Ze względu na przypadki małpiej ospy, które miały miejsce w Hiszpanii i innych krajach na całym świecie, wielu hodowców psów i kotów rozważało możliwą podatność ich zwierząt na tę chorobę. Prawda jest taka, że obecnie informacje dotyczące tej choroby u zwierząt domowych są skąpe. W związku z tym, stosując zasadę ostrożności, różne krajowe i międzynarodowe organy ds. zdrowia zaproponowały szereg zaleceń jako środków zapobiegania ryzyku.
Jeśli chcesz wiedzieć, co aktualnie wiadomo na temat ospa u psów i kotów, a także jej możliwe objawy, zarażenie i leczenie , nie wahaj się i dołącz do nas w kolejnym artykule na naszej stronie.
Co to jest małpia ospa?
Małpia ospa, znana również jako ospa małp, jest chorobą zakaźną wywoływaną przez wirus ospy małpiej, należący do rodzaju Orthopoxvirus. Jest to choroba odzwierzęca, co oznacza, że może być przenoszona ze zwierząt na ludzi. Pomimo swojej nazwy małpy nie są głównym rezerwuarem choroby,ale rolę tę wydają się odgrywać małe gryzonie, takie jak wiewiórki, popielice, szczury i myszy.
Ospa małp została po raz pierwszy wykryta u ludzi w 1970 roku w Demokratycznej Republice Konga i do dziś jest uważana za choroba endemiczna w obszarach dżungli kontynentu afrykańskiego , gdzie każdego roku pojawiają się tysiące przypadków. Poza Afryką ogniska zostały udokumentowane tylko w USA, Wielkiej Brytanii, Singapurze i Izraelu, wszystkie związane z przypadkami importowanymi lub kontaktami ze zwierzętami z obszarów endemicznych. Jednak Przypadki tej choroby zostały niedawno zidentyfikowane w różnych krajach na całym świecie, przy czym najbardziej dotknięte są Hiszpania, Portugalia i Wielka Brytania.
Wrażliwość niektórych gatunków zwierząt (takich jak króliki, pieski preriowe, jeże i świnki morskie) została wykazana eksperymentalnie iw niektórych specyficznych epidemiach. Jeśli chodzi o psy i koty, dostępne dowody są bardzo ograniczone, chociaż wszystko wskazuje na to, że ryzyko zakażenia jest niskie ze względu na fakt, że do chwili obecnej nie zgłoszono żadnych przypadków ospy małpiej u psów lub koty
Jednakże, kierując się zasadą ostrożności, różne krajowe i międzynarodowe organy ds. zdrowia zaleciły izolację wszystkich ssaków domowych (zwłaszcza gryzoni) które mogły mieć kontakt z osobami chorymi lub podejrzanymi o zakażenie, ponieważ istnieje potencjalne ryzyko przeniesienia choroby z ludzi na zwierzęta.
Przyczyna małpiej ospy u psów i kotów
Jak już wspomnieliśmy, czynnikiem sprawczym małpiej ospy jest wirus z rodzaju Orthopoxvirus. Do tego samego rodzaju należał wirus, który wywołał ospę prawdziwą, chorobę wyeliminowaną na całym świecie w 1980 roku.
Wirus małpiej ospy ma dwie linie filogenetyczne, związane z dwoma najbardziej dotkniętymi regionami Afryki:
- Środkowoafrykański rodowód: który został powiązany z poważniejszymi i zakaźnymi chorobami.
- Rodzaj Afryki Zachodniej: Pozornie mniej chorobotwórczy. Nowa epidemia wydaje się być powiązana z tym rodowodem.
Objawy ospy małpiej u psów i kotów
Do chwili obecnej nie zgłoszono żadnych przypadków zakażenia małpią ospą u psów i kotów do Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Z tego powodu objawy kliniczne, z którymi ta patologia może wystąpić u naszych zwierząt, nie są dokładnie znane, chociaż intuicyjnie można przypuszczać, że obraz kliniczny może być podobny do tego, jaki mają inne podatne gatunki.
Na ogół ospa małp wykazuje objawy podobne do tych wytwarzanych przez ludzką ospę, chociaż są one łagodniejsze. Najczęstsze objawy kliniczne to:
- Zmiany skórne: plamki, grudki, krosty, pęcherzyki i strupy.
