lis pustynny (Vulpes zerda) znany również jako fenek lub po prostu fennek , jest jednym z najbardziej egzotycznych zwierząt na świecie i żyje na obszarach pustynnych, potrafiąc przetrwać gorącą i bardziej ekstremalną suszę. Jego doskonale dopasowana sierść pozwala również wtopić się w otoczenie, dając mu większe szanse na przetrwanie.
W tej zakładce na naszej stronie opowiemy szczegółowo o lisie pustynnym lub fenku, jednym z gatunków lisa, który stał się najbardziej popularny w ostatnich latach, prawdopodobnie dzięki jego niepowtarzalne uszy , które nadają mu niepowtarzalny wygląd. Następnie między innymi omówimy ich siedlisko, żerowanie lub rozmnażanie.
Pochodzenie lisa pustynnego
Fenek, którego naukowa nazwa to Vulpes zerda, pochodzi z Arabii i Afryki Jego nazwa nawiązuje do statusu lisa pustynnego, jednak niektórzy specjaliści sugerują, że ma to również swoje znaczenie, dając się przetłumaczyć jako „sprytny lis”. Niezależnie od tego oba stwierdzenia są prawdziwe, ponieważ jest to zwierzę bardzo inteligentne, o wysokie zdolności poznawcze, które żyje w klimacie pustynnym.
Charakterystyka kopru
fennek należy do rodziny psowatych, dzielonej z wilkiem lub kojotem, będącymi mniejszymi psowatymi. Tak więc jego waga wynosi zwykle od 1 kilograma do 1,5 kilograma, a wysokość w kłębie wynosi maksymalnie 21 centymetrów, a długość ciała od 35 do 41 centymetrów. Jego długi ogon ma grubsze futro, którym może otulić się ciepło w zimne noce.
Głowa kopru jest niewielka, jednak niektóre duże i nieproporcjonalne uszy odstają, mierząc od 10 do 15 centymetrów. Biorąc pod uwagę małe wymiary tego lisa, musimy zrozumieć, że jest to dość duży rozmiar. Ponadto uszy pozwalają mu mieć wysoko rozwinięty słuch, a nawet regulować temperaturę ciała. Ma krótki i cienki pysk oraz ciemne oczy.
futro jest koloru piasku, jasne na brzuchu i głowie oraz ciemniejsze na grzbiecie i ogonie, ten wzór pozwala wtopić się w otoczenie, które tworzą złote wydmy.
Siedlisko lisów pustynnych
Te pustynne lisy zamieszkują regiony Afrykę i Arabię, szczególnie na obszarach Sahary i Półwyspu Synaj.
To właśnie w tych miejscach budują swoje nory, które lokują na stałych wydmach lub otwartych przestrzeniach, kopiąc w piasku i tworząc do nich liczne dostępy przez tunele Są niesamowicie długie, z norami do 10 metrów głębokości i ponad 120 metrów kwadratowych powierzchni, a w wielu przypadkach jaskinie te są połączone, tworzące sieci, które umożliwiają przejście z jednej jaskini do drugiej należącej do innego członka grupy.
Dzięki tym norom fenki mogą chronić się przed ekstremalnymi warunkami pogodowymi i zjawiskami takimi jak burze piaskowe. Są zwierzętami nocnymi, więc o świcie chronią się w tych jaskiniach, aż ponownie zapadnie noc, kiedy to wychodzą na polowanie.
Karmienie kopru
konik to wszystkożerne zwierzęta, które same polują na swoją zdobycz, bo choć są bardzo towarzyskie, to jednocześnie niezależne i samo- wystarczający. Ich dieta opiera się na spożyciu małych zwierząt takich jak homary lub koniki polne, ptaki, jaszczurki, gryzonie czy jaja. Ma również tendencję do uzupełniania diety w liście, korzenie, a nawet owoce, co pozwala mu zachować nawodnienie i może przetrwać bez wody przez bardzo długi okres czas.
Hodowla lisów pustynnych
Fenek osiąga dojrzałość płciową w wieku 9 miesięcy i gdy wybiera partnera, zachowuje go do końca życia jako zwierzęta monogamiczne. Okres lęgowy lisów pustynnych rozpoczyna się w tym samym czasie co rok, przypada na miesiące styczeń i luty, polegający na kopulacji, która może trwać dłużej niż 2 godziny.
Ciąża trwa od 50 do 52 dni, po czym rodzi się miot 1 do 4 szczeniąt wewnątrz nory. Początkowo szczenięta mają zamknięte oczy i założone uszy, ale w wieku 10 dni mają otwarte oczy. Matka karmi je mlekiem matki przez 61-70 dni i od tego momentu zaczynają spożywać pokarmy stałe.
Czy można mieć lisa pustynnego jako zwierzaka?
Z naszej strony nie zalecamy trzymania fenku jako zwierzęcia domowego, ze względu na jego specyficzne potrzeby w zakresie klimatu, zachowania i karmienie to znaczy. Musimy wiedzieć, że nie jest zwierzęciem domowym, a zatem mieszka z ludźmi na obszarach miejskich, które nie pozwalają mu na realizowanie naturalnych zachowań, typowych dla gatunku, może powodować i sprzyjać pojawianiu się różnych problemów zdrowotnych i behawioralnych
