Określenie grup krwi jest ważne przy wykonywaniu transfuzji krwi, a nawet u ciężarnych samic, ponieważ od tego zależy żywotność najmłodszych. Chociaż u kotów występują tylko trzy grupy krwi: A, AB i B, jeśli nie zostanie przeprowadzona prawidłowa transfuzja z kompatybilnymi grupami, konsekwencje będą śmiertelne. Z drugiej strony, jeśli rodzicami przyszłych kociąt są np. koty A lub AB z kotem B, może dojść do choroby, która powoduje hemolizę u kociąt: noworodka izoerytroliza, która zwykle powoduje śmierć małego w pierwszych dniach życia.
Ile grup krwi występuje u kotów?
U małych kotów możemy znaleźć trzy grupy krwi według antygenów, które występują na błonie krwinek czerwonych:A, B i AB.
Rasy kotów grupy A
Grupa A jest jedną z trzech najczęstszych na świecie, są to koty europejskie i amerykańskie krótkowłose, które najczęściej ją prezentują, jak:
- Kat.europejski
- Amerykański krótkowłosy.
- Maine coon.
- Manx.
- Las Norweski.
Z drugiej strony koty syjamskie, orientalne i tonkijskie zawsze należą do grupy A.
Rasy kotów z grupy B
Rasy kotów, w których grupa B najbardziej dominuje to:
- Brytyjski.
- Devon rex.
- Cornish rex.
- Szmaciana lalka.
- Egzotyczny.
Grupa ras kotów AB
Grupa AB jest bardzo rzadko można znaleźć, będąc widzianą u kotów:
- Angora.
- Turecki Van.
Grupa krwi kota zależy od jego rodziców, ponieważ są dziedziczeni. Każdy kot ma jeden allel od ojca i jeden od matki, ta kombinacja określa jego grupę krwi. Allel A jest dominujący nad B i uważa się nawet, że z AB, podczas gdy ten ostatni jest dominujący nad B, aby kot był typem B, musi mieć oba allele B. Tak więc:
- Kat A przedstawiałby następujące kombinacje: A/A, A/B, A/AB.
- Kot B jest zawsze B/B, ponieważ nigdy nie dominuje.
- Kot AB będzie AB/AB lub AB/B.
Jak poznać grupę krwi kota?
Dzisiaj możemy znaleźć kilka testów do oznaczania specyficznych antygenów błony krwinek czerwonych, czyli Grupa krwi. krew w EDTA jest używana i umieszczana na kartach zaprojektowanych w celu ujawnienia grupy krwi kota w zależności od tego, czy krew uległa aglutynacji.
W przypadku, gdy klinika weterynaryjna nie posiada tych kart, może pobrać próbkę krwi od kota i wysłać ją do laboratorium for wskaż, z której grupy jesteś.
Czy ważne jest testowanie kotów pod kątem kompatybilności?
Jest to konieczne, ponieważ koty mają naturalne przeciwciała przeciwko antygenom błonowym czerwonych krwinek z innych grup krwi.
Wszystkie koty z grupy B mają silne przeciwciała przeciwko grupie A, co oznacza, że w przypadku kontaktu z krwią kota B z jednym od kota A spowoduje ogromne szkody, a nawet śmierć kota z grupy A. Koty z grupy A prezentują przeciwciała przeciwko grupie B, ale słabiej, a te z grupy AB nie prezentują przeciwciał ani przeciwko grupie A, ani przeciwko B. Jest to ważne podczas wykonywania transfuzji ze względu na poważne problemy, jakie mogą spowodować.
Transfuzje krwi u kotów
W niektórych przypadkach anemii koty wymagają transfuzji krwi. Koty z przewlekłą niedokrwistością mają niższy hematokryt (objętość czerwonych krwinek we krwi całkowitej) niż koty z ostrą niedokrwistością lub nagłą utratą krwi, stając się hipowolemią (zmniejszoną objętością krwi). Kot ma normalny hematokryt około l 30-50 %, więc koty z przewlekłą anemią i hematokryt 10-15% lub osoby z ostrą niedokrwistością z hematokrytem między 20 a 25% powinny być przetoczone. Wraz z hematokrytem należy obserwować objawy kliniczne, które w przypadku pojawienia się kota wskazują na potrzebę transfuzji. Te objawy wskazują niedotlenienie komórkowe (niski poziom tlenu w komórkach) i są to:
- Tachypnea.
- Częstoskurcz.
- Słabość.
- Otępienie.
- Wydłużony czas napełniania naczyń włosowatych.
- Zwiększone stężenie mleczanów w surowicy.
Oprócz określenia grupy krwi biorcy pod kątem zgodności z dawcą, kot-dawca musi zostać sprawdzony pod kątem któregokolwiek z poniższych patogenów lub chorób zakaźnych:
- Białaczka kotów.
- Niedobór odporności u kotów.
- Mycoplasma haemofelis.
- Candidatus Mycoplasma haemominutum.
- Candidatus Mycoplasma turicensis.
- Bartonella hensalae.
- Erhlichia sp.
