W wielu przypadkach agresywność jest mylona ze zdolnością do bycia śmiertelnym lub spowodowania jak największej liczby ludzkich ofiar. Nie wierzę, że to ostatnie jest koniecznie cechą, która musi łączyć agresywność ze zdolnością do bycia śmiertelnym. Istnieje wiele bardzo nieśmiałych i spokojnych zwierząt, które są niezwykle zabójcze. Przykładem jest wąż morski, który ucieknie w obecności istot, które nie pasują do jego alternatywy pokarmowej. Innym przykładem jest gronostaj, maleńka istota ważąca zaledwie 300 g, która dzięki swojej niezrównanej agresywności potrafi skutecznie stawić czoła zdobyczowi znacznie większej od siebie. Jednak gronostaj nie powoduje strat w ludziach, tak jak wąż morski (choć bardzo nieliczne).
Moja koncepcja agresywności ma więcej wspólnego z brakem strachu przed istotami o wyższej wielkości i sile stawianie im czoła bez wahania do twarzy. Cenię też zdolność drapieżników, są zwierzęta mięsożerne, które muszą codziennie zjadać całą swoją wagę, aby przeżyć. To oczywiście zmusza je do bycia autentycznymi maszynami do zabijania.
Wreszcie cenię też agresywność terytorialną. Istnieją gatunki, które będą bronić swojego obwodu lub terytorium za pomocą gwoździ, zębów lub rogów. Mimo wszystko, jeśli chcesz, przeczytaj moją listę na naszej stronie najbardziej agresywne zwierzęta na świecie.
Mustelidy
Łusowate to rodzina zwierząt, która obejmuje jedne z najbardziej dzikich i agresywnych na świecie. Na szczęście dla człowieka i reszty zwierząt mądrość Natury ograniczyła całą tę ogromną zdolność zabijania w małych ciałach.
gronostaj, Mustela erminea, ma ponad 30 podgatunków rozsianych po całej planecie. Jest najmniejszym z łasicowatych (100-300 gr.), ale to nie przeszkadza mu polować na zdobycz 20 razy cięższą od siebie. Stosowana technika polowania polega na zaskakiwaniu ofiary od tyłu i gryzieniu jej w szyję ostrymi jak brzytwa zębami. Natychmiast nie przestaje powiększać rany, dopóki jego ofiara nie wykrwawi się na śmierć. Ma błyskawiczną zwinność ruchów. Jeśli kiedykolwiek myślałeś, że gronostaj jako zwierzę domowe może być dobrym pomysłem, to dlatego, że nie znałeś tej informacji.
Żarłok
-
żarłok, Gulo gulo, po olbrzymiej wydrze morskiej, jest drugim co do wielkości z łasicowatych. Jego solidny, zwarty i muskularny wygląd jest bardziej podobny do wyglądu małego niedźwiedzia niż większości łasicowatych, które są smukłe i smukłe. Jego zaciekłość, siła i drapieżne zdolności są legendarne. Wiadomo, że nie boi się konfrontacji z wilkami czy niedźwiedziami, zmuszając je do wycofania się i wycofania. Te duże drapieżniki wiedzą, że walka z rosomakiem nie jest dobrym interesem. Ciekawą rzeczą w przypadku rosomaka jest to, że jego sierść nigdy nie zamarza iz tego powodu używa się go do przycinania kapturów członków misji arktycznych i antarktycznych, które wymagają skutecznej ochrony twarzy. Rosomaki zamieszkują północne lasy borealne.
Wskaźnik
ratel, Mellivora capensis, znany jest również jako miodożer. Ten łasicowaty mierzący 85 cm. o 30 cm. wysoka i ważąca 14 kg, znana jest ze swojej niezrównanej wytrzymałości, ponieważ bez wycofywania się mierzy się z drapieżnikami (lampartami i lwami) i przy wielu okazjach sprawia, że rezygnują z myśliwskiego ducha. Specjalnością Ratel podczas walki z lwami lub lampartami jest szukanie ich krocza i powodowanie szkód potężnymi paznokciami i zębami w „rodzinnych klejnotach” kota. Dlatego wielu z nich rozsądnie rezygnuje z polowania.
Wśród łasicowatych jest znacznie więcej przykładów zaciekłości, ale trzy powyższe przykłady są dobrymi przykładami ich wrodzonej agresywności.
Z wyjątkiem nagłych zmian klimatycznych, łasicowate w ogóle nie są zagrożone. Dzieje się odwrotnie, rozprzestrzeniają się i niszczą inne rodzime gatunki.
Soricydy
Rodzina soricid obejmuje maleńkie istoty zwane . Najmniejszy z nich mierzy maksymalnie 5 cm, przy maksymalnej wadze 3 gramów. Największa ryjówka mierzy do 15 cm i waży blisko 100 g.
Te zwierzęta to maszyny do zabijania. Nie mogą żyć dłużej niż 4 godziny bez jedzenia, ponieważ muszą codziennie spożywać całą swoją wagę u owadów, robaków, jaszczurek, myszy lub ślimaków.
- ryjówka Suncus etruscus, zwana także ryjówką karłowatą, jest najmniejszą ze swojego gatunku. Nie przekracza 5 cm, ani nie przekracza 3 g wagi. Tętno tego zwierzęcia to brutalna liczba: 1200 uderzeń na minutę. Jest najmniejszym ssakiem lądowym, ale ze względu na wysoki wydatek energetyczny nie może przestać jeść owadów.
