Pochodząca z Afryki papuga czerwonoogoniasta, lub po prostu papuga szara lub papuga afrykańska, jest niesamowicie pięknym i inteligentnym ptakiem, o godnej pochwały zdolności zapamiętywania i niezwykłej długowieczności istniejących okazów, które mają żyć ponad 90 lat. W tym artykule odkryjemy wszystkie charakterystykę szarej papugi i jej historię na naszej stronie.
Pochodzenie szarej papugi
Papuga szara występuje naturalnie w prawie całej Afryce, a okazy można spotkać w różnych krajach, takich jak Kenia czy Nigeria, ale nie wszystkie papugi szare są takie same, ponieważ w zależności od regionu częściej będzie można zobaczyć jeden lub drugi z trzech podgatunków papugi szarej, które istnieją: nominalny, który jest najczęstszy i najbardziej ceniony jako zwierzę towarzystwa, zwierzęcia kleju octowego i wysp Świętego Tomasza i Książęcej.
Siedlisko Yaco składa się z bagien namorzynowych i liściastych lasów równikowych, w tym z obszarów graniczących z korytami rzek i bagnami. Obecnie, ze względu na zniszczenie wielu z tych siedlisk, papuga rdzawosterna znajduje się na Lista gatunków zagrożonych
Nie ma żadnych dokumentów datujących istnienie papugi rdzawoszarej z określonego momentu w historii, chociaż szacuje się, że istniała już ponad 4000 lat temu, będąc gatunkiem o bardzo odległym pochodzeniu.
W XIV i XV wieku były one bardzo cenione jako zwierzęta domowe wśród szlachty europejskiej, mówi się, że nawet król Anglii Henryk VII trzymał jedną z tych szarych papug jako zwierzątko w Hampton Court. Dlatego uważa się, że przybyły one masowo do Europy na statkach handlowych, aby później sprzedać je jako zwierzęta egzotyczne.
Cechy afrykańskiej papugi szarej
Papuga czerwonosterna należy do kategorii papuga średnia, ze średnią wagą między 350 i 400 gramów oraz długość mierzona od dzioba do końca ogona, pomiędzy 27 a 33 centymetrySą to zwierzęta o długiej przewidywanej długości życia, która na wolności wynosi zwykle około 50 lat i więcej niż 60 w niewoli
Kontynuując cechy papugi szarej, prezentuje dwa kolory w upierzeniu, szary na ciele, z różnymi odcieniami ten kolor, natomiast ogon jest, jak sama nazwa wskazuje, czerwony. Nogi są ciemnoszare, a dziób zawsze czarny.
Coś ciekawego polega na tym, że nie ma różnicujących cech fizycznych między mężczyznami i kobietami, co można by nazwać dymorfizmem płciowym, chociaż niektórzy twierdzą, że samice mają jaśniejsze upierzenie, a samce mają nieco kwadratową głowę i nieco większy dziób. Prawda jest taka, że jedynym sposobem bezpiecznego seksu z szarą papugą jest analiza DNA lub techniki weterynaryjne, takie jak endoskopia.
Szara papuga
Afrykańskie papugi szare są bardzo towarzyskie, ponieważ na wolności są zwierzęta stadne, czyli żyją w idealnie zhierarchizowanych stadach, które mogą składać się z setek takich ptaków. Warto zauważyć, że podobnie jak jej kongenery, rudosterna szara papuga nawiązuje trwałe i stabilne więzy par, które utrzymują się do końca życia, będąc jednym ze zwierząt najbardziej wiernych swojemu partnerowi.
Jeśli zwierzę żyje w niewoli, potrzebuje dużo poświęcenia, ponieważ ze względu na jego inteligencję i wrażliwość będzie wymagało naszego dbałość o zachowanie zdrowia emocjonalnego i fizycznego. Ponadto papuga szara jest niezwykle spostrzegawcza, potrafi rozpoznać uczucia i nastroje swoich opiekunów. Są też bardzo gadatliwe i bez większego treningu nauczą się niesamowitego zakresu słów, a nawet całych fraz.
Nie jest zalecany dla rodzin z dziećmi, ponieważ ma potężny dziób i bardzo ostre pazury, które mogą poważnie uszkodzić nieletnich, jeśli nie są odpowiednio obsługiwane.
Opieka nad szarą papugą rudosterną
Gdy adoptujemy papugę rdzawoszarą, musimy wziąć pod uwagę, że będziemy musieli jak najlepiej naśladować warunki, w jakich by żyła, gdyby była wolna w swoim pierwotnym środowisku. Dlatego np. ich dieta powinna opierać się na pokarmach roślinnych, owocach, warzywach, nasionach i warzywach Zaleca się dostarczanie im pokarmów takich jak: kapustę, sałatę lub pietruszkę, które powinny być dla Ciebie regularnie dostępne. Inne produkty spożywcze, takie jak owoce, będą dostarczane w bardziej komplementarny sposób. Z drugiej strony nasiona mają fundamentalne znaczenie, ponieważ zapewniają wiele korzyści odżywczych, ale musimy uważać, aby nie przekraczały 10% całkowitego spożycia. Wiemy, że jedzenie jest wystarczające i wystarczające, jeśli nasza szara papuga ma błyszczące upierzenie i nie wypada piór, co wskazywałoby na niedobór witamin lub minerałów. Ponadto zawsze musimy pozostawiać czystą i świeżą wodę, zapobiegając w ten sposób jej odwodnieniu. Zobacz artykuł „Polecane owoce i warzywa dla papug”.
