Pododermatitis to postępująca i przewlekła patologia, która dotyka podeszwy stóp ptaków. Początkowo zaczyna się jako zapalenie tkanki skórnej, ale wraz z postępem procesu może dojść do uszkodzenia głębszych struktur (takich jak stawy, ścięgna i kości). Jest to proces o wieloczynnikowej etiologii, który na ogół wiąże się z nieprawidłowym obchodzeniem się z ptakami. Dlatego profilaktyka tej patologii koncentruje się na utrzymaniu dobrych warunków środowiskowych i odpowiednim żywieniu.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o przyczynach pododermatitis u ptaków, jego objawach i leczeniu przeczytaj poniższe artykuł z naszej strony, w którym mówimy o przyczynach, objawach i leczeniu tej patologii.
Co to jest pododermatitis u ptaków?
Pododermatitis jest postępującą i przewlekłą patologią, która dotyka podeszwy stóp ptaków W wyniku serii czynniki predysponujące, zmiana zaczyna się na poziomie podeszwy, która ulega infekcji i stopniowo wpływa na głębsze tkanki.
Jest to typowy proces zwierząt hodowanych w niewoli i może występować u bardzo różnorodnych gatunków, takich jak drób (kurczaki, indyki), ptaki drapieżne, papużki (zwłaszcza amazonki, papugi i kakadu), kanarki i zięby.
Dowiedz się więcej o ptakach drapieżnych lub ptakach drapieżnych: typach, cechach, nazwach i przykładach lub typach kanarków i ich nazwach w tych dwóch innych postach, które proponujemy.
Klasyfikacja pododermatitis u ptaków
Pododermatitis u ptaków można podzielić na 5 stopni w zależności od ciężkości zmian:
- Stopień I: obszar podeszwy jest osłabiony, ale bariera nabłonkowa pozostaje nienaruszona, więc nie ma powiązanej infekcji.
- Stopień II: charakteryzuje się stanem zapalnym, któremu towarzyszy miejscowa infekcja, która dotyczy powierzchownych struktur poduszki podeszwowej, które stykają się z osłabionym powierzchnia.
- Stopień III: zapalenie i infekcja rozprzestrzeniają się i towarzyszy im obrzęk.
- Klasa IV: infekcja dotyka głębszych struktur życiowych i może powodować zapalenie ścięgien, zapalenie błony maziowej i/lub zapalenie kości i szpiku.
- Klasa V: to progresja klasy IV. Charakteryzuje się obecnością deformacji stopy.
Przyczyny pododermatitis u ptaków
Pododermatitis ma wieloczynnikową etiologię. Jest to patologia, która pojawia się jako konsekwencja kombinacji czynników predysponujących, które mają wspólny mianownik: nieprawidłowe zarządzanie ptakami (od ich żywienia po środowisko i higienę). warunki).
Najbardziej istotne czynniki, które mogą wywołać pojawienie się pododermitów podeszwy to:
- Nieodpowiednie odżywianie: niedobory witamin, zwłaszcza A i E, korelują z większą predyspozycją do wystąpienia pododermitów
- Nadwaga: Otyłość prowadzi do przeciążenia na poziomie podeszwy, co może powodować większe zużycie w okolicy i mniejszy wkład obszar ze względu na ucisk naczyń włosowatych.
- Brak ruchu: ograniczenie ćwiczeń fizycznych u ptaków oznacza, że spędzają zbyt dużo czasu siedząc na grzędach, co sprzyja erozji nabłonka podeszwowego i zmniejszony dopływ krwi do okolicy.
- Słaba pielęgnacja pazurów: Niezwykle długie pazury uniemożliwiają ptakowi przysiadanie w naturalnej pozycji, co sprzyja erozji nabłonka podeszwowego w tych obszarach największego wsparcia. W tym artykule na naszej stronie możesz zapoznać się z rodzajami nóg ptaków.
- Nieodpowiednie kije, grzędy i grzędy: zła konstrukcja tych elementów powoduje ciągłe nieprawidłowe podparcie ptaka i zapobiega rozłożeniu ciężaru równomiernie na całej powierzchni podeszwy. Oznacza to, że istnieją obszary, które utrzymują większą wagę i są bardziej podatne na urazy i kontuzje. Rodzaj materiału, z którego wykonane są wieszaki, może również predysponować do pojawienia się pododermitów.
