Szczur MANX lub szczur bezogonowy - Charakterystyka, opieka, karmienie i siedlisko

Spisu treści:

Szczur MANX lub szczur bezogonowy - Charakterystyka, opieka, karmienie i siedlisko
Szczur MANX lub szczur bezogonowy - Charakterystyka, opieka, karmienie i siedlisko
Anonim
Szczur Manxpriority=wysoki
Szczur Manxpriority=wysoki

Gryzonie to dość zróżnicowana grupa ssaków, rozpowszechniona na całym świecie. W zależności od rodzaju mogą mieć zwyczaje naziemne, podziemne, półwodne lub nadrzewne. Wśród różnych rodzin, które tworzą porządek, mamy Muridae, które obejmują różne rodzaje szczurów i myszy. Choć wydaje się to mniej powszechne, szczury są udomowione od kilku lat, należąc do grupy zwierząt domowych. Z gatunku znanego jako szczur brunatny lub zwyczajny (Rattus norvegicus) powstały pewne odmiany tych gryzoni, które rozprzestrzeniły się jako wspaniali towarzysze życia. Oczywiście bardzo ważne jest, aby zrozumieć, że szczur, jak każde inne zwierzę, również potrzebuje opieki i uwagi, nigdy nie powinien być zamknięty w klatce, ponieważ nie będzie szczęśliwy w ten sposób.

Jedną z najbardziej wyjątkowych i popularnych odmian jest Manx, charakteryzujący się brakiem ogona. Z tego powodu w tej zakładce naszej strony chcemy przedstawić wszystkie charakterystykę szczura manx, więc czytaj dalej i poznaj jego pochodzenie, charakter, opieka i wiele więcej.

Pochodzenie szczura manx

Gryzonie, takie jak szczury i myszy, były z biegiem czasu zwierzętami szeroko wykorzystywanymi do badań naukowych, co od lat jest przedmiotem debaty ze względu na cierpienie tych małych zwierząt. Z tego powodu konieczne jest kontynuowanie badań w celu wdrożenia alternatyw dla doświadczeń na zwierzętach.

obecność szczurów bezogonowych (po angielsku "bezogonowe") daty z roku 1915, które zostały wytworzone z mutacji uzyskanej w laboratorium w Stanach Zjednoczonych. Następnie, w połowie lat osiemdziesiątych, badania wykazały ponowne pojawienie się bezogonowych szczurów w różnych miotach i od tego czasu zaczęły one być nieco częstsze. W różnych dokumentach wspomniano również, że hodowcy angielscy, mniej więcej w poprzednim okresie, otrzymywali szczury bez ogonów, jednak nie ma precyzji, czy są one spokrewnione z tymi urodzonymi na początku XX wieku.

Z drugiej strony, w 1983 roku szczury zostały sprowadzone z Anglii do Stanów Zjednoczonych i do 1984 w tym kraju urodził się szczur miot, w którym była suczka bez ogona. Było to pierwsze rozpoznanie tej odmiany i szacuje się, że jest to prawdopodobnie moment, w którym oficjalna hodowla tego typu gryzonia o osobliwej charakterystyce braku ogona.

Chociaż wyżej wspomniana hodowla nie rozwinęła się pomyślnie, ponieważ początkowo z tymi szczurami wiążą się pewne problemy zdrowotne, o których wspomnimy później, w kolejnych latach osobniki z tą cechą nadal się rodziły i, ponieważ w końcu były zdrowe, odmiana Manx została oficjalnie ujednolicona w listopadzie 1993

Charakterystyka szczura manx

Wyróżniającą cechą szczura Manx jest całkowity brak lub niewielka formacja ogona, z powodu mutacji recesywnej gen, który wytwarza ten wrodzony efekt, to znaczy, że podczas formowania się zarodka ta kończyna nie rozwija się, więc zwierzę rodzi się w ten sposób. W tym sensie szczury Manx charakteryzują się tym, że rodzą się bez kręgów ułożonych w ogonie, ponadto mogą mieć również zmodyfikowane kręgi krzyżowe i lędźwiowe. Kiedy to nastąpi, tylny obszar, w którym znajduje się obręcz miednicy, zapada się, powodując zaokrąglony kształt u zwierzęcia.

Jest to szczególna cecha tych gryzoni, dlatego pod względem koloru, sierści lub wielkości mogą być zmienne, bez żadnych szczególnych warunków w tym zakresie. W ten sposób mogą być szare, szaro-białe lub szaro-czarne wśród wielu innych kombinacji. Jednak z biegiem czasu hodowcy ustalili pewne parametry dla tej rasy, takie jak atrakcyjne kolory, mniejsze rozmiary i mocne ciała, ale z naszej strony nie wspieramy hodowli tych zwierząt tylko w celach pokazowych i marketingowych.

Szczur Manx

Szczury domowe różnią się od szczurów dzikich charakterem, ponieważ te ostatnie mogą być agresywne i gwałtownie reagować na określone bodźce lub jeśli czują się zagrożone. W szczególności szczur Manx jest ekstrawertyczny, zabawny, ciekawy i bardzo zaznajomiony ze swoją ludzką rodziną, z którą nawiązuje przyjemne relacje i może nawet okazywać uczucia jak lizanie.

Jeżeli szczur Manx mieszka z innymi typami szczurów, wyraźnie widać różnicę w zachowaniu, ponieważ zwykle jest to osobnik dominujący w grupie ze względu na swój silny charakter.

Opieka i karmienie szczurów Manx

Szczury brunatne, które dają początek odmianom udomowionym, pochodzą z Azji, ale później rozprzestrzeniły się w całej Europie, a następnie są obecne na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Rozumiemy przez to, że mają zdolność dostosowania się do praktycznie każdego środowiska. Jednak nie jest tak w przypadku odmiany Manx i teraz zobaczymy dlaczego.

