Wirusowe zapalenie tętnic koni to choroba zakaźna, która dotyka konie i jest ogólnie związana z torem wyścigowym i ośrodkami hodowlanymi lub reprodukcją tego gatunku. Jego pochodzenie, jak sama nazwa wskazuje, jest wirusowe. Wirus na ogół nie przybiera poważnych postaci i znacznie rzadziej z wysoką śmiertelnością, tylko zwykle jest bardziej poważny w pewnych grupach wiekowych i ryzyka. Objawy kliniczne, które pojawią się u koni, będą zasadniczo konsekwencją stanu zapalnego w naczyniach krwionośnych mniejszego kalibru. Wirus atakuje głównie układ oddechowy i powoduje poronienia u ciężarnych kobiet.
W tym artykule na naszej stronie omówimy Wirusowe zapalenie tętnic koni, jego objawy, diagnostykę i leczenie. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej chorobie, na którą mogą cierpieć nasze konie.
Co to jest wirusowe zapalenie tętnic koni?
Wirusowe zapalenie tętnic koni (EVA) to choroba zakaźna i zakaźna dotykająca koniowatych. Jest wywoływany przez wirusa, który atakuje głównie łożysko lub układ oddechowy, powodując poronienia lub zmiany zapalne w tętniczkach zwierząt z ostrą infekcją.
Dotyczy koniowatych, ale istnieją pewne dowody na to, że może dotyczyć również alpaki i lamy. Jest to choroba, która nie jest przenoszona na ludzi, czyli nie jest chorobą odzwierzęcą.
Wiele przypadków zakażenia tą chorobą ma charakter subkliniczny, więc nie dają objawów klinicznych, chociaż zależy to od zjadliwości szczepu. Najpoważniejsze formy choroby, które mogą zakończyć życie konia, zwykle występują u bardzo młodych źrebiąt lub źrebiąt z wrodzonymi wadami, ale także u koni z obniżoną odpornością lub z inną patologią.
Przyczyny wirusowego zapalenia tętnic koni
EVD jest wywoływany przez wirus RNA, wirus zapalenia tętnic koni (EAV), należący do rodzaju Arterivirus, rodziny Arteriviridae i rzędu Nidovirales.
Jak przenoszony jest wirus zapalenia tętnic koni?
Wirus ten jest przenoszony z wydzielin układu oddechowego, świeżego lub mrożonego nasienia, łożyska, płynów i poronionych płodów. Oznacza to, że dwie główne formy transmisji to:
- Drogi oddechowe: przez wysięki i wydzieliny podczas kaszlu, kichania lub pozostawiania wydzieliny w karmnikach i poidłach. Jest to ważniejsze w ostrej fazie choroby.
- Droga weneryczna: podczas krycia, gdy ogier lub klacz jest zarażona, a także podczas sztucznego unasienniania.
Choroba może być również wrodzona z matki na potomstwo.
Objawy wirusowego zapalenia tętnic koni
W patogenezie wirusowego zapalenia tętnic koni, wirus namnaża się w tętniczkach, powodując obrzęk i śmierć komórek (martwicę). Objawy kliniczne zaczynają się po 3-14 dni inkubacji, wcześniej, jeśli infekcja miała miejsce przez drogi oddechowe, a później, jeśli przeniesienie nastąpiło drogą weneryczną.
Gdy choroba się rozwinie, objawy kliniczne, które można zaobserwować, są następujące:
- Gorączka.
- Depresja.
- Anoreksja.
- Zatkanie śluzu.
- Wybroczyny.
- Zapalenie spojówek.
- Epifora (wydzielanie łez).
- Katar.
- Kaszel umiarkowany.
- Duszność.
- Zapalenie jamy ustnej.
- Biegunka.
- Kolka.
- Pokrzywka.
- Obrzęki napletka, moszny lub gruczołu sutkowego.
- Obrzęk okołooczodołowy lub nadoczodołowy.
- Obrzęki w obszarach dystalnych, szczególnie w kończynach tylnych.
- Aborcje w przypadku masywnego zakażenia płodu i martwicy łożyska.
Zazwyczaj konie przenosiły wirusa przez 28 dni po chorobie, ale u dojrzałych samców wykazuje on dużą trwałość w prostacie i pęcherzyki nasienne, przez co okres, w którym są zakaźne, może trwać nawet całe ich życie.
Jakie powoduje urazy narządów chorego konia?
