Spondyloza deformans to proces zwyrodnieniowy kręgosłupa psów, charakteryzujący się powstawaniem przerostów kostnych w dolnej i bocznej części kręgów. Zwykle pojawia się u starszych psów, chociaż może dotyczyć młodszych psów, gdy cierpią z powodu procesu, który powoduje niestabilność na poziomie kręgosłupa.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o spondylozie u psów, nie przegap poniższego artykułu na naszej stronie, w którym wyjaśnimy aspekty dotyczące leczenia i objawy.
Co to jest spondyloza u psów?
Spondyloza lub spondylosis deformans to wolno rozwijająca się choroba zwyrodnieniowa, która atakuje kręgosłup psów. Jest to proces niezakaźny lub zapalny, charakteryzujący się pojawieniem się niektórych przerostów kostnych, zwanych także osteofitami, na dnie i boki kręgów które pojawiają się w odpowiedzi na starzenie się lub niestabilność kręgosłupa.
Chociaż może występować w całym kręgosłupie, najczęściej występuje na odcinku piersiowym, lędźwiowym lub lędźwiowo-krzyżowym.
Przyczyny spondylozy u psów
Chociaż etiologia spondylozy zniekształconej nie jest dobrze określona, jej pochodzenie wydaje się być związane z starzeniem się i niestabilnością kręgosłupa.
Z wiekiem tkanki miękkie odpowiedzialne za stabilizację kręgosłupa ulegają degeneracji i tracą elastyczność, co w konsekwencji powoduje niestabilność kręgosłupa. To samo dzieje się w przypadku powtarzających się mikrourazów, zaburzeń chodu (utykania), ciągłego nacisku na stawy kręgosłupa lub nadwagi, ponieważ wszystkie te sytuacje powodują nadmierne obciążenie kręgosłupa. W każdym razie organizm reaguje, tworząc te formacje kostne, które łączą niektóre kręgi z innymi, aby przeciwdziałać niestabilności kręgosłupa.
W tym miejscu warto wspomnieć o różnych czynnikach predysponujących do pojawienia się deformacji spondylozy:
- Wiek: Liczba urazów podwaja się u psów dorosłych i potraja u psów geriatrycznych w porównaniu z młodymi psami. Jednakże, chociaż podeszły wiek jest czynnikiem sprzyjającym pojawieniu się spondylozy, nie jest on do końca decydujący, gdyż można go również wykryć u młodych psów.
- Pracujący: Rasy pracujące lub sportowe są częściej dotknięte deformacjami spondylozy.
- Rozmiar: Rasy duże i ciężkie są również bardziej podatne na tego typu urazy.
- Kastracja: Wydaje się, że częstość występowania tych zmian jest wyższa u psów wykastrowanych niż u psów zdrowych.
Zwykle uważa się, że pies osiągnął wiek po 8 roku życia. Jednak nie wszyscy wykazują tego oznaki. Z tego powodu zalecamy zapoznanie się z tym artykułem z 10 oznakami starości u psów, aby zapewnić im najlepszą opiekę na tym nowym etapie.
Objawy spondylozy u psów
Zdecydowana większość psów ze spondylozą nie ma żadnych objawów towarzyszących, to znaczy pozostają bezobjawowe. W rzeczywistości, spondyloza jest często diagnozowana jako przypadkowe stwierdzenie podczas wykonywania badań radiologicznych kręgosłupa z innego powodu.
Należy wspomnieć, że chociaż te narośla kostne są bardzo duże, zwykle nie naciekają kanału kręgowego, a zatem nie powodują ucisku rdzenia kręgowego. Jednakże, gdy formacje kostne są zlokalizowane z boku, mogą uciskać korzenie nerwowe wychodzące z kręgosłupa (ucisk korzenia), co może powodować objawy kliniczne, takie jak:
- Ból: objawia się postawami przeciwbólowymi (postawy uśmierzające ból) lub odrzuceniem ruchu. Mają również tendencję do wykazywania tkliwości przy wyjściu z korzeni nerwowych.
- Sztywność.
- Osłabienie w tylnej trzeciej.
- Utykać.
