Żaba to gatunek, który ze względu na swoją dzikość zagraża przetrwaniu wielu innych gatunków, w tym innych gatunków żab i płazów., jego żarłoczność i wielkie zdolności adaptacyjne. Dlatego mówimy o gatunku inwazyjnym Te żaby z Ameryki Północnej bez ograniczeń kolonizują wszelkiego rodzaju ekosystemy. Każda nisza, w której znajduje się zbiornik wodny, jest możliwym celem tworzenia imponujących kolonii żab ryczących. Czy chcesz wiedzieć, dlaczego te żaby są tak niebezpieczne dla mediów, do których docierają?
W tym arkuszu gatunek żaby na naszej stronie szczegółowo omówimy żabę ryczącą, jej cechy charakterystyczne, siedlisko, żywienie lub rozmnażanie, czynniki, które odegrały zasadniczą rolę w jej rozwoju jako gatunku inwazyjnego. Czytaj dalej, aby odkryć to wszystko!
Pochodzenie żaby ryczącej
Żaba rycząca to płaz z rodziny Ranidae, wywodzący się z kontynentu amerykańskiego, a konkretnie Ameryki Północnej, typowy dla południowej Kanady, wschodniego Meksyku i całych Stanów Zjednoczonych. Mimo to w niektórych stanach USA jest uważany za gatunek inwazyjny ponieważ na przykład przybył do Kalifornii na początku XX wieku, szybko stając się kolonizatorem gatunek, który stanowił silną konkurencję dla lokalnej fauny.
Te żaby stały się gatunkiem inwazyjnym w wielu krajach na całym świecie. Nie stało się to przypadkiem, ponieważ ta brutalna ekspansja jest oczywiście spowodowana interwencją człowieka, ponieważ te żaby zostały wyeksportowane jako egzotyczne zwierzęta domowe, a także do spożycia jako „wyśmienita” żywność.
Obecnie gatunek uważany jest za gatunek inwazyjny, jeden z najbardziej agresywnych we wszystkich krajach, w których utworzyły się kolonie tych żab, i jest uznawany za jeden ze 100 najbardziej szkodliwe i destrukcyjne gatunki inwazyjne z całego świata.
Charakterystyka fizyczna żaby ryczącej
Żaba rycząca osiąga duże rozmiary, będąc największą w Ameryce Północnej Podkreślamy jej długie tylne nogi, 25 cm. długie, które przekraczają samo ciało, które mierzy około 20 cm. długie. Żaby te mogą ważyć więcej niż 1 kilogram, mierząc w sumie od około 10 lub 17 do nawet 46 centymetrów. Dzika żaba rycząca może żyć do 10 lat, podczas gdy w niewoli może żyć do 16.
Głowa żab ryczących jest płaska i dość szeroka, z fałdami skóry po obu stronach głowy, szczególnie od za oczami do błony bębenkowej. To właśnie w tym tympanonie znajdujemy dymorfizm płciowy u żab ryczących, ponieważ samce mają większe z ciemniejszym brzegiem, podczas gdy średnica samic jest mniejsza i jest taka sama jak ich oczy.
Wyświetlają Ciemniejsze plamy lub plamki, które reszta ciała rozprasza się po tułowiu, głowie i kończynach. Kończyny te kończą się dłońmi i stopami, które mają cztery palce, z błoną międzypalcową w tylnych łapach między wszystkimi palcami z wyjątkiem czwartego.
Siedlisko żaby ryczącej
Żaby ryczące to jedne ze zwierząt o największym potencjale adaptacyjnym, dlatego można je spotkać w pobliżu niemal każdego akwenu słodkiego, zwłaszcza tam, gdzie temperatury nie są zbyt niskie. Wolą stojące wody jezior, zbiorników wodnych, bagien lub stawów niż wody rzek lub ogólnie wód, w których występują prądy. Obecność tej wody jest niezbędna, bo tam zaczyna się życie płazów. Ponadto te żaby są źródłem pożywienia dla wielu typowych zwierząt tych ekosystemów wodnych, takich jak czaple, ryby, takie jak przerażający „czarny bas” z Ameryki Północnej lub aligatory.
Chociaż gatunek ten pochodzi z Ameryki Północnej, występując prawie we wszystkich jeziorach i zbiornikach wodnych, rozprzestrzenił się na różnych obszarach geograficznych o bardzo zróżnicowanych warunkach klimatycznych i ekologicznych. Dzikie okazy żaby ryczącej można obecnie znaleźć w Europie, Azji i Ameryce Południowej uważane są za gatunek inwazyjny, a także dość niebezpieczny dla kolonizowanych przez siebie ekosystemów.
