niedźwiedzie wyewoluowały ze wspólnego przodka z kotami, psami, fokami i łasicami 55 milionów lat temu. Niedźwiedzie możemy znaleźć prawie we wszystkich częściach świata, każdy z nich przystosowany do swojego środowiska Te adaptacje sprawiają, że jeden gatunek niedźwiedzia różni się od drugiego. Kolor sierści, kolor skóry, grubość, grubość i długość włosów sprawiają, że są one lepiej przystosowane do środowiska, w którym żyją, aby regulować temperaturę ciała lub maskować się otoczeniem.
Obecnie istnieje osiem gatunków niedźwiedzi, choć gatunki te są podzielone na wiele podgatunków. W tym artykule na naszej stronie zobaczymy, ile jest rodzajów niedźwiedzi i jakie są ich cechy.
Niedźwiedź słoneczny
niedźwiedzie słońca, znane również jako niedźwiedzie słońca (Helarctos malayanus) zamieszkują ciepłe obszary Malezji, Tajlandii, Wietnamu czy Borneo, chociaż ich populacje w ostatnich latach niepokojąco spadły z powodu zaniku ich naturalnego środowiska i wykorzystania, jakie medycyna chińska przypisuje żółci tego zwierzęcia.
Jest to najmniejszy istniejący gatunek niedźwiedzia, samce ważą od 30 do 70 kilogramów a samice od 20 do 40 kilogramów. Jego futro jest czarne i bardzo krótkie, przystosowane do ciepłego klimatu, w którym żyje. Na piersi mają pomarańczową plamkę w kształcie podkowy.
Ich dieta opiera się na spożywaniu orzechów i owoców, chociaż zjadają wszystko, co jest w ich zasięgu, np. małe ssaki czy gady. Mogą również spożywać miód kiedykolwiek go znajdą. W tym celu mają bardzo długi język, którym wyciągają miód z uli.
Nie mają sezonu lęgowego, więc mogą rozmnażać się przez cały rok. Niedźwiedzie słoneczne również nie zapadają w stan hibernacji. Po kopulacji samiec zostanie z samicą, aby pomóc jej znaleźć pożywienie i gniazdo dla przyszłego potomstwa, gdy się urodzi, samiec może zostać lub odejść. Gdy szczenięta zostaną oddzielone od matki, samiec odejdzie lub wróci, by kopulować z samicą.
Niedźwiedź wargowy
Los niedźwiedzie wargowe lub niedźwiedzie leniwce (Melursus ursinus) Mieszkają w Indiach, Sri Lance i Nepalu. Populacja, która istniała w Bangladeszu, wymarła. Mogą żyć w kilku różnych siedliskach, takich jak wilgotne i suche lasy tropikalne, sawanny, zarośla i łąki. Unikają miejsc silnie niepokojonych przez ludzi.
Charakteryzują się długimi, prostymi, czarnymi włosami, bardzo różniącymi się od innych gatunków niedźwiedzi. Ma bardzo długi pysk z wydatnymi i ruchliwymi wargami. Mają białą plamkę w kształcie litery „V” na piersi Mogą ważyć 180 kilogramów
Jej dieta zawiera się w przedziale owadożerne i owocożerne Owady, takie jak termity i mrówki, mogą stanowić ponad 80% pożywienia, chociaż gdy jest to sezon owocowania roślin, owoce stanowią od 70 do 90% pokarmu niedźwiedzia.
Rozmnażają się od maja do lipca, samice rodzą jedno lub dwa młode między listopadem a styczniem. Przez pierwsze dziewięć miesięcy młode będą noszone na plecach matki i pozostaną z nią przez rok do dwóch i pół roku.
Okulary Miś
niedźwiedzie okularowe (Tremarctos ornatus) żyją w Ameryce Południowej i są endemiczne dla Andy Tropikalne. W szczególności można je znaleźć w krajach Wenezueli, Kolumbii, Ekwadoru, Boliwii i Peru.
Główną cechą tych zwierząt są bez wątpienia białe plamki wokół oczu Plamy te rozciągają się również na pysku i szyja. Reszta futra jest czarna. Jego skóra jest cieńsza niż u innych gatunków niedźwiedzi ze względu na gorący klimat, w którym żyje.
