Pasożyty, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, są jednym z głównych wrogów dobrostanu i zdrowia naszych zwierząt. Ale jeśli przestaniemy myśleć o tym, jak irytujące musi być posiadanie maleńkich stworzeń rozmnażających się w naszych uszach lub skórze, zrozumiemy, jak ważne jest, aby wiedzieć wszystko, co możliwe o roztoczach u kotów, ich objawach, leczenie i zakażenia
Aby to zrobić, nasza strona oferuje te treści jako ogólne wskazówki, aby zapobiec tej irytującej inwazji lub zatrzymać ją, jeśli jest już obecna u naszego kota.
Rodzaje roztoczy u kotów
Roztocza to pasożyty zewnętrzne osadzają się w skórze, aby się nią żywić. Niektórzy kopią w tym celu tunele w skórze właściwej, podczas gdy inni pozostają na powierzchni, aby profilować i odżywiać się keratyną. Tak więc roztocza mają bardzo dużą zdolność reprodukcyjną, ponieważ przy spełnieniu optymalnych warunków mogą bardzo szybko zwiększyć swoją liczebność, a tym samym spowodować porażenie u swojego żywiciela.
U kotów występują różne rodzaje roztoczy, z których najczęstsze to świerzb i zapalenie ucha. Następnie pokazujemy najczęstsze roztocza u kotów:
- Otodectes cynotis
- Demodeks kat.
- Demodex gatoi
- Notoedres cati
- Cheyletiella
Najczęstsze roztocze u kotów: Otodectes cynotis
Ten roztocz, który jest rodzajem małego pająka, który wydaje się mieć dar wszechobecności, ponieważ niektóre są przystosowane do wszystkich możliwych środowisk, mieszka w uchu psy i koty Tak więc, obok pulikozy, jest to najczęściej diagnozowany pasożyt zewnętrzny u kotów.
cykl życia tego pospolitego kociego roztocza ucha trwa około trzy tygodniei obejmuje następujące fazy:
- Z jaj wylęgają się po około 4 dniach w przewodzie słuchowym.
- Wylęgające się larwy żerują i zaczynają przechodzić przez różne stadia nimf.
- Wreszcie, 21 dni po wykluciu, mamy dorosłego osobnika gotowego do rozmnażania i utrwalania porażenia.
Żyją około 8 tygodni, ale są dobrze wykorzystywane do intensywnego rozmnażania. Jego kolor jest białawy, a samice mogą być dwukrotnie większe od samców, ale w żadnym wypadku nie przekraczają 0,5 mm. Nie możemy jednak zaklasyfikować ich jako mikroskopijne, ponieważ jeśli mamy kota współpracującego i dobry wzrok, można je stosunkowo łatwo zobaczyć za pomocą otoskopu.
Chociaż jego siedliskiem jest przewód słuchowy, w przypadku silnej inwazji może rozprzestrzenić się na szerszy obszar skóry na głowa i twarznaszego kota i czasami zagubiony okaz można wykryć w innych częściach ciała, a jego odkrycie jest zwykle anegdotyczne w tych częściach. Pojawia się przede wszystkim w górnej części ogona, ze względu na przyzwyczajenie kotów do spania zwiniętego w kłębek.
Żywi się na zewnętrznej powierzchni skóry przewodu słuchowego (nie drąży chodników), a jej ślina powoduje podrażnienie i swędzenie, powodując nadmierne wydzielanie gruczołów tego przewodu.
