Puebla to stan meksykański, którego położenie jest bardzo szczególne, ponieważ jego geografia pozwala na przebywanie dużej liczby gatunków zwierząt, z których wiele jest endemicznych, to znaczy nigdzie nie można ich znaleźć. na świecie. Podobnie, ta wielka różnorodność biologiczna jest zagrożona przez różne czynniki, czy to przez wylesianie lasów i dżungli, plantacje roślin i hodowlę zwierząt, czy przez nielegalne polowania na wiele gatunków sprzedawanych jako zwierzęta domowe. Z tego powodu tak ważne jest poznanie tych zwierząt, aby o nie dbać i je chronić.
Jeśli chcesz wiedzieć, które zwierzęta są zagrożone wyginięciem w Puebla, nie przegap tego artykułu na naszej stronie, gdzie pokażemy Ci najważniejsze.
Żaba Poblana (Lithobates pueblae)
Gatunek z rodziny Ranidae i endemiczny dla Puebla, Meksyk. Zamieszkuje tereny zalesione z dębami sosnowymi, około 1600 metrów nad poziomem morza oraz w tropikalnych obszarach górskich, na obszarach wilgotnych i z rzekami. Samiec ma od 3 do 8 cm długości, samica jest większa i może osiągnąć nawet 11 cm. Jego głowa jest solidna i ma fałd skóry za i nad bębenkami. Jego kończyny są krótkie, a jego ubarwienie jest ciemnozielone z zauważalnymi nieregularnymi i ciemnymi plamami na całym ciele, natomiast jest jaśniejsze w części brzusznej.
Jest zagrożony wyginięciem z powodu zniszczenia jego środowisk rzecznych, zwłaszcza ze względu na obecność tamy na rzece Necaxa.
Puebla rzekotka drzewna (Exerodonta xera)
Gatunek ten należy do rodziny Hylidae i jest również endemiczny dla Meksyku, mieszkający w centrum Puebla, na południowy wschód od Zapotitlan i na północ od Oaxaca. Zamieszkuje obszary górskie do 1500 m n.p.m., w środowiskach z bujną roślinnością, ze skalistymi potokami, gdzie mała żaba znajduje idealne mikrośrodowisko do rozmnażania i rozwoju. Podobnie jak wiele innych gatunków z tej samej rodziny, w porze suchej znajduje schronienie wśród liści roślin, takich jak bromeliady (Bromeliaceae) i inne epifity, obficie tam, gdzie występuje.
Ta żaba jest niewielkich rozmiarów, samce mierzą około 2 cm, a samice, które są większe, około 3 cm. Głowa jest szeroka, podobnie jak tułów i jego długie kończyny. Zabarwienie jego skóry jest zielone na całym ciele i kremowe w kierunku brzusznym. Ich populacje są poważnie zagrożone wyginięciem głównie z powodu utraty ich siedlisk w związku z rozwojem infrastruktury dla turystyki.
Miecz Necaxa (Xiphophorus evelynae)
Jest to ryba należąca do rodziny Poeciliidae i występująca w dorzecze rzeki Tecolutla, u źródła w Puebla, gdzie jest endemiczny. Prezentuje dość wyraźny dymorfizm płciowy, gdyż samica mierzy ok. 6 cm, a samiec ok. 4 cm. Jego ubarwienie jest zmienne, samiec może występować od jasnobrązowego do żółtego, jak również płetwy grzbietowe i ogonowe, natomiast samica jest bledsza i mniej rzucająca się w oczy.
Ponieważ zamieszkuje tak ograniczone siedlisko i wysokie zbiorniki wodne, gdzie wybudowano elektrownie wodne i zapory, ten gatunek znajduje się również na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem w Puebla.
Ocelot (Leopardus pardalis)
Ocelot należy do rodziny Felidae iw Meksyku jest rozmieszczany w sposób nieciągły, występuje w stanie Puebla, w wschodniej części Sierra Madre. Zamieszkuje różnorodne środowiska, od tropikalnych dżungli po wilgotne lasy, obszary półpustynne i górskie. Mierzy od 70 do 90 cm długości i charakteryzuje się dużymi oczami i uszami, a także wzorem żółto-brązowego futra z plamami w kształcie rozet na całym ciele.