Mogą żyć w wielu różnych ekosystemach w tropikalnych Andach, w tym w tropikalnych suchych lasach, tropikalnych wilgotnych nizinach, górskich lasach, tropikalnych suchych i wilgotnych zaroślach oraz tropikalnych zaroślach i łąkach na dużych wysokościach
Podobnie jak większość niedźwiedzi, niedźwiedź okularowy jest zwierzęciem wszystkożernym, jego dieta opiera się na bardzo włóknistej i twardej roślinności, takiej jak gałązki palmowe i bromeliadowe oraz liście. Mogą również jeść ssaki, takie jak króliki lub tapiry górskie, ale głównie zwierzęta gospodarskie. Kiedy nadchodzi sezon, gdy rośliny są już owocowe, niedźwiedzie uzupełniają swoją dietę szeroką gamą owoców tropikalnych
Niewiele wiadomo o rozmnażaniu tych zwierząt na wolności. W niewoli samice zachowują się jak sezonowe poliestry. Szczyt godowy występuje między marcem a październikiem. Wielkość miotu waha się od jednego do czterech szczeniąt, przy czym najczęściej występują bliźnięta.
Siwy
niedźwiedź brunatny (Ursus arctos) występuje na większości półkuli północnej, w Europie, Azji i na zachodzie Stanów Zjednoczonych. Stany Zjednoczone, Alaska i Kanada. Będąc tak rozpowszechnionym gatunkiem, wiele populacji uważa się za podgatunki, z około 12 różnymi
Przykładem jest Niedźwiedź Kodiak (Ursus arctos middendorffi) zamieszkujący archipelag Kodiak na Alasce. Typy niedźwiedzi w Hiszpanii są zredukowane do gatunku europejskiego Ursus arctos arctos, który występuje od północy Półwyspu Iberyjskiego po Skandynawię i Rosję.
Niedźwiedzie brunatne są nie tylko brązowe, mogą też być czarne lub kremowe Wielkość różni się w zależności od podgatunku, od 90 do 550 kilogramów W górnym przedziale wagowym znajduje się niedźwiedź Kodiak, a w dolnym europejski niedźwiedź.
Zajmują różnorodne siedliska, od suchych azjatyckich stepów po arktyczne zarośla i wilgotne lasy strefy umiarkowanej. Żyjąc w siedliskach o większej różnorodności niż jakikolwiek inny gatunek niedźwiedzi, wykorzystują również szeroką gamę pokarmów. W Stanach Zjednoczonych stają się bardziej mięsożerne w miarę zbliżania się do Bieguna Północnego, gdzie żyje więcej zwierząt kopytnych i można znaleźć łososia. W Europie i Azji ich dieta jest bardziej wszystkożerna.
Rozmnażanie następuje między kwietniem a lipcem, ale zapłodniona komórka jajowa zagnieżdża się w macicy dopiero jesienią. Szczenięta, w wieku od jednego do trzech lat, rodzą się w styczniu lub lutym, kiedy matka zapada w sen zimowy. Będą z nią przez dwa lub cztery lata.
Czarny niedźwiedź azjatycki
Populacja Czarny niedźwiedź azjatycki (Ursus thibetanus) jest w recesji. To zwierzę zamieszkuje południowy Iran, bardziej górzyste regiony północnego Pakistanu i Afganistanu, południową stronę Himalajów przez Indie, Nepal i Bhutan oraz kontynentalną Azję Południowo-Wschodnią, rozciągając się na południe do Birmy i Tajlandii.
Są czarne z małą białą plamką w kształcie półksiężyca na klatce piersiowejSkóra na szyi jest grubsza niż w pozostałych częściach ciało i włosy w tym obszarze są dłuższe, co daje wrażenie posiadania długich włosów. Jest średniej wielkości, od 65 do 150 kilogramów
Żyją w wielu różnych typach lasów, zarówno w lasach liściastych, jak i iglastych, w pobliżu poziomu morza lub powyżej 4000 metrów n.p.m.
Mają bardzo zróżnicowaną pasz i sezonową. Wiosną dieta opiera się na pędach, liściach i zielonych pędach. Latem żywią się różnymi owadami, takimi jak mrówki, które potrafią szukać przez 7 lub 8 godzin, pszczoły, a także owoce. Jesienią ich preferencje przesuwają się na żołędzie, orzechy włoskie i kasztany Żywią się również kopytne i bydło
Rozmnażają się w czerwcu i lipcu, rodzą między listopadem a marcem, w zależności od warunków środowiska zapłodniona komórka jajowa prędzej czy później zagnieździ się. Mają około dwóch młodych, które pozostaną z matką przez dwa lata.
