Dysplazja stawu biodrowego to choroba polegająca na złym zrośnięciu powierzchni stawowych stawu biodrowego: panewki i głowy kości udowej. Kiedy tak się dzieje, koty zaczynają od osłabienia i zwichnięcia stawu, aż do pojawienia się serii zmian morfologicznych i zwyrodnieniowych w obszarze, który wymaga leczenia, aby kot mógł cieszyć się lepszą jakością życia.
Wydaje się bardziej powszechny u rasowych samic, takich jak Persy, Maine Coon czy brytyjskie krótkowłose. Pomimo tego, że choroba ta zaczyna się rozwijać, gdy są małe, to z wiekiem staje się bardziej widoczna i zazwyczaj diagnozowana ze względu na specjalizację kotów, które muszą ukrywać swoje dolegliwości. Czytaj dalej ten artykuł na naszej stronie, aby dowiedzieć się wszystkiego o dysplazji stawów biodrowych u kotów, jej objawach i leczeniu.
Co to jest dysplazja stawu biodrowego?
Dysplazja stawu biodrowego to nieprzystosowanie lub niekongruencja pomiędzy częścią stawową biodra (panewkę) z częścią stawową kości udowej (głowa). Skutkuje to wiotczeniem stawów , tak że głowa kości udowej może się przesuwać lub poruszać, stopniowo zaogniając i osłabiając obszar stawu z erozją chrząstki, mikrozłamaniami i podwichnięciem. Wszystko to prowadzi do niestabilności stawu biodrowego, co prowadzi do szeregu zmian zwyrodnieniowych, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów z dyskomfortem, bólem lub kulawizną, zwyrodnieniowa choroba zwyrodnieniowa stawów i zanik mięśni kończyn tylnych.
Rozwój tego stanu urazowego wynika z interakcji czynniki genetyczne i środowiskowe Chociaż rodzice kota z dysplazją nie zamanifestował się, że potomstwo odziedziczyło jego geny. Czasami może mu towarzyszyć zwichnięcie rzepki.
Koty rasy najbardziej predysponowane do dysplazji stawów biodrowych
Istnieje rasowa predyspozycja do dysplazji stawów biodrowych, więc najbardziej podatne rasy to:
- Perski
- Maine coon
- Brytyjski krótkowłosy
- Himalajski
- Syjamski
- Abisyński
- Devon rex
Ponadto wydaje się, że częściej występuje u kobiet niż u mężczyzn.
Objawy dysplazji stawu biodrowego u kotów
Objawy dysplazji stawu biodrowego u kotów będą zależeć od stopnia niezgodności stawu. Mogą zacząć się między 4 a 12 miesiącem życia od osłabienia stawów, aż do objawów zwyrodnieniowych, kiedy kot osiąga wiek z problemem. W ten sposób możemy znaleźć następujący zakres znakówklinicznych:
- Zwiększona bezczynność.
- Trudność skakania, biegania lub wspinaczki.
- Nietolerancja ćwiczeń.
- Tylne nogi bliżej siebie niż zwykle.
- Zmniejszona mobilność tylnych kończyn i bioder, tak że często można zobaczyć, jak kot ciągnie tylnymi nogami.
- Zanik mięśni uda.
- Rozwój mięśni kończyn przednich (w celu kompensacji atrofii kończyn tylnych).
- Kłopoty ze wstawaniem.
- Klapanie bioder podczas chodzenia lub wstawania.
- Ból biodra.
- Przerywane lub uporczywe kulawizny tylnych nóg.
Ważną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że Nadwaga i otyłość dodatkowo sprzyjają postęp i nasilenie klinicznych objawów dysplazji stawu biodrowego u koty.
W przeciwieństwie do tego, co dzieje się u psów, koty, będąc ekspertami w ukrywaniu swoich dolegliwości, wykazują bardzo niewiele objawów, co sugeruje, że choroba ta może być bardzo niedodiagnozowana u tego gatunku. Te koty z niewielkimi objawami mogą nie chcieć wspinać się na wysokie miejsca, po schodach, być mniej aktywne lub więcej spać, co może pozostać niezauważone przez opiekuna lub, jeśli są starsze, powiązać to ze starzeniem się.
