Seter angielski to bardzo stara angielska rasa, która istniała od średniowiecza i była używana do polowań na ptaki. Są to energiczne i towarzyskie psy, które kochają towarzystwo ludzi w każdym wieku, a także innych zwierząt, o ile nie są potencjalną zdobyczą, z którą nie potrafią opanować instynktu łowieckiego.
Są to duże psy, mocne, o zrównoważonych kształtach, które mają długą, miękką i pofalowaną, bardzo charakterystyczną cętkowaną sierść. Ich edukacja musi być stanowcza i stała, ponieważ chociaż są bardzo inteligentni, bardzo szybko tracą uwagę i łatwo się rozpraszają. Są silne i zdrowe, ale wydają się być predysponowane do wielu chorób. Kontynuuj czytanie tego pliku dotyczącego rasy na naszej stronie, aby dowiedzieć się o cechach setera angielskiego, pochodzeniu rasy, charakterze, wykształceniu, opiece, zdrowiu i miejscu adoptuj setera angielskiego.
Pochodzenie setera angielskiego
Piękny seter angielski to pies pochodzący z Anglii, gdzie zdefiniowano rasę. Jego pochodzenie sięga średniowiecza, uważa się, że te psy wywodzą się od wyżła, wyżła francuskiego i wyżła hiszpańskiego, ale mają też w DNA część rasy spanieli. Ten pies był wcześniej znany jako „seter spaniel”.
W XIX wieku Anglik Edward Laverack rozpoczął program hodowli i selekcji tej rasy od pary, którą pozyskał w 1825 roku. W ten sposób przez ponad pół wieku definiowano tu cechy rasy setera angielskiego. Po jego śmierci jego przyjaciel Richard Purcell Llewellyn zmieszał psy Laverack z seterami innych hodowców i opracował wariant mniejszej rasy zwanej Llewelyn English Seter, przeznaczony specjalnie do polowań i prac polowych, w przeciwieństwie do Laverack English Seter. efektowna rasa na konkursy piękności psów.
Te psy były hodowane do polowania na ptaki z siecią przez ponad pięć wieków. Dzięki niesamowitemu zmysłowi węchu psy te pozostawały nieruchomo na poziomie gruntu, gdy wykryły swoją zdobycz, w którym to momencie myśliwi wiedzieli, że muszą przedłużyć sieć, aby polować na wspomniane ptaki, a później zostały zmodyfikowane przez prawie siedzącą postawę wraz z przybyciem broni palnej, aby myśliwi mogli ją zobaczyć z daleka.
W 1890 roku powstał Klub Setera Angielskiego, którego standard został przyjęty na arenie międzynarodowej. Z biegiem lat te psy stały się coraz bardziej popularne, będąc dziś rasą znaną na całym świecie.
Charakterystyka setera angielskiego
Seter angielski jest krępy i średni do dużego, o wysokości w kłębie od 55 do 68 cm i wadze pomiędzy 25 i 30 kg. Istota tej rasy tkwi w głowie i delikatnym i przyjaznym wyrazie, z kwadratową kufą i owalną czaszką z wyraźnie zaznaczoną kością potyliczną. Uszy powinny być nisko osadzone, o średniej długości i grubszym włosku w górnej części uszu. Oczy są ciemnobrązowe, duże i wyraziste, zawsze czujne.
Kontynuując charakterystykę setera angielskiego, żuchwa tego psa musi mieć pełne i regularne zamknięcie nożycowe, z górnymi siekaczami przed dolnymi. Szyja jest smukła i dość długa. Schab lekko opada na końcu, a klatka piersiowa jest głęboka. Ogon jest mocny i ma frędzle włosów na zagnieżdżeniu oraz średniej długości, która nie powinna sięgać poza staw skokowy. Nogi są mocne i solidne, aby wytrzymać dużą aktywność.