- Gorączka.
- Anoreksja.
- Letarg.
Diagnostyka małpiej ospy u psów i kotów
Badanie laboratoryjne z wyboru do diagnozowania ospy małp to Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), ze względu na wysoką czułość i swoistość, chociaż inne Można również zastosować testy, takie jak immunohistochemia lub mikroskopia elektronowa.
W szczególności próbki z wyboru do diagnozy są zmiany skórne, w tym strupki lub płyn z pęcherzyków lub krost.
Zarażenie ospą małp u psów i kotów
Przeniesienie ospy małp może nastąpić przez:
- Bezpośredni kontakt z krwią, płynami ustrojowymi lub zmianami skórnymi zakażonych osób, w tym ludzi.
- Bliski kontakt z wydzielinami z dróg oddechowych zakażonych osób.
- Kontakt z zanieczyszczonymi obiektami (fomites).
- Spożycie mięsa zakażonych zwierząt.
Mając na uwadze możliwe drogi przenoszenia wirusa, możemy wnioskować, że psy i koty najbardziej narażone na zakażenie to:
- Osoby mieszkające z opiekunami zarażonymi wirusem
- Ci, którzy mają nawyki łowieckie i mogą mieć dostęp do gryzoni.
Czy ospa małp rozprzestrzenia się między zwierzętami i ludźmi?
Jak już wspomnieliśmy, ospa małpi jest chorobą odzwierzęcą, więc Może przenosić się z ludzi na zwierzęta i odwrotnieChociaż psy a koty nie są najbardziej dotknięte chorobą, równie ważne jest podjęcie środków zapobiegawczych, które wyjaśnimy.
Leczenie małpiej ospy u psów i kotów
Obecnie Nie ma specyficznego leczenia na ospę małp, chociaż środki przeciwwirusowe, takie jak tecovirimat, zostały niedawno dopuszczone do stosowania przeciwko ospie małp ze względu na skuteczność eksperymentalna.
Chociaż nie ma leczenia, u osób zakażonych konieczne jest wprowadzenie terapii wspomagającej w celu złagodzenia objawów, kontrolowania powikłań i zapobiegania następstwom. Leczenie wspomagające opiera się na:
- Fluidoterapia, aby utrzymać poziom nawodnienia.
- Leczenie zmian skórnych, aby zapobiec wtórnym infekcjom bakteryjnym.
- Środki przeciwbakteryjne, w przypadku wtórnych infekcji bakteryjnych.
Profilaktyka małpiej ospy u psów i kotów
Jak już wspomnieliśmy, do tej pory nie wykryto żadnego przypadku małpiej ospy u psów i kotów. Jednak biorąc pod uwagę podatność wielu gatunków zwierząt wykazaną zarówno naturalnie, jak i doświadczalnie, władze ds. zdrowia zaleciły przyjęcie szeregu środków zapobiegawczych wobec wszystkich ssaków domowych, które były potencjalnie narażony na działanie wirusa.
Główne środki zapobiegawcze obejmują:
- Kwarantanna: Psy i koty opiekunów zarażone ospą małpią należy poddać kwarantannie przez 21 dni, aby nie miały kontaktu z innymi osób lub zwierząt w tym okresie.
- Monitorowanie: podczas kwarantanny stan zdrowia zwierząt musi być monitorowany w celu wykrycia ewentualnych objawów zgodnych z infekcją (gorączka, anoreksja, letarg, zmiany skórne itp.). Wszelkie oznaki choroby należy natychmiast zgłaszać regularnemu lekarzowi weterynarii, który powinien powiadomić właściwe organy ds. zdrowia zwierząt.
- Czyszczenie i dezynfekcja: Wszystkie powierzchnie i przybory, które mogły zostać skażone przez zarażonego opiekuna, należy odpowiednio wyczyścić i zdezynfekować. Wirus ospy jest stosunkowo odporny na fizyczną i chemiczną inaktywację, chociaż istnieją skuteczne środki dezynfekujące, takie jak 1% podchloryn sodu (wybielacz), roztwór wodorotlenku 0,8% sodu, czwartorzędowy amon związków i 0,2% chloraminy T.