Nawet jeśli są w domu, bardzo ważne jest zapewnienie szczurom odpowiedniego siedliska, odpowiedniego dla ich potrzeb, aby były szczęśliwe. Jeśli mówimy o opiece nad szczurem Manx, istnieją dwa dodatkowe czynniki dotyczące warunków w klatce, które są bardzo ważne dla utrzymania tej odmiany w niewoli. Z jednej strony gryzonie charakteryzują się ciągłym wzrostem ich siekaczy, dlatego konieczne jest, aby szczur Manx miał jakiś obiekt do gryzienia wewnątrz lub na zewnątrz klatkii kontrolować ten aspekt. Ponadto szczury używają ogonów do utrzymania równowagi i regulacji temperatury ciała, gdy wzrasta temperatura otoczenia. W tym sensie, przy braku tej kończyny, Manx może być łatwiej dotknięty udarem cieplnym , więc konieczne jest uregulowanie tego aspektu w środowisku.

Klatka na szczury Manx

Jak każde udomowione zwierzę, szczur Manx wymaga odpowiednich warunków do życia. Zwykle gryzonie, które są zwierzętami domowymi, są trzymane w klatkach, aby uniemożliwić im ucieczkę, a także chronić je przed innymi zwierzętami, ale ważne jest, aby zrozumieć, że klatka powinna służyć wyłącznie jako schronienie lub bezpieczne miejsce, nie jako jedyne miejsce. Szczury, jak wszystkie zwierzęta, muszą się swobodnie poruszać, chodzić, biegać i ostatecznie ćwiczyć. W przestrzeni tak ograniczonej jak klatka jest to niemożliwe. Dlatego klatka powinna być tak przestronna, jak to tylko możliwe tak, aby zapewniała wygodę i wystarczająco dużo miejsca do poruszania się. Włączenie kółek do zabawy, obiektów do wspinania się i schronienia jest odpowiednie do klimatyzowania przestrzeni, aby zwierzę czuło się bardziej komfortowo. W każdym razie przedmioty przeznaczone do ćwiczeń i zabawy mogą znajdować się również poza klatką. Idealnym rozwiązaniem byłoby przydzielenie szczurowi pokoju lub miejsca na umieszczenie klatki i wszystkich jej zasobów.

Po uzyskaniu klatki zaleca się przykrycie dna naturalnym podłożem, którym mogą być zrębki kukurydziane, granulki trocin prasowane lub wióry drewniane, ale nie mogą być sosnowe, cedrowe ani osikowe. Podobnie nie należy używać żwirku dla kota. Wewnątrz klatki możemy również dodać karmnik i miskę na wodę, które muszą być zawsze dostępne.

Karmienie szczurów Manx

Podobnie jak wszystkie szczury, Manx jest wszystkożerny, więc ma zróżnicowaną dietę, która może opierać się na dobrej jakości paszy. najlepiej bardziej naturalne pokarmy, takie jak jajka, owoce, warzywa, nasiona i białko zwierzęce Chociaż te zwierzęta uwielbiają ser, ważne jest, aby nie podawać tego pokarmu w nadmiarze, ponieważ nie jest dla nich najbardziej odpowiedni. Dlatego może być stosowany jako okazjonalna nagroda, ale nie jako element diety. W tym innym artykule szczegółowo omawiamy, co jedzą szczury.

Zwykle kojarzymy, że szczury żywią się śmieciami, a dzieje się tak z tymi, które żyją na ulicach, jednak nie powinniśmy podawać naszej towarzyszce zepsutego jedzenia, ponieważ może to mieć wpływ na jej zdrowie.

Wzbogacenie środowiska

Ponieważ idealnym rozwiązaniem jest przygotowanie miejsca dla szczura manx, na zewnątrz i wewnątrz klatki, ważne jest umieszczenie różnych zasobów które podtrzymują jego stymulację zarówno psychiczną, jak i fizyczną Tymi zasobami mogą być koła, tunele, specjalne zabawki dla szczurów, a także konstrukcje o różnych wysokościach.

Zdrowie szczurów Manx

Pierwsze mioty szczurów bezogonowych, oprócz tej cechy, wykazywały pewne problemy, takie jak nietrzymanie pęcherza moczowego i jelit, mając zdeformowane tylne nogi, miał bezpłodność lub, w przypadku samic, zaszły w ciążę, mieli trudności z posiadaniem potomstwa. Biorąc to pod uwagę, przez pewien czas toczyła się debata na temat tego, czy powinni nadal hodować tę odmianę szczurów, ponieważ nie byłoby etycznie właściwe hodowanie zwierząt w takich warunkach.

W związku z powyższym wystawianie tych szczurów na imprezach było zabronione, ponieważ powikłania te wpłynęły na samopoczucie tych gryzoni. Z biegiem czasu aspekty te były kontrolowane i obecnie następuje większa hodowla tych zwierząt bez wspomnianych komplikacji. Jednak zawsze zaleca się udanie się do lekarza weterynarii w przypadku jakiejkolwiek ewentualności lub oceny jakiegokolwiek problemu zdrowotnego zwierzęcia. Podobnie, zawsze wskazane jest wysterylizowanie naszego szczura.

Ciekawostki szczura manx lub szczura bezogonowego

Nazwa Manx jest związana z kotem pochodzącym z brytyjskiej wyspy Man, który ma mutację, która powoduje brak ogona lub obecność bardzo krótkiego ogona. W tym sensie w języku angielskim „manx” to nazwa mieszkańców wyspy, więc ten kot bez ogona jest znany jako kot manx. W ten sposób, wraz z pojawieniem się szczura bez ogona, dla tych gryzoni przyjęto nazwę „manx”.

Zalecana: