W krajach o zmieniających się porach roku ucieczka przed zimnem jest zawsze mile widziana, aby powitać cieplejsze okresy, takie jak wiosna i lato, ale obecność słońca może nie być tak korzystna dla twojego kota, ponieważ uwalnia aktywność pasożytów.
Pchły i kleszcze są najbardziej znanymi najeźdźcami sierści Twojego kota, ale niestety nie są jedynymi. Wykrywanie i leczenie tych niechcianych gości ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania chorobom, dlatego w tym artykule nasza strona przedstawianajczęstsze typy zewnętrznych pasożytów u kotów
Czym są pasożyty zewnętrzne?
RAE definiuje pasożyta jako „organizm, który żyje kosztem innego gatunku, żywiąc się nim i zubożając go bez zabijania”. Kiedy mówimy o zewnętrznych pasożytach kota, znanych jako ektopasożyty, mamy na myśli małe owady żyjące w skórze właściwej kota karmienie się jego krwią
Obecność pasożytów powoduje dyskomfort u gospodarza, taki jak swędzenie, świąd, wypadanie włosów, a nawet może przenosić różne choroby i pasożyty jelitowe. Z tego powodu, chociaż sam ektopasożyt nie jest śmiertelny dla kota, bakterie, wirusy lub pasożyty wewnętrzne, które może przenosić, mogą być śmiertelne.
Mimo to zewnętrzne pasożyty, które atakują koty nie są trudne do zwalczenia Wizyta u weterynarza wskaże konieczne leczenie, które zwykle obejmuje stosowanie produktu do stosowania miejscowego i być może niektórych tabletek, oprócz środków higienicznych, które należy stosować w domu.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: pchły
Pchły są najczęstszym pasożytem zewnętrznym u kotów, zwłaszcza odmiany Ctenocephalides felis felis. Denerwujące w przypadku pcheł jest nie tyle sam owad, który można zobaczyć gołym okiem, zwłaszcza u kotów o jasnej lub krótkiej sierści, ale także to, że są larwy, poczwarki i jaja, których nie można zobaczyć, a które nie pozostają w ciele kota zwierzę, gnieżdżące się w dywanach, meblach oraz w każdym ciemnym i przytulnym miejscu, jakie znajdzie w domu.
Poza drapaniem, obecność pcheł można zauważyć w strupy, sierść wygląda na brudną gołym okiem lub z obszary czerwonawe , konsekwencja pobrania kociej krwi. Są w stanie żyć do 60 dni, a ich największą wadą jest ugryzienie, przez które wysysają kocią krew, co powoduje różne problemy zdrowotne:
- Ukąszenia pcheł mogą powodować alergiczne zapalenie skóry u kotów, co powoduje ogromny ból i swędzenie, które mogą powodować samookaleczenia kota. Ponadto, jeśli kot ciągle się drapie, może cierpieć na infekcję wtórną od pierwszego urazu.
- Mogą przenosić bakterie zawierające endemiczny tyfus.
- Pchły mogą przenosić pasożyty wewnętrzne, podobnie jak płazińce, takie jak tasiemce, znane jako Diplidium.
Ponadto utrata krwi powoduje osłabienie i ryzyko anemii, oprócz tego, jak irytujące jest dla kota uczucie ukłucia pchła i ich dziesiątki chodzące po jego ciele.
Pamiętaj, że usuwanie pcheł z kotów nie jest szczególnie skomplikowane. Wystarczy zastosować kurację zaleconą przez lekarza weterynarii (zwykle kąpiel z szamponem przeciwpasożytniczym), a następnie nałożyć repelent (w pipecie, obroży lub sprayu), który kończy się tymi, które oparły się w skórze właściwej kota i zapobiega pojawianiu się innych nowych pcheł, które mogą pozostać w Twoim domu.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: wszy
Wszy są bardzo powszechnymi pasożytami u ludzi, ale także u kotów, szczególnie tych należących do rodziny Felicola subrostrata. Należy podkreślić, że obecność wszy jest niezwykła u kotów domowych i zwykle dotyka kotów o obniżonej odporności lub w złym stanie higienicznym.