- ryjówka domowa, Suncus murinus, jest największą tego rodzaju. Musisz jeść bez przerwy, ponieważ Twój metabolizm jest bardzo wysoki. Poluje na myszy, mimo że nie przekracza 100 g i mierzy maksymalnie 15 cm; ale żywi się również jaszczurkami, padliną, robakami, a nawet wyjątkowo poluje na szczury. Ryjówki wydzielają truciznę, która osłabia ich zdobycz.
Hipopotamy
hipopotamy Hippopotamus amphibius, mimo że są roślinożerne, są bardzo niebezpiecznymi zwierzętami ze względu na swoją agresywność. To zwierzęta, które powodują najwięcej ludzkich ofiar na kontynencie afrykańskim (oprócz komarów, które zaszczepiają choroby).
Mężczyźni są więksi niż samice. Istnieją dane dotyczące hipopotamów o wadze 5, 2 mi 4500 kg. Istnieją 4 podgatunki rozmieszczone w całej Afryce Subsaharyjskiej. Mogą żyć 40 lat lub 50, jeśli są w niewoli w ogrodach zoologicznych. Pomimo swojej objętości mogą osiągnąć prędkość 30 km/h na krótkich dystansach.
Hipopotamy były historycznie uważane za najniebezpieczniejsze ssaki dla ludzi w Afryce. Odkrywczym faktem jest to, że faraon Narmer (pierwszy faraon, który zjednoczył Górny i Dolny Egipt), zginął w wyniku ataku hipopotama podczas polowania.
Mantodejczycy
Mantodeanie to Zakon obejmujący Mantydów, których najbardziej znanym przedstawicielem jest modliszka. Wszystkie mantydy jedzą inne owady, a nawet największe mogą jeść myszy, żaby i inne małe kręgowce. Są bardzo agresywnymi owadami, ale nie są niebezpieczne. Nie mają trucizny. Od czasu do czasu praktykują kanibalizm.
modliszka jest dystrybuowana prawie na całym świecie. Agresja modliszek jest nieszkodliwa dla ludzi, ale śmiertelna dla innych owadów.
Samice są większe od samców i niektóre mają bardzo brzydki nawyk: zjadają samce podczas kopulacji lub po zakończeniu, bardzo…, zły. Nawet jeśli zaloty mężczyzny jej nie przekonują, może coś przekąsić przed aktem.
Kolejnym przerażającym zwyczajem jest to, że kiedy łapią ofiarę, zaczynają ją zjadać żywcem, podczas gdy ofiara walczy między ząbkowanymi nogami. Oglądanie materiału przedstawiającego polowanie modliszki tylko po to, by natychmiast pożreć ją żywcem, to przerażający widok.
Lamart morski
lampart morski, Hydrurga leptonix, jest okropnym i bardzo agresywnym zwierzęciem. Nie boi się niczego ani nikogo. Do tego stopnia, że wielu biologów i przyrodników badających antarktyczną faunę pozostawia innym kolegom odkrycia, które można jeszcze dokonać na temat tego ogromnego nieznanego focydu. Powodem tej apatii w jego gabinecie jest to, że kiedy cię widzi, idzie za tobą.
Dorosłe samice są większe od samców, osiągają 4 metry i ważą 600 kg.
Jego zwykłą ofiarą jest pingwin cesarski, inne foki, ryby, kalmary i padlina. Orki i duże rekiny polują na młode lampart morski, ale rzadko atakują dorosłych.
Lampart uchatki mają stosunkowo małe pyski jak na swoje rozmiary, dlatego używają brutalnej techniki polowania. Kiedy już mocno ugryzą jakąkolwiek część swojej ofiary, potrząsają głowami z niezwykłą gwałtownością, aby uderzyć ofiarę o ziemię, dopóki jej nie wykończą. Jeśli polują w wodzie, odrywają kawałki swojej ofiary.
Obraz lamparta z National Geographic:
Opryszczkowate
Herpestidae to zwierzęta, na które mangusty Obecnie istnieje 33 gatunki mangusty, a wspólną cechą jest ich wartość i agresywność. Są dystrybuowane w całej Eurazji i na kontynencie afrykańskim. Jego wielkość i waga wahają się od 30 cm do 280 g mangusty karłowatej; przy 120 cm. i 4 kg waży mangusta białoogon.
Mongusta, Herpestes ichneumon, jest jedną z najczęściej występujących mangusty. Ta mangusta, podobnie jak inne gatunki opryszczkowatych, ma w swojej diecie węże, niektóre z nich trujące. Mangusta mierzy do 60 cm, a jej waga waha się od 2 do 4 kg. Jeśli jest osaczona, nie waha się stawić czoła lwom.
Mongusty występują w strefach umiarkowanych i równikowych planety. Na wiejskich terenach Indii powszechne jest występowanie mangusty domowej, której funkcją jest polowanie na gryzonie, ale także wszelkiego rodzaju węże, w tym kobry.
Najbardziej niebezpieczne zwierzę
Każda samica chroniąca swoje młode, niezależnie od gatunku, w pewnych okolicznościach może stać się niezwykle agresywna. Gatunek nie ma znaczenia. Matka zabije lub zostanie zabita, aby chronić swoje potomstwo.
