Konie to jedne z najbardziej majestatycznych zwierząt w przyrodzie, wyróżniające się nie tylko ogromną urodą i elegancją, ale także posiadaczami odważnego i wrażliwego charakteru. A jeśli mówimy o sile fizycznej, odwadze i wrażliwości, nie sposób nie wrócić do konia luzytańskiego, który służył jako podstawa rodu krwi obecnych koni pełnej krwi, które są podziwiane na całym świecie.
Pochodzenie konia luzytańskiego
Początki konia luzytańskiego sięgają starożytnego rzymskiego regionu Lusitania, na zachód od Półwyspu Iberyjskiego, gdzie dziś występuje na terytorium Portugalia Szacuje się jednak, że jego najstarszym przodkiem był koń Sorraia, który zamieszkiwał obecne terytorium Malagi lata 25 000 p.n.e. Rdzenni mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego wykorzystywali je do polowań i rolnictwa, a także jeździli na nich do walki z wrogami.
Podobnie, obecny wygląd i zachowanie konia Lusitano zaczynają być definiowane dopiero po kilku selektywnych krzyżowaniach między rodzimymi końmi Półwyspu Iberyjskiego i konie ze wschodu. Chociaż istnieją również hipotezy, które potwierdzają, że niektóre konie północnoafrykańskie mogły również uczestniczyć w rozwoju tego portugalskiego konia pełnej krwi.
Obecnie wiadomo też, że już ponad siedem tysięcy lat temu Rzymianie używali koni w walkach, a koń luzytański był jednym z faworytów do pełnienia tej funkcji w pole bitwy W XVII i XVIII wieku rasa portugalska osiągnęła szczyt międzynarodowej sławy, będąc uważana za „konia królów”, po zdobyciu wielkiej popularności wśród rodziny królewskiej i szlachty. W tamtym czasie były wykorzystywane do różnych aktywności dzięki swojej wielkiej wszechstronności i doskonałej wytrzymałości fizycznej, eksponując swoje walory na paradach, jeździe konnej, imprezach sportowych i innych rodzajach zawodów.
Jednak jego sława zaczęła spadać na początku 20 wieku, po stworzeniu konia pełnej krwi angielskiej. Kilka lat później, pod koniec tego samego stulecia, portugalski koń odzyskał popularność, a jego hodowla jest obecnie powszechna w takich krajach jak Portugalia, Francja, Brazylia i Meksyk. Jej populacja rośnie w Hiszpanii, Belgii i Wielkiej Brytanii.
Właściwości fizyczne konia luzytańskiego
Podobnie jak koń pełnej krwi andaluzyjskiej, koń luzytański ma styl barokowy, podkreślając harmonijne połączenie masy i powierzchni. Jest to koń o średniej i dużej wielkości, zwartej budowie i wypukłym profilu, którego wysokość w kłębie wynosi zwykle od 1,50 do 1,60 metra. Ich krótka, miękka i błyszcząca sierść ma zwykle szara, kasztanową, jagodową i szarą tonację Ale można również znaleźć konie luzytańskie o sierści palomino i cremello, które są bardzo cenione za rzadkość.
Wśród jego najwybitniejszych cech morfologicznych znajdziemy mocny tułów, potężną szyję i zad, zaokrąglony zad, niski ogon i wydłużone kończyny. Jego głowa musi być również proporcjonalna w stosunku do innych wymiarów jego ciała, podkreślając szerokie czoło i delikatne uszy, których ruchy i pozycje mówią wiele o jego nastroju.
Mimo to można zaobserwować pewne różnice morfologiczne między dwiema najbardziej rozpoznawalnymi obecnie odmianami konia luzytańskiego:
- Koń Andrade's Lusitano, który wyróżnia się wysoką posturą, dobrze rozwiniętymi mięśniami, które nadają mu niezwykłą siłę, oraz lekko wyprostowaną głową. Jest uważany za jednego z siedmiu koni, które stanowią podstawę obecnej linii pełnej krwi angielskiej.
- Koń Lusitano firmy Veiga, który wyróżnia się lekko wypukłą głową, elastyczną szyją i mniejszym rozmiarem.
Podczas chodzenia koń Lusitano podkreśla wysoki i szeroki krok, łącząc siłę i elegancję w precyzyjnych i zwinnych ruchach. Ponadto eksperci twierdzą, że jego ruch do przodu, łatwość skakania i elastyczność są szczególnie wygodne dla jeźdźców, co czyni go doskonałym koniem jeździeckim i bardzo wszechstronnym do zajęć sportowych i terapii koni.