Wszy kocie nie są bardzo zaraźliwe (nie przeżywają dłużej niż 1 lub 2 dni poza żywicielem) i nie stanowią zagrożenia dla ludzi, więc zwykle koty nabywają ją w na zewnątrz, w miejscach gniazdowania tego pasożyta.
Możemy wykryć obecność wszy po pojawieniu się białawych jaj bardzo przytwierdzonych do sierści zwierzęcia, które musimy usunąć za pomocą szczotka do wszy lub pcheł. Pchły mogą powodować:
- Świąd, egzema, łojotok i wypadanie włosów.
- Mogą powodować wszawicę, stan skóry w przypadku silnego zarażenia.
- Rany z krostami, które mogą powodować wtórną infekcję.
- Mogą również przenosić pasożyty jelitowe, takie jak tasiemce Diplidium.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: kleszcze
Zaznaczenia to największe roztocza, które żywią się krwią swoich żywicieli. Szczególnie niepokojąca jest ich obecność, ponieważ oprócz osłabienia naszego kota mogą przenosić wiele chorób. Istnieje większe ryzyko zarażenia podczas upałów
Mogą żyć maksymalnie od 2 do 6 lat, a ich przenoszenie rzadko odbywa się poprzez kontakt z jednego kota na drugiego, najczęściej przylegająna zewnątrz , wśród roślin, gdzie pasożyt szuka schronienia, czekając na atak ciała.
Kleszcze są łatwe do zauważenia gołym okiem, zwłaszcza jeśli były żerowane. Być może u długowłosych kotów jest to trochę trudniejsze do docenienia, ale może się zdarzyć, że kiedy głaszczesz swojego kota, znajdziesz nienormalną kulkę w dotyku, a kiedy usuniesz kępki, odkryjesz kleszcza. Najprawdopodobniej znajdziesz je na głowie i stopach, zwłaszcza między małymi palcami.
Istnieje wiele chorób, które może przenosić kleszcz, tutaj wyjaśniamy główne i najczęstsze z nich:
- Przenoszenie bakterii Ehrlichia spp, Anaplasma phagocytophilum i A. platys.
- Transmisja pierwotniaka Babesia spp, który atakuje czerwone krwinki.
- Choroba z Lyme, wywoływana przez bakterię Borrelia burdogferi.
- Transmisja pierwotniaka Hepatozoon canis (głównie u psów).
- Niedokrwistość będąca konsekwencją utraty krwi przy dużych infestacjach.
- Paraliż ciała wywołany przez kleszcza Dermacentor andersoni i Dermacentor variabilis.
Aby wyeliminować kleszcze zalecamy oczyszczenie miejsca, w którym się znajduje, alkoholem lub olejem, w ten sposób znieczulimy owada i łatwiej będzie go usunąć. Do usuwania kleszczy zalecamy użycie specjalnej pęsety, ale w przypadku jej braku użyjemy zwykłej pęsety, obracając kleszcza, aż wyjdzie cały.
Pamiętaj, że jeśli jesteś zbyt szorstki i nie kręcisz kleszcza, jego części gębowe mogą pozostać w skórze kota, powodując stan zapalny guzek, a następnie infekcja. Po jej usunięciu należy umyć ranę i zdezynfekować ją jodem.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: roztocza
Roztocza to grupa pajęczaków, które rozprzestrzeniają różne rodzaje świerzbu, w zależności od danej odmiany. Roztocze gniazduje w dolnych warstwach skóry, gdzie „kopie” bruzdy w skórze kota aby się rozmnażać.
U kotów ten pasożyt atakuje głównie nogi, szyję, uszy i głowę, powodując dosyć intensywne swędzenie, co skutkuje strupami kiedy kot drapie się, dodatkowo powoduje wypadanie sierści i stany zapalne, co nadaje skórze zaczerwieniony wygląd, prawie jakby był surowy, co charakteryzuje świerzb.
