywionych, zestresowanych lub z nadmiernymi przeciągami
- Kokcydioza jest jedną z najczęstszych chorób, jest skomplikowana w leczeniu i wysoce zaraźliwa
- Otyłość spowodowana brakiem ruchu i dietami o nadmiernym spożyciu kalorii
- Wygląd grudek zwykle spowodowany ukąszeniem owada
- Niedokrwistość spowodowana złym karmieniem, nadmiernym rozrodem lub złymi warunkami higienicznymi
- Czerwona wszy lub "małe wszy" są bardzo powszechne i niebezpieczne, zwykle są spowodowane złą higieną
- Egzogenna acarioza skórna lub akarioza oddechowa, obie wywołane przez różne roztocza
Kolejnym aspektem wartym podkreślenia z punktu widzenia zdrowia jest przymusowe linienie szczygła: weterynarze w ogóle nie zalecają zmuszania zwierzęcia do przeprowadzić wymuszoną wylinkę. Proces ten, wykonywany codziennie przez wiele osób, jest stresującym doświadczeniem dla tych, których naturalny cykl życia uległ zmianie.