Zmiany występujące w narządach koni wykazują wyraźny uszkodzenie naczyń krwionośnych W szczególności rozsiane zapalenie naczyń pojawia się w mniejszych tętniczkach i żyły powodujące krwotoki, przekrwienie i obrzęki, zwłaszcza w tkance podskórnej brzucha i kończyn, a także płyn otrzewnowy, opłucnowy i osierdziowy.
U źrebiąt zabitych przez ten wirus obserwowano obrzęk płuc, rozedmę (powietrze w płucach), śródmiąższowe zapalenie płuc, zapalenie jelit i zawały śledziony.
Diagnoza wirusowego zapalenia tętnic koni
Biorąc pod uwagę występowanie objawów klinicznych, które omówiliśmy u koni, musimy postawić diagnozę różnicową wśród innych patologii dotykających konie konie i mogą powodować podobne objawy:
- Koniowa grypa.
- Nosowe zapalenie płuc u koni.
- Adenowirus koni.
- Plamica krwotoczna.
- Niedokrwistość zakaźna koni.
Twój badania krwi może wykazywać leukopenię (zmniejszoną całkowitą liczbę białych krwinek). Ostateczna diagnoza zostanie podana przez laboratorium. W tym celu należy pobrać próbki, które zostaną do niego wysłane, i mogą oni przeprowadzić odpowiednie badania laboratoryjne w celu postawienia diagnozy.
próbki należy pobrać jak najszybciej po pojawieniu się szczytu gorączki lub w przypadku podejrzenia zakażenia z powodu pojawienia się objawów klinicznych wskazujących na CVA, a są to:
- Niezakrzepła krew i surowica.
- Sperma.
- Wymazy z nosogardzieli lub głębokiego nosa.
- Wymaz ze spojówki.
- Tkanki z łożyska, płuc, wątroby i tkanki limforetkularnej abortowanego płodu.
W przypadku podejrzenia poronień związanych z EAV, wykrycie i izolację wirusa należy przeprowadzić za pomocą płynów i tkanek z łożyska, płuc, wątroby i tkanek limforetikularnych płodu.
testy do wykonania w zależności od rodzaju próbki to:
- ELISA.
- Seroneutralizacja.
- Mocowanie dopełniacza.
- RT-PCR.
- Izolacja wirusów.
- Hitopatologia tętniczek.
Leczenie i zapobieganie wirusowemu zapaleniu tętnic koni
Leczenie wirusowego zapalenia tętnic koni jest prowadzone tylko w endemicznych obszarach choroby (które ją występują) i jest objawowe z zastosowaniem leków przeciwgorączkowych, przeciwzapalnych i leki moczopędne.
Właściwa kontrola i zapobieganie chorobie powinny być zawsze prowadzone za pomocą szeregu środków zapobiegawczych. Ma to na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa w populacjach koni hodowlanych, aby zminimalizować ryzyko poronień i śmierci młodych źrebiąt, a także ustalić status nosicielstwa u ogierów i źrebiąt. środki kontrolne to:
- Badanie nasienia przed wprowadzeniem nowych ogierów.
- Kwarantanna nowych ogierów.
- Dobre zarządzanie w centrach reprodukcji koni.
- Identyfikacja koni pocztowych.
- Izoluj konie z objawami klinicznymi.
- Szczepienia w zależności od kraju.
Szczepionka na wirusowe zapalenie tętnic koni
Szczepienie jest zabronione w Hiszpanii. Jednak w krajach, w których można się szczepić, dostępne są dwa rodzaje szczepionek do zwalczania tej choroby, w szczególności:
- Zmodyfikowana żywa szczepionka antywirusowa: Bezpieczna i skuteczna dla samców, klaczy i źrebiąt. Nie należy go jednak podawać ciężarnym klaczom w ostatnich dwóch miesiącach ciąży oraz źrebiętom w wieku poniżej 6 tygodni, chyba że istnieje wysokie ryzyko infekcji. Chroni przed EVA przez okres od 1 do 3 lat, ale nie zapobiega reinfekcji ani replikacji wirusa. Jednak wydalanie wirusa drogą nosowo-gardłową jest znacznie mniejsze niż u koni, które nie zostały zaszczepione.
- Szczepionka przeciwko zabitemu wirusowi: bezpieczna dla ciężarnych klaczy, ale nie wywołuje tak silnej odporności jak poprzednia, wymagając dwóch lub więcej dawek do uzyskać dobrą odpowiedź przeciwciał neutralizujących.
Wskazane jest szczepienie źrebiąt w wieku od 6 do 12 miesięcy, zanim będą narażone na zakażenie wirusem.
