Czasami możemy wykryć rodzaj zamglenia w jednym lub obu oczach naszego psa. Często myślimy, że chodzi o zaćmę, ale prawda jest taka, że istnieją inne choroby oczu, które mogą powodować zmętnienie oka u psów. Nie wszystkie z nich będą powodować problemy, jak ma to miejsce w przypadku stwardnienia jądrowego, o którym będziemy rozmawiać w tym artykule na naszej stronie.
Następnie wyjaśnimy, co powoduje stwardnienie jądra u psów, jakie objawy przedstawia, z czego się składa i jak powinniśmy postępować
Przyczyny stwardnienia jądrowego u psów
Stwardnienie jądrowe u psów jest związane ze starzeniem się. Dlatego przyczyną, która wyjaśnia jego pojawienie się jest wiek Tak więc, jeśli nasz pies jest starszy i wykryjemy rodzaj zmętnienia w jednym lub obu oczach, możemy uwzględnić jądro stwardnienie jest jedną z możliwych przyczyn, choć nie jedyną, dlatego zaleca się udanie się do lekarza weterynarii w celu jej potwierdzenia lub wykluczenia. U starszych psów łatwo jest pomylić stwardnienie jądrowe z zaćmą, a ponieważ leczenie jest inne, bardzo ważna jest dokładna diagnoza. Z drugiej strony, jeśli nasz pies jest jeszcze młody, a jego oczy są mętne, nie będzie to spowodowane stwardnieniem jądra.
W szczególności stwardnienie jądra składa się z normalnej i postępującej degeneracji soczewki, która pojawia się w wyniku upływu czasu. Dzieje się tak, że włókna powstają w sposób ciągły w strefie peryferyjnej soczewki, które naciskają w kierunku jej środka. Te modyfikacje są wizualizowane jako mgła, którą będziemy obserwować w oku. Soczewka traci przezroczystość w wyniku występującej kompresji, a także twardnieje.
Różnica między zaćmą a stwardnieniem jądra u psów
Jak już powiedzieliśmy, często mylimy oba problemy, ponieważ mają podobne objawy. Jednak stwardnienie jądrowe występuje jako zwyrodnienie soczewki spowodowane wiekiem, podczas gdy zaćma jest definiowana jako zmętnienie soczewki i jest spowodowane rozerwaniem tkankitego samego. W sklerozie nie ma pęknięcia. Sprawdź ten inny artykuł, aby dowiedzieć się, jak rozpoznać zaćmę i nie wahaj się iść do weterynarza, jeśli podejrzewasz którykolwiek z tych problemów: „Zaćma u psów”.
Objawy stwardnienia jądrowego u psów
Jedynym objawem stwardnienia jądra komórkowego u psów jest wykrycie niebieskawej mgiełki nad soczewką Soczewka oddziela segmenty przednie i tylne gałki ocznej. Jest to przezroczysta struktura w kształcie dwuwypukłej soczewki znajdująca się za źrenicą, której funkcją jest skupienie na obiektach znajdujących się w różnych odległościach dzięki skurczowi mięśni rzęskowych, choć u psów są one słabe, więc nie wyróżniają się precyzyjnie za dobre dopasowanie soczewki.
Pies ze stwardnieniem jądra będzie miał w wyniku zmian spowodowanych wiekiem niebieskawą mgiełkę w soczewce. Ważne jest, aby wiedzieć, że ta degeneracja nie stanowi żadnego problemu dla wzroku. Pies widzi jak zwykle, ponieważ zachodząca zmiana nie jest znacząca i zdążył się do niej stopniowo przyzwyczaić.
Dlatego, ogólnie rzecz biorąc, mgła bez żadnych innych zmian lub objawów u starszego psa wskazuje na diagnozę stwardnienia jądrowego. Wręcz przeciwnie, jeśli mgle towarzyszy zdezorientowany pies, potykający się o przedmioty lub jakiekolwiek inne uszkodzenie oka, jest bardziej prawdopodobne, że cierpi on na jakąś patologię, a nie na stwardnienie jądrowe. Należy jednak wziąć pod uwagę, że starszy pies może wykazywać takie zmiany, jak te wymienione z innych powodów, poza ocznymi. Na przykład pies z zespołem dysfunkcji poznawczych, który jest zdezorientowany i dodatkowo z mgłą nad oczami, może sprawić, że pomyślimy, że nie widzi dobrze, podczas gdy w rzeczywistości są to zaburzenia niezależne. To samo dzieje się z tymi osobnikami, które cierpią na chorobę zwyrodnieniową stawów, a ponieważ poruszają się mniej, prowadzą nas do błędnej interpretacji, że przyczyną jest deficyt wzroku. Dlatego tak ważne jest pójście do weterynarza w celu uzyskania prawidłowej diagnozy.
W rzeczywistości zaleca się, aby wszystkie psy w wieku od około siedmiu lat szły do weterynarza przynajmniej raz w roku na kontrolę ogólną. Pozwoliłoby to m.in. na wczesne wykrywanie problemów z oczami. Na koniec należy wziąć pod uwagę, że u niektórych psów stwardnienie jądrowe można wykryć w młodszym wieku, około sześciu lat. Te przykłady potwierdzają potrzebę, aby weterynarz zawsze potwierdzał lub wykluczał diagnozę.
Leczenie stwardnienia jądrowego u psów
Nie ma leczenia stwardnienia jądrowego Jest to zwyrodnienie spowodowane wiekiem, dlatego jest nieodwracalne. W każdym razie nie jest konieczne leczenie, ponieważ nie jest to patologia, ale zmiana, którą możemy uznać za fizjologiczną i która poza zmianą koloru oka, która nie ma innych konsekwencji niż estetyka, nie wpływa na jakość życia psaW ogóle go nie boli, nie przeszkadza, ani nie utrudnia widzenia, a tym bardziej nie powoduje ślepoty. W żaden inny sposób nie skomplikuje ani nie zaszkodzi zdrowiu oczu.
Tak więc, jeśli Twój weterynarz zdiagnozuje Twojego psa jako chorego na stwardnienie jądrowe, wszystko, co musisz zrobić, to upewnić się, że cieszy się dobrą jakością życia i otrzymuje wszelką opiekę, na jaką zasługuje. Nie przegap tego innego artykułu, w którym o nich mówimy: „Kompletny przewodnik dotyczący opieki nad starszym psem”.