Kolejnym podstawowym aspektem opieki nad szarą papugą jest klatka, w której będzie żyćMusi mieć znaczne rozmiary, umożliwiające mu poruszanie się i zawierające poidło i karmnik, a także zabawki i co najmniej jedną grzędę, na której może przysiąść. Idealnie byłoby, gdyby posiadała zdejmowaną płytkę lub tackę, która ułatwia czyszczenie i utrzymanie klatki w optymalnych warunkach dla naszej papugi. Musimy umieścić go w cichym miejscu, wolnym od hałasu i innych zwierząt, ale z wystarczającą ilością światła słonecznego. Oczywiście konieczne będzie, aby szara papuga mogła cieszyć się godzinami wolności poza klatką, ćwiczyć i zachować równowagę emocjonalną. Ptak na stałe zamknięty w klatce nie jest ptakiem szczęśliwym.
Z drugiej strony będąc tak inteligentnym zwierzęciem możemy poświęcić trochę czasu na nauczenie go słówek, sztuczek itp., które będą sprzyjać więzi między zwierzęciem a opiekunem i pozwolą mu ćwiczyć jego umysł.
Reprodukcja papugi rdzawosternej
Jeśli chodzi o hodowlę, będziemy rozróżniać między tym, co dzieje się w hodowli wolnościowej i w niewoli. Kiedy szara papuga jest w naturze pierwszą rzeczą, jaką zrobi, to w sezonie lęgowym, który nie ma konkretnych dat, ponieważ zależy od regionu i klimatu, będzie to znaleźć miejsce, w którym zagnieździ się, albo sam ze swoim partnerem, albo we wspólnocie kilku par; Zrobią to w dziurach i zagłębieniach, które znajdą w pniach drzew. Może rozmnażać się co roku, raz lub dwa razy w roku, a nawet nie rozmnażać się w tym roku. Szacuje się, że szara papuga osiągnie dojrzałość płciową około w wieku 3 lat, nieco później w przypadku samców. Składają od 2 do 5 jaj i wysiadują je przez minimum 27 dni, a maksymalnie 30 dni. Po urodzeniu papugi pozostają w gnieździe, aż po 70-80 dniach opuszczą je, aby żyć samodzielnie.
Jeżeli chcemy, aby nasz domowy yaco miał potomstwo, pierwszą rzeczą do zrobienia jest poznanie na pewno jego płci i znalezienie dla niej partnera, z którym się przyjaźni i może rozmnażać, więc jest zaleca, aby żyły razem przez dłuższy czas przed rozmnażaniem. Następnie upewnimy się, że klatka jest wystarczająco duża i zapewnimy im gniazdo, np. skrzynkę drewnianą lub plastikową, w której pasują luzem i wypełnimy ją trocinami lub wiórami papierowymi. Liczba jaj oraz czas inkubacji i dojrzewania piskląt nie zmienią się w odniesieniu do hodowli na wolności.
Ponieważ Szara Papuga jest zwierzęciem zagrożonym, nie jest wskazane hodowanie jej w niewoli i najlepiej pozostawić to zadanie ośrodkom odzyskiwania dzikiej przyrody i ochrony gatunków. Podobnie należy zauważyć, że komercjalizacja tych zwierząt jest w niektórych krajach nielegalna.
Zdrowie papugi rdzawosternej
Musimy wziąć pod uwagę różne aspekty, którymi należy się zająć, aby nasze zwierzę było zdrowe i wolne od chorób. Jednym z najważniejszych czynników będzie karmienie, ponieważ jedną z najczęstszych patologii u papug szarych będzie brak wapnia w diecie, co nazywamy hipokalcemią, co powodowałoby osłabienie mięśni, drżenie i drgawki, a także niezdolność do produkcji jaj z twardą skorupką, powodując zatrzymanie jaj. Ponadto musimy zadbać o to, aby ich klatka była zawsze czysta, w przeciwnym razie mogą cierpieć na aspergilozę, którą wywołuje grzyb, który namnaża się w niezdrowych warunkach.
Ze względu na swoją inteligencję, szare lwy mogą wykazywać zaburzenia behawioralne takie jak dziobanie, które polega na dziobaniu, a nawet skubaniu piór, z szkody, które to powoduje. Aby ich uniknąć, zalecane jest odpowiednie środowisko, z troską i czułością, jedzeniem i wodą, a także odpowiednimi zabawkami lub rozrywką.
Są wrażliwe na wilgoć i zimno i mogą wystąpić przeziębienia. Aby je leczyć, należy przenieść je w cieplejsze i suchsze miejsce w domu i zabrać do weterynarza, który określi, czy wymagają leczenia farmakologicznego.
Podobnie jak wiele ptaków, szare papugi mogą cierpieć na ornitozy lub papuzią, infekcję bakteryjną, która powoduje infekcje dróg oddechowych, zapalenie spojówek, zapalenie zatok lub kichanie, opieka weterynaryjna jest niezbędna, ponieważ jest to również choroba odzwierzęca, czyli może być przenoszona na ludzi.
Jak w przypadku innych zwierząt, aby zachować zdrowie papugi szarej, musimy zwrócić uwagę na odrobaczaniezarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne, a także szczepionki, które pomogą nam uniknąć groźnych chorób, takich jak wirus polioma czy choroba Pacheco.