Charakter konia luzytańskiego
Koń pełnej krwi angielskiej luzytański to zwierzę wyróżniające się wielką odwagą, uprzywilejowaną inteligencją i predyspozycją do nauki. Kiedy otrzymują odpowiednią opiekę i żyją w pozytywnym środowisku, wykazują zrównoważony i spokojny temperament, mogą bardzo łatwo żyć z innymi zwierzętami i tworzyć relacje przyjaźń i wzajemne zaufanie z ich przewodnikami i jeźdźcami.
Dzięki swojemu posłusznemu charakterowi i bardzo podatnemu na jazdę, a także ich ogromnej wszechstronności w nauce, te koniowate stały się ulubieńcami zarówno wojowników, szlachciców i królów w kroku, jak i elitarnych sportowców Dziś. Wyróżnia się jako jeden z najlepszych koni ujeżdżeniowych. Od pól bitew starożytnego Imperium Rzymskiego po murawę międzynarodowych zawodów: precyzyjne ruchy, zwinność i więź z jeźdźcem zapisały nazwę konia luzytańskiego w historii.
Pielęgnacja koni luzytańskich
Koń luzytański będzie musiał otrzymać całą podstawową opiekę nad końmi, aby utrzymać optymalny stan zdrowia i w pełni rozwinąć swoje zdolności fizyczne, poznawcze i emocjonalne. Wśród nich istotne jest podkreślenie wagi utrzymania dobrej rutyny pielęgnacji i higieny, która musi koniecznie obejmować codzienne szczotkowanie ich sierści i codzienne czyszczenie kasków
W zależności od wykonywanego treningu lub aktywności oraz warunków pogodowych może być konieczne wzięcie prysznica lub przynajmniej umycie jego łap. Jeśli zdecydujesz się całkowicie wykąpać konia Lusitano, pamiętaj, aby używać odpowiednich produktów do jego higieny i zachować szczególną ostrożność podczas mycia go w pobliżu oczu.
Z logicznego punktu widzenia, koń luzytański potrzebuje dużej przestrzeni, na której może się swobodnie paść i wyrażać, a także mieć chronione środowisko do odpoczynku w nocy i zapakuj się na wypadek deszczu lub niesprzyjających warunków pogodowych. Idealnym rozwiązaniem jest posiadanie co najmniej jednego hektara, na którym mogą cieszyć się zwierzęta, które będą musiały być odpowiednio ogrodzone, aby zapobiec próbom ucieczki. Niezbędne będzie również przejście przez cały obszar, aby sprawdzić, czy nie ma potencjalnie niebezpiecznych elementów lub toksycznych roślin dla koni.
Inną istotną troską o konia Lusitano będzie jakość jego żywienia, która musi w pełni zaspokajać potrzeby żywieniowe konia w na każdym etapie ich życia. Koń, podobnie jak wszystkie zwierzęta roślinożerne, opiera się na pokarmach pochodzenia roślinnego i musi spożywać dostateczną ilość siana, zielonki, trawy i niektórych zdrowych warzyw, takich jak ziemniaki, lucerna i marchew. Ogólnie rzecz biorąc, 1 kg karmy oblicza się na każde 10 kg masy ciała zwierzęcia.
W celu uzupełnienia żywienia konia Lusitano wskazane jest również dostarczanie kamienie solne z umiarem, ponieważ są one doskonałym źródłem minerałów, głównie wapnia i witamin, które są niezbędne do wzmocnienia układu odpornościowego koni. Na koniec należy zauważyć, że konie luzytańskie należy stymulować swoje ciało i umysł codziennie, ponieważ są bardzo energicznymi i inteligentnymi zwierzętami.
Zdrowie koni luzytańskich
Konie luzytańskie wyróżniają się doskonałym zdrowiem i doskonałą odpornością fizyczną. Jednak mogą być również dotknięte niektórymi powszechnymi chorobami koni, takimi jak kolka, końska grypa i tężec. Jeśli nie otrzymają odpowiedniej higieny jamy ustnej, będą również podatni na problemy z zębami, takie jak ropnie zębowe. Higiena otoczenia i odpowiednia rutyna pielęgnacyjna będą również kluczem do zapobiegania pojawianiu się problemów skórnych u koni rasy Lusitano, takich jak grzybica lub świerzb u koni.
Oczywiście, Twój koń będzie musiał otrzymać odpowiednią lekarstwo profilaktyczne, aby wzmocnić jego układ odpornościowy i zapobiec wpływowi licznych choroba lub inwazja pasożytów. Z tego powodu pamiętaj, aby co pół roku przeprowadzać profilaktyczne konsultacje u wyspecjalizowanego lekarza weterynarii i na bieżąco aktualizować odrobaczanie i szczepienia konia.