Objawy Otodectes cynotis u kotów
Otodectes cynotis jest jedną z głównych przyczyn zapalenia ucha zewnętrznego u kotów, zwłaszcza u młodych kotów. Objawy są łatwo rozpoznawalne i nie musi mieć miejsca masowa inwazja, aby zobaczyć, że nasz kot je manifestuje. Ponadto mogą wystąpić przypadki nadwrażliwości na te pasożyty (jak to ma miejsce w przypadku pcheł). Tak więc, aby odkryć jak sprawdzić, czy u kota występują roztocza, należy podkreślić, że najczęstszymi i charakterystycznymi objawami klinicznymi są:
- Suchy żółtawobrązowy lub czarniawy wysięk w porównaniu do fusów z kawy lub węgla drzewnego. W normalnych warunkach wnętrze uszu naszego kota powinno być różowe i bez jakiegokolwiek wysięku. Jeśli jednak upłynie czas i nie zostanie zastosowany żaden środek zaradczy, może dojść do wtórnego skażenia bakteriami lub grzybami, zmieniając w ten sposób wygląd i kolor wydzieliny. Wygląda więc na to, że kot ma czarny wosk do uszu
- Intensywne swędzenie i częste potrząsanie głową Zmiany związane z drapaniem pojawiają się szybko, często występują w tylnej części uszu, na policzkach, nawet na szyi (np. gdy ludzie cierpią na zapalenie ucha i zauważają swędzenie w gardle). Rumień i strupy wtórne do drapania mogą również pojawić się na policzkach i górnej części oczu.
- Otokrwiaki Czasami wyraźne swędzenie prowadzi do drapania, które kończy się pękaniem naczyń włosowatych chrząstki usznej, powodując nagromadzenie krwi. Ucho nabiera typowego wyglądu kluski. Jeśli drenaż nie zostanie naprawiony, tworzy się skrzep, który następnie staje się włóknisty, pozostawiając „pomarszczone ucho”.
- Zwłóknienie i zwężenie przewodu słuchowego. Jeśli nie leczymy przewlekłości zarażenia, może to spowodować pogrubienie ścian, a w konsekwencji zmniejszenie światła kanału, które może stać się nieodwracalne jak w każdym zapaleniu ucha.
Nie wszystkie te objawy pojawiają się zawsze i, jak wspomniano, nie zawsze istnieje korelacja między stopniem zarażenia a intensywnością objawów.
Diagnostyka roztoczy u kotów
Ponieważ jest to jeden z najczęstszych pasożytów u kotów, nasz lekarz weterynarii wykona badanie przewodu słuchowego przy każdej wizycie, możliwość zobaczenia tego roztocza gołym okiem, jeśli masz wystarczająco dużo czasu, a nasz kot jest spokojny. Zwykle wprowadzają otoskop bez światła, zapalają się raz do środka, aby zaskoczyć intruza i nie mieć czasu na schowanie się w wydzielinach.
Jeśli pojawią się wydzieliny i u kota nie zostaną wykryte roztocza, specjalista pobierze kilka próbek za pomocą wacika i można je zobaczyć pod mikroskopzarówno jaja, jak i larwy sześcionogi (3 pary nóg) i osobniki dorosłe (z 4 parami nóg). Czasami używa się kropli oleju, aby nasmarować raczej suchą wydzielinę i ułatwić tym stawonogom wyjście z ukrycia.
Nawet jeśli nie ma intensywnych wydzielin lub nie są one widoczne podczas pierwszego badania, jeśli nadal będziemy odczuwać zgodny dyskomfort u naszego kota, nasz lekarz weterynarii będzie nalegał na poszukiwanie izolowanych próbek, które mogą być powodujące reakcję nadwrażliwości.
To, że nie widać ich na pierwszej kontroli, nie oznacza, że ich nie ma, dlatego bardzo ważne jest badanie ucha przy każda wizyta, szczególnie w pierwszych miesiącach życia naszego kota.
Leczenie roztoczy u kotów (Otodectes cynotis)
Oprócz zabiegów akarycydowych niezwykle ważne jest oczyszczanie wydzieliny odpowiednim środkiem czyszczącym, co najmniej dwa razy dziennie. tydzień na początku. Te środki czyszczące są zazwyczaj oleiste, więc mogą pomóc w mechanicznym pozbyciu się pasożytów (topią je), co stanowi dodatkową pomoc dla środka przeciwpasożytniczego, który musimy zastosować u naszego kota.
