Owczarek południoworosyjski to duży pies przeznaczony do pasterstwa i stróżowania. Jego pochodzenie nie jest do końca jasne i istnieją trzy hipotezy, choć mają coś wspólnego: głównym przodkiem jest wilk. Z charakterem, czasami trudnym, a czasami bardzo lojalnym, spokojnym i czułym, owczarek południoworosyjski jest aktywnym psem, który nie lubi być sam. Ponadto jest silny, ale nie długowieczny i wymaga szeregu zabiegów pielęgnacyjnych, aby utrzymać dobrą jakość życia. Kontynuuj czytanie tego artykułu na naszej stronie, aby dowiedzieć się o Owczarek południoworosyjski, pochodzeniu, cechach charakterystycznych, charakterze, opiece, edukacji, zdrowiu i gdzie go adoptować.
Pochodzenie owczarka południowo-rosyjskiego
Owczarek południoworosyjski to bardzo stary pies, którego pochodzenie do dziś pozostaje niepewne, choć istnieje kilka hipotez. Jednak wszyscy badacze doszli do wniosku, że wstępem jest wilk, którego cechy zostały następnie zmodyfikowane przez mieszanie się z psami domowymi i przemijanie pogody. Ale jedna z hipotez dotyczących jego pochodzenia mówi, że przodkiem tych psów jest owczarek Asturii, hiszpański pies, który przybył do Rosji w 1797 r. wraz z owcami merynosami dzięki wspaniałym walorom do pracy, które zainteresowały pasterzy Krymu. Zdecydowali się na skrzyżowanie go z owczarkiem tatarskim, borzojami i psowanią ruską, rasą obecnie wymarłą, aby pod koniec XIX wieku stworzyć owczarka południowo-rosyjskiego.
Na skraju wyginięcia po II wojnie światowej rasa została uratowana dzięki Armii Czerwonej, która postanowiła wziąć te psy Twoja Ochrona. Po upadku muru berlińskiego, w 1989 roku, niektóre okazy zostały wprowadzone do innych krajów europejskich, takich jak Niemcy, Holandia, Czechy, Polska i Słowacja. Inne teorie mówią, że owczarek południoworosyjski pochodzi od psów osiedlonych na południu tego kraju od IV wieku p.n.e. C., przewożonych przez pasterzy ze wschodu w wędrówkach miast morskich. Ostatnia teoria głosi, że jej źródłem jest krzyżowanie rodzimych rosyjskich psów z owczarkami austriackimi i wilkami.
Na początku lat dwudziestych profesor Brauner zachęcał do lokalnych programów hodowlanych rasy, która była również hodowana na farmach wojskowych dla posłusznych psów pracujących. Po wojnach światowych liczba osobników spadła, co spowodowało konieczność krzyżowania ich z podobnymi rasami lokalnymi. FCI uznało go w 1983 roku, zatwierdzając jego oficjalny wzorzec rasy w 2007 roku.
Charakterystyka owczarka południoworosyjskiego
Owczarek południoworosyjski to pies o długości ciała przekraczającej o 10% wysokość w kłębie. Samice są nieco dłuższe niż samce. Obie płcie wyróżniają się solidnością i mocą. Są to duże psy, mierzące od 65 do 90 cm i ważące od 55 do 75 kg Ich główne cechy są następujące:
- Długa głowa z mocną czaszką.
- Duża czarna trufla.
- Pysk zakończony w pkt.
- Usta przyklejone do szczęk.
- Zgryz nożycowy.
- Czarne, owalne, poziomo zapadnięte oczy.
- Małe, trójkątne i wiszące uszy.
- Wysoko osadzona muskularna szyja.
- Proste i solidne oparcie.
- Silne i rozwinięte ciało.
- Szeroki, krótki i zaokrąglony polędwica.
- Szeroka, głęboka i lekko płaska klatka piersiowa.
- Duże, owalne, wysklepione stopy pokryte długim włosiem.
Barwy owczarka południowo-rosyjskiego
Psy te mają długą, obfitą, lekko pofalowaną, szorstką i gęstą sierść, mierzącą od 10 do 15 cm. Zwykle jest biały lub w odcieniach szarości lub beżu, choć można go również spotkać w następujących kolorach:
- Żółta słoma.
- Czarny.
- Czerwony.
- Brązowy.
Jak wygląda szczeniak owczarka południoworosyjskiego?
Te szczenięta nie mają ostatecznego koloru, który pojawia się między 18 a 24 miesiącem życia. Szczenięta są intensywniej ubarwione, a szare lub blade szczenięta często mają biały połysk na pysku i głowie oraz białe znaczenia na szyi.
Owczarek południoworosyjski
Owczarek południoworosyjski jest bardzo dobrym psem stróżującym ze względu na jego dominujący charakter i rezerwę wobec obcych, co co sprawia, że jest stale czujny. Jest czuły, ale nie kontaktuje się zbytnio ze swoimi opiekunami. Są to psy odważne, wytrwałe, żywiołowe i nieufne. Mogą wykazywać agresywność, jeśli nie czują się komfortowo lub pewnie z kimś lub z jakimś działaniem, nawet jeśli są ich opiekunami, których nie zawahają się zaatakować. Jednak na ogół są to dobre psy z rodziną, w tym z dziećmi, które będą chronić przed wszelkim zagrożeniem. Są również zrównoważone, energiczne, silne, porywcze i otwarci.
