Wilk (Canis lupus) był jednym z najbardziej prześladowanych zwierząt, ponieważ błędnie uznano go za zagrożenie i należy wyjaśnić, że chociaż wilk jest zwierzęciem drapieżnym, to wykazuje takie zachowanie tylko jako częścią jego nawyków żywieniowych, co nie oznacza, że jest to zwierzę agresywne.
W wilku znajdujemy bardzo złożoną strukturę rodzinną i nawyki, które zawsze działają na korzyść społeczności. To niezwykłe zachowanie było szeroko badane, po części dlatego, że wilki dobrze się rozmnażają w niewoli, co jest wielkim błogosławieństwem dla różnorodności zwierząt, ponieważ kilka gatunków jest zagrożonych wyginięciem.
Chcesz wiedzieć więcej o rozmnażanie wilków? Więc nie przestawaj czytać tego artykułu AnimalWised.
Struktura rodzinna wilka
Badania sugerują, że zwierzęta tak ujmujące i przyjazne jak psy nie działają poprzez więzy rodzinne, ale raczej robi to matka po porodzie w procesie opieki i edukacji swoich młodych, ale na przykład ojciec nie dostrzega tej więzi rodzinnej i nawet po latach może kopulować ze swoim potomstwem.
Z drugiej strony, podczas badania zwierzęcia tak dzikiego i pięknego jak wilk, zaobserwowano zupełnie inne, niesamowite i jeszcze bardziej humanitarne zachowania niż te, które są często obserwowane w rodzinie ludzkiej.
Wataha wilków może być utworzona przez kilka wilków, których liczba waha się od 6 do 20, jednak będzie to zależeć od wielu czynników. Członkowie, którzy tworzą stado to samiec alfa i kobieta beta, znani również jako para hodowlana oraz ich dzieci, z których część może odejść po osiągnięciu dorosłość, podczas gdy inni mogą pozostać częścią stada.
Poczucie opieki stada jest również niesamowite, ponieważ gdy rodzeństwo z różnych pokoleń mieszka razem, starsze rodzeństwo ma instynkt opieki i ochronywobec młodszego rodzeństwa.
Czasami rodzeństwo może się rozmnażać, gdy jest dużo pożywienia, jednak jeśli polowanie okazuje się trudne dla stada, para reprodukcyjna może nawet zdecydować, że nie będzie mieć nowego miotu, aby nie narażać stada na żywienie.
Zdjęcie z elmundodelosanimales.com:
Wilki i ich partnerki
Fizjologicznie wilk może rozmnażać się z każdą wilczycą, a wilczyca może rozmnażać się z każdym wilkiem, wiedząc o tym, możemy stwierdzić, że para rozrodcza paczki to nie tylko para hodowlana.
Czemu? Pozostają razem przez całe życie i z góry wiemy, że to nie tylko kwestia reprodukcji.
Nie wiadomo dokładnie, co skłania wilka do wyboru partnera, ale wiadomo, że gdy para wilków kojarzy się, pozostaną razem w tym samym stadzie przez całe życie , może to być od 6 do 8 lat na wolności i do 15 lat w niewoli.
Wilk jest najwierniejszym zwierzęciem (tak, o wiele wierniejszy niż człowiek) i rozmnaża się tylko z innym partnerem w zdarzenie, w którym twój poprzedni partner zmarł lub zaginął.
Przygotowanie do odtwarzania
Wilki doskonale wiedzą, że posiadanie tego samego partnera na całe życie może nie być łatwe i traktują partnera jako priorytet i pozostań razem zawsze mają różne mechanizmy, choć przede wszystkim warto podkreślić dwa:
- Samica beta jest agresywna w stosunku do innych samic w grupie. Taka postawa podkreśla podporządkowane samice, a stres powoduje zahamowanie ciepła w ciele tych samic.
- Samiec alfa na początku okresu godowego antycypuje owulację samicy i zaczyna być z nią bardzo czuły, stale okazując swoje uczucia za pomocą różnych gestów.
Rytuał godowy
Okres podatności kobiety występuje raz w roku i trwa od 5 do 14 dni, podczas których dochodzi do wielokrotnych stosunków. Gody zwykle występują późną zimą lub wczesną wiosną.
Stosunek ma miejsce, gdy samiec dosiada samicę od tyłu i może trwać od 10 do 30 minut, podczas których wilk będzie ejakulować wielokrotnie, jednak ciekawostką jest to, że po początkowym wytrysku samiec podniesie nogi nad samicę, tak że każdy wilk będzie patrzył w przeciwnych kierunkach. Dlaczego tak się dzieje? Cóż, wilki wiedzą, że trzeba uważać na siebie.
Wilczyca i jej młode
Po około 63 dniach ciąży wilczyca urodzi sama w swoim legowisku i może mieć do 14 młodych, przez pierwszy miesiąc karmi je mlekiem matki i edukuje. Jeśli któreś z nich odważy się wyjść wcześniej, wilczyca przeraża je na śmierć i warczy, chroniąc w ten sposób za wszelką cenę.
Kiedy młode opuszcza legowisko, matka już nauczyła go wszystkiego, co musi wiedzieć o drapieżniku.
Już w stadzie, prawidłowy rozwój koźlęcia jest priorytetem i jak już powiedzieliśmy, gdy niektórzy członkowie wybierają się na polowanie, inne pozostają pod opieką najmniejszych członków plemienia. Samemu wilkowi potrzeba od 4 do 6 miesięcy.
