Wśród kotowatych spotykamy lamparty (Panthera pardus), zwinne drapieżniki pochodzące zarówno z Afryki, jak i Azji. Wyróżniają się wzorami ciała i pięknymi szatami, które tworzą czarne rozety. Zidentyfikowano osiem podgatunków, klasyfikacja ta zmieniała się w czasie wraz z postępem badań w tym zakresie. Jednym z podgatunków jest lampart indyjski (P.p. fusca), typowy dla subkontynentu, dla którego nosi wspólną nazwę.
Chcesz poznać wszystkie charakterystykę lamparta indyjskiego? Czytaj dalej ten plik na naszej stronie i poznaj najważniejsze aspekty tego kota.
Charakterystyka lamparta indyjskiego
Istnieje kilka cech charakterystycznych lamparta indyjskiego, które odróżniają go od innych rodzajów lamparta, takich jak jego rozmiar czy rozety. Poznajmy je poniżej:
- Począwszy od wielkości lamparta indyjskiego, samce są większe i ważą więcej niż samice, z wartościami około 2 i 2, 3 metry długości y od około 50 do 80 kg Jeśli chodzi o samice, zwykle nie przekraczają 1,2 metra długości i osiągają wagę jednej niewiele ponad 30 kg.
- Nogi są mocne.
- Ogon jest długi, w rzeczywistości może mierzyć do prawie metra całkowitej długości zwierzęcia.
- Uszy są krótkie i zaokrąglone.
- Oczy są małe i żółte.
- Pysk jest szeroki, z potężną szczęką.
- Wzorzec sierści jest unikalny dla każdego osobnika, utworzony przez duże czarne rozety, które opadają w kierunku brzucha zwierzęcia.
- W młodości wydają się ciemniejsze, ponieważ rozety są gęstsze i bliżej siebie.
- Kolor sierści może się różnić w zależności od siedliska, jasnożółty, gdy żyją na bardziej suchych obszarach, złoty w dżungli przestrzenie lub bardziej szarawe w zimnym otoczeniu.
Siedlisko lamparta indyjskiego
Indyjski lampart zamieszkuje takie regiony jak Indie, Bhutan, Nepal, Pakistan, himalajskie lasy, Bangladesz i Tybet, choć w w niektórych przypadkach ich obecność może wiązać się raczej z najazdami niektórych osobników niż z populacjami typowymi dla tego obszaru, jak w przypadku Bangladeszu.
Siedlisko mogą tworzyć obszary bardzo gęste zalesione, które odpowiadają lasom tropikalnym, liściastym, a nawet zimnym lasom iglastym i suche strefy. Są to dane, które odpowiadają ogólnie gatunkom, które mogą różnicować się w różnych siedliskach. Występuje w niektórych rezerwatach i parkach narodowych na subkontynencie, a także w pobliżu niektórych obszarów podmiejskich.
Cła lamparta indyjskiego
Lampart indyjski to zwierzę głównie nocne, z przyzwyczajeniami Samotnik, z dużą zwinnością wspinania się, rozpędzanie się do prawie 60 km/h, wykonywanie świetnych skoków o wysokości około 3 metrów i długości do około 6 metrów.
Samce mają zwykle większe obszary ekspansji niż samice, które mogą być nawet dwa razy większe. Te ostatnie ponadto mają tendencję do jeszcze większego ograniczania ekspansji, gdy są ze swoimi szczeniętami. Normalnie lampart jest wypierany przez tygrysa z pewnych obszarów, na które się nakładają, więc ten pierwszy jest zmuszony przenieść się w inne miejsca.
Z drugiej strony, choć nie lubi tak bardzo wchodzić do wody, jest dobrym pływakiem, który broni się bardzo dobrze w wodzie. W ciągu dnia często wspina się po drzewach, gdzie spędza większość czasu odpoczywając.
Karmienie lamparta indyjskiego
Lampart indyjski, podobnie jak reszta kotowatych, jest mięsożercą w rzeczywistości jest wielkim drapieżnikiem w ekosystemach, które zamieszkuje. Ich dieta jest bardzo szeroka i zależy od potencjalnej ofiary, która istnieje. Może polować na dużą zdobycz, ponieważ ma siłę zarówno w nogach, jak i szczękach, aby ją złapać. Często zdarza się, że po schwytaniu zwierzę wspina się na drzewo, aby zjeść.
Wśród różnych gatunków, którymi żywi się ten lampart indyjski, znajdujemy:
- Jeleń
- Antylopy
- Dziki
- Małpy
- Zające
- Ptaki
- Gady
- Zwierzęta domowe
Nie przegap tego innego artykułu, w którym wyjaśniamy, co jedzą lamparty.
Reprodukcja lamparta indyjskiego
Te lamparty mogą rozmnażać się przez cały rok, chociaż w zależności od regionu mogą mieć szczyty reprodukcji. Kobiety mają cykle rujowe, które trwają około 7 dni i są powtarzane co 46 dni w przybliżeniu. Ciąża trwa średnio 97 dni, następnie samica szuka legowiska w jaskiniach lub kłodach do porodu, z których rodzi się od 2 do 4 szczeniąt, te, które są niewidome w ciągu pierwszych 7-9 dni.
W wieku trzech miesięcy młode podążają za matką i zaczynają uczyć się technik łowieckich; rok mogą radzić sobie sami, ale jak zwykle w przypadku lampartów, zostają z rodzicem do 18-24 miesiąca życia.
Stan ochrony lamparta indyjskiego
Lampart jako gatunek jest zaliczany do kategoria zagrożona i istnieje kilka podgatunków sklasyfikowanych w poszczególnych kategoriach przez Międzynarodową Unię Ochrony przyrody (IUCN). Jednak lampart indyjski utrzymuje tę samą ogólną klasyfikację, co wskazuje, że znajduje się pod pewną presją.
Wśród zagrożeń wobec indyjskiego lamparta znajdujemy, że polowanie i handel to główne przyczyny, które wpływają na populację. Z drugiej strony na obszarach zamieszkanych przez ludzi dochodzi do konfliktów z tymi kotami, które niestety kończą się eksterminacją. Podobnie, wiele naturalnych zdobyczy, które są częścią diety lamparta, znacznie się zmniejszyło, więc to również wpływa na to zwierzę.
Główne oszacowanie populacji dokonane kilka lat temu w celu kwantyfikacji podgatunków zakłada, że musi być mniej niż 10 000 dojrzałych osobników
Włączenie do załącznika I Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), zakazu polowań i ochrony na obszarach chronionych, obejmuje niektóre z głównych działań mających na celu wygenerować ochronę lamparta indyjskiego.
