Jeśli przeczytałeś nasz artykuł na temat Wiewiórka jako zwierzak, możesz być zainteresowany poznaniem różnych typów, które istniały wcześniej przyjęcie jednego.
Ten gryzoń występuje na 5 kontynentach iz tego powodu znajdziemy wiele gatunków wiewiórek. Różne atrybuty i kolory sprawiają, że są wyjątkowe i inne, ale aby ułatwić znalezienie tego, który najbardziej Ci odpowiada, pokażemy Ci najpopularniejsze i najbardziej towarzyskie, które niektórzy ludzie zwykle mają jako zwierzęta domowe. Oto różne typy wiewiórek
Wiewiórka Czerwona
Sciurus vulgaris (wiewiórka zwyczajna) jest lepiej znana jako Jest szeroko rozpowszechniona w lasach Europy i zwykle mierzy od 20 i maksymalnie 30 centymetrów przy wadze 18 i 36 gramów. Jego ciało jest wydłużone, a ogon bardzo puszysty i puszysty. czerwona sierść jest charakterystyczna dla tego gatunku, podobnie jak kępki włosów lub szczotki na uszy, gdy nadchodzi zima.
Jako ciekawostkę warto wiedzieć, że ta wiewiórka ma wyjątkowy wzrok i potrafi nurkować w wodzie.
Żerują na wszelkiego rodzaju nasionach, orzeszkach piniowych, kiełkach, pąkach, bulwach, grzybach, jeżynach, a nawet mogą jeść niektóre bezkręgowce w czasy niedoboru. Mają bardzo dobrą mobilność w przednich nogach, dzięki czemu z łatwością trzymają i obierają jedzenie. W naszym domu nakarmimy go specjalną karmą dla wiewiórek lub karmą dla świnek morskich czy gryzoni, którą może polecić ekspert.
W szczególności wiewiórka ruda nie zapada w stan hibernacji,pozostaje aktywna przez cały rok. Mimo to w czasach obfitości wiewiórka zbiera pożywienie, przechowując je w swoim gnieździe na wypadek opadów śniegu lub nadmiernie zimnych dni.
W niewoli wiewiórka ruda jest zwierzęciem towarzyski i przyjazny ze swoimi właścicielami, których będzie uważał za członków swojej rodziny (chociaż w natura ucieka przy najmniejszym hałasie lub ruchu). Jest ciekawski instynktownie, szybki i zwinny. Wymaga codziennej uwagi i troski, a także należy zapewnić mu ćwiczenia, aby nie cierpiał z powodu stresu.
Wiewiórka czerwona jest wymieniona jako drobny problem ochrony tego gatunku, ale musimy wiedzieć, że jej obecność zanika z wielu zamieszkuje lasy z powodu ingerencji człowieka w jego środowisko naturalne. Z 40 istniejących podgatunków wiewiórki rudej tylko 23 pozostały do dziś (praktycznie połowa). Radzimy zawetować zakup tej uroczej wiewiórki i sprzyjać ochronie jej środowiska, aby nadal istniała i nie stała się zagrożonym gatunkiem.
Wiewiórka
Wiewiórka to ta, którą często widujemy w książkach i filmach dla dzieci. Támias lub wiewiórki pochodzą głównie z Ameryki Północnej, gdzie nazywa się je Pręgowce.
Mają zwężającą się czaszkę i małe uszy, krótkie, miękkie, jasnobrązowe lub czerwonawe włosy. Możesz zobaczyć pięć czarnych pasków oddzielonych innymi kremowymi. Mierzą od 14 do 19 centymetrów i ważą około 100 lub 120 gramów.
To dzienna wiewiórka, która zwykle wspina się w poszukiwaniu pokarmu na drzewach, chociaż większość dnia spędza na ziemi. Kopią nory w korzeniach drzew na głębokość około metra. Zazwyczaj są płytkie z sypialnią-komorą na końcu, toaletą i spiżarnią.
Długo zimuje od października do kwietnia i im trudniejsze warunki, tym dłużej będzie uśpiony. Budzą się tylko po to, by wypróżnić się lub oddać mocz. Kiedy wyjdziesz, ponownie rozpocznie uzupełnianie żywności w twojej spiżarni. Jeśli zdecydujemy się na adopcję wiewiórki wiewiórki, zauważymy, że w zimnych porach ma tendencję do dłuższego snu godzin niż w gorące miesiące, ale nie zapada w stan hibernacji ze względu na ciepło naszego domu. Aby przygotować ją na tę porę roku w lecie dostarczymy jej żywność, aby mogła napełnić własną spiżarnię. Budzenie ich o tej porze roku może powodować zakłócenia i agresywność.
Żyją w małych koloniach składających się z kilku osobników z tej samej rodziny, a każdy z nich ma dobrze określone terytorium, oddzielone moczem. W przypadku inwazji wiewiórka nie zawaha się zaatakować, aby chronić swoją własność.
Dieta podstawowa składa się z orzechów, nasion, korzeni, grzybów i owadów. Kiedy zaoferujemy mu jedzenie, zaobserwujemy, że wkłada je do wewnętrznych toreb (kieszeni) swoich policzków, aby przetransportować je do swojej spiżarni. Pomoże sobie nogami w usuwaniu całego jedzenia i ma pojemność do 100 gramów.
Musimy uważać na praktycznie wszystkie drapieżniki (ssaki lub ptaki), które nie zawahają się zaatakować naszej wiewiórki. W niebezpieczeństwie emitują głośne piski, aby ostrzec swoją społeczność, że uciekają w niebezpieczeństwie, aby się ukryć.