Kolory setera angielskiego
Włos setera angielskiego jest najwięcej na uszach, klatce piersiowej i nogach Ten włos jest długie, faliste, jedwabiste i cętkowane Wzór kolorystyczny wynika z połączenia białego odcienia włosów z kolorem cętkowanym lub cętkowanym, dlatego wyróżnia się następujące typy:
- Seter angielski Blue Belt: czarno-biały
- Seter angielski pomarańczowy pas: biały i pomarańczowy
- Seter angielski z pasem wątrobowym: biały i czerwonobrązowy
- Trójkolorowy seter angielski: biały, czarny i pomarańczowy
Seter angielski
Seter angielski jest bardzo miłym i przyjaznym psem do wszystkich ludzi i zwierząt, bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi, a także bycie towarzyskim z dorosłymi i starszymi. Jest to niezależny pies, który do szczęścia potrzebuje ludzkiego towarzystwa, więc nie jest to rasa odpowiednia dla osób, które spędzają wiele godzin poza domem. Podobnie rzadko będzie wykazywać agresywne zachowanie.
Należy zauważyć, że ze względu na swój wspaniały instynkt łowiecki ma tendencję do pogoni za każdą potencjalną zdobyczą, więc jeśli masz w domu inny rodzaj zwierzaka, na przykład ptaki lub małe gryzonie, może w niebezpieczeństwie.
Z drugiej strony jest to bardzo aktywna i energiczna rasa psów. Jednak pomimo tego, że są bardzo aktywnymi psami, które muszą być w codziennym ruchu, po powrocie do domu zwykle odpoczywają i wyciszają się w fotelach lub łóżkach, o ile potrafią wydać zgromadzoną energię. Na koniec ważne jest, aby podkreślić, że ta rasa psów nie może znieść samotności w domu, dlatego zaleca się edukowanie tych psów, aby wiedziały, jak radzić sobie z samotnością w pozytywny sposób.
Edukacja setera angielskiego
Seter angielski to bardzo inteligentny pies, co wskazywałoby, że jest to pies łatwy do wyszkolenia i wychowania, ale to nie wszystko, ponieważ jest to rasa tak inteligentna jak bezradny, więc bardzo łatwo się rozprasza. Z tego powodu należy prowadzić stały i zrównoważony trening, oparty na pozytywnym wzmacnianiu nagradzającym pożądane zachowania, bez karania czy odstawiania jedzenia czy gier, gdyż to tylko sprawi, że proces edukacyjny będzie bardziej stresujący.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas szkolenia z jego skłonnością do szczekania i jego wspaniałym instynktem łowieckim. Z tego ostatniego powodu konieczne jest przeprowadzenie prawidłowej socjalizacji od samego początku, niezależnie od tego, czy adoptujemy szczeniaka, czy dorosłego setera angielskiego. Ten proces jest niezbędny, zwłaszcza jeśli w domu są inne zwierzęta, takie jak króliki lub świnki morskie. W tym celu zalecamy zapoznanie się z tymi artykułami:
- Jak socjalizować szczeniaka?
- Jak socjalizować dorosłego psa?
Pielęgnacja setera angielskiego
Z powodu dużej energii i witalności psy te potrzebują dużo ćwiczeń każdego dnia, zwłaszcza gdy rosną. Jest idealnym psem dla tych opiekunów, którzy mają dużo wolnego czasu i lubią długie spacery, wycieczki czy jogging. Podobnie ważne jest, aby zapewnić im dobre urozmaicenie środowiska za pomocą różnych zabawek.
Kolejnym ważnym aspektem opieki nad seterem angielskim jest higiena sierści. Jego długa, jedwabista sierść powinna być czesana co najmniej raz lub dwa razy w tygodniu, aby zapobiec powstawaniu sęków i kołtunów. Ważna jest również higiena uszu, ich długie uszy mogą predysponować je do gromadzenia się woskowiny i wydzieliny, która sprzyja infekcjom. Zęby należy również czyścić codziennie, aby zachować dobry stan zdrowia zębów oraz zapobiec uszkodzeniom i chorobom dziąseł i zębów.
Te psy mają tendencję do przybierania na wadze, zwłaszcza te psy, które nie wykonują tyle codziennych ćwiczeń, ile potrzebują. Z tego powodu ich dieta powinna być odpowiednio zracjonalizowana, aby nie przesadzić ani nie zawieść, stosując pełnowartościową i zbilansowaną karmę przeznaczoną dla gatunków psów i podając od dwóch do trzech karmień dziennie. Powinni też zawsze mieć do dyspozycji wodę.
