Coton de Tuléar to piękny malgaski pies do towarzystwa. Jego główną cechą jest białe futro, miękkie io bawełnianej teksturze, stąd nazwa. Jest psem zdolnym do przystosowania się do każdej sytuacji, czuły, towarzyski, idealny zarówno dla rodzin, jak i dla osób samotnych lub starszych, jeśli tylko mają czas, którego wymaga ta rasa.
Jeśli szukasz psa, z którym mógłbyś spędzać dużo czasu, bawić się i ofiarować całą swoją miłość, Coton de Tuléar jest bez wątpienia towarzyszem, którego szukasz. Ale jeśli Twój przyszły pies będzie spędzał długie godziny samotnie w domu, najlepiej wybrać inną rasę psa lub poszukać dobrej dziennej opieki dla psów. Czytaj dalej i odkrywaj na naszej stronie wszystko, co musisz wiedzieć o Coton de Tuléar
Pochodzenie Coton de Tuléar
Pochodzenie tej rasy jest mylące i nie ma wiarygodnych danych na ten temat, ale uważa się, że Coton de Tuléar pochodzi od europejskich psów z Coton de Tuléar bichones które zostałyby zabrane na Madagaskar przez wojska francuskie lub być może przez portugalskich i angielskich marynarzy.
Coton de Tuléar to pies malgaski, wyhodowany w portowym mieście Tuléar, dziś znanym jako Toliara. Ten pies, tradycyjnie bardzo ceniony przez zamożne rodziny na Madagaskarze, powoli ujawniał się światu. Dopiero w 1970 roku rasa uzyskała oficjalne uznanie Międzynarodowej Federacji Cinologicznej (FCI) i to w tej dekadzie pierwsze egzemplarze wyeksportowano do Ameryki. Obecnie Coton de Tuléar jest psem mało znanym na całym świecie, ale jego popularność stopniowo rośnie.
Właściwości fizyczne Coton de Tuléar
Ten pies ma ciało dłuższe niż jego wysokość a górna linia jest lekko wypukła. Kłąb jest lekko zaakcentowany, lędźwie umięśnione, a zad skośny, krótki i muskularny. Klatka piersiowa jest długa i dobrze rozwinięta, brzuch podwinięty, ale nie nadmiernie cienki.
Głowa Coton de Tuléar widziana z góry jest krótka i ma trójkątny kształt. Widziana z przodu jest szeroka i lekko wypukła. Stop jest lekko zaakcentowany, a nos czarny. Oczy są ciemne, okrągłe, czujne i o żywym wyrazie. Uszy są wysoko osadzone, trójkątne i zwisające.
Ogon Coton de Tuléar jest nisko osadzony. Kiedy pies jest w spoczynku, noszony jest w pozycji wiszącej poniżej stawu skokowego, ale z końcem zgiętym do góry. Kiedy pies jest w akcji, nosi go zgarbiony na plecach.
Sieć jest charakterystyczna dla rasy i przyczyna jej nazwy, ponieważ „bawełna” oznacza po francusku „bawełnę”. Jest miękki, luźny, gęsty i przede wszystkim bawełniany. Zgodnie ze standardem FCI kolor podstawowy jest zawsze biały, ale nad uszami dopuszczalne są ślady szarości lub dereszowatej czerwieni. Normy rasowe innych organizacji dopuszczają inne kolory.
Z drugiej strony, zgodnie ze standardem rasy FCI, idealny rozmiar dla Coton de Tuléar jest następujący:
- Od 26 do 28 centymetrów w kłębie dla samców.
- Od 23 do 25 centymetrów w kłębie dla suk.
Idealna waga jest następująca:
- 4 do 6 kilogramów dla mężczyzn.
- Od 3,5 do 5 kg dla kobiet.
postać Coton de Tuléar
Bawełna to słodkie, bardzo wesołe, zabawne, inteligentne i towarzyskie psy. Łatwo dostosowują się do różnych sytuacji i wydają się być bardzo zabawne. Oczywiście potrzebują towarzystwa, aby czuć się dobrze.