Istnieją różne rodzaje świerzbu które mogą przenosić roztocze:
- świerzb ucha, który zwykle kończy się wtórnym zapaleniem ucha.
- Śluz jest powodowany przez kilka rodzajów roztoczy. Te roztocza są naturalnie obecne na skórze kota, ale mogą zarażać zwierzęta z obniżoną odpornością i mogą być przenoszone z matki na potomstwo. Jest zwykle widoczny na twarzy i uszach i jest powszechny u kociąt. Może wpływać na ludzi i jest bardzo zaraźliwa.
Chociaż zarażanie między zwierzętami tego samego gatunku jest wysokie, występuje tylko wtedy, gdy kontakt jest bezpośredni, to znaczy, gdy koty spędzają ze sobą dużo czasu i dzielą się rzeczami, takimi jak zabawki, miski do jedzenia i napoje, na przykład przykład.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: ślimaki
muchy są bardzo niebezpieczne dla kota z otwartą raną, ponieważ składają tam jaja, które później zamieniają się w śruby , które są odpowiedzialne za tzw. robaki lub miaza.
W ciągu zaledwie kilku dni jaja mogą rozwinąć się w dziesiątki, a nawet setki larw, które infekują ranę i zjadają mięso kota, dalej rozprzestrzeniając infekcję i zagrażając jego życiu.
Pasożyty zewnętrzne u kotów: grzyby
Istnieją niektóre grzyby, takie jak Trichophyton, które działają jak pasożyty u kotów (choć nie są specyficznie owadami), a wśród nich są sprawcy grzybicy Grzybica skóry (dermatofitoza) to choroba skóry , która dotyka kotów i jest stosunkowo łatwa do rozpoznania. Należy zauważyć, że jest on przenoszony na ludzi.
Kot cierpiący na grzybicę będzie miał plamy bezwłosej, jasnoczerwonej skóry w miejscach, gdzie wydaje się złuszczać skóra właściwa. Łatwo się rozprzestrzenia, chociaż zwykle dotyka tylko młode lub chore koty.
Twój kot może się zarazić, jeśli ma kontakt z innym kotem, który przenosi tego grzyba, jeśli używa przedmiotów chorego zwierzęcia a nawet jeśli wypuścisz go z domu, a on lubi bawić się w brudnych miejscach, gdzie może spać grzyb wywołujący tę infekcję.
Co zrobić, jeśli mój kot ma pasożyty zewnętrzne?
Najpierw zrozum, że wszystkich tych najeźdźców można łatwo wyeliminować za pomocą produktów, które są łatwe do zdobycia i po krótkim Skonsultuj się z lekarzem weterynariinie trzeba gardzić kotem tylko dlatego, że ma pchły lub kleszcze, jak wielu niedoinformowanych ludzi obawia się tych pasożytów, nie wiedząc, że te, które dotykają ludzi, należą w większości do innych odmian tych gatunków.
Weterynarz zaleci najbardziej odpowiedni produkt w zależności od stopnia porażenia i rodzaju ektopasożyta. Opcji jest wiele: pipety, pudry, spraye, naszyjniki, szampony i pigułki. Ponadto skuteczne są również grzebienie i szczotki przeciw pchłom i wszy. Jeśli wystąpi jakakolwiek choroba spowodowana przez małe owady, należy ją natychmiast leczyć.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych pasożytów należy dbać o środowisko Meble, dywany i wszelkie tkaniny obiciowe należy odkurzyć oddzielnie stosować na podłogach zalecany przez weterynarza produkt, który pomaga eliminować jaja i larwy, oprócz odstraszania nowych najeźdźców, bez narażania zdrowia zwierząt.
W ten sam sposób inne zwierzęta w domu muszą zostać poddane zabiegom profilaktycznym jeśli nie zostały jeszcze zainfekowane. Upewnij się, że wszystkie zwierzęta są odpowiednio zaszczepione, aby chronić je przed chorobami przenoszonymi przez wyżej wymienione pasożyty. Postępując zgodnie z tymi instrukcjami, będziesz w stanie usunąć te irytujące błędy w mgnieniu oka.