Te nieliczne objawy mogą być spowodowane następującymi cechami kotów w odniesieniu do psów:
- Bardziej siedzący tryb życia w domu, jak najmniej poruszania się.
- Większy rozmiar i lokalizacja wyrostków kolczystych i poprzecznych odcinka lędźwiowego, a także różnice w obrębie kości udowych i guzowatości miednicy mogą modyfikować stopień podparcia mięśni znajdujących się w okolicy.
- Lżejszy szkielet z silniejszą masą mięśniową, co wyjaśniałoby, dlaczego staw pozostał silny na dłużej, opóźniając lub zapobiegając artretyzmowi i bólowi w jego następstwie.
Diagnoza dysplazji stawu biodrowego u kotów
Rozpoznanie dysplazji stawu biodrowego u kotów należy postawić najpierw wykluczając inne schorzenia ortopedyczne o podobnych objawach klinicznych. Niezbędnymi testami do pełnej diagnozy tej choroby są:
- Badania moczu i krwi (CBC i biochemia).
- Palpacja obu stawów biodrowych.
- Radiogramy biodra w różnych projekcjach w celu oceny, czy występują charakterystyczne zmiany patologii poprzez serię pomiarów, takich jak Norberg kąta do oceny zwichnięcia/podwichnięcia, zwiększonej szerokości panewki i zmniejszonej głębokości lub spłaszczenia i deformacji głowy kości udowej.
Należy zauważyć, że dysplazja stawów biodrowych u kotów perskich jest szczególnie powszechna i ważne jest, aby u tej rasy wykonywać zdjęcia rentgenowskie od roku.
Leczenie dysplazji stawu biodrowego u kotów
Po wykryciu dysplazji stawu biodrowego u kotów należy rozpocząć leczenie, w przeciwnym razie choroba będzie postępować, a kot będzie się czuł coraz gorzej, z bardziej widocznymi objawami.
Leczenie objawowe
Najpierw leczenie powinno być objawowe, aby poprawić jakość życia kota, spowolnić postęp zmian zwyrodnieniowych oraz zmniejszyć stan zapalny i ból. Stosowane są następujące leki:
- Kortykoidy: takie jak deksametazon w pojedynczej dawce na początku, kontynuacja prednizolonu ze względu na jego działanie przeciwzapalne, z wyboru w ostre przypadki zapalenia torebki stawowej. Nie powinny być stosowane długotrwale, ponieważ mogą zmniejszyć tworzenie się kolagenu i proteoglikanów, uszkadzając chrząstkę.
- Niesteroidowe leki przeciwzapalne: te, które działają przeciwko cyklooksygenazie 1 i 2 (COX-1 i COX-2) to wybrany do hamowania syntezy prostaglandyn, które pośredniczą w bólu i zapaleniu.
- Glikozaminoglikany (GAG): Wchodzące w skład chrząstki stawowej są wykorzystywane jako prekursory m.in. kwasu glukuronowego, glukozaminy i glutaminy. Służą do regeneracji chrząstki stawowej i łagodzenia objawów dzięki właściwościom przeciwbólowym i przeciwzapalnym.
Chirurgia
U kotów z ciężką dysplazją stawu biodrowego lub kotów, które nie reagują na leczenie zachowawcze, należy rozważyć interwencję chirurgiczną, wykonując:
- Wycięcie głowy kości udowej: aby utworzyć włóknisty pseudostaw, który może zmniejszyć ból.
- Potrójna osteotomia stawu biodrowego (OTC): wykonanie osteotomii łonowej, biodrowej i kulszowej w celu uwolnienia panewki i zmiany jej orientacji w celu poprawy zgodności między to i głowa kości udowej. Może to skorygować podwichnięcie i zwiększyć stabilność stawu.
- Sztuczna protetyka Gdy choroba zwyrodnieniowa stawów lub choroba jest bardzo zaawansowana, panewka oraz głowa i szyja kości udowej są usuwane w celu zastąpienia ich implantami. Jego wielką wadą jest wysoki koszt.
Fizjoterapia może być również bardzo pomocna u kotów z dysplazją stawu biodrowego.