- Filaria sp.
- Toxoplasma gondii.
Transfuzja krwi od kota A do kota B
Transfuzja krwi od kota A do kota z grupy B jest katastrofalna, ponieważ koty B, jak wspomnieliśmy, mają bardzo silne przeciwciała przeciwko antygenom z grupy A, co prowadzi do przeniesienia krwinek czerwonych z grupy A jest szybko niszczona (hemoliza), powodując natychmiastową, agresywną reakcję na transfuzję o podłożu immunologicznym, która kończy się śmiercią przetoczonego kota
Transfuzja krwi od kota B do kota A
Jeśli transfuzja jest wykonywana w odwrotnej kolejności, to znaczy z kota grupy B na kota typu A, odczyn transfuzji jest łagodny i nie jest skuteczny ze względu na zmniejszoną przeżywalność przetoczonych krwinek czerwonych. Również druga taka transfuzja spowodowałaby znacznie cięższą reakcję.
Transfuzja krwi od kota A lub B do kota AB
Jeśli krew typu A lub B zostanie przetoczona do kota AB nic nie powinno się stać, ponieważ nie ma ona przeciwciał przeciwko grupie A lub B.
Izoerytroliza noworodków kotów
Izoerytroliza lub hemoliza noworodka nazywana jest niezgodnością grup krwi przy urodzeniu występującą u niektórych kotów. Przeciwciała, o których rozmawialiśmy, przenikają również do siary i mleka matki iw ten sposób docierają do potomstwa, potencjalnie powodując problemy, jakie widzieliśmy w przypadku transfuzji.
Poważny problem izoerytrolizy pojawia się, gdy kota B krzyżuje się z kotem A lub AB i dlatego jej kocięta to w większości A lub AB, więc gdy ssą matkę w pierwszych dniach życia, mogą wchłonąć od matki liczne przeciwciała anty-grupy A i wywołać reakcję immunologiczną do własnych antygenów grupy A na krwinkach czerwonych, powodując ich pękanie (hemolizę), znaną jako izoerytroliza noworodków. W przypadku innych kombinacji nie dochodzi do izoerytrolizy i śmierci kociaka, ale zachodzi stosunkowo duża reakcja poprzetoczeniowa, która niszczy czerwone krwinki.
Izoerytroliza objawia się dopiero, gdy kociak połknie te przeciwciała od matki, więc przy urodzeniu chodzi o zdrowe i normalne koty. Po pobraniu siary, problem zaczyna się pojawiać.
Objawy izoerytrolizy noworodków u kotów
W większości przypadków te kocięta słabną w miarę upływu godzin lub dni, przestają ssać, stają się bardzo słabe, bledną z powodu anemii. Jeśli przeżyją, błony śluzowe, a nawet skóra zmienią kolor na żółtaczkowy (żółty), a nawet ich mocz stanie się czerwony z produktów rozpadu krwinek czerwonych (hemoglobina)
Czasami choroba powoduje nagłą śmierć bez wcześniejszych objawów świadczących o złym stanie kota i jego wnętrzu. W innych przypadkach objawy są łagodniejsze i pojawiają się z ciemnym końcem ogona z powodu martwicy lub śmierci komórek w okolicy w pierwszym tygodniu życia.
Różnice w nasileniu objawów klinicznych zależą od zmienności przeciwciał anty-A, które matka przekazała z siary, ilości tych przeciwciał, które pobrało potomstwo i ich zdolności do wchłaniania się w organizmie małego kota.
Zabieg izoerytrolizy noworodków u kotów
Po wystąpieniu problemu nie można go leczyć, ale jeśli opiekun zda sobie z tego sprawę w pierwszych godzinach życia kociąt i usuń je od matki i nakarm je mlekiem przygotowanym dla kociąt, co zapobiegnie wchłanianiu większej ilości przeciwciał, które zaostrzają problem.
Zapobieganie izoerytrolizie noworodków
Przed leczeniem, które jest praktycznie niemożliwe, należy w obliczu tego problemu zapobiegać. Aby go wykonać, musisz znać grupę krwi kotów. Ponieważ jednak często nie jest to możliwe ze względu na niechciane ciąże, najlepszym sposobem, aby temu zapobiec, jest kastracja lub kastracja kotów
Jeżeli kociak jest już w ciąży i mamy wątpliwości, należy uniemożliwić kociętom picie siary w pierwszym dniu porodu życia, usuwając je z matki, co oznacza, że mogą wchłonąć przeciwciała chorobotwórcze i te, które powodują uszkodzenie ich czerwonych krwinek, jeśli należą do grupy A lub AB. Chociaż zanim to zrobisz, najlepiej jest określić które kocięta należą do grupy A lub AB za pomocą kart identyfikacyjnych grupy krwi z kropli krwi lub z pępowiny każdego kotka i usuń tylko te z tych grup, a nie te z B, które nie miałyby problemu z hemolizą. Po tym czasie mogą ponownie połączyć się z matką, ponieważ nie mają już zdolności wchłaniania przeciwciał matczynych.
