Wiele psów spędza większość czasu goni za cieniami lub światłami, nie zwracają uwagi na nic innego, wydają się mieć obsesję i tak właśnie jest. Widok psa goniącego lub szczekającego w cieniu może wydawać się zabawny lub zabawny, ale tak nie jest. Może to być początek poważnego problemu, jeśli jeszcze nie jest.
W tym artykule na naszej stronie opowiemy Ci dlaczego pies goni za cieniami, jak poważny jest to problem i jakie rozwiązania możesz znaleźć poprawić samopoczucie i powstrzymać takie zachowanie.
Zachowania kompulsywne u psów
Zachowanie kompulsywne opisuje powtarzającą się i niezmienną potrzebę wykonania jakiegoś zachowania. Pies wykazujący obsesyjne zachowanie stale angażuje się w jedno lub więcej zachowań, ingerując w jego codzienną rutynę. Wszystkie te zachowania wydaje się nie mieć żadnego sensu ani celu, ale wydaje się, że i tak musi to zrobić. Niektóre psy spędzają prawie wszystkie godziny na jawie, wykonując te czynności w sposób powtarzalny. W niektórych skrajnych przypadkach mogą schudnąć, doświadczyć wyczerpania, a nawet doznać obrażeń fizycznych.
Psy przejawiają różne rodzaje obsesyjnych zachowań, takie jak krążenie, gonienie ogona, gryzienie, szczekanie, gonienie za światłami i cieniami, lizanie jego ciało nadmiernie i ma fiksację na zabawkach. Ważne jest, aby pamiętać, że zdrowe psy również angażują się w te zachowania, takie jak szczekanie i lizanie, ale zwykle robią to w odpowiedzi na określone wyzwalacze, co oznacza, że robią to z oczywistego powodu.
Dlaczego niektóre psy gonią za cieniami?
Pogoń za cieniami może być skutkiem niepokoju lub frustracji Psy, które mieszkają w małych przestrzeniach, nie chodzą wystarczająco dużo lub nie t mieć bodźce psychiczne są podatne na kompulsywne problemy z zachowaniem. W większości przypadków pies goniący za cieniami nie otrzymuje wystarczającej ilości bodźców fizycznych lub psychicznych Pies może postrzegać cień jako element zabawy, który może złapać, ale ponieważ jest to tylko cień, to się nigdy nie wydarzy. W rezultacie wzrasta poziom frustracji i niepokoju.
Jak już wiemy, psy to wrażliwe istoty, które w obliczu każdej zmiany zachodzącej w domu mogą stracić stabilność emocjonalną. Przeprowadzka do nowego domu, pojawienie się nowego członka rodziny lub poczucie emocjonalnego porzucenia może spowodować, że pies zacznie wykazywać dziwne zachowania. To, co zaczyna się jako prosta gra, może stać się obsesyjną, jeśli nie zostanie naprawione na czas.
Jeśli uważasz, że Twój pies zaczyna wykazywać pierwsze oznaki tego problemu z zachowaniem, powinieneś spróbować zmodyfikować otoczenie Na przykład nie pozwalanie na powiewanie zasłon na wietrze lub unikanie przedmiotów, które mogą odbijać światło, ponieważ może to przyczynić się do stanu niepokoju. Pies z obsesją na punkcie cieni i odbić, który spędza dzień na gonitwie, może się zmęczyć, a nawet przestać spać. W pewnym momencie najlepiej udać się do specjalisty
Z drugiej strony istnieją rasy predysponowane do takiego zachowania, np. owczarki. Ich instynkt może zmusić ich do próby zebrania wszystkich cieni, aby je kontrolować. Wiele innych aktywnych psów potrzebuje ćwiczeń sprawności, aby stymulować ich aktywne osobowości. Chodzenie i ćwiczenia z nimi mogą poprawić ich poziom niepokoju, a także zwiększyć poziom relacji, jaką mamy z naszym zwierzakiem. Bardzo ważne jest nigdy nie besztać ani nie karać psa z tym problemem, ponieważ osiągniemy odwrotność tego, czego chcemy.
Strach przed cieniami
Reakcje strachu są regulowane przez ucieczka lub walka reakcje mózgu i są to reakcje samozachowawcze, to znaczy utrzymanie nas przy życiu I są instynktowne. Zwierzę może się bać z powodu przeszłych doświadczeń (trauma), lęków wynikających z braku doświadczenia (brak socjalizacji) lub odziedziczonych (w oparciu o genetykę).
U psów strach przed cieniami jest zwykle spowodowany nieprawidłową socjalizacją lub jej brakiem. Szczenięta przeżywają „okresy lęków”. Te okresy trwają tylko miesiąc lub dwa, ale możesz przejść więcej niż jeden na raz. Bardzo ważne jest, aby nie zmuszać ich w pewnych sytuacjach, zawsze musimy okazywać się spokojni i pewni siebie oraz pozwolić im samemu rozwiązać sytuację.
Aby pies mógł skutecznie przezwyciężyć te okresy, ważne jest, aby je eksponować w okresie wrażliwym (wiek zwierzęcia, w którym jest bardziej podatny na wszystkie otaczające go bodźce i jest bardziej zdolny do nauki) ludziom w różnym wieku, psom różnej wielkości, zwierzętom innym niż psy, innym dźwiękom i zapachom itp. U psów dorosłych powinieneś pracować z profesjonalistą specjalizującym się w modyfikacji zachowania.
Jak powstrzymać psa przed pogonią za cieniem?
W tej sekcji podajemy kilka wskazówek, które pomogą Twojemu psu przestać gonić za cieniami:
- Wzmocnij psa w kontrolowanych środowiskach:Unikanie bodźca może pomóc w rozwiązaniu problemu, ponieważ pies będzie bardziej wypoczęty. Dlatego jedną z rzeczy, które możesz zrobić, to spędzać z nim więcej czasu w słabo oświetlonych pomieszczeniach i jednocześnie nagradzać jego spokój smakołykami, pieszczotami itp.
- Zasłony zaciemniające: Używanie zasłon zaciemniających w pomieszczeniach, w których pies spędza więcej czasu, może również pomóc zmniejszyć liczbę cieni w otoczeniu.
- Zapisz obiekty odblaskowe – Do czasu opanowania problemu przechowywanie obiektów odblaskowych zmniejszy ilość cieni, co zmniejszy stres i pościgowe zachowanie.
- Odwróć uwagę: Gdy zobaczysz pojawiające się cienie, spróbuj odwrócić jego uwagę nową zabawką lub czymś, co przyciągnie jego uwagę.
- Codzienna rutyna i ćwiczenia: Zwiększa ilość ćwiczeń, które pies wykonuje każdego dnia. Bardzo ważne jest, aby pies wykonywał codzienne ćwiczenia. Minimum trzy godziny rozłożone na dwa lub trzy razy dziennie. Długie spacery z psem zacieśnią wasze więzi, będą bardziej zjednoczeni i szczęśliwsi. Możesz także grać w gry wyszukiwania, które rozwijają zmysł węchu i utrzymują aktywność mózgu.
Jeśli w żadnych okolicznościach nie możesz odwrócić uwagi psa i żadna z porad nie wydaje się poprawiać sytuacji, radzimy udać się do etologa, czyli wyspecjalizowanego weterynarza w etologii ocenić powagę przypadku, przeprowadzić sesje modyfikacji zachowania i rozpocząć, jeśli to konieczne, leczenie farmakologiczne.
