Kiedy decydujemy się dzielić dom z kotem, musimy wiedzieć, że bierzemy na siebie wielką odpowiedzialność i że nasz kot potrzebuje szczególnej opieki i uwagi, które pozwolą mu cieszyć się dobrym zdrowiem i dobrym samopoczuciem.
W tym artykule na naszej stronie mówimy o objawach i leczeniu panleukopenii u kotów, jednej z najczęstszych chorób kotów.„Mój kot ma panleukopenię” to destrukcyjny zwrot dla każdego opiekuna, ponieważ jest to choroba wirusowa o ogromnym znaczeniu ze względu na wysoką śmiertelność.
Co to jest panleukopenia kotów?
Zakaźna panleukopenia lub zapalenie jelit kotów jest wysoce zaraźliwą chorobą wirusową wywoływaną przez parwowirus kotów. Wirus panleukopenii kotów należy do tej samej rodziny, co wirus wywołujący parwowirusa u psów. Dostaje się do organizmu doustnie i zaczyna się replikować w węzłach chłonnych, a następnie przedostaje się do krwiobiegu.
Jest to wirus wykazujący duże powinowactwo do infekowania komórek o dużej zdolności do podziału, takich jak komórki układu pokarmowego, szpiku kostnego czy tkanki limfatycznej. Obejmuje to również płody w ciąży i wyjaśnia objawy, które powoduje. Jego nazwa, panleukopenia, oznacza zmniejszoną liczbę białych krwinekTo one odpowiadają za obronę organizmu przed patogenami. Ponadto dotyczy to również czerwonych krwinek. Ich liczba maleje, czego konsekwencją jest anemia.
Biegunka i wymioty, obniżona obrona i anemia dają wyobrażenie o powadze tej choroby i wyjaśniają wysoki wskaźnik śmiertelności może dotyczyć kotów w każdym wieku, chociaż te poniżej pierwszego roku życia bez szczepień oraz te, które cierpią na jakąś patologię lub mają obniżoną odporność, są bardziej podatne na zarażenie.
Jak rozprzestrzenia się panleukopenia u kotów?
Jest to wysoce zaraźliwy wirus, który jest wydalany z kałem i ogólnie z każdym płynem ustrojowym chorych kotów. Wirus zaraża się przez bezpośredni kontakt z kałem lub pośrednio przez kontakt ze środowiskiem lub skażonymi przedmiotami, takimi jak karmniki lub ściółka. Ponadto sami opiekunowie mogą przenosić wirusa z jednego kota na drugiego. Dostaje się do organizmu po połknięciu, co jest łatwe, ponieważ koty spędzają wiele godzin na lizaniu sierści.
Biorąc pod uwagę sposób przenoszenia panleukopenii kotów, najbardziej narażone na zakażenie są kocięta żyjące w społecznościach. Jeśli współpracujesz ze schroniskiem dla kotów, umyj się dobrze i zmień ubrania i buty, gdy wchodzisz do różnych pomieszczeń i oczywiście po powrocie do domu, jeśli mieszkasz z kotami. Pamiętaj również o następujących faktach dotyczących rozprzestrzeniania się wirusa:
Czy panleukopenia kotów jest przenoszona na ludzi?
Absolutnie nie Jest to wirus wyłącznie koci. Nie przenosi się na ludzi ani inne zwierzęta, które mogą mieszkać w domu. Pamiętaj jednak, że ludzie mogą przenosić wirusa na nasze ciało, ubrania lub buty, a tym samym przenosić go na inne koty.
Jaki jest okres inkubacji panleukopenii kotów?
Oscyluje między 2-10 dniami, chociaż średnia wynosi między 5-7. Oznacza to, że kot może zostać zarażony, ale objawy mogą pojawić się dopiero kilka dni później.
Objawy panleukopenii u kotów
Objawy kota dotkniętego panleukopenią kotów mogą się różnić w zależności od zwierzęcia, w zależności od takich czynników, jak wiek lub stan układ odpornościowy. U naszego kota możemy zaobserwować łagodną manifestację lub poważny obraz kliniczny. Powinniśmy podejrzewać obecność tej choroby, jeśli u naszego kota występują objawy takie jak:
- Anoreksja.
- Apatia.
- Skrajne wyczerpanie.
- Gorączka.
- Wymioty.
- Biegunka, zwykle krwawa.
- Odwodnienie.
- Niedokrwistość.
- Poronienie.
- Brak koordynacji i nieprawidłowe postawy, szczególnie u kociąt w okresie płodowym.
Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy panleukopenii u kotów, powinieneś niezwłocznie udać się do weterynarza, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie. Zwłaszcza u mniejszych kociąt panleukopenia może spowodować śmierć w ciągu kilku godzin.
Diagnoza panleukopenii u kotów
Rozpoznanie panleukopenii u kotów można podejrzewać na podstawie objawów i wywiadu klinicznego. Zwykle wykonuje się badanie krwi, które wykryje zmiany w białych i czerwonych krwinkach, w zależności od stadium choroby. Jednak ostateczna diagnoza wymaga wykonania testu ELISA, który wyjaśnimy poniżej.
