W tym artykule na naszej stronie opowiemy o leku powszechnie stosowanym w weterynarii. W szczególności wyjaśnimy, w jaki sposób stosuje się ranitydynę dla psów, jakie są jej skutki oraz środki ostrożności, których musimy przestrzegać podczas jej podawania, ponieważ, podobnie jak wszystkie leki, może powodować problemy.
Jak zawsze nalegamy, wszystkie leki, które stosujemy u naszego psa, muszą być przepisane przez lekarza weterynarii i musimy przestrzegać ich zaleceń unikaj komplikacji.
Do czego służy ranitydyna?
Ranitydyna dla psów jest lekiem, który działa na poziomie trawienia, regulując kwasowość żołądka i minimalizując ryzyko wystąpienia wrzodów. Stosuje się go również w przypadku refluksu lub gdy pies musi być przez długi czas leczony kortykosteroidami, ponieważ mogą powodować wrzody.
W skrócie, ranitydyna zmniejsza szkody, które kwas solny może wytworzyć na błonie śluzowej żołądka. Dlatego lekarz weterynarii może przepisać go, gdy nasz pies cierpi na patologię układu pokarmowego, która zwykle powoduje wymioty lub biegunkę.
dawkę musi przepisać lekarz, ponieważ każdy pies przedstawi warianty, które pomogą lekarzowi weterynarii wybrać najbardziej odpowiednią dawkę. Ranitydyna może być podawana doustnie, domięśniowo lub dożylnie, co jest najczęstszym sposobem stosowania u psów hospitalizowanych i poddawanych płynoterapii. Są to psy odwodnione, ponieważ straciły płyny w wyniku wymiotów i biegunki i nie mogą ich zastąpić, ponieważ wymiotują wszystkim, co jedzą.
W takich przypadkach, ponieważ również wymiotują lekiem, zazwyczaj są przyjmowani do podawania dożylnie płynów i leków. Po ich poprawie ranitydyna może być podawana doustnie, już w domu, razem z innymi przepisanymi lekami. Może być podawany z jedzeniem bez wpływu na wchłanianie.
Przeciwwskazania do ranitydyny
Ranitydyna u psów jest powszechnie stosowana w leczeniu objawów żołądkowo-jelitowych lub sytuacji podobnych do tych, które opisaliśmy, ale należy zachować ostrożność przy podawaniu jej psom cierpiącym na chorobę nerek , ponieważ część leku jest wydalana przez nerki u szczeniąt lub suk ciężarnych lub karmiących, ponieważ ranitydyna jest wydalana w mleko matkiNależy również zachować ostrożność u psów z niewydolność wątroby
W takich przypadkach lekarz weterynarii oceni ryzyko i korzyści związane z podaniem i podejmie decyzję. Nigdy nie powinniśmy sami leczyć zwierząt.
Skutki uboczne ranitydyny dla psów
Chociaż ranitydyna zwykle nie powoduje działań niepożądanych, jak każdy lek, może powodować pewne problemy, takie jak wymioty, biegunka, arytmia (nieregularne bicie serca), senność, małopłytkowość (zmniejszona liczba płytek krwi), przyspieszony oddech lub drżenie.
Jeśli nasz pies przyjmuje ranitydynę i wykazuje którykolwiek z tych objawów, musimy Poinformować weterynarza Dodatkowo, jeśli przyjmuje jakiekolwiek inny lek, musimy również poinformować lekarza weterynarii w przypadku wystąpienia niezgodności między lekami.
Niektóre psy, choć nie są powszechne, mogą być uczulone na ranitydynę, a ich spożycie jest wstrząsem anafilaktycznym, co jest nagłym przypadkiem weterynaryjnym. Oczywiście psom tym nie należy ponownie przepisywać ranitydyny i należy je zastąpić innym lekiem o podobnym działaniu. W każdym razie zwykle nie ma żadnych działań niepożądanych, o ile postępujemy zgodnie z zalecanym protokołem podawania.
Przedawkowanie ranitydyny u psów
Nadmiar ranitydyny u psów może wystąpić, jeśli pomylimy się przy podawaniu leku i podamy więcej niż wskazana przez lekarza weterynarii lub jeśli pies przypadkowo połknie cały lek. W takich przypadkach może wystąpić przedawkowanie z objawami, takimi jak drżenia, wymioty lub przyspieszony oddech (szybki oddech).
Jeśli nasz pies połknął dużą ilość ranitydyny lub podaliśmy mu większą dawkę, musimy natychmiast powiadomić nasz weterynarz może przepisać preparat, który neutralizuje lek lub zmniejsza jego wchłanianie, a nawet wykonać płukanie żołądka