Jak czyścić uszy kota roztoczami
Aby oczyścić uszy kota, należy wprowadzić kilka kropli środka do pawilonu słuchowego i sterylną gazą przystąpić do oczyszczenia całego obszaru, dobrze rozprowadzając produkt i wykonując delikatny masaż, który w dodatkowo pozwala usunąć niektóre z tych pasożytów. Te krople na roztocza u kotów są zazwyczaj bardzo skutecznym uzupełnieniem leczenia weterynaryjnego. Jednak jako domowe lekarstwo na roztocza u kotów można zamiast tego użyć oliwy z oliwek, zgodnie z tą samą procedurą.
Drobną niedogodnością jest przypadkowe dostanie się kropli tych olejków czyszczących do oka, dlatego warto zachować szczególną ostrożność. Innym incydentem jest możliwe pojawienie się zespołu Hornera, wtórnego do czyszczenia. Jest to jednak rzadkie, a korzyści z czyszczenia przewyższają wady.
Roztocza najczęściej stosowane do zwalczania roztoczy u kotów
- Selamektyna miejscowo (pipeta): Ponieważ roztocza żywią się krwią i limfą, każdy produkt, który przedostanie się do krwi kota, zostanie wchłonięte przez nich. Selamektyna nałożona na skórę szyi jest wchłaniana przez naczynia włosowate i osiąga optymalne stężenie w ciągu kilku godzin, maksymalnie dwóch dni. Roztocza giną przez żerowanie. Jedna dawka może wystarczyć, ale zaleca się powtórzenie po 3 tygodniach (szacowany czas cyklu roztocza).
- Iwermektyna do uszu: Istnieją żele z iwermektyną, które łączą oleiste działanie środka myjącego z roztoczobójczą mocą iwermektyny. Stosuje się je co 7 dni przez kilka tygodni, jednak ich skuteczność zależy od tego, jak podatny jest nasz kot i na jaką głębokość uda nam się wprowadzić kaniulę. Wszystkie produkty mogą wywoływać reakcje zarówno u zwierząt, jak iu ludzi, ale iwermektyna, będąca jednym z najczęściej stosowanych i badanych, może mieć więcej danych na temat znanych nadwrażliwości. Tak więc, chociaż jest to bardzo bezpieczne i skuteczne, musimy być świadomi wszelkich możliwych skutków ubocznych (depresja, intensywne ślinienie, problemy z oczami, różnica w wielkości źrenic…).
Jeśli występuje wtórna infekcja grzybicza lub bakteryjna, należy ją leczyć specjalnymi produktami. Istnieją zawiesiny do uszu, które łączą środki przeciwgrzybicze i antybiotyki. Czasami uważa się, że mają moc roztoczobójczą, ale tak nie jest. Jego działanie przeciwko roztoczom polega na zdolności do ich utopienia. Czasami jest to krótkie leczenie, a niektóre mogą przetrwać, dlatego konieczne jest użycie pipety selamektyny w połączeniu z leczeniem infekcji.
Pipety na roztocza u kotów
Zważywszy, że stosowanie pipet jest praktycznie obowiązkowe w leczeniu roztoczy u kotów, to weterynarz wskaże najbardziej odpowiednie do leczenia. Podobnie, pipety są doskonałą metodą profilaktyczną, która pomaga zapobiegać proliferacji tych pasożytów. Aby je nabyć, istnieją sklepy internetowe, które udostępniają użytkownikom pipety najbardziej uznanych marek ze względu na ich skuteczność, takie jak Frontline, które umożliwiają pozyskiwanie tych produktów w celu zapobiegania pojawianiu się roztoczy u kotów i innych pasożytów zewnętrznych, takich jak pchły lub kleszcze. Tak jest w przypadku MiPipeta, projektu oferującego pipety dla kotów i psów.
Zakażenie Otodectes cynotis
kontakt intymny i bezpośredni jest sposobem na zarażenie. Wszyscy zastanawialiśmy się, jak to możliwe, że nasz kociak, który ma zaledwie dwa miesiące, ma roztocza. Prawdopodobnie cierpiała na nie jego matka i podczas wychowania przekazał je całemu miotowi. W tym czasie istnieje bliski kontakt między kociętami a matką, w tym ciągłe pielęgnowanie, a roztocza, podobnie jak wszy u dzieci, wkrótce docierają do uszu wszystkich kotów.
