Wielu właścicieli twierdzi, że ich psy są nadpobudliwe. Często słyszymy zwroty typu „mój pies się nie zatrzymuje”, „mój pies nigdy się nie męczy” czy „mój pies się nie relaksuje”. Jeśli to samo stanie się Tobie, powinieneś wiedzieć, że to nie jest normalne zachowanie i że powinien się tym zająć profesjonalista.
Chociaż nadpobudliwość jest powszechna u szczeniąt, nadpobudliwość (zarówno fizjologiczna, jak i patologiczna) nie jest normalnym zachowaniem u dorosłych psów i szczeniąt. Może to być sygnałem ostrzegawczym dla właścicieli, że coś jest nie tak. W tym artykule na naszej stronie porozmawiamy o nadpobudliwym psie - przyczynach, objawach i leczeniu tej powszechnej (lecz niedostatecznie leczonej) choroby.
Rodzaje nadpobudliwości u psów
Zanim zaczniemy mówić o objawach lub leczeniu, które powinniśmy zastosować w przypadkach nadpobudliwości, konieczne będzie zrozumienie, że istnieją dwa rodzaje nadpobudliwościu psów:
- Nadpobudliwość fizjologiczna
- Nadpobudliwość patologiczna (hiperkineza)
Bardzo ważne jest, aby jasno powiedzieć, że nadpobudliwość fizjologiczna można wytworzyć poprzez uczenie się (wzmocnienie zachowania) lub na przykład na zaburzenia związane z separacją. Jednak hiperkineza (z przyczyn patologicznych) jest spowodowana zmianą szlaków dopaminy w mózgu psa, więc konieczne będzie leczenie weterynaryjne. Z tego powodu hiperkineza nie zostanie rozwiązana za pomocą wskazówek dotyczących zachowania, które może zaoferować wychowawca psów, musimy udać się do specjalisty.
Objawy nadpobudliwości u psów
Ponieważ istnieją dwa rodzaje nadpobudliwości, wyjaśnimy objawy osobno dla każdego z nich, zwróć uwagę na oba, aby wiedzieć, czy Twój pies może cierpieć na któryś z nich, jednak będziemy pamiętać, że fizjologiczny jest najczęstszy.
Nadpobudliwość fizjologiczna
Poniżej pokażemy Ci najczęstsze objawy u psów, pamiętaj, że nie musisz doświadczać wszystkich wymienionych poniżej:
- Destruktywne zachowanie w obecności i/lub nieobecności właściciela.
- Podczas gry są nadpobudliwe i nie mają żadnej kontroli, mogą nawet nieumyślnie spowodować szkody.
- Brak hamowania zgryzu i innych zachowań.
- Ciągłe żądania uwagi w stosunku do właściciela, w tym płacz, skowyt, wycie lub destrukcyjne zachowanie.
- Wielka frustracja (nie udaje im się osiągnąć wielu swoich celów, zwykle dlatego, że właściciel stara się temu zapobiec).
- Reaguje pobudliwie na każdy nietypowy bodziec dla niego.
- Ma zwykle uważne nastawienie, ale nigdy nie potrafi się skoncentrować. Kiedy otrzymuje polecenie, takie jak „usiądź”, patrzy na osobę, która je wydaje, ale nie uwzględnia tego ruchu, zwykle robiąc coś przeciwnego do tego, co jest nakazane.
- Krótki, lekki sen Rozpoczyna się przy najmniejszym hałasie.
- Przesadnie reaguje na najmniejsze zmiany.
- Nie uczy się czego się uczy ze względu na wysoki poziom stresu, który dodatkowo pogarsza brak snu.
- Może nie kontrolować prawidłowo zwieraczy, oddając mocz gdziekolwiek, bez powodu lub powodu zgodnie z jego psimi nawykami, chociaż ten objaw nie zawsze występuje.
Nadpobudliwość patologiczna - hiperkineza
Teraz, gdy znasz już objawy nadpobudliwości fizjologicznej, pora porównać je z objawami nadpobudliwości patologicznej:
- Za wysoki poziom aktywności.
- Niemożność odprężenia się, która może wpływać na normalny sen psa.
- Przesadna reakcja na różne bodźce.
- Utrudnienia w nauce, ponownie związane z brakiem snu.
- Możliwa agresywna lub reaktywna postawa na różne bodźce.
- Występowanie szczekania lub podobnych zachowań.
- Możliwe występowanie stereotypów (powtarzalne ruchy bez widocznego celu).
- Podwyższona częstość akcji serca i oddechów.
- Nadmierne ślinienie.
- Wysokoenergetyczny metabolizm.
- Wysoka temperatura ciała.
- Ograniczone oddawanie moczu.
Przyczyny nadpobudliwości u psów
Przyczyny nadpobudliwości są unikalne w każdym przypadku, poniżej wyjaśniamy, dlaczego może ona wystąpić:
Nadpobudliwość fizjologiczna
Początek tego zachowania jest zwykle wytwarzany poprzez naukę Właściciele pozytywnie wzmacniają wylewne postawy u psa, który zaczyna je stale pokazywać, na przykład bieganie po domu, ekscytowanie się, gdy ktoś dzwoni do drzwi lub granie w niekontrolowany sposób. Właściciele nie zdają sobie sprawy, że wzmacniają negatywne nastawienie, dopóki nie jest za późno. Tak więc, gdy pies zwraca się o uwagę swojej rodziny, rodzina go odrzuca, co również wzmacnia jego uwagę.
