Pies szkocki lub deerhound , jest chartem olbrzymiego rozmiaru, podobnego do charta angielskiego lub charta, ale wyższego i silniejszego, o szorstkiej i długiej sierści. Pomimo tego, że nie jest jedną z najbardziej znanych ras psów, jest jedną z najbardziej uderzających zarówno ze względu na swój szczególny wygląd, jak i szlachetny charakter.
Psy szkockie były dawniej używane do polowania na jelenie, a dziś nadal zachowują swój instynkt łowiecki, więc chociaż są bardzo przyjazne dla innych psów i ludzi, mają tendencję do łapania innych kongenerów lub mniejszych zwierząt, takich jak jak koty.
Dlatego, jeśli jesteś zainteresowany i/lub chcesz adoptować charta szkockiego lub jelenia, nie przegap tej dokumentacji dotyczącej rasy na naszej stronie, aby uzyskać wszystkie informacje, które musisz wiedzieć o tym typie psa.
Pochodzenie szkockiego jelenia
Chociaż pochodzenie jelenia nie jest szczegółowo znane, rasa ta jest zwykle kojarzona z chartem, ze względu na ich podobieństwa morfologiczne. Uważa się, że ta sama linia chartów, która dała początek chartowi w Anglii, dała początek jeleniu w Szkocji, dzięki chłodniejszemu klimatowi na wyżynach tego kraju, co sprzyjałoby ewolucji większej i mocniejszej rasy o długim i szorstkim futrze.
W średniowieczu ten olbrzymi szkocki pies był używany do polowania na jelenie Dlatego jego angielska nazwa to Deerhound. W tym czasie był ulubionym psem wodzów szkockich klanów, a nawet został uznany za „królewskiego psa” Szkocji.
Rozwój broni palnej i ogrodzeń gospodarskich zniszczył polowania na jelenie tak jak wcześniej. To, w połączeniu z upadkiem szkockiego systemu klanów, doprowadziło jelenia do niemal wyginięcia. Na szczęście zainteresowanie rasą powróciło w XIX wieku, a szkocki jeleń został uratowany przez kilku hodowców.
Obecnie ten pies występuje prawie wyłącznie jako pies do towarzystwa i wystawowy, ale nadal zachowuje swoje cechy i instynkty myśliwskie.
Charakterystyka fizyczna jelenia szkockiego
Deerhound szkocki to pies olbrzymi, który ma długie nogi i chudy, ale nadal bardzo silnym psem. Ma elegancką i dystyngowaną postawę oraz inteligentny wyraz twarzy. Samce chartów powinny mierzyć w kłębie około 76 centymetrów i ważyć około 45,5 kilograma. Norma podyktowana przez Międzynarodową Federację Cinologiczną (FCI) nie wskazuje maksymalnej wysokości. Z drugiej strony samice muszą osiągnąć wysokość w kłębie co najmniej 71 centymetrów i wagę około 36,5 kilograma.
Głowa psa jest wydłużona i proporcjonalna do tułowia. Pysk jest również długi i ma mocne zęby, które zamykają się w zgryzie nożycowym. Oczy jelenia są umiarkowanie zaokrąglone i mają kolor ciemnobrązowy lub orzechowy. Uszy są wysoko osadzone i ciemnego koloru. Kiedy szkocki deerhound lub deerhound odpoczywa, nosi je złożone do tyłu, ale gdy jest aktywny, nosi uszy uniesione nad głową, nie gubiąc fałdy. Ogon jelenia jest długi, gruby u nasady i zwęża się ku końcowi. Końcówka prawie dotyka ziemi, gdy zwisa całkowicie rozluźniona.
Kolory Scottish Hound
Szorstka, kudłata sierść jelenia szkockiego ma długość od 7 do 10 centymetrów. Zwykle jest koloru szaro-niebieskawego, z różnymi odcieniami szarości, płowego, żółtego, piaskowej czerwieni lub ognistej czerwieni. Dodatkowo włosy tworzą grzywę, wąsy i brodę.
Szczeniak gończy szkocki
Jak w przypadku każdej innej dużej rasy, Wzrost szczeniąt Deerhound przedłuża się z czasem. Można go utrzymać nawet do 18-24 miesięcy życia, przy czym pierwszy rok będzie okresem, w którym będzie szybciej. Musimy to wziąć pod uwagę, aby zapewnić im odpowiednią żywność do ich potrzeb, a tym samym uniknąć problemów rozwojowych.
Jeleń szkocki
Deerhound jest spokojnym, czułym, towarzyskim i łagodnym, zarówno z ludźmi, jak iz innymi psami. Mimo to powinien być uspołeczniony od szczenięcia, aby zmniejszyć możliwość agresji lub nieśmiałości, ponieważ jest to bardzo duży i szybki pies.
