Niewiele jest zwierząt, które potrafią wzbudzić tak przeciwne emocje jak węże. Podczas gdy niektórzy ludzie boją się po prostu patrząc na zdjęcie okazu, inni pasjonują się tymi gadami o imponującej prezencji i szczególnej urodzie. Są nawet tacy, którzy decydują się mieć węża jako zwierzaka i dzielić swoje codzienne życie z tymi zwierzętami.
Niepełne linienie u węży (Disecdysis)
Problemy z pierzeniem u węży nie są same w sobie chorobą, ale mogą pojawić się jako objaw niektórych zaburzeń organizmu. Podobnie niecałkowite linienie, znane jako „ dissecdysis ” musi być szybko leczone, aby nie powodować infekcji lub problemów skórnychdzieci.
Chociaż istnieje kilka możliwych przyczyn problemów z linieniem, zwykle są one związane z niedoborami żywieniowymi, które pojawiają się, gdy dieta węża jest niezrównoważona lub nieodpowiednia. Dlatego przed zaadoptowaniem węża jako zwierzaka konieczne jest poznanie jego potrzeb żywieniowych oraz zasięgnięcie porady lekarza weterynarii specjalizującego się w zwierzętach egzotycznych.
Jednak niepełne linienie może również pojawiać się jako objaw podstawowego procesu zakaźnego a nawet być związane z obecnością ektopasożyty na ciele węża. Dlatego, gdy zauważysz, że Twój wąż ma problem podczas zmiany skóry, pamiętaj, aby szybko zanieść go do kliniki weterynaryjnej specjalizującej się w zwierzętach egzotycznych.
Choroby układu oddechowego u węży
Jak wyjaśniliśmy wcześniej, inwazja roztoczy w ciele węża może powodować choroby układu oddechowego. Istnieją jednak również inne możliwe przyczyny, takie jak problemy z wilgoć w środowisku, stres i niewłaściwa obsługa przez opiekuna, które mogą uszkodzić układ oddechowy węża Infekcje dróg oddechowych u węży mogą czasami pojawiać się jako objaw posocznica
Na ogół objawy wynikają z trudności w oddychaniu spowodowanej patologią lub z niej wywodzących się. Na przykład wąż może zacząć oddychać z otwartymi ustami lub wydać rodzaj syczeniepodczas wdechu i wydechu.
Patologie oddechowe u węży są zwykle dość agresywne i powodują gwałtowny spadek ich zdrowia. Z tego powodu pomoc weterynarza musi być natychmiastowa w celu ustalenia skutecznego i odpowiedniego leczenia objawów każdego zwierzęcia.
Problemy z oczami u węży
Oczy węży mogą zostać uszkodzone po lub z powodu niewłaściwe obchodzenie się hodowcy. Jednak infekcje oka mogą również wynikać z słabego drenażu , który powoduje gromadzenie się płynu nawilżającego i w konsekwencji wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego (coś podobnego do tego, co dzieje się w jaskrze).
Dodatkowo zła higiena siedliska zwykle sprzyja gromadzeniu się brudu, który może dostać się do oka węża, powodując obrażenia i podrażnienia, które mogą prowadzić do infekcji oka. Dlatego utrzymanie optymalnej pielęgnacji i kondycjonowania środowiska zwierzęcia to podstawowa pielęgnacja zapobiegająca licznym chorobom.
Leczenie problemów z oczami będzie zależeć od wcześniejszej diagnozy postawionej przez weterynarza. W zależności od stanu zdrowia i objawów każdego pacjenta, można podawać miejscowo antybiotyki (zwykle w postaci kropli do oczu) lub zastrzyki w celu wyeliminowania bakterii z organizmu zwierzęcia.
Częste choroby węży: pęcherz
Chociaż jest mniej znana niż inne choroby węży, u gadów wyhodowanych w niewoli diagnozuje się pęcherza z pewną regularnością. Jest to patologia zakaźna, której głównym początkowym objawem jest zaczerwienienie dolnej części ciało zwierzęcia (głównie w łuskach).
Pęcherz może mieć wiele przyczyn, ale zwykle jest związany z problemami z wilgotnością lub niedobór toaletyw otoczeniu węża. Oznacza to, że większość gadów, u których zdiagnozowano pęcherz, było hodowanych w nadmiernie wilgotnym i/lub brudnym środowisku.
Nie leczone szybko, zaczerwienione łuski stają się zaognione i opuchnięte. Na tym etapie istnieje wysokie ryzyko rozwoju infekcji wtórnych wywołanych przez grzyby lub bakterie. Dlatego też, jeśli masz węża i zauważysz, że jego skóra jest podrażniona lub zmieniona, zalecamy szybką konsultację z weterynarzem, który jest ekspertem od zwierząt egzotycznych.
Leczenie pęcherzy u węży będzie zależeć od stanu zdrowia i specyficznych objawów każdego zwierzęcia. Jednak zwykle wiążą się z miejscowym stosowaniem antybiotyków w celu zwalczania infekcji w łuskach. W bardziej zaawansowanych przypadkach konieczne może być podanie antybiotyków we wstrzyknięciu.
Oczywiście zarówno zapobieganie, jak i leczenie tej patologii wymaga wzmocnienia nawyków higienicznych i lepszego kondycjonowania środowiska węży.