Reprodukcja żaby ryczącej
Żaby ryczące, podobnie jak inne płazy, potrafią spędzać czas zarówno w wodzie, jak i poza nią. Ale w okresie lęgowym, czyli od maja do czerwca, żaba rycząca będzie wymagała bliskości słodkiej wody,, ponieważ tam złoży jaja. Samce żab ryczących wykonują zaloty z samicami żab, po których następuje krycie. Następnie samica żaby złoży jaja.
Żaba rycząca może złożyć około 20 000 jaj jednorazowo To, że jest ich tak wiele, będzie bardzo ważne, ponieważ wiele kijanek nie przetrwają, ponieważ są też tak aktywne, że drapieżnikom nie jest trudno je wykryć. Ponadto jaja te mają bardzo szczególną cechę, która polega na tym, że nieprzyjemne w smaku dla różnych gatunków jaszczurek, co zapobiega ich pożeraniu przed nadchodzi moment wyklucia. Jaja składane są na powierzchni wody, gdzie będą pływać przez tydzień przed wykluciem się kijanek
Te kijanki będą stopniowo dojrzewać, aż ci, którym uda się przetrwać liczne niebezpieczeństwa, które na nie czyhają, takie jak liczne drapieżniki w środowisku, staną się żabami. Z kończynami stopniowo rozwijającymi się do rozmiarów i kształtu dorosłej żaby ryczącej, potrzeba około 3 lat , aby osiągnąć pełny rozmiar, z czego połowa w klimacie szczególnie ciepłym.
Karmienie żab ryczących
Te płazy mają dietę mięsożerną, a także mięsożercę żywiącego się nocą, czyli pora dnia, w której żywią się, jest w zasadzie z dnia na dzień. Wśród jego licznych i różnorodnych ofiar znajdują się owady, takie jak chorobaki, pajęczaki, robaki i dżdżownice, ślimaki, ryby, jaszczurki, żółwie, jaszczurki, gryzonie, nietoperze, węże, a nawet ptaki. Dlatego mówi się, że żaba rycząca jest w stanie żywić się wszystkim, co wpadnie jej w paszczę, co jest jedną z przyczyn jej niebezpieczeństwa na obszarach, gdzie nie jest gatunkiem endemicznym. W przypadku kijanek żywienie opiera się głównie na spożyciu glonów, roślin wodnych i niektórych bezkręgowców
Czy żaba może krzyczeć?
Cóż, wydaje się, że w rzeczywistości przeszywający krzyk, który żaby ryczące są w stanie wydać, gdy są zagrożone lub osaczone, może uratować im życie. Dzieje się tak dlatego, że ten głośny krzyk może zaskoczyć drapieżnika tak bardzo, że rozprasza się na wystarczająco długo, by żaba rycząca mogła uciec, a ponadto może pomóc żabom znajdującym się w pobliżu, działając jako alarm, który ostrzega ich przed niebezpieczeństwem, które wisi nad nimi.
Ciekawostki
Czy wiesz, że żaba rycząca jest uważana za jeden z najbardziej agresywnych i szkodliwych gatunków inwazyjnych na świecie? Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) zalicza go do 100 najbardziej agresywnych gatunków inwazyjnych, co nie dziwi, skoro ekspansja tego płazów wokół kula ziemska jest brutalna, a także szkody, jakie powoduje zarówno w środowisku, jak i u endemicznych gatunków regionu.
Jest to spowodowane wysokimi zdolnościami adaptacyjnymi żaby ryczącej, która jest w stanie przystosować się do specyfiki szerokiego zakresu ekosystemów, wykorzystując wszystkie dostępne zasoby, dzięki czemu lokalne gatunki mają do dyspozycji mniej zasobów, przez co wiele z nich jest skazanych na dramatyczny zanik.
Ponadto te żaby zabijają wiele gatunków, ponieważ wykorzystują je jako źródło pożywienia, więc nie jest niczym niezwykłym, że Hiszpania przeskakiwać alarmy, gdy okazy żaby ryczącej zostaną znalezione w Río Ebro W Hiszpanii żaba rycząca została uwzględniona w Hiszpańskim Katalogu Inwazyjnych Gatunków Obcych i podejmowane są środki zapobiegawcze za każdym razem widzący w środku.
Ale ten problem został stworzony przez nas, ludzi, ponieważ to my wychowaliśmy żaby ryczące, aby były zarówno naszymi zwierzętami domowymi, jak i częścią diety. To, w połączeniu z siłą tego płaza i jego zdolnością do pokonywania dużych odległości, pozwoliło żabie ryczącej zaistnieć na dużych i odległych geograficznie terytoriach, rozprzestrzeniając się w całej Europie, zwłaszcza w krajach zachodnich.