- Wilgotność: jest ważnym czynnikiem u drobiu. Nagromadzenie odchodów na słabo chłonnym podłożu oznacza, że opuszki stóp są zawsze mokre i dlatego są bardziej podatne na erozję i infekcje.
- Brak higieny w otoczeniu: gdy brak higieny w otoczeniu zwierzęcia (klatki, grzędy, grzędy, itp.), każda zmiana na poziomie podeszwy może być skolonizowana przez bakterie.
Te czynniki predysponujące powodują zmniejszenie perfuzji krwi w okolicy podeszwowej i pojawienie się początkowego urazu na poziomie podeszwowym. Erodowany nabłonek podeszwy nie jest w stanie działać jako bariera ochronna, która umożliwia wnikanie bakterii chorobotwórczych przez skórę (Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Pseudomonas itp..) i pojawienie się powiązanej infekcji. Chociaż nie jest to choroba zakaźna, często zdarza się, że zwierzęta żyjące w tej samej klatce i przebywające w tym samym środowisku jednocześnie cierpią na tę patologię.
Jak już wspomnieliśmy, bakteria Escherichia coli może wywołać ptasią kolibakteriozę, chorobę zakaźną. Więcej informacji na temat ptasiej kolibakteriozy, jej objawów, diagnozy i leczenia znajdziesz w tym poście.
Objawy pododermatitis u ptaków
Z reguły pododermatitis zwykle dotyczy obu stóp. Objawy kliniczne, które możemy zaobserwować związane z tą patologią zależą od jej stopnia ewolucji:
- Stopień I: można zaobserwować przekrwienie na poziomie podeszwy, rumień (zaczerwienienie), nadmierne rogowacenie (powstawanie modzeli), zniszczony nabłonek lub obszar wczesnego niedokrwienia (blady wygląd skóry).
- Stopień II: charakteryzuje się obecnością pęcherzy, owrzodzeń lub ran ogniskowych ze strupem lub bez oraz obszarami martwicy niedokrwiennej nabłonka.
- Stopień III: w owrzodzeniach pojawiają się obrzęki, martwicze kołnierze i zapalenie tkanki podskórnej przylegającej do owrzodzeń.
- Stopień IV i V: głębsze tkanki są zajęte, obserwuje się zapalenie ścięgien, zapalenie błony maziowej i/lub zapalenie kości i szpiku. Jako powikłania procesu mogą wystąpić ankyloza, posocznica i deformacje stóp.
Rozpoznanie pododermatitis u ptaków
W celu rozpoznania pododermatitis należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
- Wywiad lekarski i wywiad: należy zebrać informacje na temat wyglądu i rozwoju zmian. Ponadto należy zidentyfikować błędy w obsłudze, które mogły spowodować patologię.
- Pełne badanie ptaka: Należy zbadać obie kończyny, ponieważ zmiany pojawiają się na ogół obustronnie (na obu łapach). Ponadto należy zwrócić szczególną uwagę na wagę i stan ciała, ponieważ mogą one być czynnikami predysponującymi do wystąpienia tej choroby.
- Cytologia zmian: można zaobserwować obecność bakterii, grzybów i komórek zapalnych.
- Posiew mikrobiologiczny i antybiogram: będą one konieczne w przypadku infekcji, aby móc zidentyfikować czynnik sprawczy i ustalić specyficzną terapię antybiotykową.
- Prześwietlenie kończyn: W przypadku głębokich urazów ważne jest, aby wykonać zdjęcia rentgenowskie, aby ocenić, czy kość dotknięte chorobą (zapalenie kości i szpiku).
Leczenie pododermatozy u ptaków
Jak już wyjaśniliśmy, pododermatitis jest postępującą i przewlekłą patologią. W miarę upływu czasu zmiana rozciąga się do głębszych tkanek, co pogarsza rokowanie choroby. Z tego powodu ważne jest, aby po zdiagnozowaniu natychmiast rozpocząć leczenie, aby zapobiec przewlekłemu procesowi.
Leczenie pododermitów u ptaków zależy od ciężkości i stopnia rozwoju W łagodnych przypadkach wystarczy leczenie farmakologiczne, natomiast w ciężkich przypadkach konieczne będzie połączenie leczenia farmakologicznego i chirurgicznego. Ogólnie rzecz biorąc, najważniejsze punkty w leczeniu pododermitów to:
- Naprawianie błędów obsługi: Pierwszym krokiem w radzeniu sobie z chorobą jest ustalenie jej przyczyny i jej wyeliminowanie. W tym celu konieczne jest zidentyfikowanie błędów w zarządzaniu ptakiem, czy to żywieniowych, środowiskowych czy higienicznych, i zmodyfikowanie ich poprzez dobre praktyki zarządzania.