Czarny niedźwiedź amerykański
Niedźwiedź czarny amerykański (Ursus americanus) wyginął w większości Stanów Zjednoczonych i Meksyku, obecnie zamieszkuje Kanada i Alaska , gdzie populacja rośnie. Zamieszkuje głównie lasy strefy umiarkowanej i borealnej, ale rozciąga się również na subtropikalne obszary Florydy i Meksyku, a także subarktykę. Mogą żyć blisko poziomu morza lub na wysokości powyżej 3500 metrów.
Pomimo nazwy, niedźwiedź czarny amerykański może mieć inne ubarwienie sierści, coś bardziej brązowawego, a nawet białe plamki. Mogą ważyć od 40 kilogramów (samice) do 250 kilogramów (mężczyźni). Mają znacznie bardziej krępą budowę niż inne gatunki niedźwiedzi i większą głowę.
Jest generalistyczny i oportunistyczny wszystkożerca, zje wszystko, co znajdzie. W zależności od pory roku zjedzą to lub inne, trawy, liście, łodygi, nasiona, owoce, śmieci, zwierzęta gospodarskie, dzikie ssaki lub ptasie jaja. W przeszłości niedźwiedzie żywiły się kasztanami amerykańskimi (Castanea dentata) jesienią, ale po zarazie w XX wieku populacja drzew zmniejszyła się, niedźwiedzie zaczęły jeść żołędzie dębu i orzechy włoskie.
Sezon lęgowy zaczyna się późną wiosną, ale młode wykluwają się dopiero w okresie hibernacji matki, podobnie jak inne gatunki niedźwiedzi.
Wielka panda
W przeszłości populacje niedźwiedź panda (Ailuropoda melanoleuca) rozprzestrzeniły się w całych Chinach, ale został zdegradowany do zachodnich krańców prowincji Syczuan, Shaanxi i Gansu. Dzięki wysiłkom włożonym w jego ochronę wydaje się, że gatunek ten ponownie rośnie, więc panda wielka nie jest zagrożona wyginięciem.
Miś panda to najbardziej odmienny niedźwiedź. Uważa się, że był odizolowany od ponad 3 milionów lat, więc rozbieżność w wyglądzieTen niedźwiedź ma bardzo zaokrągloną białą głowę z uszami i zarysem oczy są czarne, reszta ciała również jest czarna, z wyjątkiem części pleców i brzucha.
Jeśli chodzi o siedlisko niedźwiedzia pandy, powinniśmy wiedzieć, że żyje on w lasach strefy umiarkowanej w górach Chin, na wysokości od 1200 do 3300 metrów. W tych lasach bambus obfituje, co jest ich głównym i praktycznie jedynym pożywieniem. Misie pandy okresowo zmieniają miejsca, zgodnie z rytmem wzrostu bambusa.
Rozmnażają się od marca do maja, ciąża trwa od 95 do 160 dni, a potomstwo (jeden lub dwa) spędza z matką półtora roku lub dwa do momentu usamodzielnienia się.
Niedźwiedź polarny
niedźwiedź polarny (Ursus maritimus) wyewoluował z niedźwiedzia brunatnego 35 milionów lat temu. To zwierzę żyje w rejonach arktycznych, a jego ciało jest w pełni przystosowane do lodowatego klimatu.
Jego włosy, prześwitujące, bo wklęsłe, wypełnione są powietrzem, które działa jak doskonały izolator. Ponadto tworzy biały efekt wizualny, idealny do kamuflowania się na śniegu i zmylenia ofiary. Jego skóra jest czarna, co jest ważną cechą, ponieważ kolor ten ułatwia wchłanianie ciepła.
Jeśli chodzi o karmienie niedźwiedzia polarnego, musimy wiedzieć, że mamy do czynienia z jednym z najbardziej mięsożernych niedźwiedzi. Ich dieta oparta jest na kilka gatunkach fok takich jak foka nerpa (Phoca hispida) czy foka brodata (Erignathus barbatus).
Niedźwiedzie polarne to zwierzęta, które najmniej się rozmnażają. Mają pierwsze dzieci w wieku od 5 do 8 lat. Zwykle rodzą dwoje młodych, które spędzają z matką około dwóch lat.
Czy niedźwiedź polarny jest zagrożony wyginięciem? Odkryj to również na naszej stronie!