Zważywszy, że mamy do czynienia z psami zależnymi, które nie tolerują samotności, w ich opiece musimy mieć to na uwadze, ponieważ nie mogą być pozostawione same sobie przez wiele godzin lub mogą stać się destrukcyjnymi psami.
Aby zapobiegać chorobom zakaźnym, należy przeprowadzić prawidłowy i kompletny harmonogram szczepień, a aby uniknąć pasożytów i chorób, które mogą przenosić, setery angielskie muszą być rutynowo odrobaczone.
Zdrowie setera angielskiego
Oczekiwana długość życia seterów angielskich wynosi od 10 do 14 lat. Generalnie są to całkiem zdrowe psy, ale warto wspomnieć o kilku problemach, na które mogą cierpieć z pewną tendencją. Te problemy to:
- Dysplazja stawu biodrowego i łokciowego: wydaje się mieć dziedziczną predyspozycję do niezgodności między kośćmi, które tworzą staw biodrowy i łokciowy. Powoduje to niestabilność stawu, która stopniowo go uszkadza i osłabia, rozwijając chorobę zwyrodnieniową stawów, ból, kulawiznę oraz osłabienie lub atrofię mięśni.
- Łamanie ogona: Ze względu na wielki entuzjazm setera angielskiego, psy te mogą uderzać ogonem o twarde powierzchnie i łamać ogony, kości ogonowe lub ogonowe.
- Zapalenie ucha: jak już wspomnieliśmy, długie uszy tych psów predysponują do gromadzenia się wydzieliny, która sprzyja infekcjom i zapaleniom małżowiny usznej i kanał słuchowy, co powoduje rozwój zakaźnego lub pasożytniczego zapalenia ucha, które wydziela nieprzyjemny zapach i powoduje duży ból i swędzenie u chorych psów.
- Głuchota: prawdopodobnie związany z kolorem białym, niektóre okazy mogą urodzić się głuche lub częściowo głuche na jedno lub więcej uszu.
- Rozszerzenie żołądka: są tak żarłoczne, mają taki apetyt i witalność, że mogą żarłocznie jeść, zwłaszcza po intensywnym wysiłku fizycznym i powodować żołądek się rozszerzył i wypełnił powietrzem. To predysponuje do jej rotacji i zablokowania dopływu krwi, co może powodować objawy kliniczne, takie jak ślinotok, depresja, nieproduktywne wymioty, anoreksja, bladość błon śluzowych, ból, omdlenia i wstrząs.
- Alergie skórne: Te psy mają wrażliwą skórę, która predysponuje je do alergii skórnych lub jest drugorzędna w stosunku do genetyki, stanu odżywienia i środowiska. Setery angielskie są szczególnie wrażliwe na roztocza i sierść człowieka oraz w mniejszym stopniu na ukąszenia grzybów, pyłków i pcheł.
Gdzie adoptować setera angielskiego?
Adopcja setera angielskiego nie powinna być zbyt trudna, gdyż niestety ze względu na to, że są to psy ze skłonnością do szczekania i nie tolerują zbyt dobrze samotności przez długi czas, wiele osób decyduje się na ich porzucenie lub zabranie ich do opiekunów. W ten sposób pytając opiekunów zwierząt i schronisk może się zdarzyć, że znajdziesz okaz lub powiedzą nam, gdzie go adoptować. Inną opcją jest poszukanie w Internecie stowarzyszeń ratowniczych dla psów seterów, w których będzie kilka psów tej rasy do adopcji.
Należy zauważyć, że wszystkie psy zasługują na adopcję, są równie wspaniałe, nawet jeśli nie są seterem angielskim lub mają inny rodowód lub rasę. Z tego powodu zachęcamy do adopcji szczeniaka, o ile jesteś w stanie zaspokoić wszystkie jego potrzeby, niezależnie od tego, czy jest rasowy, czy mieszany.