Chociaż jelonek jest psem lojalnym i odważnym, nie służy jako pies stróżujący i obronny, ponieważ zaprzyjaźnia się ze wszystkimi. Dobrze zsocjalizowane charty są doskonałymi towarzyszami dla dzieci. Musimy jednak wziąć pod uwagę, że dorosłe sarny nie są tak aktywne jak szczenięta i muszą mieć własną przestrzeń, w której nie będą przeszkadzać.
Ta rasa psów jest zwykle towarzyska z innymi psami, więc jest to dobra opcja, jeśli planujesz mieć więcej niż jednego psa. Jednak jego instynkt myśliwski utrudnia mu dogadywanie się z małymi zwierzętami, w tym kotami i psami rasy mini.
Pielęgnacja szkockiego jelenia
Ogary szkockie nie nadają się do mieszkania w mieszkaniach, ponieważ są bardzo duże i potrzebują dużo ruchu, zwłaszcza biegania. Aby prawidłowo się rozwijać, deerhound musi ćwiczyć i bawić się codziennie, więc najlepiej, aby mieszkał w domu. Jak większość psów, potrzebują towarzystwa i uczucia, dlatego muszą mieszkać razem z rodziną, a nie w odosobnieniu w szopie w ogrodzie. Jedyne, co byśmy dzięki temu osiągnęli, to unieszczęśliwienie zwierzęcia. Ze względu na podatność na modzele i owrzodzenia na stopach konieczne jest zapewnienie mu wyściełanego miejsca do spania.
Jeśli zabieramy go na spacer po polu lub lesie, musimy zbadać go, czy nie dostał się na niego pchła, kleszcz lub inny owad. Szorstka i kudłata sierść tych psów wymaga więcej opieki niż innych chartów. Musimy szczotkować go regularnie co dwa dni i częściej w okresach linienia, a także zanosić go do psiego groomera w celu okazjonalnego przycinania i rozbierania. Musisz kąpać psa tylko wtedy, gdy naprawdę tego potrzebuje.
Edukacja szkockiego jelenia
Szkolenie psów jest niezbędne dla tej rasy, ponieważ będąc tak dużymi i szybkimi psami trzeba umieć dobrze je kontrolować. W każdym razie psy jelenie lub psy szkockie są łatwe do trenowania Dobrze reagują na pozytywne metody treningowe, ale nie tak dobrze na tradycyjne, ponieważ kończy się trening oparty na karach powoduje stres, niepokój i strach, więc nigdy nie jest to dobra opcja.
Aby rozpocząć jego edukację, możemy nauczyć go podstawowych komend dla psów i stopniowo zwiększać poziom technik szkoleniowych, ponieważ szkocki ogar uczy się wszystkiego. Podobnie, elementem, który będzie bardzo przydatny, jeśli chcemy wytresować jelenia, jest szkolenie na kliker. Jeśli potrzebujesz informacji na temat tego typu szkolenia, nie przegap naszego artykułu na temat pilota dla psów.
Zdrowie jelenia szkockiego
Jeśli dobrze zaopiekujemy się naszym deerhoundem lub deerhoundem szkockim, może on osiągnąć wiek 10 lat. Ale mimo to rasa ta jest podatna na niektóre choroby powszechne u psów dużych ras, takie jak:
- Dysplazja stawu biodrowego.
- Skręt żołądka.
- Rak kości.
Skręt żołądka jest bardzo powszechny w tej rasie, dlatego zaleca się karmienie dorosłych psów trzema małymi porcjami dziennie zamiast jednej lub dwóch dużych porcji. Dobrze jest też podawać mu wodę i jedzenie w podwyższonych pojemnikach, aby nie musiał spuszczać głowy na ziemię. Nie powinny też wykonywać forsownych ćwiczeń zaraz po jedzeniu. Ponadto, jak wspomniano wcześniej, szkocki deerhound jest również podatny na owrzodzenia lub modzele na opuszkach łap.
Gdzie adoptować ogara?
Nie jest łatwo adoptować jelenia, a jeszcze trudniej będzie, jeśli chcesz mieć szczeniaka. Możesz spróbować w budach i schroniskach w Twojej okolicy lub przez Internet, ponieważ niektórzy wysyłają zwierzęta poza swoją prowincję, a nawet swój kraj. Inną opcją jest wyszukanie i skontaktowanie się z stowarzyszeniami specjalizującymi się w ratowaniu i ratowaniu chartów
Jeśli nie możesz znaleźć jelenia, możesz zakochać się w innym greyhoundzie. Niestety, w Hiszpanii adopcja chartów jest łatwa, ponieważ każdego roku porzuca się ich tysiące, a wiele stowarzyszeń zajmujących się tą rasą musi nawet wysyłać kopie za granicę. Podobnie nie odrzucaj psów bez określonej rasy od tych, którzy czekają na swoją okazję w obrońcach i schroniskach. Istnieje kilka podobnych z wyglądu do jeleni i z taką samą zdolnością do bycia doskonałą firmą.
