Nietrzymanie moczu u psów jest nieprawidłowym wydalaniem moczu i zwykle występuje, gdy pies dobrowolnie traci kontrolę nad oddawaniem moczu. W takich przypadkach normalne jest moczenie nocne, to znaczy, że pies oddaje mocz podczas snu. Możemy również zauważyć, że częściej oddajesz mocz lub oddajesz mocz, gdy jesteś zdenerwowany lub zestresowany.
Ważne jest, aby jasno powiedzieć, że nie robią tego celowo, ale nie mogą tego uniknąć, dlatego nie powinieneś ich skarcić W tym artykule na naszej stronie porozmawiamy o nietrzymaniu moczu u psów , jego przyczynach i leczeniu.
Nietrzymanie moczu z powodu niedoboru hormonów
Ten rodzaj nietrzymania moczu u psów występuje najczęściej u wysterylizowanych samic w średnim i starszym wieku. Jego źródłem u kobiet jest niedobór estrogenów, natomiast u mężczyzn brak testosteronuTe hormony pomagają utrzymać napięcie mięśni zwieracza. Pies nadal oddaje mocz jak zwykle, ale kiedy się odpręża lub zasypia, wydziela mocz. Weterynarz może przepisać leki zwiększające napięcie zwieracza, a tym samym korygujące problem.
Neurogenne nietrzymanie moczu
To nietrzymanie moczu u psów jest spowodowane urazami rdzenia kręgowego wpływającymi na nerwy kontrolujące pęcherz, co powoduje zmniejszenie napięcia mięśniowego i Twoja zdolność do zawierania umów. W ten sposób pęcherz będzie się wypełniał, aż ciężar przepełni zwieracz, powodując sporadyczne drybling, nad którym pies nie ma kontroli. Weterynarz może zmierzyć siłę skurczu pęcherza i określić, gdzie jest uszkodzenie. To nietrzymanie moczu trudne do leczenia
Nietrzymanie moczu z powodu nadmiernego rozdęcia pęcherza
Ten rodzaj nietrzymania moczu u psów jest spowodowany częściową niedrożnością pęcherza moczowego, która może być spowodowana kamieniami w cewce moczowej, guzy lub zwężenia, czyli zwężenia. Chociaż symptomatologia jest podobna do neurogennego nietrzymania moczu, nerwy, które kończą się w pęcherzu, pozostają nienaruszone. Aby rozwiązać ten problem, musisz usunąć przyczynę niedrożności
Nietrzymanie moczu z powodu niewydolności nerek
Psy z chorobą nerek nie mogą koncentrować moczu. Produkują go w dużych ilościach, przez co zwiększają spożycie wody w celu zastąpienia płynów, co z kolei powoduje, że częściej i w dużych ilościach oddają mocz.
W tego rodzaju nietrzymaniu moczu u psów będą musiały mieć możliwość częstszej ewakuacji, więc jeśli mieszkają w domu, będziemy musieli zaoferować im więcej możliwości chodzenia W przeciwnym razie nie będą w stanie uniknąć oddawania moczu w domu. Choroba nerek może być ostra lub przewlekła i będziemy obserwowali u psa objawy takie jak utrata masy ciała, oddech pachnący amoniakiem, wymioty itp. Leczenie opiera się na specyficzną paszę i leki w zależności od objawów.
Uległe oddawanie moczu lub wysiłkowe nietrzymanie moczu
Ten rodzaj nietrzymania moczu u psów jest powszechny i łatwy do rozpoznania, ponieważ będziemy obserwować wydalanie niewielkich ilości moczu, gdy pies jest zdenerwowany, przestraszony w sytuacjach stresowych. Często widzimy, że pies oddaje mocz, jeśli go skarcimy lub jeśli jest narażony na określone bodźce.
Wytwarzany jest przez skurcz mięśni brzucha w tym samym czasie, kiedy rozluźniają się mięśnie oddziałujące na cewkę moczową. Istnieją leki, które mogą zwiększyć napięcie mięśniowe, a także możemy pomóc psu, ograniczając wszystkie sytuacje, które wywołują stres lub strach. W żadnym wypadku nie powinien być ukarany, ponieważ pogłębiłoby to problem.
Zespół dysfunkcji poznawczych
Ten stan dotyka psy w podeszłym wieku i powoduje różne zmiany w mózgu związane z wiekiem. Pies może wyglądać na zdezorientowanego, zmieniać wzorce snu i aktywności, wykazywać powtarzające się zachowania, takie jak krążenie, a także może oddawać mocz i kał w pomieszczeniu.
Ten rodzaj nietrzymania moczu u psów powinien być najpierw zdiagnozowany poprzez wykluczenie przyczyn fizycznych, ponieważ te psy mogą również cierpieć na chorobę nerek, cukrzycę lub zespół Cushinga. Jak już powiedzieliśmy, musimy zaoferować naszemu psu więcej możliwości wychodzenia na zewnątrz i w żadnym wypadku nie zmniejszać ilości wody, o którą prosi.
Ponadto starsze psy mogą cierpieć na zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego, które ograniczają ich aktywność. W takich przypadkach zwierzę po prostu nie chce się ruszać, ponieważ odczuwa ból. Możemy ułatwić Ci dotarcie do stref ewakuacyjnych, a także poszukiwanie przyczyny Twojego dyskomfortu i, jeśli to możliwe, leczenie go.