Boca Rot (zakaźne zapalenie jamy ustnej)
U węży zapalenie jamy ustnej, lepiej znane jako „zgnilizna jamy ustnej”, jest procesem zakaźnym wywołanym przez bakterie. Gdy wewnętrzna wyściółka jamy ustnej węża ulega zapaleniu, może to prowadzić do gromadzenia się ropy w dziąsłach i między zębami Jeśli nieleczona szybko, infekcja postępuje, bakterie docierają do kości i mogą powodować utratę zęba.
Zwykle pierwszym objawem zakaźnego zapalenia jamy ustnej u węży jest nadmierna produkcja i wydzielanie śliny. W miarę postępu choroby mogą pojawić się nowe objawy, takie jak:
- Małe, punktowe krwawienie skupione wokół ust
- Oznaki zgnilizny
- Utrata zębów
Ponieważ proces zakaźny rozprzestrzenia się szybko, wczesna diagnoza jest kluczem do lepszych prognoz dotyczących Rot Mouth. Dlatego nie wahaj się skonsultować z wyspecjalizowanym lekarzem weterynarii, gdy zauważysz jakąkolwiek zmianę w zachowaniu lub wyglądzie twojego węża.
oparzenia
Chociaż węże uwielbiają upał, ich niezrównana uroda skóra jest bardzo wrażliwa na promieniowanie słoneczne. Dlatego nadmierna ekspozycja na sztuczne lub naturalne światło może powodować oparzenia i stany zapalne skóry, co może również prowadzić do rozwoju wtórnych infekcji.
Pasożyty zewnętrzne i związane z nimi problemy
Węże mogą być zaatakowane przez pasożyty zewnętrzne, głównie kleszcze i roztocza Zwykle węże mające kontakt z tymi pasożytami zewnętrznymi dzielą swoje środowisko z inne zwierzęta, takie jak psy, koty, krowy, owce itp. Lub gdy nie mają odpowiednio zdezynfekowanego i kondycjonowanego siedliska, aby zapewnić im optymalne warunki do rozwoju.
Na ogół kleszcze są łatwiejsze do rozpoznania i zwalczania niż roztocza. Z tego powodu łatwiej jest je szybko wyeliminować, aby nie generować wtórnych skutków w organizmie węży. Jednak roztocza są trudne do zidentyfikowania, rozmnażają się bardzo szybko i często powodują komplikacje zdrowotne u węży.
Gdy roztocza zagłębiają się w skórę węża i zaczynają ssać jego krew, aby się nakarmić, „przetaczają” niezbędne składniki odżywcze, których potrzebuje zwierzę być zdrowym i silnym. Mogą wtedy powodować niedobory żywieniowe, anemię i osłabienie układu odpornościowego
Zwierzę o słabej odporności immunologicznej staje się bardziej podatne na liczne choroby. W bardziej zaawansowanych inwazjach roztoczy wąż może mieć upośledzony układ oddechowy i wzrok. Ponadto stosunkowo częste są przypadki alergii skórnych związanych z obecnością roztoczy.
Pasożyty wewnętrzne i choroby węży
Ciała węży mogą być również wewnętrznie zaatakowane przez różne endopasożyty, takie jak na przykład robaki i pierwotniaki. tasiemce i nicienie (glisty) to endopasożyty spotykane z pewną częstotliwością u węży hodowanych w niewoli. Oba są pasożytami układu pokarmowego, które mogą powodować komplikacje, gdy nie są właściwie leczone i mogą przedostać się do krwiobiegu, rozprzestrzeniając się w tkankach organizmu i wpływając na inne narządy (płuca, najczęściej).
Z drugiej strony wśród patologii wywoływanych przez pierwotniaki znajdujemy rzęsistkowicę i amebiazę. Następnie nieco lepiej przedstawiamy objawy tych chorób u węży:
- Rzęsistkowica: Jest to proces zakaźny wywołany przez pierwotniaka zwanego rzęsistkiem. Najczęstszą formą zarażenia jest spożywanie myszy zakażonych wspomnianym endopasożytem. Jej głównymi objawami są: biegunka, wymioty i utrata apetytu. Zainfekowane węże często cierpią na osłabiony układ odpornościowy i mogą rozwinąć się wtórne infekcje bakteryjne.
- Amebiaza: jest jedną z najczęstszych chorób u węży hodowanych w niewoli. Jest to wysoce zaraźliwa patologia zakaźna wywoływana przez niektóre gatunki ameb (jednokomórkowych mikroorganizmów o pasożytniczych nawykach). Główną formą zarażenia jest spożycie skażonej żywności lub wody. Wchodząc do ciała węża, ameby koncentrują się w wątrobie i błonie śluzowej jelit. Dlatego objawy są podobne do objawów infekcji żołądkowo-jelitowych, takich jak wymioty, biegunka, śmierdzące stolce, którym może towarzyszyć krew lub śluz, apatia i brak apetytu. Wiele zakażonych zwierząt może rozwinąć wtórne infekcje bakteryjne z powodu osłabienia układu odpornościowego.
Mając to wszystko, należy podkreślić wagę przestrzegania okresowego odrobaczania u węży i oferowania im odpowiedniego medycyna profilaktyczna Ponadto wizyty co 6 miesięcy u lekarza weterynarii, który jest ekspertem od zwierząt egzotycznych, będą ważne dla monitorowania ich stanu zdrowia i zapobiegania tym patologiom.