Test panleukopenii kotów
Niektóre testy są na rynku, podobnie jak dla psów, dzięki którym obecność wirusa można potwierdzić w samej klinice weterynaryjnej w kilka minut. Wykonuje się je, pobierając świeżą próbkę stolca, najlepiej pobranego bezpośrednio z odbytnicy. Pozytywne wyniki uważa się za wiarygodne, o ile kot nie był szczepiony przeciwko panleukopenii w ciągu ostatnich dwóch tygodni. Jednak wynik ujemny nie wyklucza całkowicie choroby, ponieważ wirus jest wydalany z kałem tylko we wczesnych stadiach i sporadycznie. Dlatego, jeśli to konieczne, próbka krwi lub kału może zostać wysłana do laboratorium do PCR w celu określenia obecności wirusowego DNA.
Jak wyleczyć panleukopenię kotów – leczenie
Leczenie panleukopenii kotów jest niespecyficzne, ponieważ infekcja wirusowa nie może być leczona. Dlatego celem leczenia jest utrzymanie kota przy życiu do momentu uzyskania odpowiedzi immunologicznej zdolnej do pokonania wirusa, co zajmie średnio 5-7 dni. Ponadto weterynarz może przepisać leczenie określonych objawów. Ważne jest, aby rozpocząć to jak najszybciej. Należy zauważyć, że w większości przypadków hospitalizacja jest zwyczajna.
Na ogół są to środki terapeutyczne do leczenia panleukopenii u kotów:
- Płynoterapia: Dożylne podawanie płynów jest niezbędne do przeciwdziałania odwodnieniu i przywrócenia prawidłowej równowagi elektrolitowej.
- Osocze lub transfuzja krwi: w najcięższych przypadkach w celu złagodzenia anemii i poziomu białych krwinek.
- Karmienie: Jeśli kot nie może odzyskać apetytu, konieczne będzie karmienie przez sondę. W takich sytuacjach sprzedaje się wysokokaloryczne diety przeznaczone do karmienia kotów.
- Leki przeciwwymiotne: leki kontrolujące wymioty.
- Antybiotyki: mogą być stosowane do zwalczania i kontrolowania wtórnych infekcji, które pojawiają się wykorzystując słabość organizmu.
- Immunomodulatory: takie jak koci interferon omega. Chociaż nie ma badań na kotach, wyniki u psów z parwowirusem były pozytywne.
- Upał: Chociaż panleukopenia kotów zwykle powoduje gorączkę, mocno odwodnione koty mogą mieć hipotermię. Temperatura ciała musi być utrzymywana.
Pamiętaj, że weterynarz jest jedyną osobą uprawnioną do przepisywania leczenia. Po powrocie do domu zaleca się trzymanie chorego kota w całkowitej izolacji i ścisłe przestrzeganie zasad higieny, jeśli w domu są inne koty.
Następstwa panleukopenii u kotów
Chociaż panleukopenia kotów niestety zabija wysoki odsetek chorych kotów, prawdą jest również, że po leczeniu weterynaryjnym można wyleczyć bez konsekwencjiDlatego ocalały kot będzie kontynuował swoje życie z całkowitą normalnością. Ponadto uważa się, że uzyskuje odporność na chorobę. W przeciwieństwie do tego, u niektórych kotów mogą wystąpić następstwa neurologiczne, które mogą z czasem zniknąć lub nie.
Profilaktyka panleukopenii u kotów
Zważywszy na powagę choroby konieczne jest zapobieganie zarażeniu naszego kota. Na szczęście mamy szczepionkę przeciwko panleukopenii kotów podawana w kilku dawkach od pierwszych tygodni życia i powtarzana raz w roku. Konieczne jest szczepienie nawet jeśli kot nie ma dostępu na zewnątrz, ponieważ możemy przenosić wirusa. Sprawdź Kalendarz szczepień dla kotów i poproś lekarza weterynarii o poradę.
Oczywiście, jeśli mamy w domu więcej kotów i ktoś cierpi na panleukopenię, musimy trzymać go w izolacji i przestrzegać skrupulatnych środków higieny, w tym zmiany ubrania i obuwia, a także mycia rąk. Musisz także odkazić środowisko, jak wyjaśnimy w następnej sekcji. Koty, które już miały kontakt, powinny być ściśle monitorowane, aby działały przy najmniejszych objawach. Z drugiej strony nie pozwalaj kotu kontaktować się z innymi, jeśli nie jest zaszczepiony. Postępuj zgodnie ze wskazówkami lekarza weterynarii przed wprowadzeniem nowego kociaka do domu.
Kocia panleukopenia: dezynfekcja i czyszczenie
Wirus panleukopenii kotów jest bardzo odporny w środowisku, niezależnie od warunków pogodowych, gdyż może przetrwać do roku. Ponadto większości powszechnie stosowanych w domach środków dezynfekcyjnych nie udaje się jej wyeliminować. Robi to tylko wybielacz, dlatego zaleca się wyrzucić wszystkie przedmioty, które miały kontakt z chorym kotem i zastosować wybielacz na tych, które nie można się pozbyć. Zaleca się najpierw użyć detergentu enzymatycznego, a następnie nałożyć wybielacz i pozostawić na 10 minut. Skuteczne rozcieńczenie to jedna część wybielacza na 30 części wody.
Oczywiście musisz zadbać o to, aby pozostałe zwierzęta mieszkające w domu nie miały kontaktu z wybielaczem, aby nie uległy odurzeniu. Dzięki odpowiednim środkom higieny koty nie będą musiały się zarazić.
