Onsior jest lekiem przeciwzapalnym z rodziny koksybów, stosowanym do łagodzenia bólu i stanów zapalnych. Lekarz weterynarii może przepisać Onsior psom, gdy zdiagnozuje przewlekły problem, taki jak choroba zwyrodnieniowa stawów lub jako część leków podawanych podczas niektórych zabiegów chirurgicznych. Dobrą rzeczą w Onsiorze jest to, że można go podawać przez długi czas, ale ze względu na jego potencjalne skutki uboczne weterynarz musi regularnie monitorować.
W tym artykule na naszej stronie wyjaśniamy wszystko, co musisz wiedzieć o Onsiorze dla psów, zalecaną dawkę, do czego służy dla i jego możliwych skutków ubocznych.
Czym jest Onsior dla psów?
Aktywnym składnikiem preparatu Onsior jest robenakoksib z rodziny koksybów. Jest to niesteroidowy przeciwzapalny i przeciwreumatyczny o wysokim powinowactwie do COX-2. Oznacza to, że hamuje enzym cyklooksygenazę 2, który bierze udział w szeregu reakcji powodujących ból, stan zapalny lub gorączkę. Stąd hamujące działanie robenakoksibu działa na stan zapalny i ból. Onsior szybko osiąga wysokie stężenia we krwi, jest metabolizowany w wątrobie i wydalany przez żółć i nerki.
Onsior jest podawany doustnie w aromatyzowanych okrągłych tabletkach, które sprawiają, że są smaczne, a zatem łatwiejsze do dobrowolnego spożycia przez psa. W rzeczywistości jest wielu, którzy jedzą je bezpośrednio, jakby były nagrodami. Oczywiście tabletek nie można dzielić, trzeba je podawać w całości. Onsior dla psów jest również sprzedawany w postaci roztworu do wstrzykiwań.
Do czego służy Onsior dla psów?
Onsior dla psów jest stosowany do leczenia bólu i stanów zapalnych u psów cierpiących na przewlekłe patologie, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów Charakteryzuje się kulawizną i wymaga długotrwałego leczenia, chociaż poprawę stanu psa można zauważyć po około tygodniu. Pamiętaj, że Onsior nie działa na wszystkich kopiach. Jeśli w ciągu 10 dni pies jest nadal taki sam, wskazane jest przerwanie leczenia i ponowna ocena sytuacji. W każdym razie Onsior można podawać przez długi czas, oczywiście zawsze pod nadzorem lekarza weterynarii.
Ponadto podaje się go również w celu złagodzenia bólu i stanu zapalnego, które pies może odczuwać po interwencjach chirurgicznych ortopedycznych lub tkanek miękkich.
Dawkowanie Onsior dla psów
W celu prawidłowego dawkowania należy wziąć pod uwagę wagę psa i sytuację, w której jest przepisany. Tylko lekarz weterynarii może przepisać ten lek, a także decydować o dawce i dawkowaniu. Ogólnie zalecana dawka tabletek wynosi 1 mg na kg masy psa, chociaż lekarz weterynarii może uznać za właściwe zwiększenie dawki do 2. idealne jest to, aby po ustabilizowaniu psa utrzymywać go w najniższej możliwej dawce. W tym celu weterynarz zaplanuje okresowe wizyty kontrolne.
Onsior jest przeznaczony do leczenia psa raz dziennie, najlepiej codziennie o tej samej porze. Tabletki należy podawać poza jedzeniem, ponieważ przyjmowanie ich z jedzeniem zmniejsza ich skuteczność. Co najmniej pół godziny przed lub pół godziny po jedzeniu.
Gdy Onsior jest podawany podczas operacji, zalecana dawka doustna wynosi 2 mg na kg masy ciała, chociaż może wzrosnąć do 4 w zależności od opinii lekarza weterynarii. Podaje się go około pół godziny przed wejściem na salę operacyjną, zwykle w postaci zastrzyku i można go kontynuować przez dwa dni po zabiegu.
Przeciwwskazania Onsior dla psów
Onsior nie jest odpowiedni dla wszystkich psów. Oto przeciwwskazania, które należy wziąć pod uwagę:
- Psy, u których zdiagnozowano wrzód przewodu pokarmowego lub chorobę wątroby.
- Musisz także uważać na psy z niewydolnością serca lub z niewydolnością nerek i psami, które są odwodnione, mają niedociśnienie lub straciły duże ilości Z krwi.
- Psy w ciąży lub w okresie laktacji również nie powinny przyjmować leku Onsior. Nie ma dowodów na jego bezpieczeństwo.
- Nie zalecane dla psów ważących mniej niż 2,5 kg lub mniej niż trzy miesiące, ponieważ nie ma badań dotyczących bezpieczeństwa leku w tych przypadkach.
- Jeśli nasz pies przyjmuje już glikokortykosteroidy lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, a weterynarz o tym nie wie, musimy go o tym poinformować, gdyż w takim przypadku nie zaleca się daj Onsiorowi. Jednoczesne stosowanie tych leków może powodować lub nasilać działania niepożądane. Jeśli pies przyjmuje kortykosteroidy lub NLPZ i chcesz przestawić się na Onsior, lek należy odstawić co najmniej 24 godziny przed rozpoczęciem nowego leczenia, chociaż zalecany czas będzie zależał od każdego leku.
- Należy zachować ostrożność, jeśli pies jest leczony lekami wpływającymi na przepływ krwi przez nerki,takimi jak benazepril, ponieważ brak danych dotyczących bezpieczeństwa wspólnej administracji.
- Jeśli u psa kiedykolwiek wystąpiła alergia na substancję czynną, nie należy podawać Onsioru.
Skutki uboczne Onsiora dla psów:
Leczenie preparatem Onsior dla psów jest zwykle przedłużone. Dlatego wymaga monitorowania weterynaryjnego w celu kontrolowania możliwych skutków ubocznych. Oznacza to, że pies musi regularnie wykonywać badania krwi, aby sprawdzać czynność wątroby Na początku należy je wykonywać często, około 2, 4 i 8 tygodnia. Po przejściu tej pierwszej fazy kontrole mogą trwać do 3-6 miesięcy. W przypadku wykrycia jakiegokolwiek wzrostu aktywności enzymów wątrobowych lub objawów, które mogą być związane z ich podwyższeniem, lekarz weterynarii będzie musiał przerwać leczenie. Te objawy obejmują:
- Utrata apetytu.
- Apatia.
- Wymioty. Wymioty wraz z nudnościami i biegunką są łagodnymi, ale częstymi działaniami niepożądanymi przyjmowania leku Onsior.
- W niewielkim odsetku przypadków w kale może być wykryta krew.
- Zdarza się również, że enzymy wątrobowe wzrastają, bez związanych z tym objawów, gdy leczenie jest przedłużane, chociaż mają tendencję do stabilizacji, a nawet zmniejszania się, nawet jeśli Onsior jest kontynuowany.
- Przedawkowanie preparatu Onsior może spowodować u psa zaburzenia żołądkowo-jelitowe, nerek lub wątroby.
Jeśli zauważysz u swojego psa jakiekolwiek objawy, Udaj się do weterynarza Nie ma swoistego antidotum na zatrucie, ale można rozpocząć terapię wsparcia. W przypadku przedawkowania po podskórnym wstrzyknięciu Onsior może wystąpić obrzęk, zaczerwienienie, zgrubienie skóry lub rana w miejscu wstrzyknięcia, a także zapalenie lub krwawienie na poziomie przewodu pokarmowego.