Rodzaje spondylozy u psów
Spondyloza psów jest znana pod różnymi nazwami, w tym:
- Zniekształcenia kręgosłupa
- Spondyloza Reumatoidalna
- Spondyloza kostniejąca
- Zsztywniająca spondyloza
- Zwyrodnieniowe przerostowe zapalenie stawów
- Choroba zwyrodnieniowa odcinka lędźwiowo-krzyżowego u psa
Jednak wszystkie te terminy odnoszą się do tej samej patologii, czyli są różnymi sposobami odnoszenia się do tego samego procesu.
Diagnoza spondylozy u psów
Diagnoza deformacji spondylozy psów jest prosta i jest wykonywana za pomocą radiografii Jednak ważne jest, aby dołączyć pełne badanie neurologiczne w ciągu protokół diagnostyczny umożliwiający wykrycie ewentualnych uszkodzeń neurologicznych spowodowanych przez spondylozę.
W badaniu radiograficznym spondyloza jest widoczna jako występy (osteofity) z dolnej granicy kręgów w kierunku przednich końców i z tyłu do sąsiednie kręgi. W miarę postępu przybiera haczykowaty wygląd, powszechnie określany jako „dziób papugi”. W bardziej zaawansowanych przypadkach powstaje most, który łączy trzony kręgów na poziomie brzusznym. Gdy w jednym kręgu obserwuje się tylko izolowany osteofit, zwykle określa się go jako psią spondyloartrozę.
W obliczu tego typu obrażeń ważne jest przeprowadzenie diagnozy różnicowej z innymi procesami, które występują również przy tworzenie nowej kości, takiej jak guzy kręgosłupa lub zapalenie stawów kręgosłupa. Jednak proste badanie radiologiczne pozwoli odróżnić spondylozę od innych patologii.
Leczenie spondylozy u psów
Spondyloza jest procesem zwyrodnieniowym, w przypadku którego nie ma leczenia, chociaż psy z tymi zmianami na ogół nie mają objawów inie wymagają specjalnego leczenia.
Jednak u pacjentów z objawami ważne jest ustalenie leczenia łagodzącego ból lub objawy neurologiczne związane ze spondylozą. Postępowanie terapeutyczne u tych pacjentów może obejmować:
- Analgezja: w zależności od stopnia bólu niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak meloksykam lub opioidy, takie jak tramadol może być administrowany.
- Leczenie chirurgiczne: Czasami konieczne jest skorzystanie z zabiegu chirurgicznego w celu odbarczenia korzeni nerwowych.
- Chondroprotektory: dostarczają składników odżywczych w celu zmniejszenia zwyrodnienia stawów międzykręgowych.
- Program rehabilitacji: może obejmować fizjoterapię, terapię laserową, akupunkturę itp.
- Zarządzanie dietą: Ważne jest prawidłowe zarządzanie żywieniem tych zwierząt, aby uniknąć otyłości lub nadwagi.
Profilaktyka spondylozy u psów
Zapobieganie pojawieniu się spondylozy u psów jest skomplikowane, ponieważ jest to patologia zwyrodnieniowa, która w większości przypadków pojawia się jako konsekwencja wieku. Istnieje jednak szereg środków zapobiegawczych, które można wziąć pod uwagę, aby opóźnić jego pojawienie się:
- Zapobiegaj nadwadze lub otyłości dzięki odpowiedniej diecie przez całe życie zwierzęcia.
- Unikaj agresywnych ćwiczeń lub pracy, które mogą powodować niestabilność lub urazy kręgosłupa.
- U psów sportowych lub pracujących utrzymuj dobrą rozgrzewkę i rozciąganie odpowiednio przed i po wysiłku fizycznym.
- Lecz wcześnie każdy proces, który może powodować napięcie lub niestabilność kręgosłupa.
Jak długo może żyć pies ze spondylozą?
Jak wyjaśniliśmy w artykule, spondyloza to proces, który zwykle przebiega bezobjawowo. Dlatego jeśli zastanawiasz się, jak długo może żyć pies ze spondylozą, powinieneś wiedzieć, że w większości przypadków to nie jest patologia determinująca długość życiazwierząt, które cierpieć z tego powodu.
Jednak w bardzo zaawansowanych przypadkach może wystąpić silny ucisk korzeni nerwowych, powodujący silny ból lub poważne objawy neurologiczne. W takich przypadkach eutanazja może stać się ważną alternatywą ze względu na dobrostan zwierząt.