Główne zagrożenia, które doprowadziły do zagrożenia wyginięciem ocelota nie tylko w Puebla, ale w całym kraju, to nielegalne polowania, aby zdobyć futro lub z powodu konfliktów z hodowcami, ponieważ konsumują drób, oraz niszczenie ich siedlisk , co powodowało każdy dalszy spadek ich populacje. W innym artykule omawiamy bardziej szczegółowo jego zagrożenia: „Dlaczego ocelotowi grozi wyginięcie?”.
Mysz Poblano (Peromyscus mekisturus)
Mysz poblano należy do rodziny Cricetidae i występuje w na południe od Puebla, gdzie żyje w skalistych i suchych środowiskach oraz w plantacje. Mierzy około 24 cm i ma długi ogon z szaro-ochrowym zabarwieniem na części grzbietowej, natomiast brzuszny jest kremowy, a kończyny ciemne, z wyjątkiem palców, które są białe.
Jest to gatunek zagrożony w Puebla ze względu na utratę jego siedliska oraz jego rodzimej roślinności z powodu postępu działalności Ponadto, drastyczne zmiany środowiskowe i klimatyczne również poważnie wpłynęły na tę mysz.
W tym filmie z EcologíaVerde będziesz mógł zobaczyć, jak zmiany klimatyczne wpływają, a tym samym zrozumieć, dlaczego to zwierzę i inne zwierzęta są przez nią poważnie zagrożone:
Sierra Madre Oriental Southern Dragonfly (Abronia graminea)
Ten gad z rodziny Anguidae występuje w Puebla, Veracruz i Oaxaca, gdzie żyje w lasach sosnowych i dębowych oraz w chmurach lasy, do prawie 3000 m n.p.m. Podobnie jak inne gatunki tego samego rodzaju, mały smok ma nadrzewne zwyczaje i jest często kojarzony z roślinami epifitycznymi, w których znajduje schronienie w strefach umiarkowanych i wilgotnych. Posiada chwytny ogon, dzięki któremu może poruszać się między drzewami. Mierzy około 10 cm długości plus kolejne 16 cm, które może zmierzyć ogon, jego głowa jest płaska, a ciało spłaszczone. Ma jasnoniebieskie lub zielonkawe zabarwienie, co sprawia, że jest bardzo efektowny i czasami może być nazywany „małym niebieskim smokiem”.
To kolejne z zagrożonych zwierząt w Puebli ze względu na degradację siedliska ze względu na zniszczenie środowiska, w którym żyje, wylesianie, pożary i działalność rolnicza, które powodują zmiany w glebie. Ponadto innym zagrożeniem, które naraża go na niebezpieczeństwo, jest nielegalne polowanie na petyzm.
Ponieważ występuje również w Veracruz, gatunek ten znajduje się również na liście zwierząt zagrożonych w tym stanie. Jeśli chcesz poznać najbardziej narażone, przeczytaj ten artykuł: „Zwierzęta zagrożone wyginięciem w Veracruz”.
Salamandra górska (Ambystoma velasci)
Salamandra Altiplano należy do rodziny Ambystomatidae, występuje endemicznie w Meksyku i obecnie występuje tylko w stanach Puebla i Hidalgozamieszkuje łąki oraz lasy sosnowe i dębowe na wysokości ponad 1800 m n.p.m. Jego budowa jest solidna i mierzy od 5 do 12 cm długości od pyska do kloaki. Ma długi ogon, który czasami przekracza długość ciała. Jego ubarwienie waha się od ciemnobrązowego do czarnego, z zielonkawymi lub żółtymi plamami na grzbiecie, części brzusznej i górnej części kończyn.