- Zabieg farmakologiczny: W początkowych fazach, w których naskórek ulega pogrubieniu i stwardnieniu, często stosuje się maści zmiękczające w celu nawilżenia skóry i ułatwienia wchłanianie innych leków. Ponadto wskazane jest stosowanie środków antyseptycznych, takich jak chlorheksydyna, aby zapobiec kolonizacji zmiany przez bakterie. W przypadku infekcji (czyli od stopnia II) konieczne będzie wprowadzenie antybiotykoterapii W początkowych fazach infekcji wystarczy podanie miejscowe antybiotyków, natomiast w bardziej zaawansowanych stadiach muszą być podawane systemowo. Wybór środka przeciwdrobnoustrojowego powinien opierać się na wrażliwości zaobserwowanej w antybiogramie.
- Leczenie chirurgiczne: w zaawansowanych stadiach czyszczenie chirurgiczne, oczyszczenie rany i ożywienie brzegów w celu przyspieszenia gojenia. W przypadku zajęcia tkanek głębokich (zapalenie ścięgien, zapalenie błony maziowej lub zapalenie kości i szpiku) może być konieczna amputacja zajętej kończyny.
Zarówno leczenie farmakologiczne, jak i chirurgiczne powinno być uzupełnione opatrunkami wyściełanymi w celu zmiękczenia podpory i zmniejszenia nacisku na ranę. Dodatkowo, jako zabieg dodatkowy laseroterapię (laser małej mocy), który wspomaga regenerację, stymuluje fibrynolizę i mikrokrążenie, sprzyjając w ten sposób rozdzielczości proces.
Profilaktyka pododermitów u ptaków
Zapobieganie pododermatitis u ptaków jest zasadniczo oparte na prawidłowym zarządzaniu:
- Żywność: musi być odpowiednia dla danego gatunku ptaka, zarówno pod względem jakości, jak i ilości. Należy zadbać o spożycie witamin (zwłaszcza witaminy A i E) i zmniejszyć procentową zawartość tłuszczu, aby uniknąć nadwagi.
- Codzienne ćwiczenia fizyczne: Idealnym rozwiązaniem dla ptaków jest posiadanie obiektów lub wolier, które pozwalają im latać i ćwiczyć w sposób ciągły. Gdy nie jest to możliwe, ważne jest, aby codziennie miały możliwość opuszczenia klatki, aby mogły swobodnie latać. Pomoże to zmniejszyć ryzyko otyłości i zapobiegnie zbyt długiemu spędzaniu czasu na grzędach lub grzędach.
- Rutynowa kontrola paznokci i okolic podeszwowych stóp: właściwa pielęgnacja i przycinanie paznokci ponieważ Rutynowe badanie okolicy podeszwowej stóp pomoże wykryć zmiany we wczesnych stadiach, co poprawi rokowanie choroby.
- Właściwe patyki, grzędy i grzędy: Należy unikać całkowicie gładkich i regularnych grzędy, ponieważ zmuszają one ptaki do podtrzymywania zawsze tego samego obszaru powierzchnia podeszwy. Wskazane jest stosowanie gałązek nieregularnych, o różnych średnicach, fakturach i kształtach, które imitują naturalne gałązki. Interesujące jest również to, że wykazują pewną mobilność, ponieważ pozwala to na wahania punktu podparcia i sprzyja perfuzji krwi w okolicy.
- Unikaj wilgoci: W przypadku drobiu ważne jest, aby używać chłonnego podłoża, dzięki któremu podłoga będzie zawsze sucha. Tyczki i grzędy również powinny być zawsze suche.
- Sprzątanie środowiska: ważne jest utrzymanie wysokiego poziomu higieny w klatkach, grzędach, patykach i grzędach ptaków. Materiały muszą umożliwiać prawidłowe czyszczenie i dezynfekcję, aby uniknąć pojawienia się ognisk zakaźnych. Podłoże stosowane u drobiu musi być często wymieniane, aby utrzymać je na odpowiednim poziomie higieny.
