Stereotypy lub zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) to jedne z najczęstszych problemów z zachowaniem naszych zwierząt. Chociaż pewna ilość powtórzeń jest nieodłączną cechą psich zachowań, rozwój zachowań obsesyjnych stanowi zagrożenie dla zdrowia naszych futrzastych przyjaciół, ponieważ często prowadzą one do -okaleczenie.
Na ogół zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i stereotypie u psów mają swoje źródło w różnych problemach behawioralnych, ale mogą również pojawiać się jako objaw pewnych patologii. Aby dowiedzieć się, jak wcześnie zapobiegać i rozpoznawać OCD u Twojego psa futrzastego, zapraszamy do dalszego czytania tego nowego artykułu na naszej stronie o zaburzenia obsesyjno-kompulsywne u psów (OCD) lub stereotypie:
Czym są stereotypy?
stereotypie są zwykle definiowane jako ruchy, postawy lub dźwięki, które są powtarzane, na ogół o wysokim stopniu „rytualizacji”. Mogą występować u ludzi, zwierząt domowych i dzikich zwierząt żyjących w niewoli.
U ludzi stereotypie można pokazać na przykład za pomocą prostych ruchów, takich jak lekkie i ciągłe kołysanie ciała lub powtarzanie gestów rękami. Jednak te zapisy z reguły stają się bardziej złożone z biegiem lat, stając się prawdziwymi rytuałami. W bardziej zaawansowanych przypadkach ten obsesyjny rytuał uniemożliwia wykonywanie codziennych zadań i bezpośrednio wpływa na jakość życia dotkniętych nim osób.
U zwierząt stereotypie mogą mieć pewne przyczyny patologiczne, czasami związane z chorobami, które powodują ostry ból lub wpływają na funkcje czuciowe psów. Na przykład: pies może obsesyjnie montować swoje zabawki, inne psy lub nogę opiekuna, aby złagodzić dyskomfort spowodowany chorobami mającymi wpływ na jego biodro lub drogi moczowe. Jednak w większości przypadków zachowania obsesyjne mają swoje źródło w różnych problemy z zachowaniem
Czy stereotypy i OCD to to samo?
Niekoniecznie stereotypie może pojawić się jako tymczasowe tiki nerwowe, wywołane przez pewne konteksty przejściowego stresu lub niepokoju. W takich przypadkach nie zawsze wiążą się z samookaleczeniem lub stanowią zagrożenie dla zdrowia zwierzęcia i mogą zniknąć, gdy stres w ich otoczeniu zmniejszy się.
Jednak w kontekście zaburzenia obsesyjno-kompulsywne te różnorodne stereotypy pojawiają się zwykle w młodym wieku, w okresie szczenięcia lub szczenięcia etap we wczesnych latach dorosłości. Ponadto mają tendencję do przedłużania się i progresywnie się nasilają, generalnie stając się autodestrukcyjnymi.
Ogólnie rzecz biorąc, zwierzę z OCD stopniowo dodaje do swojego zachowania różne stereotypy, w miarę pogarszania się jego zdrowia fizycznego i psychicznego. Wśród najczęstszych stereotypów u psów z OCD należy wymienić pogoń za ogonem (obracanie się wokół własnej osi), gorączkowe lizanie i gryzienie.
Przyczyny związane z OCD u psów
Niestety, rozwój zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych u psów jest często związany z historią przemocy fizycznej i/lub emocjonalnejWielu uratowanych futrzaków trafia do schroniska z dobrze zaznaczonymi stereotypami, albo dlatego, że doznali licznych nadużyć fizycznych, poznawczych lub emocjonalnych, ponieważ urodzili się i ukształtowali swój charakter w negatywnym środowisku lub po opuszczeniu na ulicy. Zachowania obsesyjne mogą również pojawiać się jako konsekwencja siedzącego trybu życia, słabej stymulacji umysłowej, słabej (lub nieobecnej) socjalizacji lubdługiego odosobnienia
Wszystkie zwierzęta muszą codziennie ćwiczyć swoje ciała i umysły, aby zachować zdrowie fizyczne i psychiczne. Pies pozostawiony sam na wiele godzin, który doświadcza siedzącego trybu życia i żyje w nie stymulującym środowisku, może rozwinąć szereg problemów behawioralnych wynikających z nagromadzenia napięcia, stresu i/lub nudy. Ponadto muszą być odpowiednio zsocjalizowane, aby nauczyć się odnosić do swoich zabawek, innych ludzi i innych zwierząt.
Jak wspomnieliśmy wcześniej, istnieją patologiczne przyczyny, które wiążą się z rozwojem zachowań obsesyjnych. Z tego powodu nie wolno nam ignorować sygnałów, które nasz pies przekazuje nam poprzez mowę ciała.
Objawy OCD u psów
OCD u psów musi być wcześnie zdiagnozowane, aby powtarzające się zachowania nie stały się autodestrukcyjne. Dlatego ważne jest, aby opiekunowie byli zawsze świadomi wszelkich zmian w zachowaniu swoich zwierząt i nie wahali się natychmiast skonsultować się z zaufanym weterynarzem w przypadku jakichkolwiek nienormalna obserwacja.