Są bardzo czyste i aktywne wiewiórki, które spędzają większość dnia na czesaniu swojej sierści. Musimy zapewnić im codzienną aktywność dla ich prawidłowego rozwoju.
Koreańska wiewiórka
Wiewiórka koreańska wiewiórka syberyjska zamieszkuje północną Azję, centralną Rosję, Chiny, Koreę i Japonię. Są to gatunki z rodzaju Támias, nieco podobne do poprzednich, wiewiórek Listradas. Rozprzestrzenił się w całej Europie dzięki okazom, które uciekły z niewoli. Na plecach znajduje się 5 białych i ciemnych pasków, mierzących od 18 do 25 centymetrów i ważących od 50 do 150 gramów.
To rodzaj bardzo zgrabna wiewiórka. Będzie potrzebował regularnego czyszczenia klatki, w której musi mieć również kłody, gniazdo i platformę do poruszania się i skakania. Jest dobowy, dobrze się wspina, chociaż lubi pozostawać na ziemi.
Na wolności posiada norę o głębokości do 1,5 metra umieszczoną w komorach magazynowych, odpadowych i gniazdowych. Żyją w koloniach zajmują bardzo duże terytorium i oprócz zaznaczania swojego terytorium moczem robią to również z gruczołami na policzkach.
Na ogół są samotni, chociaż grupują się w pary w zimnych porach roku. Żywią się krzakami, grzybami, jagodami i innymi małymi zwierzętami.
Jej oczekiwana długość życia wynosi około 9 lat i zazwyczaj nie jest zbyt chętna na dotykanie. Niespokojna i podejrzliwa wiewiórka koreańska potrzebuje co najmniej godziny dziennie na kontakty towarzyskie ze swoimi właścicielami i zaleca się, aby była ćwiczona jeszcze częściej niż inne rodzaje wiewiórek.
Jeśli chcemy mieć więcej niż jedną, zalecamy dwie wykastrowane samice i jednego samca.
Wiewiórka Ridchardsona
Wiewiórka z Ridchardson jest wyjątkowo towarzyska i zaleca się, aby co najmniej dwa osobniki żyły razem, na przykład para. Posiadanie tylko jednego wpłynie na twój nastrój i zachowanie. Musimy ją znać i rozumieć język, którym posługuje się do pewnego stopnia. Są brązowe i często mylone z psami preriowymi. Mierzą od 25 do 30 centymetrów, ważą od 450 do 1000 gramów.
Pamiętaj, że ten typ wiewiórki ma tendencję do ukrywanie jedzenia w policzkach, nie martw się, jeśli zobaczysz, że jego talerz jest pusty.
Żyją do 6 lat i tworzą bardzo bliskie relacje z właścicielami, w niektórych gospodarstwach są uważani za kolejnego członka rodziny ze względu na ich predyspozycje do interakcji. Dowiedzą się, jak daleko może zajść ze swoim właścicielem i mogą ugryźć go w ręce lub stopy. Sprzedaż lub zmiana właścicieli zasmuciłoby i zmodyfikowałoby zachowanie tej cudownej wiewiórki, która może wykazywać agresywność.
Wymagają dużo uwagi i ruchu, nie zaleca się spędzania dużej ilości czasu w klatce. Mogą mieć nieoczekiwane reakcje. Ważne jest również, aby wiedzieć, że są to wiewiórki ziemne i że nie oceniają dobrze odległości (mogą zostać poważnie zranione).
Dieta Richardsona Wiewiórki opiera się na paszy, świeżej diecie i siano. Bardzo lubią sałatę, escarole czy roszponkę, a także ogórek, paprykę, melon, arbuz… W swoim naturalnym środowisku hibernują w zimnych porach roku i żywią się zapasami, które zachowały do tej pory.
Zalecenia przed adopcją wiewiórki
To bardzo ważne, że wiewiórki mogą przenosić różne choroby, takie jak wścieklizna Z tego powodu zawsze zalecamy kupowanie egzotyczne zwierzęta domowe w wyspecjalizowanych wylęgarniach spełniających odpowiednie wymagania. Możemy również udać się do centrów ratownictwa zwierząt egzotycznych lub specjalistycznych sklepów.
Nigdy nie będziemy kontaktować się z osobami, co do których wątpimy, że mają świadectwa zdrowia lub CITES. Niezastosowanie się do tego może doprowadzić do nabycia chorego zwierzaka, co powoduje wysokie koszty leczenia i problemy zdrowotne.
Na koniec należy dodać, że wiewiórki są poważnie dotknięte nadużyciami człowieka w ich naturalnym środowisku, co ogranicza ich siedlisko i dlatego ich populacje. To dzikie zwierzę nie jest polecane jako zwierzę domowe, a tym bardziej dla zwierząt domowych dzieci lub osób starszych. Wiele rodzin decyduje się porzucić swoją wiewiórkę z powodu braku czasu, postawy lub desperacji. Te biedne bezdomne zwierzęta stają się paszą dla innych zwierząt, które się nimi żywią, ze względu na ich kruchość na wolności.
Wiewiórka to dzikie zwierzę które będzie wymagało bardzo szczególnej opieki, aby nie miało problemów społecznych, psychicznych i fizycznych, zadaj sobie pytanie jeśli to zwierzę najbardziej Ci odpowiada.