Opieka nad owczarkami południoworosyjskimi
Jeśli te psy się znudzą, na przykład jeśli są nieaktywne przez dłuższy czas lub pozostawione same w domu, mogą stać się destrukcyjne, kompulsywne, szczekające i nerwowe. Z tego powodu ważne jest, aby utrzymywali dobry poziom codziennej aktywności fizycznej tak, aby nie rozwijali tych zachowań. W razie potrzeby można skorzystać z pomocy etologa lub trenera.
Jeżeli aktywność fizyczna, którą oferujemy naszemu Owczarkowi Południoworosyjskiemu, obejmuje spacery po polach, należy je dobrze sprawdzić pod kątem kolców, pasożytów lub ukąszeń owadów, ponieważ są to elementy, które mogą być bardzo niebezpieczne. Jako dwuwarstwowy potrzebuje szczotkowania co najmniej dwa razy w tygodniu oraz częściej w okresie wiosennego i jesiennego linienia. Kąpiel będzie konieczna, jeśli są zabrudzone lub muszą użyć szamponu w przypadku problemów ze skórą i włosami.
Aby zapobiec najczęstszym chorobom zakaźnym i pasożytniczym u psów, szczepienie i odrobaczanienależy wykonywać rutynowo. Dzięki odrobaczaniu zapobiegamy również innym chorobom zakaźnym, które pasożyty mogą przenosić na psy, takim jak m.in. erlichioza, riketsjoza, anaplazmoza czy dirofilarioza. Kontrole weterynaryjne są ważne, gdy są chore i regularnie, przynajmniej raz w roku, sprawdzają ich stan zdrowia. Z drugiej strony higiena uszu jest ważna, aby zapobiegać infekcjom lub stanom zapalnym, a zębów, aby uniknąć patologii, takich jak choroba przyzębia, kamień nazębny, zapalenie dziąseł i inne procesy.
Edukacja owczarków południowo-rosyjskich
Owczarki południoworosyjskie, jak już wspomnieliśmy, są nieufnymi psami, które mają tendencję do bycia agresywnymi lub agresywnymi w stosunku do obcych lub gdy są zagrożone, więc ten aspekt należy popracować, oferując im właściwyedukacja od szczeniąt Trening z pozytywnym wzmocnieniem jest wymagany, aby w sposób stanowczy i skuteczny przekazać zasady posłuszeństwa, relacji i organizacji, bez traumatycznego dla zwierzęcia procesu, poprzez nagradzanie jego pozytywnych zachowań.
Zdrowie owczarka południoworosyjskiego
Owczarki południoworosyjskie są silnymi psami, ale ich oczekiwana długość życia wynosi tylko 9-11 lat. Jako dobra duża rasa, te psy mogą cierpieć na pewne przewlekłe choroby wynikające z ich imponujących rozmiarów i szybkiego wzrostu, takie jak:
- Dysplazja stawu biodrowego: choroba kości polegająca na słabej adaptacji głowy kości udowej do panewki, obu powierzchni stawu biodrowego. Ta słaba kongruencja powoduje wiotkość na poziomie stawu, co ułatwia ruch głowy kości udowej, stopniowo uszkadzając i osłabiając staw. Prowadzi to do niestabilności stawu biodrowego i ostatecznie do kulawizny, choroby zwyrodnieniowej stawów, bólu i zaniku mięśni.
- Dysplazja stawu łokciowego: zwykle występuje u szczeniąt między 4 a 6 miesiącem życia, właśnie wtedy, gdy osiągają szczyt swojego najszybszego tempa wzrostu. Są to urazy, które pojawiają się jednocześnie lub nie w stawie łokciowym między trzema zaangażowanymi kośćmi: kością ramienną, łokciową i promieniową.
- Rozszerzenie żołądka-skręt: Występuje, gdy jedzenie jest szybko spożywane po intensywnym wysiłku fizycznym, stanie pobudzenia lub po prostu z powodu jedzenia i picia żarłocznie. Żołądek rozszerza się i wypełnia powietrzem, co może predysponować go do rotacji, powodując nagły wypadek weterynaryjny z powodu zablokowania nawadniania, co powoduje objawy takie jak nadmierne ślinienie się, depresja, bezproduktywne wymioty, bladość błon śluzowych, anoreksja, ból, duży dyskomfort, wstrząs i półomdlały.
Gdzie adoptować owczarka południoworosyjskiego?
Adoptowanie tych psów jest trudne, chociaż możesz sprawdzić stowarzyszenia ratownictwa owczarków i zapytać o ich dostępność. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę ich charakter, ponieważ nie będą one odpowiednie dla wszystkich rodzajów opiekunów i ważne jest, aby byli odpowiednio przeszkoleni i wykształceni przed przebywaniem z rodziną, zwłaszcza z dziećmi lub osobami bardziej wrażliwymi.
W przypadku adopcji dorosłego psa, który nie został odpowiednio przeszkolony, może to stanowić zagrożenie w domu i wymagać pracy oraz profesjonalnej uwagi dla dobrego współistnienia. Zachęcamy do udania się do lokalnego schroniska i szukania tam psa, bez względu na rasę czy mieszaniec, bo wszystkie są równie wspaniałe i wszystkie zasługują na dom.
