Labrador Retriever to jeden z najpopularniejszych psów na świecie, zarówno ze względu na niezwykłą urodę, jak i charakter i możliwości. Ma dwuwarstwową sierść, składającą się z krótkiego, wełnistego podszerstka i równie krótkiego włosa okrywowego, ale nieco dłuższego. Mimo to labrador jest uważany za psa krótkowłosego.
Kolory labradora zaakceptowane przez Międzynarodową Federację Kynologiczną i tym samym włączone do wzorca rasy to trzy: czysta czerń, wątrobiany/czekoladowy i żółty, chociaż te ostatnie przyjmują różne odcienie. Norma akceptuje również pojawienie się małej białej plamki w okolicy klatki piersiowej. Z biegiem czasu pojawiły się jednak inne kolory, które choć nie są akceptowane w oficjalnym wzorcu rasy, stały się popularne. W tym artykule na naszej stronie mówimy o wszystkich kolorach Labrador Retriever i mówimy, które z nich są akceptowane, a które nie.
Czekoladowy labrador
Chociaż czekoladowy labrador jest obecnie jednym z najpopularniejszych, prawda jest taka, że ta tonacja w sierści rasy zaczęła być akceptowana nie tak dawno temu Według Międzynarodowej Federacji Cinologicznej (FCI) istnieją dokumenty, które umieszczają pierwsze labradory już w 1800 r., chociaż dopiero w 1916 r. powstał pierwszy klub rasy, a w 1954 r. został oficjalnie zaakceptowany przez FCI. Przed zaakceptowaniem i wprowadzeniem do standardów różnych organizmów kynologicznych preferowanym kolorem był czarny, tak że aż do początku XX wieku kolory czekoladowe i żółte nie były uważane za czyste i dlatego unikano ich obecności.
Czekoladowy labrador ma zazwyczaj jednolity kolor na swojej sierści. FCI akceptuje różne odcienie brązu, więc możemy znaleźć kopie kolor wątrobiany, jasnoszarego brązu lub ciemnej czekolady.
Aby ten kolor pojawił się u Labrador Retrievera, oboje rodzice muszą przedstawić geny niosące ten kolor. W porównaniu z innymi kolorami labradora, genetyczna odmiana labradorów czekoladowych jest nieco mniejsza, co może powodować, że żyją krócej lub mają większą skłonność do chorób dziedzicznych. W Labrador Retriever występują cztery różne geny, które umożliwiają rozwój takiego lub innego koloru sierści:
- Gen B: odpowiada za przesyłanie koloru czarnego. Może działać jako gen dominujący dla koloru czekolady lub jako gen recesywny dla koloru żółtego. Recesywny oznacza, że nie objawia się w tym okazie, ale może u jego potomstwa.
- Gen b: jest allelem, który przenosi kolor czekoladowy i działa jako recesywny na żółty i czarny.
- Gen E: Nie transmituje koloru, ale umożliwia anulowanie dominacji żółtego. Jest to zatem allel epistatyczny.
- Gen e: jest to allel hipostatyczny, który w przeciwieństwie do poprzedniego pozwala na dominację koloru żółtego.
Czekoladowy kolor pojawia się, gdy występuje jedna z tych kombinacji genetycznych:
- EE bb: odpowiada czystej czekoladzie.
- Ee bb: odpowiada czekoladzie, która z kolei ma kolor żółty i czarny.
Te kombinacje nie wskazują odcienia czekolady/wątróbki, pokazują po prostu, czy jest to okaz z czystej czekolady, który również przekaże go swojemu potomstwu, jeśli ma, lub jest nosicielem innych kolorów, pomimo brązowych włosów. To samo stanie się z następującymi kolorami.
Czarne laboratorium
Jak już wcześniej skomentowaliśmy, czarny kolor był pierwszym użytym w tej rasie. Dopóki nie została ona oficjalnie zaakceptowana jako rasa psów, hodowcy Labrador Retrieverów szukali całkowicie czarnego psa i dlatego odrzucali te psy urodzone w kolorze żółtym, brązowym lub w jakimkolwiek z ich odcieni. Z tych wszystkich powodów przez długi czas uważano, że autentycznym labradorem jest czarny labrador, jednak obecnie trzy wymienione kolory są akceptowane, więc wszystkie są autentyczne i czyste.