Te psy są łatwe do nawiązywania kontaktów towarzyskich, ponieważ mają tendencję do dogadywania się z ludźmi, innymi psami i innymi zwierzętami domowymi. Jednak słaba socjalizacja szczeniąt może sprawić, że będą płochliwymi i śliskimi zwierzętami, dlatego ważne jest, aby zwracać uwagę na socjalizację cotonów od najmłodszych lat.
Jest również Łatwo trenować Coton de Tuléar, ponieważ wyróżnia się inteligencją i łatwością uczenia się. Szkolenie psa musi być jednak wykonane pozytywnie, ponieważ w ten sposób można rozwinąć pełny potencjał psa i ponieważ rasa ta nie reaguje dobrze na tradycyjne szkolenie. Coton de Tuléar może bardzo dobrze radzić sobie w psich sportach, takich jak zwinność i posłuszeństwo.
Na ogół psy te nie wykazują problemów z zachowaniem, gdy zostały odpowiednio uspołecznione i wykształcone. Jednakże, ponieważ są to zwierzęta, którym należy towarzyszyć przez większość czasu, mogą łatwo rozwinąć lęk separacyjny, jeśli spędzają dużo czasu samotnie.
Bawełna to świetne zwierzęta dla prawie każdego. Mogą być świetnymi towarzyszami dla singli, par i rodzin z dziećmi. Są również doskonałymi psami dla początkujących właścicieli. Jednak ze względu na niewielkie rozmiary są podatne na urazy i siniaki, dlatego nie zaleca się trzymania ich jako zwierząt domowych dla małych dzieci, które nie mogą jeszcze właściwie opiekować się psem.
Pielęgnacja Coton de Tuléar
Wata nie traci sierści lub traci bardzo niewiele, więc jest doskonałym hipoalergicznym psem. Jednak ważne jest, aby szczotkować go codziennie, aby zapobiec splątaniu i uszkodzeniu jego bawełnianego futerka. Nie trzeba zabierać go do psiego groomera, jeśli znasz techniki szczotkowania i nie musisz go często kąpać. Oczywiście, jeśli nie wiesz, jak usunąć węzły z sierści psa, udaj się do fryzjera. Podobnie, zalecamy również pójście do profesjonalisty, aby obciąć włosy. Z drugiej strony ideałem jest kąpanie go tylko wtedy, gdy się ubrudzi, a zalecana częstotliwość to dwa do trzech razy w roku.
Te psy potrzebują więcej ruchu niż inne małe rasy psów. Jednak bardzo dobrze dostosowują się do różnych sytuacji, ponieważ ich rozmiar pozwala im ćwiczyć w pomieszczeniach. Mimo to ważne jest, aby zapewnić im co najmniej dwa spacery dziennie na ćwiczenia i spotkania towarzyskie, a także trochę czasu na zabawę. Jeśli to możliwe, daj im możliwość uprawiania sportu takiego jak agility, który naprawdę im się podoba.
To, co nie podlega negocjacjom w tej rasie, to zapotrzebowanie na towarzystwo. Coton de Tuléar nie może mieszkać w odosobnieniu w pokoju, na patio lub w ogrodzie. To pies, który większość dnia musi spędzać z rodziną i wymaga dużo uwagi To nie jest pies dla ludzi, którzy spędzają większość dnia na zewnątrz, ale dla tych, którzy mają czas na spędzenie ze swoimi pupilami.
Coton de tuléar he alth
Coton de Tuléar wydaje się być zdrowym psem i nie ma znanych chorób specyficznych dla rasy. Jednak nie dlatego powinieneś zaniedbywać swoje zdrowie. Wręcz przeciwnie, ważne jest, aby wykonywać regularne kontrole weterynaryjne i postępować zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii, tak jak w przypadku wszystkich psów. Równolegle należy aktualizować harmonogram szczepień i odrobaczania, aby zapobiec zarażeniu ich chorobami wirusowymi lub zakaźnymi, takimi jak parwowirus psów lub wścieklizna.