Mimo że mogą przetrwać poza kanałem słuchowym do 10 dni, rozprzestrzenianie się roztoczy u kotów przez formy (przedmioty takie jak koce itp.) jest bardzo mało prawdopodobne, chociaż nie zostało to wykluczone. Jednak powinno to być dość niehigieniczne środowisko i silna infestacja.
Pasożyty te zwykle kojarzą nam się z bezdomnymi kotami, ale dość często spotykamy koty z hodowli i schronisk ze znacznym ładunkiem pasożytów w uszach, więc nigdy nie należy wykluczać tego problemu. Wielokrotnie cierpią na nie od lat i można je pomylić z typowymi woszczynowymi wydzielinami kotów futrzastych: perskimi, egzotycznymi…
Czy kocie roztocza rozprzestrzeniają się na psy?
Jeśli istnieje dobre połączenie między naszym kotem a psem i spędzają razem dzień, bawiąc się, śpiąc i pielęgnując, powinniśmy sprawdzić uszy wszystkich nasze zwierzęta. Nie zapominając o fretkach!
Czy ludzie też mogą to dostać?
Niektóre zmiany rumieniowe mogą pojawić się na ramionach w wyniku bezpośredniego kontaktu, ale ponownie środowisko i stopień infestacji musiałyby być ekstremalne. Nie jest to wykluczone w przypadku przeludnienia kotów lub osób, które mogą mieć nadwrażliwość na Otodectes cynotis i mają nieszczęście skontaktować się z zagubionym okazem.
Inne roztocza u kotów
Krótko podsumowujemy inne pospolite roztocza, które mogą wpływać na nasze koty, rzadziej w proporcji, ale równie ważne:
- Demodex cati i Demodex gatoi: Demodex gatoi jest rzadko wspominany, podczas gdy Demodex cati może być przyczyną zapalenia ucha u kotów, chociaż w porównaniu z nużycą canis u psów, nie jest to częste. Zwykle powoduje umiarkowane zapalenie ucha, bez swędzenia, ale z obfitą żółtobrązową woskowiną u zdrowych kotów (jest odpowiedzialna za otodemodekozę kotów). Dobrze reaguje na opisane powyżej terapie, ale jego nadmierna proliferacja lub wpływ na cały organizm wiąże się z obniżoną odpornością lub immunosupresją, co należy skorygować.
- Notoedres cati: ten roztocz powoduje tak zwaną „świerzbę głowy kota lub świerzb notoedryczny”, jest porównywalny z świerzbowcem u psów pod względem cyklu życia i działania. Rozprzestrzenia się przez bezpośredni kontakt, a początkowe zmiany zlokalizowane są dokładnie na głowie i szyi, przy czym najbardziej uderzające jest intensywne swędzenie twarzy. Obrażenia wtórne są nieuniknione. Występuje dość często u kotów z kolonii, a leczeniem w tych przypadkach może być podawanie iwermektyny w pokarmie co tydzień, przez kilka tygodni. Problem polega na tym, że nigdy nie dowiemy się, który kot go zażył, lub czy któryś przyjął kilka dawek. W przypadku kotów domowych dotkniętych chorobą działa również leczenie przeciw innym wymienionym roztoczom (na przykład selamektyna). Zalecamy zapoznanie się z artykułem na naszej stronie, który mówi o mange u kotów.
- Cheyletiella: chodzący łupież lub roztocze, które można zobaczyć gołym okiem u psów, kotów i królików. Jego aparat ustny pozwala mu zakotwiczyć się, aby żywić się płynami tkankowymi. Niektórzy porównują je do „siodła”, kiedy szczegółowo się je bada. Objawy to „łupież” i swędzenie, a leczenie jest takie samo jak w przypadku innych roztoczy u kotów. U szczeniąt można zastosować spryskiwanie fipronilem.