Podobnie jak w poprzednim przypadku, aby można było uznać go za prawdziwego labradora, jego sierść musi być jednolita i całkowicie czarna. Czarny jest jedynym kolorem, który nie akceptuje zmian w odcieniu, na klatce piersiowej może pojawić się tylko mała biała plama.
Czarny kolor pojawia się, gdy występuje jedna z tych kombinacji genetycznych:
- EE BB: czysta czerń.
- EE Bb: jest nośnikiem czekolady.
- Ee BB: niedźwiedzie żółte.
- Ee Bb: nosi zarówno żółty, jak i czekoladowy.
Jak widzimy w tym iw poprzednim przypadku, labrador retriever jednego koloru może być nosicielem innego. Uzasadnia to, że z rodziców tego samego koloru rodzą się labradory o różnych kolorach.
Szary labrador
Szary labrador nie jest oficjalnie akceptowany i dlatego nie jest uważany za czysty labrador. Jedyne akceptowane kolory Labradora to czerń, czekolada i jej różne odcienie oraz żółty i jego odcienie. Teraz przy wielu okazjach znajdujemy labradory o szarawym odcieniu, które są klasyfikowane jako czyste, jak to możliwe? Pamiętajmy, że jasno szarobrązowy kolor jest rzeczywiście akceptowanym kolorem w tej rasie psów, więc jeśli Labrador Retriever ma tak głupią sierść, będzie to uważane za rasowe.
Niebieskoszary lub srebrny kolor może powstać w wyniku mutacji genu b lub w wyniku skrzyżowania Labrador Retriever z psem innej rasy o szarym kolorze.
Żółty labrador
Żółty labrador retriever może mieć różne odcienie, z których wszystkie są akceptowane przez oficjalny standard. Tak więc możemy znaleźć od prawie białych jasnokremowych labradorów do lisiczych labradorów. Ogólnie rzecz biorąc, żółty labrador ma tendencję do posiadania czarnych błon śluzowych (nosa, ust i powiek) oraz opuszek, chociaż w zależności od kombinacji genetycznej to ubarwienie może się różnić, więc brązowe i różowe są również powszechne i akceptowane.
Aby kolor żółty lub którykolwiek z jego wariantów pojawił się na sierści Labrador Retriever, musi wystąpić jedna z tych kombinacji genetycznych, która, pamiętajmy, nie wskazuje dokładnego odcienia, ale raczej czy jego genetyka są czysto żółte lub są nośnikami innych kolorów:
- ee BB: czysto żółty z czarną pigmentacją na błonach śluzowych i opuszkach.
- ee bb: nośnik czekolady bez czarnej pigmentacji w błonach śluzowych i opuszkach.
- ee Bb: nośnik czerni i czekolady z czarną pigmentacją w błonach śluzowych i opuszkach.
Labrador dudley
Dudley nie jest labradorem w innym kolorze niż te opisane w różnych kolorach labradora, jest to jeden z typów żółtego labradora. W szczególności jest to Labrador, którego kombinacja genetyczna to ee bb, dlatego Labrador Dudley jest znany jako ten z żółtą sierścią, ale jego błony śluzowe i klocki nie są czarne. Mogą być różowe, brązowe…
Białe laboratorium
Biały labrador nie jest akceptowany przez oficjalny wzorzec rasy. Tak, jasny krem jest akceptowany, kolor często mylony z białym. Kiedy znajdujemy czysto biały okaz, zwykle patrzymy na labradora albinosaW tym przypadku istnieją dwa warianty labradora albinosa:
- Częściowo Albino Labrador: Na nosie, powiekach lub skórze może pojawić się niewielka pigmentacja.
- Czysto albinos Labrador: całe jego ciało jest pozbawione pigmentacji.
Brak pigmentacji u psów albinosów powoduje, że zarówno skóra, jak i błony śluzowe stają się różowe, a nawet widoczne są żyły. Podobnie oczy są niebieskie lub czerwonawe. Te okazy rodzą się z większą wrażliwością na światło słoneczne, dlatego często nie tolerują światła słonecznego i mają oparzenia słoneczne. Podobnie zwierzęta te mają tendencję do głuchoty, a także systemu immunosupresji. Z tych wszystkich powodów wymagają szczególnej troski. Jeśli tak jest w Twoim przypadku i adoptowałeś Labradora albinosa, nie przegap naszego artykułu na temat opieki nad psami albinosami.
Teraz, gdy znasz już różne kolory labradorów, nie przegap istniejących typów labradorów.