Pierwsze widoczne oznaki stereotypii u psów polegają na nasileniu pewnych zachowań tkwiących w psiej naturze. Chociaż zachowanie psa zawiera pewną „naturalną dawkę” powtórzeń, obsesyjne wykonywanie pewnych postaw lub codziennych nawyków jest uważane za patologiczne, ponieważ szkodzi dobremu samopoczuciu zwierzęcia i zagraża jego zdrowiu fizycznemu i psychicznemu.
Jeśli nasz pies nagle zacznie nadmiernie szczekać, obwąchiwać, lizać, gryźć, gonić za ogonem, kopać, dosiadać lub drapać, możemy mieć do czynienia z zaburzenie obraz obsesyjno-kompulsywnyMogą również pojawić się pewne charakterystyczne objawy lęku separacyjnego, takie jak żucie lub niszczenie mebli, przedmiotów gospodarstwa domowego i rzeczy ich opiekunów, a także oddawanie moczu i kału w nietypowych miejscach. Ponadto większość psów z OCD jest bardziej niespokojna lub spięta niż zwykle.
Gdy stereotypie nie są diagnozowane i leczone wcześnie, zachowania nasilają się i obserwujemy pojawienie się następujących objawów:
- Akralne zapalenie skóry lizawki (ALD).
- Rany i owrzodzenia, głównie nóg i ogona.
- Nawyk intensywnego lizania lub gryzienia ran i ran.
- Ciągłe krwawienie z łap i ogonów (pochodzące z gryzienia lub lizania owrzodzeń i ran).
- Zmiany w skórze i sierści, którym zazwyczaj towarzyszy intensywna utrata włosów.
- Problemy żywieniowe: pies może wykazywać brak zainteresowania ulubionymi potrawami lub smakołykami lub mieć obsesję na punkcie spożywania jedzenia i wody.
- Problemy behawioralne: pies może być bardziej agresywny, niespokojny lub spięty niż zwykle, chowa się, aby uniknąć fizycznego kontaktu z ludźmi lub innymi zwierzętami, przestraszony w obliczu powszechnych bodźców domowych, izoluje się przez dłuższy czas okresy czasu lub przez kilka dni.
Leczenie stereotypii u psów
Musimy zrozumieć, że stereotypy na ogół pojawiają się, gdy zwierzę ma już silne zaburzenia emocjonalne, które ujawniają uogólnioną nierównowagę. Z tego powodu leczenie OCD jest powolnym i stopniowym procesem, który ma na celu zrównoważenie nie tylko ciała chorego zwierzęcia, ale przede wszystkim jego umysłu.
Pies z OCD musi mieć całą cierpliwość i poświęcenie swoich opiekunów, aby wyzdrowieć. Naszym obowiązkiem będzie podjęcie zobowiązania do oferowania naszym najlepszym przyjaciołom pozytywnego środowiska i zdrowszego stylu życia. Ogólnie rzecz biorąc, psy te będą musiały przejść sesje modyfikacji zachowania, a nawet mogą potrzebować „reedukacji” i „resocjalizacji”, aby przezwyciężyć niepewność, odzyskać poczucie własnej wartości i nauczyć się wyrażać siebie pozytywnie poprzez zdrowe zachowania.
W tym celu konieczne będzie towarzyszenie psychologii psów i etologia profesjonalistów podczas sesjizachowanie modyfikujące Ponadto, jeśli pies ma rany lub zmiany chorobowe, należy je natychmiast leczyć w klinice weterynaryjnej, aby zapobiec rozwojowi infekcji.
Stereotypie i OCD u psów: czy można zapobiegać?
Zapobieganie jest kluczem nie tylko do zapobiegania rozwojowi stereotypów, które są szkodliwe dla ich zdrowia, ale także do zmniejszenia prawdopodobieństwa, że powrócą, aby powrócić do tych obsesyjnych zachowań jako zawór ucieczki przed siedzącym trybem życia lub złym środkiem zapobiegawczym. Poniżej podsumowujemy główne wytyczne dotyczące zapobiegania zaburzeniom obsesyjno-kompulsywnym u psów:
- Stwórz pozytywne i zdrowe środowisko, w którym nasz pies może rozwijać pewność siebie.
- Używaj pozytywnego wzmocnienia w swojej edukacji i nigdy nie stosuj przemocy fizycznej lub emocjonalnej.
- Zapewnij odpowiednią profilaktykę: wizyty u weterynarza co 6 miesięcy, przestrzeganie harmonogramu szczepień i odrobaczania, stosowanie wzmocnionych nawyków higienicznych itp.
- Utrzymuj zbilansowaną dietę, uwzględniając swój wiek, wagę, rozmiar, a także specjalne potrzeby;
- Wykonuj regularnie ćwiczenia fizyczne, aby zachować dobry stan zdrowia i uniknąć objawów związanych ze stresem lub nudą.
- Uspołeczniaj swojego psa od szczenięcia, najlepiej od pierwszych 6 miesięcy życia.
- Znaj i szanuj 5 swobód związanych z dobrostanem zwierząt.