Chociaż wciąż istnieją populacje tego gatunku, w niektórych regionach, w których żył, nie ma już o nim zapisów. Wśród jego głównych zagrożeń są zanieczyszczenie i zniszczenie środowiska gdzie występuje obecnie, zwłaszcza ze względu na wzrost populacji, wydobycie wody, które doprowadziło do wysuszenia jego siedlisk, wylesianie i wprowadzanie egzotycznych gatunków ryb konkurujących lub żerujących na nim. Z tych wszystkich powodów aksolotl jest uważany za jedno z najbardziej zagrożonych zwierząt w całym Meksyku.
Orzeł tyran (Spizaetus tyrannus)
Znany również jastrząb czarny, należy do rodziny Acccipitridae i występuje w różnych stanach Meksyku, w tym w Puebla. Zamieszkuje tereny lasów wilgotnych, wtórnych i galeriowych, zawsze z terenami otwartymi, gdyż jest gatunkiem związanym z tego typu środowiskiem. Jest to gatunek ptaka drapieżnego o długości około 70 cm i rozpiętości skrzydeł sięgającej 140 cm. Charakteryzuje się ciemnym upierzeniem z nieprzezroczystych czarnych piór z grzebieniem na głowie i długim ogonem z trzema charakterystycznymi szarymi paskami.
Ten typ orła jest kolejnym zagrożonym wyginięciem w Puebli i innych stanach kraju, dlatego obecnie istnieje kilka chronionych obszarów przyrodniczych, w tym miejsca, w których ten ptak żyje. Jego główne zagrożenia to wylesianie i niszczenie jego siedlisk, ponieważ lasy, w których ten gatunek występuje, są coraz bardziej ograniczone, ponadto polowania na jego konsumpcję mogą być powszechne w niektórych obszarach. Innym czynnikiem, który również naraża ją na niebezpieczeństwo, są pożary lasów.
Królik wstążkowy (Romerolagus diazi)
Znany również królik wulkaniczny, tepolito lub teporingo, należy do rodziny Leporidae i jest gatunkiem endemicznym dla środkowej części Meksyku, który jest obecny w Puebla. Występuje w środowiskach systemu neowulkanicznego Meksyku, na obszarach łąk alpejskich i gęstej roślinności, znanych jako zacatonales, powyżej prawie 3000 i do 4000 metrów nad poziomem morza. Jest to rodzaj królika, który mierzy około 30 cm z małym ogonem i uszami, które zwykle nie przekraczają 4 cm długości. Jego futro jest krótkie i koloru ochry, z żółtawymi odcieniami i bielsze w okolicy karku.
Największym zagrożeniem, które spowodowało umieszczenie tego królika na liście zwierząt zagrożonych wyginięciem w Puebla jest zniszczenie i fragmentacja siedlisk gdzie mieszkasz ze względu na niewłaściwe zalesianie zadrzewień na terenach trawiastych, a także źle zaplanowane pożary i wypas. Ponadto postęp urbanizacji jest kolejną przyczyną, która doprowadziła królika zacatuche do zagrożenia wyginięciem.
Zielona ara (Ara militaris)
Ten ptak należy do rodziny Psittacidae, której populacje są rozmieszczone od Meksyku po Argentynę i są bardzo ograniczone w stanie Puebla, w dolinie Tehuacán-Cuicatlán. Zamieszkuje niskie i średnie lasy półliściaste, a także na terenach przejściowych sosnowo-dębowych, a także w strefach bardziej suchych. Jest to bardzo efektowny i kolorowy gatunek, z zielonym upierzeniem na prawie całym ciele i części szyi oraz górnymi piórami ogona, który jest bardzo długi, niebieski, reszta jest czerwonawa, a skrzydła żółtawooliwkowe. Ponadto nasada dzioba ma intensywnie czerwone upierzenie, a wokół oczu nie ma piór. Ma długość od 65 do 75 cm i rozpiętość skrzydeł nieco ponad 1 metr.
Status zielonej ary jest krytyczny, ponieważ grozi jej wyginięcie głównie z powodu nielegalne polowanie do handlu zwierzakami, który nie tylko łapie pisklęta, ale także rozmnaża dorosłe osobniki. Ponadto fragmentacja ich środowisk powoduje coraz większe kurczenie się obszaru ich dystrybucji.