Istnieją również różne przyczyny, które mogą powodować ten problem z zachowaniem, takie jak wspomniane wcześniej zaburzenia związane z separacją. Jeśli zauważymy, że nasz pies niszczy lub zachowuje się w ten sposób, gdy wychodzimy z domu, być może znaleźliśmy przyczynę problemu.
Nadal może istnieć nieskończona liczba przyczyn nadpobudliwości u psów, ale nie zapominaj, że „nadpobudliwość” u szczeniąt jest czymś normalnym i że nie jest to problem behawioralny, jednak zawsze możemy popracować nad relaksem lub nagrodzić spokojne zachowania, które nam się podobają.
Nadpobudliwość patologiczna - hiperkineza
Teraz, gdy znasz już przyczyny nadpobudliwości, konieczne będzie zrozumienie, co sprawia, że ten problem behawioralny jest patologiczny, a nie fizjologiczny:
Hiperkineza jest rzadkim zaburzeniem i występuje od wczesnego stadium, kiedy pies jest jeszcze szczeniakiem. Jest to spowodowane głównie zmianą szlaków nerwów dopaminergicznych układu limbicznego (między śródmózgowiem a korą czołową). Może również wpływać na serotoninę i noradrenalinę. Na koniec dodaj, że może wystąpić u psów, które połknęły ołów, chociaż jest to rzadkie.
Diagnoza nadpobudliwości
Przed rozpoczęciem leczenia należy upewnić się, że nasz pies cierpi na nadpobudliwość. Jest wysoce wskazane, aby najpierw wykluczyć hiperkinezę, wykonując test z metylofenidatem, rodzajem amfetaminy. Przed podaniem tej substancji pies może reagować w sposób pobudliwy (wówczas wyklucza się hiperkinezę) lub znacznie spokojniej (potwierdzając tym samym, że jest to problem patologiczny).
Jeżeli wynik testu metylofenidatu jest negatywny, prawdopodobnie mamy do czynienia z problemem fizjologicznym, który zazwyczaj dotyczy psów o tych cechach (chociaż mogą być wyjątki):
- Młode samce
- Psy ras aktywnych (dalmatyńczyki, teriery…)
- Brak dobrostanu zwierząt
- Brak urozmaicenia środowiska i stymulacji umysłowej
- Przedwczesne odstawienie od piersi, które implikuje brak nauki
- Brak kontaktu społecznego
Leczenie nadpobudliwości u psów
Psy cierpiące na hiperkinezę będą musiały otrzymać leczenie farmaceutycznektóry pozwala Twojemu ciału normalnie funkcjonować. W ciągu kilku dni nastąpi zauważalna poprawa zachowania psa.
Jeśli jednak nasz pies cierpi nadpobudliwość fizjologiczna należy stosować się do niektórych wskazówek, które wyjaśnimy poniżej. Oczywiście nie zalecamy samodzielnego ich stosowania, ale udaj się do specjalisty, który oceni Twój konkretny przypadek.
Pamiętaj, że aby rozwiązać ten problem behawioralny cała rodzina musi współpracować, aby pomóc zwierzęciu iść naprzód, ponieważ w przeciwnym razie będziemy nie osiągają dobrych wyników, ale powrót do nadpobudliwych zachowań psa:
- Całkowicie eliminuje pozytywną karę, czyli łajanie go, napastowanie lub krzyczenie na niego. Pies, który jest stale pod wpływem stresu, nie może wyzdrowieć, potraktuj ten punkt bardzo poważnie, jeśli chcesz, aby Twój pies poprawił swoje zachowanie.
- Unikaj wzmacniania pobudzenia ignorując zachowania pobudliwe. Pamiętaj, że nie chodzi o „ucieczkę psa”, jeśli wymaga on uwagi, musimy go całkowicie zignorować.
- Z drugiej strony wzmocnimy spokojne i zrelaksowane zachowania, które obserwujemy u psa, takie jak spokój w łóżku lub opalanie się na tarasie.
- Utwórz stałą rutynę spacerów, na przykład o 9:00, 15:00 i 21:00. Psy potrzebują stabilności, a rutyna chodzenia jest niezbędna do ich poprawy. Opracujemy również rutynę posiłków, które zawsze będą w tych samych porach. Ten czynnik zapobiega ekscytacji antycypacyjnej (wiedzy, że coś się dzieje).
- Ćwicz podstawowe posłuszeństwo aby stymulować psa i osiągnąć lepszą reakcję, zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz.
- Zaproponujemy Ci wysokiej jakości spacery, dzięki którym będziesz mógł obwąchać, wchodzić w interakcje z innymi psami (jeśli to możliwe) lub swobodnie chodzić bez ciągnięcia smyczy.
- Popraw środowisko psa tak, aby miał większą mobilność lub dostęp.
- Zaoferuj mu zabawki promujące spokój i wyciszenie, jak na przykład kong, chociaż możesz też dać mu kości do gryzienia lub zabawki interaktywne.
Są to podstawowe wskazówki, które możesz zastosować w domu, jednak, jak już wyjaśniliśmy, nie wszystkie przypadki będą skuteczne dzięki tym wskazówkom, dlatego zdecydowanie zaleca się udanie się do profesjonalnej osoby w tym celu, czy to etolog, psi pedagog czy trener.
