Ze względu na ich związek ze sznaucerami i ich przeszłość jako psa pasterskiego, sznaucer olbrzym są dużymi, silnymi i silnymi psami, które Służą zarówno do zadań obserwacyjnych i ochronnych, jak i do wypasu, choć w tym ostatnim aspekcie są coraz rzadziej wykorzystywane. Będąc tak dużymi, potrzebują sporej dawki codziennych ćwiczeń, dlatego nie są polecane osobom, które nie mają czasu zabierać ich na długie spacery czy bawić się nimi. Nie są to jednak psy niezależne ze względu na swój rozmiar, są raczej rasą bardzo inteligentną, aktywną i lojalną, która przy odpowiednim treningu i ćwiczeniach jest w stanie rozwijania wielu umiejętności.
W tym artykule na naszej stronie przedstawiamy wszystkie niezbędne informacje, jeśli myślisz o adopcji sznaucera giganta.
Pochodzenie sznaucera olbrzymiego
Ta rasa wywodzi się z Niemiec, od jej kuzyna sznaucera Niemieccy rolnicy byli pod takim wrażeniem cech sznaucera, że postanowili stworzyć nową rasę, która miała te same cechy, ale była większa. Rozmiar był niezbędną cechą do obsługi bydła. Nie ma wzmianki o krzyżówkach wykonanych w celu uzyskania sznaucera olbrzymiego, ale uważa się, że rasa ta zawiera między innymi krew dogów niemieckich i Bouvier des Flandres.
Z czasem sznaucer olbrzym zademonstrował swoje walory jako pies stróżujący i przestał być psem do bydła. Wraz z II wojną światową rasa straciła popularność, ale po wojnie jej populacja ponownie wzrosła.
Dziś jest to rasa dobrze znana, ale niezbyt rozpowszechniona. Jego popularność jest umiarkowana i jest używana głównie jako zwierzę domowe, chociaż jest bardzo cenioną rasą przez siły policyjne, gdzie może wyzwolić swoje największe zalety.
Cechy fizyczne sznaucera olbrzymiego
Zgodnie ze standardem FCI dla rasy wysokość w kłębie zarówno u samców, jak i u suk waha się między 60 a 70 centymetrów. Z kolei idealna waga, zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet, wynosi od 35 do 47 kilogramów. Ogólny wygląd tego psa jest dokładnie taki sam jak u sznaucera, ale w znacznie większym rozmiarze. Jest to pies duży, silny i krzepki, o wysokości w kłębie w przybliżeniu równej długości ciała. Grzbiet jest krótki i mocny, lekko opadający od kłębu w kierunku tyłu psa. Schab krótki, a zad lekko zaokrąglony. Klatka piersiowa umiarkowanie szeroka i głęboka, sięga do łokci. Boki są zebrane w brzuch, ale nie nadmiernie.
Głowa sznaucera olbrzymiego jest bardzo charakterystyczna i ma krzaczaste brwi. Jest mocny i wydłużony, ma mniej więcej połowę długości tułowia, mierząc od kłębu do nasady ogona. Czoło płaskie, potylica słabo zaznaczona. Stop lub zagłębienie nosowo-czołowe jest dobrze zaznaczone poniżej brwi. Kufa jest prosta i ścięta w kształcie klina. Pokryta jest gęstym futrem, które tworzy wąsy i brodę. Usta są czarne i dobrze przylegające. Zgryz powinien być nożycowy. Oczy tego psa są owalne, średnie i ciemne. Mają żywy wyraz. Tymczasem uszy są wysoko osadzone i mają kształt litery „V”. Dawniej przycinano je do standardu rasy, ale na szczęście dzisiaj standard wymaga, aby były kompletne, więc nie ma potrzeby okaleczania psów. Jednak wciąż można zobaczyć gigantyczne sznaucery z odciętymi uszami.
Ogon powinien mieć kształt szabli lub sierpa. Dziś standard rasy FCI wymaga, aby ogon był naturalny. Jednak w przeszłości wymagane były obcinane ogony i nadal istnieje wiele psów tej rasy z obciętymi ogonami. Na szczęście ta praktyka zanika.
Włos składa się z gęstego puchu i twardej zewnętrznej sierści, która dobrze przylega do ciała. Rezultatem jest twarda, żylasta i puszysta sierść. Włos ten tworzy brodę na kufie i bardzo krzaczaste brwi nad oczami, charakterystyczne dla rasy. Akceptowane kolory to czysta czerń oraz „sól i pieprz”.
