Klasyczne warunkowanie jest również znane jako warunkowanie respondenta, a koncepcja została opracowana przez rosyjskiego fizjologa Iwana Pawłowa podczas badania procesów trawiennych u psów. Jest to prosty i dynamiczny rodzaj uczenia się, realizowany poprzez intensywne badania naukowe.
W tym artykule na naszej stronie wyjaśnimy szczegółowo, czym jest klasyczne uwarunkowanie psów, jak można rozwijać tę naukę i jak zastosuj go w szkoleniu naszego psa. Wszystkie potrzebne informacje poniżej:
Klasyczne uczenie warunkowania
Wiele bodźców środowiskowych wywołuje reakcje odruchowe, których nie wyuczono. Na przykład obecność pokarmu w jamie ustnej powoduje ślinienie, głośny hałas powoduje przerażenie, intensywne światło powoduje skurcze źrenic itp. Bodźce wywołujące te reakcje są znane jako bodźce bezwarunkowe, a odpowiedzi są nazywane odpowiedziami bezwarunkowymi. W tym przypadku termin „nieuwarunkowany” oznacza, że uczenie się nie jest konieczne, aby bodziec wywołał reakcję.
Pozostałe bodźce są neutralne, ponieważ nie wywołują reakcji odruchowych w organizmie. Na przykład dźwięk dzwonka nie spowoduje ślinienia.
Warunkowanie klasyczne występuje, gdy bodziec neutralny nabiera właściwości wytwarzania odpowiedzi bezwarunkowej, ponieważ był wielokrotnie kojarzony z bodźcem nieuwarunkowanym. Na przykład, jeśli dzwonisz dzwonkiem za każdym razem, gdy podajesz psu jedzenie, po kilku razach pies kojarzy dźwięk dzwonka z jedzeniem i ślini się za każdym razem, gdy go słyszy.
Bodziec neutralny, który nabył właściwość wytwarzania odruchu jest znany jako bodziec warunkowy. Termin „uwarunkowany” oznacza, że uczenie się jest niezbędne, aby bodziec wywołał reakcję. W życiu codziennym łatwo dostrzec warunkowanie klasyczne. Mnóstwo przykładów psów:
- Psy, które szaleją z podniecenia za każdym razem, gdy ich właściciel idzie na spacer na smyczy.
- Psy, które przychodzą natychmiast, gdy tylko zobaczą, jak ich właściciel podnosi miskę z karmą.
- Psy, które chowają się za każdym razem, gdy pojawia się ogrodnik, bo kojarzyły tę osobę z nieprzyjemnymi zdarzeniami.
Kondycjonowanie
Odpowiedź, która została uwarunkowana, może być również warunkowana. Oznacza to, że klasyczne uczenie warunkowania można odwrócić przy użyciu tego samego procesu.
Na przykład pies, który nauczył się być agresywny, ponieważ miał złe doświadczenia z ludźmi, może nauczyć się nawiązywać kontakty towarzyskie z ludźmi, jeśli dzieje się z nim coś miłego za każdym razem, gdy widzi nieznajomego.
Proces kontrwarunkowania jest często używany do modyfikowania niewłaściwych zachowań emocjonalnych i jest często wykonywany w połączeniu z odczulaniem. Korzystanie z pozytywnego wzmocnienia jest doskonałym narzędziem.
Klasyczne kondycjonowanie w szkoleniu psów
Klasyczne warunkowanie jest bardzo potężnym narzędziem w szkoleniu psów, ponieważ pozwala bezpośrednio pracować nad emocjami zwierzęcia. Dlatego warunkowanie klasyczne będzie przydatne w socjalizacji psa, w leczeniu fobii, które może mieć, oraz w ograniczaniu niepożądanych zachowań.
We wszystkich tych przypadkach zasadą szkolenia jest nakłonienie psa do kojarzenia ludzi, innych psów i stresujących sytuacji z przyjemnymi rzeczami (jedzenie, gry itp.).
Skorzystasz również z warunkowania klasycznego, aby stworzyć wzmocnienie warunkowe. Wzmacniacz warunkowy to sygnał, który mówi Twojemu psu, że zrobił coś dobrze i że konsekwencje jego zachowania będą przyjemne. Wzmacniacz kondycjonowany jest podstawą np. treningu klikerów.