Sznaucer olbrzym
Sznaucery olbrzymie to psy o stabilny temperament, bardzo inteligentny, lojalny, odważny i aktywny Uwielbiają się bawić i świetnie się bawić zajęcia fizyczne na świeżym powietrzu. Zazwyczaj są terytorialne i powściągliwe, więc mogą stać się agresywnymi i walczącymi psami, jeśli nie są odpowiednio wyszkolone. Te niepożądane cechy u psów domowych mogą być bardzo dobrze wykorzystane, aby uczynić sznaucera ryzosensowego jednym z najlepszych psów stróżujących i obronnych
Z drugiej strony, gdy są odpowiednio uspołecznione jako szczenięta, te psy mogą dobrze dogadać się z innymi osobnikami swojego gatunku, z ludźmi i zwierzętami innych gatunków. Jednak nie oczekuje się, że będą tak towarzyskie jak golden retriever lub podobny pies. Kiedy żyją we właściwym środowisku i są odpowiednio utrzymywane i socjalizowane, sznaucery olbrzymie mogą tworzyć wyjątkowe zwierzęta. Ich temperament pozwala im być świetnymi towarzyszami dynamicznych osób lubiących aktywność fizyczną, a także rodzin ze starszymi dziećmi, nastolatkami i młodzieżą. Zwykle nie są najlepszymi zwierzętami domowymi dla rodzin z małymi dziećmi, ponieważ te psy naprawdę lubią ostre zabawy i mogą być bardzo niezdarne w stosunku do dzieci.
Pielęgnacja sznaucera olbrzymiego
Sieć tych psów nie jest trudna do utrzymania, ale wymaga pewnej pielęgnacji. Konieczne jest szczotkowanie go dwa do trzech razy w tygodniu aby uniknąć zmatowienia. Ponadto ważne jest czyszczenie brody po posiłkach, aby usunąć resztki jedzenia, które mogą powodować nieprzyjemny zapach. Dobrze jest też zabierać psy do psiego groomera około trzy razy w roku. Mimo to, niewielki wysiłek włożony w pielęgnację sierści tego sznaucera jest tego wart, ponieważ sznaucer riesenschnauzer rzuca bardzo niewiele i nie ma tak silnego zapachu jak inne psy. Ponieważ zabieranie sznaucera olbrzymiego do psiego fryzjera jest normalne, ważne jest, aby przyzwyczaić go do używania transporterów dla psów. W ten sposób poczujesz się komfortowo i bezpiecznie, gdy będziesz musiał czekać zamknięty w nosidełku.
Jeśli chodzi o ćwiczenia, ten pies potrzebuje dużo. Aby był szczęśliwy, musisz zabierać go na spacer około trzy razy dziennie i pozwolić mu na dobre ćwiczeniaPotrzebuje również zabaw i, jeśli to możliwe, z innymi psami. Oczywiście powinien bawić się tylko z psami, z którymi się dogaduje. Psie sporty, takie jak psi freestyle i agility, są bardzo dobre dla tej rasy, ponieważ pozwalają jej uwalniać energię w kontrolowany sposób. Jednak sporty z psami ochronnymi, takie jak schutzhund, są często lepsze, ponieważ pozwalają sznaucerowi olbrzymiemu spełnić jego potrzeby związane z brutalną zabawą i rozwinąć swój potencjał jako psa obronnego (nawet jeśli jest tylko miłym zwierzakiem).
Podobnie jak sznaucer i sznaucer miniaturowy, olbrzym jest psem niezależnym. Jednak nie zasługuje i nie powinien być sam przez bardzo długi czas. Mimo swojej niezależności potrzebuje częstego towarzystwa. Ten pies nie nadaje się do zamieszkania w mieszkaniach, ponieważ ze względu na swoją wielkość i dynamikę sprawia problemy. Może jednak przystosować się do życia w mieszkaniu, jeśli chodzi dużo spacerów i jest bardzo grzeczny. Tak czy inaczej, najlepiej jeśli mieszkasz w domu z ogrodem i spędzasz czas zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz.
Edukacja sznaucera olbrzymiego
Sznaucer olbrzym dobrze reaguje na różne style tresury psów, ale może wydawać się uparty, gdy jest poddawany nadmiernym karom. W takich przypadkach buntuje się lub jest całkowicie zahamowany. Dlatego najlepiej jest szkolić go poprzez pozytywny trening, z wykorzystaniem technik takich jak trening klikania.
Ze względu na swoją wielkość i dynamikę, psy te mogą wykształcić zachowania problemowe. Mogą stać się destrukcyjne, jeśli zostaną pozostawione same sobie na zbyt długo lub jeśli nie będą wystarczająco ćwiczyć. Mogą również wykazywać problemy z agresywnością, gdy nie zostały odpowiednio uspołecznione.
Zdrowie sznaucera olbrzymiego
Podobnie jak wiele dzisiejszych ras psów, sznaucer olbrzym jest predysponowany do niektórych chorób psów. Do najczęstszych problemów zdrowotnych tej rasy należą rak, skręt żołądka, padaczka i dysplazja stawu biodrowego. Skakanie i ostra zabawa mogą również uszkodzić stawy, gdy są szczeniętami, dlatego dobrze jest unikać ostrej zabawy i wysokich skoków, gdy pies nie jest jeszcze w pełni dojrzały.
